Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.186.2018.2.HW
z 19 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 20 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem sygnowanym datą 9 kwietnia 2018 r. (data wpływu 12 czerwca 2018 r.) oraz pismem z dnia 13 czerwca 2018 r. (data wpływu 13 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży w sklepie produkowanych przez Wnioskodawcę deserów klasyfikowanych do PKWiU 10.89.19.0 oraz koktajli klasyfikowanych do PKWiU 11.07.19.0 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży w sklepie produkowanych przez Wnioskodawcę deserów klasyfikowanych do PKWiU 10.89.19.0 oraz koktajli klasyfikowanych do PKWiU 11.07.19.0. W dniu 12 czerwca 2018 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy, o ostatecznie sformułowane stanowisko oraz w dniu 13 czerwca 2018 r. o dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski, polskim podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnik otworzył oddział.

Nowy oddział działalności w przyszłości planuje otworzyć restaurację, okienko sprzedaży tzw. okienko podawcze oraz sklep (lady chłodnicze). Oddział będzie dokonywał produkcji posiłków (dań głównych, zup, przystawek), a także kanapek, sałatek, deserów, lodów, gofrów i naleśników.

Stan sprawy dotyczy wyłącznie planowanego otwarcia sklepu. Sklep będzie znajdował się na terenie restauracji. Powyższy sklep to wydzielona strefa, w której będą znajdowały się lady chłodnicze tzw. take anway. Sprzedaż w sklepie, będzie odbywał się wyłącznie na zewnątrz.

Produkty sprzedane w sklepie znajdującym się w restauracji są specjalnie zapakowane oraz schłodzone w ladach chłodniczych. Tym samym powyższe produkty są specjalnie przygotowane dla sklepu. W sklepie planuje się sprzedawać kanapki, sałatki i desery.

Poniżej wymienione zostaną szczegółowo produkty, które będą sprzedawane;

• Kanapki to:
  1. bajgiel z serkiem, wędzonym łososiem, wegetariański, czy z szynką parmeńską,
  2. wrapy z krewetką, czy kurczakiem,
  3. bagietki z indykiem, cielęciną lub jajkiem.
• Sałatki to:
  1. sałatki typu cezar,
  2. sałatki z indykiem,
  3. sałatki z owocami,
  4. sałatki z mozzarellą.
• Desery to:
  1. musy,
  2. puddingi,
  3. jogurty z owocami,
  4. koktajle,
  5. owsianki z owocami,
  6. kasza jaglana z owocami.
  
  

W tym miejscu należy nadmienić, iż powyższe produkty nie będą się pokrywały z ofertą restauracji (poza małymi wyjątkami).

Podsumowując, Wnioskodawca planuje na terenie restauracji otworzyć sklep, w którym będą sprzedawane specjalnie dla tego sklepu wyprodukowane produkty. Produkty będą pakowane i chłodzone w ladach chłodniczych. Produkty te będą sprzedawane wyłącznie na wynos (brak możliwości konsumpcji).

Ponadto w dniu 12 czerwca 2018 r. wpłynęło pismo – stanowiące uzupełnienie wniosku – w którym Zainteresowany wskazał co następuje:

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski, polskim podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnik otworzył oddział. Nowy oddział działalności w przyszłości planuje otworzyć restaurację, okienko sprzedaży tzw. okienko podawcze oraz sklep (lady chłodnicze). Oddział będzie dokonywał produkcji posiłków (dań głównych, zup, przystawek), a także kanapek, sałatek, deserów, lodów, gofrów i naleśników.

Stan sprawy dotyczy wyłącznie planowanego otwarcia sklepu. Sklep będzie znajdował się na terenie restauracji. Powyższy sklep to wydzielona strefa, w której będą znajdowały się lady chłodnicze tzw. take anway. Sprzedaż w sklepie, będzie odbywał się wyłącznie na zewnątrz. Produkty sprzedane w sklepie znajdującym się w restauracji są specjalnie zapakowane oraz schłodzone w ladach chłodniczych.

Tym samym powyższe produkty są specjalnie przygotowane dla sklepu. W sklepie planuje się sprzedawać kanapki, sałatki i desery.

Poniżej wymienione zostaną szczegółowo produkty, które będą sprzedawane:

• Kanapki to:
  1. bajgiel z serkiem, wędzonym łososiem, wegetariański, czy z szynką parmeńską,
  2. wrapy z krewetką, czy kurczakiem,
  3. bagietki z indykiem, cielęciną lub jajkiem.
  
  

Kanapki, które będą produkowane przez Wnioskodawcę Zainteresowany kwalifikuje do PKWiU 10.85.1 „Gotowe posiłki i dania”.

• Sałatki to:
  1. sałatki typu cezar,
  2. sałatki z indykiem,
  3. sałatki z owocami,
  4. sałatki z mozzarellą.
  
  

Sałatki, które będą produkowane przez Wnioskodawcę Zainteresowany kwalifikuje do PKWiU 10.85.1 „Gotowe posiłki i dania”.

• Desery to:
  1. musy,
  2. puddingi,
  3. jogurty z owocami,
  4. koktajle,
  5. owsianki z owocami,
  6. kasza jaglana z owocami.
  
  

Desery, które będą produkowane nie będą zawierać alkoholu. Do przygotowywania deserów nie będzie wykorzystywany napar z herbaty lub kawy. Żaden produkt nie będzie stanowił produktu o zawartości alkoholu powyżej 1,2%. Desery będą kwalifikowane do PKWiU 10.89.19.0. „Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

W tym miejscu należy nadmienić, iż powyższe produkty nie będą się pokrywały z ofertą restauracji (poza małymi wyjątkami). Sprzedawane będą koktajle (pozycja desery). Są to w rzeczywistości napoje. Koktajle owocowe będą miały następujące smaki:

• banan,
• truskawka,
• porzeczka,
• jagoda,
• kiwi,
• mieszane.
  
  

Powyższe koktajle będą produkowane ze świeżych soków i z dodatkiem mleka lub jogurtu. Napoje będą napojami niegazowymi. Udział procentowy soku będzie wynosił ponad 20%. W powyższych napojach w składzie będzie znajdował się tłuszcz mlekowy lub roślinny (mleko sojowe). Mieszanka napojów mlekowych z sokiem owocowym. W tym stanie rzeczy jako przyszły producent Wnioskodawca zaklasyfikował je do grupowania PKWiU 11.07.19.0 Pozostałe napoje bezalkoholowe (niegazowane udział soku owocowego ponad 20%).

Koktajle warzywne:

• jarmuż/ogórek,
• szpinak/jabłko,
• jarmuż/mango/pestki dyni,
• ogórek/melon,
• marchew/pomarańcza,
• szpinak/maliny,
• marchew/mango/chilli,
• burak/jagody.
  
  

Koktajle warzywne mają mieć 100% skład soku warzywnego lub warzywno-owocowego (występują znikome ilości innych składników). Koktajle będą produkowane w lokalu. Są one niegazowane. Przyszły skład to sok warzywny, sok owocowy, dodatki. Brak w składzie tłuszczu mlekowego i innych tłuszczów. Soki stanowią ponad 20% składu. Przyszły producent grupuje je w PKWiU 11.07.19.0. Podsumowując, Zainteresowany planuje na terenie restauracji otworzyć sklep, w którym będą sprzedawane specjalnie dla tego sklepu wyprodukowane produkty. Produkty będą pakowane i chłodzone w ladach chłodniczych. Produkty te będą sprzedawane wyłącznie na wynos (brak możliwości konsumpcji).

Podsumowując, należy podkreślić, że wszystkie napoje, koktajle i soki będą:

• napojami bezalkoholowymi,
• napojami niegazowanymi,
• wyprodukowanymi z naturalnych składników (bardzo duży udział soku).
  
  

Ponadto w składzie ww. napojów (koktajli) nie będzie herbaty ani kawy. Nie będzie wykorzystywany napar z herbaty i kawy do produkcji powyższych napojów, soków, koktajli. Żaden w przyszłości z produkowanych produktów nie będzie miał zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż produktów żywnościowych w sklepie (mieszczącym się na terenie restauracji) powinna być opodatkowana stawką 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 9 kwietnia 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku), zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

W dalszej części stanowiska Wnioskodawca wykaże, iż w analizowanym przypadku mamy do czynienia ze sprzedaż towarów, a nie usług. Powyższe ma decydujące znaczenie dla sposobu opodatkowania sprzedaży wyrobów w sklepie mieszczącym się na terenie restauracji co zostanie wykazane.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), opodatkowaniu VAT podlegają (…) odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Przepis ten odpowiada art. 2 pkt 1 Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej, ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE. L Nr 145, s. 1, z późn. zm). zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega dostawa towarów lub usług świadczona odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika, który jako taki występuje. Powyższe uregulowania są więc tożsame z krajowymi.

Z treści natomiast art. 14 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE wynika, iż „dostawa towarów” oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Pojęcie „dostawy towarów” w Szóstej Dyrektywie definiował art. 5 ust. 1, który stanowił, iż „dostawa towaru” oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania dobrami materialnymi jako właściciel.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów. Natomiast w świetle art. 6 ust. 1 Szóstej Dyrektywy, termin „świadczenie usług” oznacza każdą transakcję niestanowiącą dostawy towarów w rozumieniu art. 5.

Z treści art. 8 ust. 1 Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 77, s. 1) wynika, iż „usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy”.

Zgodnie z art. 6 ust. 2, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

Powyższe uregulowania, które na mocy art. 65 tego rozporządzenia weszły w życie z dniem 1 lipca2011 r. określają cechy charakterystyczne oraz sposób identyfikacji usług cateringowych i restauracyjnych.

Biorąc pod uwagę powyższe zapisy w przypadku Wnioskodawcy – jego zdaniem – na pewno nie mamy do czynienia z usługami. Jak to już wykazał Zainteresowany w opisie stanu faktycznego w ramach działalności gospodarczej prowadzi sprzedaż gotowych do spożycia posiłków, takich m.in. jak świeże sałatki, kanapki oraz desery. Działalność ta jest prowadzona w sklepie, który mieści się na terenie restauracji. W lokalu prowadzona jest również działalność restauracyjna.

Sałatki, desery oraz kanapki są przygotowywane na miejscu, tzn. w lokalu. Podatnik z przygotowanych wcześniej składników produkuje wyroby, które są następnie pakowane i wkładane do lad chłodniczych w celu ich schłodzenia. Produktu są gotowe do spożycia bez dodatkowej obróbki gastronomicznej. Klient, w zależności od życzenia, może wybrać deser, sałatkę lub kanapkę. Wybór ten jednak jest ograniczony do produktów znajdujących się w danym dniu w sklepie (ladzie chłodniczej). Tym samym wszystkie produkty są wcześniej wyprodukowane zapakowana i schłodzone. W analizowanym przypadku klient zamawia sałatki, desery lub kanapki, które może spożyć poza terenem lokalu. W przypadku zamówienia powyższych produktów nie ma możliwości ich konsumpcji w lokalu. Przygotowany w opisany wyżej sposób posiłek lub deser jest gotowy do wzięcia „na wynos” przez klienta.

Zakres wykonywanych przez pracowników Podatnika polega jedynie na sprzedaży wcześniej przygotowanego, zapakowanego i schłodzonego produktu, który znajduje się w ladzie chłodniczej. Pracownicy zajmujący się obsługą w sklepie, nie przygotowują produktów.

Zaznaczyć należy, że w sklepie nie ma obsługi kelnerskiej, a serwis pracowników ograniczony jest do zapewnienia plastikowych sztućców i chusteczek papierowych, które dostępne są w pojemnikach. Co równie istotne zamawiając posiłek w sklepie, nie ma możliwości zamówienia produktu do stolika.

Podsumowując kupując posiłek klient w sklepie wybiera z dostępnych produktów w ladzie chłodniczej, nie może skonsumować produktu.

Zdaniem Wnioskodawcy, gotowe do spożycia świeże sałatki, kanapki przygotowywane i sprzedawane w opisany powyżej sposób, należy klasyfikować jako gotowe posiłki i dania do grupowania PKWiU 10.85.1.

Z analizy powyższego wynika zatem, iż rozstrzygając czy w konkretnej sprawie mamy do czynienia z jednym bądź wieloma świadczeniami istotne jest dokonanie tej analizy z punktu widzenia klienta, odbiorcy tych czynności.

Poza tym ustalenie, czy świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Uwzględniając powyższe w kontekście przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego stwierdzić należy, że dostawa gotowych do spożycia produktów, tj. świeże sałatki, kanapki, oraz desery i napoje stanowią dostawę towarów, a nie świadczenie usług.

Klienci nie mają zapewnionej obsługi kelnerskiej, a serwis pracowników ograniczony jest do zapewnienia plastikowych sztućców i chusteczek papierowych, które udostępniane są w pojemnikach oraz zapewnienie czystości w Sklepie. Nie ma także możliwości zamówienia posiłku do stolika.

Oczekiwania klientów sprowadzają się jedynie do otrzymania gotowego produktu, poddanego schłodzeniu, który można spożyć poza lokalem. Klient może bowiem spożyć posiłek w dowolnie wybranym przez siebie miejscu.

To, iż nie występuje tutaj usługa restauracyjna potwierdzają okoliczności, że klient nie jest obsługiwany przez obsługę kelnerską, brak jest również możliwość zamówienia posiłku do stolika, które to elementy są charakterystyczne dla typowej usługi gastronomicznej (restauracyjnej). W związku z powyższym należy uznać, iż w stanie wskazanym przez Podatnika mamy do czynienia z kompleksową dostawą towarów.

Stanowisko powyższe pozostaje w zgodzie m.in. z wyrokiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg-Gelting Linien. Pomimo, iż wyrok dotyczy sprzedaży na wynos znajduje on również uzasadnienie w niniejszym stanie faktycznym. W wyroku Trybunał wprowadził rozróżnienie na transakcje dotyczące działalnościrestauracyjnej i transakcje dotyczące żywności na wynos. Zgodnie z tym orzecznictwem transakcje dotyczące działalności restauracyjnej (świadczenia usług) „charakteryzuje ciąg elementów i czynności, od przygotowania posiłku do jego fizycznego podania”, wśród których dostawa artykułów żywnościowych stanowi tylko jeden ze składników, a przeważa zdecydowanie świadczenie usług. Z żywnością na wynos (dostawą towarów) mamy do czynienia, jeżeli poza dostawą artykułów żywnościowych „transakcji nie towarzyszą usługi mające na celu organizację konsumpcji na miejscu w odpowiednim otoczeniu”.

W pkt 14 ww. wyroku Trybunał orzekł, iż działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi (…). Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach”.

Do powyższego wyroku odniósł się również TSUE w orzeczeniu z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, C-501/09 i C-502/09 podtrzymując argumentację przedstawioną w wyroku w sprawie Faaborg-Gelting Linien. W przedmiotowym orzeczeniu Trybunał odnosząc się do kwestii określenia czy sprzedaż w przyczepach i na stoiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek i innych gotowych produktów do spożycia na miejscu na ciepło wskazał, iż „w działalności będącej przedmiotem postępowań w sprawach C-497/09 i C-501/09 nie występują kelnerzy, nie doradza się w rzeczywistości klientom, nie ma serwisu w ścisłym znaczeniu, polegającego na przekazywaniu zamówienia do kuchni, układaniu dań na talerzach i podawaniu ich klientom, brakuje zamkniętych i ogrzewanych lokali przeznaczonych do konsumpcji dostarczonych produktów brakuje szatni i toalet, brakuje też co do zasady naczyń, mebli i nakryć stołowych”. W pkt 70 ww. orzeczenia Trybunał podkreślił, iż „elementy świadczenia usług wskazane przez sąd krajowy polegają bowiem jedynie na istnieniu podstawowych urządzeń, to jest prostych kontuarów do konsumpcji bez miejsc siedzących, pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu na świeżym powietrzu. Tego rodzaju podstawowe urządzenia wymagają jedynie nieznacznej działalności ludzkiej. Zatem elementy te stanowią jedynie świadczenia dodatkowe w minimalnym zakresie i nie zmieniają dominującego charakteru świadczenia głównego, jakim jest dostawa towarów”.

Ponadto Trybunał zauważył, iż „przeważającym elementem tych transakcji w ich całościowym ujęciu jest dostawa gotowych dań lub artykułów żywnościowych (...), a udostępnienie podstawowych urządzeń pozwalających ograniczonej liczbie klientów na konsumpcję na miejscu ma charakter wyłącznie dodatkowy i drugorzędny (…) konsumpcja na miejscu, która nie stanowi zasadniczej cechy owej transakcji me może determinować jej charakteru”.

Orzeczenia TSUE wskazane powyżej potwierdzają stanowisko Spółki, zgodnie z którym sprzedaż produktów Wnioskodawcy zarówno „na wynos”, w systemie „food court”, jak i z dostawą na wskazany przez klienta adres, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do stawki podatku VAT dla sprzedaży świeżych sałatek, kanapek należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Wyjaśnić należy, iż klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.). Należy wskazać, iż to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Powyższe artykuły, tj. gotowe do spożycia świeże sałatki, kanapki przygotowywane i sprzedawane w sposób opisany w zaistniałym stanie faktycznym, należy klasyfikować jako gotowe posiłki i dania do grupowania PKWiU 10.85.1.

Dział 10.85.1 – „Gotowe posiłki i dania” obejmuje m.in.: gotowe posiłki i dania na bazie mięsa, ryb, warzyw, wyrobów mącznych oraz pozostałe gotowe posiłki i dania włączając pizzę zamrożoną. Natomiast koktajle są kwalifikowane do grupowania PKWiU 11.07.19.0.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w przepisach ustawy, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku w stosunku do niektórych czynności.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

Jednocześnie, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w poz. 42 wskazano na „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%” (PKWiU ex 10.85.1).

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Ponadto zgodnie z objaśnieniami do załącznika nr 3 ustawy, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w pozycji 28 wymienione zostały również „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1.2%” (PKWiU ex 10.85.1).

W objaśnieniach do tego załącznika zaznaczono, iż symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania, a także ww. wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawką 0%.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, iż będące przedmiotem zapytania produkty, do których należą gotowe do spożycia świeże sałatki, kanapki sprzedawane przez Podatnika traktowane jako towar w postaci gotowych posiłków i dań sklasyfikowanych w grupowaniu 10.85.1 PKWiU, podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 5%, na mocy wyżej powołanego art. 41 ust. 2a ustawy.

Na zakończenie odniesiemy się do interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 24 czerwca 2016 r., nr PT1.050.3.2016.156. W niniejszej interpretacji Minister Finansów wyjaśnił, że dla uznania, czy dana czynność będzie zaliczona do klasy PKWiU 10.85 „Gotowe posiłki i dania”, czy do działu PKWiU 56 „Usługi związane z wyżywieniem” istotne jest, czy oferowane produkty są w pełni przyrządzone i serwowane jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia, czy też nie są przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji. Fakt oferowania tych produktów osobno bądź w zestawach (np. kanapka mięsna, frytki razem z napojem, czy też tortilla, pieczone ziemniaki razem z napojem) nie ma wpływu na sposób klasyfikacji. Nie ma też znaczenia, czy w punkcie sprzedaży znajdują się stoliki, krzesła, sztućce, a produkty są spożywane na miejscu, czy na wynos.

Zdaniem resortu posiłki sprzedawane przez różnego rodzaju placówki gastronomiczne, które są przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji, me mogą korzystać z 5% stawki VAT na podstawie art. 41 ust. 2a w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy o VAT, ponieważ nie są klasyfikowane w grupowaniu PKWiU 10.85.1. Produkty takie, co do zasady, są opodatkowane 8% stawką podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 7 załącznika do rozporządzenia w sprawie obniżonych stawek VAT, z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w tej pozycji załącznika, do których ma zastosowanie 23% stawka VAT.

Na sposób opodatkowania tych produktów (wysokość stawki podatku) nie ma zatem wpływu to, czy w świetle orzecznictwa TSUE ich sprzedaż na terytorium kraju będzie traktowana jako świadczenie usług, czy też jako dostawa towarów. Wynika to z faktu, że ustawodawca przy wyznaczaniu zakresu stosowania obniżonej stawki posłużył się klasyfikacją statystyczną.

Powyższa interpretacja w analizowanym przypadku nie ma zastosowania. Sklep jest osobną działalnością. W tym przypadku nie ma możliwości konsumpcji w lokalu, sprzedaż odbywa się jak w typowej placówce handlowej. Powyższa placówka handlowa mieści się co prawda pod tym samym adresem co restauracja jednak jest osobną działalnością handlową.

Tym samym zapisy powyższej interpretacji nie będą miały tutaj zastosowania, ponieważ interpretacja nie dotyczy placówek handlowych typu sklep. Ponadto co istotne produkty przygotowywane do sprzedaży detalicznej zazwyczaj nie pokrywają się z tymi z restauracji. Są one specjalnie przygotowywane do sprzedaży detalicznej. Produkty te, co istotne, są wcześniej zapakowane i schłodzone. W tym stanie rzeczy powyższe produkty winny być opodatkowane stawką 5%.

W tej części stanowiska Wnioskodawca odpowie, jaką stawką należy opodatkować produkowane i sprzedawane w sklepie napoje, tj. koktajle. Koktajle, które mają być produkowane przez Podatnika zostały zaklasyfikowane do PKWiU 11.07.19.0 Pozostałe napoje bezalkoholowe (niegazowane udział soku owocowego ponad 20%). Zdaniem Wnioskodawcy, powyższa sprzedaż powinna zostać opodatkowana stawką podatku w wysokości 5%. Sprzedaży napojów (koktajli) w sklepie nie będą towarzyszyć żadne dodatkowe usługi służące organizacji konsumpcji, sprzedaży.

Wnioskodawca planuje jedynie tylko sprzedaż napojów. Przyszłej sprzedaży ma towarzyszyć jedynie minimalny zakres świadczonych usług, takich jak nalanie wcześniej do opakowania i wystawienie rachunku. W związku z tym przyszłą sprzedaż należy uznać za dostawę towarów, a nie za usługę. Ponieważ jak to wyżej wykazaliśmy sprzedaży napojów nie towarzyszą żadne inne czynności jest to więc dostawa towarów. Biorąc pod uwagę powyższe a także fakt, iż będziemy mieli do czynienia z dostawą towarów w sklepie należy uznać, że czynność ta winna być opodatkowana stawką podatku 5%. Na zakończenie należy uznać, iż sprzedaż napojów kwalifikowanych do PKWiU 11.07.19.0 to dostawa towarów i podlega opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku VAT w wysokości 5%, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy odpowiednio w związku z poz. 31 załącznika nr 10 do u.p.t.u.

Na zakończenie Wnioskodawca odpowiedział, iż stawki 5% nie będzie mógł stosować do sprzedaży deserów. W stanie sprawy Zainteresowany opisał, iż desery należy kwalifikować do PKWiU 10.89.19.0 „Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane” podlegają opodatkowaniu wg 8% stawki podatku od towarów i usług – na podstawie art. 146a ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z poz. 48 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Odpowiadając na pytanie, kanapki i sałatki sprzedawane w sklepie (schłodzone w ladach chłodniczych), których nie można spożywać na miejscu skwalifikowane do PKWiU 10.85.1 Wnioskodawca opodatkowuje stawką 5%. Koktajle sprzedawane w sklepie, które kwalifikuje do PKWiU 11.07.19.0, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy w związku z poz. 31 załącznika nr 10 do u.p.tu. opodatkowuje stawką 5%. Natomiast desery sprzedawane w sklepie winny być opodatkowane stawką 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu (usługi) do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tutejszy organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U., poz. 1676, z późn. zm.), do dnia 31 grudnia 2018 r. dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług obowiązuje klasyfikacja wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Natomiast w sytuacji, gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT, klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski, polskim podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnik otworzył oddział.

Nowy oddział działalności w przyszłości planuje otworzyć restaurację, okienko sprzedaży tzw. okienko podawcze oraz sklep (lady chłodnicze). Oddział będzie dokonywał produkcji posiłków (dań głównych, zup przystawek), a także kanapek, sałatek, deserów, lodów, gofrów i naleśników.

Opis sprawy dotyczy wyłącznie planowanego otwarcia sklepu. Sklep będzie znajdował się na terenie restauracji. Powyższy sklep to wydzielona strefa, w której będą znajdowały się lady chłodnicze tzw. take anway. Sprzedaż w sklepie, będzie odbywać się wyłącznie na zewnątrz.

Produkty sprzedane w sklepie znajdującym się w restauracji są specjalnie zapakowane oraz schłodzone w ladach chłodniczych. Tym samym powyższe produkty są specjalnie przygotowane dla sklepu. W sklepie planuje się sprzedawać kanapki, sałatki i desery. Produkty te będą sprzedawane wyłącznie na wynos (brak możliwości konsumpcji).

Poniżej wymienione zostaną szczegółowo produkty, które będą sprzedawane:

Kanapki to: bajgiel z serkiem, wędzonym łososiem, wegetariański czy z szynką parmeńską; wrapy z krewetką czy kurczakiem; bagietki z indykiem, cielęciną lub jajkiem (Kanapki, które będą produkowane przez Wnioskodawcę Zainteresowany kwalifikuje do PKWiU 10.85.1 – „Gotowe posiłki i dania”);

• Sałatki to: sałatki typu cezar; sałatki z indykiem; sałatki z owocami; sałatki z mozzarellą (Sałatki, które będą produkowane przez Wnioskodawcę Zainteresowany kwalifikuje do PKWiU 10.85.1 – „Gotowe posiłki i dania”);
• Desery to: musy; puddingi; jogurty z owocami; koktajle; owsianki z owocami; kasza jaglana z owocami.
  Desery, które będą produkowane, nie będą zawierać alkoholu. Do przygotowywania deserów nie będzie wykorzystywany napar z herbaty lub kawy. Żaden produkt nie będzie stanowił produktu o zawartości alkoholu powyżej 1,2%. Desery będą kwalifikowane do PKWiU 10.89.19.0.
• Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane.
  W tym miejscu należy nadmienić, iż powyższe produkty nie będą się pokrywały z ofertą restauracji (poza małymi wyjątkami). Sprzedawane będą koktajle (pozycja desery). Są to w rzeczywistości napoje. Koktajle owocowe będą miały następujące smaki: banan, truskawka, porzeczka, jagoda, kiwi, mieszane.
  Powyższe koktajle będą produkowane ze świeżych soków i dodatkiem mleka lub jogurtu. Napoje będą napojach niegazowymi. Udział procentowy soku będzie wynosił ponad 20%. W powyższych napojach w składzie będzie znajdował się tłuszcz mlekowy lub roślinny (mleko sojowe). Mieszanka napojów mlekowych z sokiem owocowym. W tym stanie rzeczy jako przyszły producent Wnioskodawca zaklasyfikował je do grupowania PKWiU 11.07.19.0 Pozostałe napoje bezalkoholowe (niegazowane, udział soku owocowego ponad 20%).
  Koktajle warzywne: jarmuż/ogórek, szpinak/jabłko, jarmuż/mango/pestki dyni, ogórek/melon, marchew/pomarańcza, szpinak/maliny, marchew/mango/chilli, burak/jagody.
  Koktajle warzywne mają mieć 100% skład soku warzywnego lub warzywno-owocowego (występuje znikome ilości innych składników). Koktajle będą produkowane w lokalu. Są one niegazowane. Przyszły skład to sok warzywny, sok owocowy, dodatki. Brak w składzie tłuszczu mlekowego i innych tłuszczów. Soki stanowią ponad 20% składu. Przyszły producent grupuje je PKWiU 11.07.19.0
  
  

Wnioskodawca planuje na terenie restauracji otworzyć sklep, w którym będą sprzedawane specjalnie dla tego sklepu wyprodukowane produkty. Produkty będą pakowane i chłodzone w ladach chłodniczych. Produkty te będą sprzedawane wyłącznie na wynos (brak możliwości konsumpcji).

Podsumowując, należy podkreślić, że wszystkie napoje, koktajle i soki będą:

• napojami bezalkoholowymi,
• napojami niegazowanymi,
• wyprodukowanymi z naturalnych składników (bardzo duży udział soku).
  
  

Ponadto w składzie ww. napojów (koktajli) nie będzie herbaty ani kawy. Nie będzie wykorzystywany napar z herbaty i kawy do produkcji powyższych napojów, soków koktajli. Żaden w przyszłości z produkowanych produktów nie będzie miał zawartości alkoholu powyżej 1,2%.

W tym miejscu należy nadmienić, iż powyższe produkty nie będą się pokrywały z ofertą restauracji (poza małymi wyjątkami).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż produktów żywnościowych w sklepie (mieszczącym się na terenie) restauracji powinna być opodatkowana stawką 5%.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku.

I tak, w świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. – 8%) wymienione zostały:

• pod pozycją 48 towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 10.89.19.0 „Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ekstraktów słodowych i produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”;
• pod pozycją 52 towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 11.07.19.0 „Pozostałe napoje bezalkoholowe – wyłącznie niegazowane napoje:
  1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
  2. zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju”.
  
  

Przy czym, zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Jednocześnie w objaśnieniach do ww. załącznika wskazano, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Oznacza to, że jeżeli dany towar (lub usługa) wymieniony w załączniku nr 3, na podstawie innych regulacji podlega opodatkowaniu niższą stawką podatku VAT lub zwolnieniu – zastosowanie ma ta niższa stawka podatku lub zwolnienie od podatku.

Jak wynika z art. 41 ust. 2a ustawy dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, zostały wymienione pod pozycją 31 towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 11.07.19.0 „Pozostałe napoje bezalkoholowe – wyłącznie niegazowane napoje:

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2. zawierające tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju”.
   
   

Należy wskazać, że na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2017, poz. 839), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 załącznika do ww. rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Zgodnie z wyjaśnieniami do działu 56 Działalność usługowa związana z wyżywieniem Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) – dział ten obejmuje działalność usługową związaną z zapewnianiem pełnego wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji w restauracjach, włączając restauracje samoobsługowe i oferujące posiłki „na wynos”, z lub bez miejsc do siedzenia. Nie jest tu istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji.

Mając na uwadze, że przy obu wyżej wskazanych pozycjach załączników (do ustawy i rozporządzenia) powołano symbole klasyfikacji statystycznej, to należy podkreślić, że określenie zakresu towarów i usług objętego tymi pozycjami powinno odbywać się przy zastosowaniu PKWiU.

Podkreślenia wymaga, że pojęcia używane do oznaczenia towaru lub usługi (grupy towarów lub usług) opodatkowanych stawką obniżoną, a określonych m. in. w załączniku do ww. rozporządzenia, należy interpretować ściśle, zważywszy, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że do sprzedaży koktajli zaklasyfikowanych przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 11.07.19.0 „Pozostałe napoje bezalkoholowe” – wyłącznie niegazowanych napojów:

1. w których udział masowy soku owocowego, warzywnego lub owocowo-warzywnego wynosi nie mniej niż 20% składu surowcowego,
2. zawierających tłuszcz mlekowy, z wyłączeniem napojów, przy przygotowywaniu których wykorzystywany jest napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,

zastosowanie znajdzie obniżona stawka podatku VAT, w wysokości 5% na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy, w związku z poz. 31 załącznika nr 10 do tej ustawy.

Z kolei sprzedaż deserów sklasyfikowanych przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 10.89.19.0 „Pozostałe różne artykuły spożywcze, gdzie indziej niesklasyfikowane”, które – jak wynika z opisu sprawy – nie zwierają alkoholu o zawartości powyżej 1,2% i jeśli nie stanowią ekstraktu słodowego, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy w związku z art. 146a pkt 2 i poz. 48 załącznika nr 3 do ustawy, będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 8%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stawki podatku dla sprzedaży w sklepie produkowanych przez Wnioskodawcę deserów klasyfikowanych do PKWiU 10.89.19.0 oraz koktajli klasyfikowanych do PKWiU 11.07.19.0 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU), udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży w sklepie produkowanych przez Wnioskodawcę deserów klasyfikowanych do PKWiU 10.89.19.0 oraz koktajli klasyfikowanych do PKWiU 11.07.19.0, natomiast w odniesieniu do części wniosku dotyczącej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie stawki podatku dla sprzedaży kanapek i sałatek klasyfikowanych do PKWiU 10.85.1 – „Gotowe, posiłki i dania” zostało wydane postanowienie o bezprzedmiotowości z dnia 19 czerwca 2018 r., nr 0112-KDIL4.4012.4012.285.2018.1.HW.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.