Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.34.2018.1.MSI
z 21 czerwca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku z 25 kwietnia 2018 r. (data wpływu 30 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przeniesienia nieruchomości z majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej do ich majątków osobistych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych przeniesienia nieruchomości z majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej do ich majątków osobistych.

We wniosku złożonym przez:

  • Zainteresowanego będącego stroną postępowania:

P. M.,

  • Zainteresowanych niebędących stroną postępowania:

D. M., A. P. i M. Sz.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca P. M. i pozostali Zainteresowani D. M. i A. P. są wspólnikami spółki cywilnej. Łącznie spółka liczy trzech wspólników. Do majątku wspólnego wspólników spółki należy nieruchomość. Wspólnicy są uprawnieni do równego udziału w zyskach. Wspólnicy planują zawarcie umowy darowizny w formie aktu notarialnego, na podstawie której nieruchomość zostanie przekazana z majątku wspólnego wspólników objętego umową spółki cywilnej do ich majątku odrębnego, przy czym poszczególni wspólnicy nabędą udział ułamkowy w nieruchomości, odpowiadający ich udziałowi w zyskach spółki cywilnej. Wybór powyższej formy prawnej przeniesienia nieruchomości z majątku wspólnego wspólników do ich majątku odrębnego podyktowany jest brakiem innej formy prawnej bez rozwiązywania umowy spółki cywilnej. Jednakże w przedstawionym przypadku planowana czynność będzie się sprowadzać w praktyce do przesunięcia majątkowego pomiędzy masą majątkową stanowiącą majątek objęty wspólnością łączną a masą majątkową stanowiącą odrębny (osobisty) majątek Wnioskodawcy i pozostałych Zainteresowanych wspólników spółki cywilnej. Żaden ze wspólników nie zamierza zbywać swojego udziału w nieruchomości po jego nabyciu w drodze darowizny. Umowa spółki cywilnej będzie kontynuowana. Niniejszy wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego zaistniałego po dniu 1 maja 2018 r. Akt notarialny będzie sporządzony przed notariuszem M. S., będącą również zainteresowaną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dokonanie darowizny, w wyniku której nieruchomość zostanie przekazana z majątku wspólnego wspólników, objętego umową spółki cywilnej, do ich majątku odrębnego, przy czym Wnioskodawca i pozostali Zainteresowani wspólnicy nabędą udział ułamkowy w nieruchomości, odpowiadający ich udziałowi w zyskach spółki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, a tym samym notariusz nie będzie zobowiązany do naliczenia, pobrania i zapłaty tego podatku?

Zdaniem Zainteresowanych, darowizna nieruchomości należącej do majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej, poprzez którą nieruchomość ta zostanie przekazana z majątku wspólnego wspólników do ich majątku odrębnego w taki sposób, że wnioskodawca i każdy z pozostałych wspólników nabędzie udział ułamkowy w nieruchomości, odpowiadający jego udziałowi w zyskach spółki (1/3), nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Przede wszystkim wskazać należy, że taka forma przesunięć majątkowych jest akceptowana przez orzecznictwo. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z 20 czerwca 2007 r., sygn. akt V CSK 132/07, w przypadku zawiązania spółki prawa cywilnego funkcjonują równolegle obok siebie odrębne masy majątkowe należące do poszczególnych wspólników oraz spółki (wspólność łączna wspólników), przy czym ustawa nie wyklucza przesunięć majątkowych pomiędzy tymi masami. Zakazu takich przesunięć nie można też wyprowadzić z istoty spółki cywilnej, czy też szerzej z istoty stosunku zobowiązaniowego. Wspólność majątkowa wspólników spółki cywilnej (majątek spółki) jest tzw. wspólnością do niepodzielnej ręki, co oznacza, że wszelkie składniki majątkowe należą do wszystkich wspólników łącznie. Każdy wspólnik ma we wspólnym majątku swój udział, ale nie stanowi on żadnej określonej części (udziału) wspólnego majątku. Zdaniem Zainteresowanych w przedstawionym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) żaden ze wspólników spółki nie zostanie w wyniku dokonania darowizny nieodpłatnie wzbogacony, albowiem nie dojdzie do zwiększenia majątku jednego wspólnika kosztem innych wspólników spółki, a tym samym do zmiany udziałów w nieruchomości. Jedynie rodzaj współwłasności zmieni się z współwłasności łącznej (tj. bez określenia udziałów poszczególnych wspólników) we współwłasność w części ułamkowej. Stąd też nie dojdzie do nabycia własności nieruchomości w postaci przysporzenia w majątku wspólników, skutkującego powstaniem obowiązku podatkowego od darowizny. Wnioskodawca i pozostali Zainteresowani wspólnicy nadal będą współwłaścicielami nieruchomości, przy czym ta współwłasność nie będzie miała charakteru współwłasności łącznej, tylko będzie wyrażona ułamkiem. Powyższe stanowisko potwierdzają liczne interpretacje indywidulane wydane w podobnych stanach faktycznych. Przykładowo Zainteresowani wskazali na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 24 czerwca 2011 r., Znak: ITPB2/436-48/11/TJ oraz interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 19 października 2015 r., Znak: IBPB-2-1/4515-68/15/KrB. Zainteresowani podzielają stanowisko i argumentację przedstawioną w powyższych interpretacjach. Zainteresowani mają świadomość, że zostały one wydane w indywidulanych sprawach konkretnych podatników i nie mają one mocy powszechnie obowiązującej, jednakże w ich ocenie stanowią wskazówki co do wykładni przepisów prawa znajdującego zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 644) – podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, tytułem:

  1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
  2. darowizny, polecenia darczyńcy;
  3. zasiedzenia;
  4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
  5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyska go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
  6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy – podatkowi temu podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

W myśl art. 18 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – notariusze są płatnikami podatku od dokonanej w formie aktu notarialnego darowizny.

Określony w zacytowanym przepisie przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków
i darowizn wskazuje, iż jest nim co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych, wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca oraz pozostali Zainteresowani są wspólnikami spółki cywilnej. Łącznie spółka liczy trzech wspólników. Do majątku wspólnego wspólników spółki należy nieruchomość. Wspólnicy są uprawnieni do równego udziału w zyskach. Wspólnicy planują zawarcie umowy darowizny w formie aktu notarialnego, na podstawie której nieruchomość zostanie przekazana z majątku wspólnego wspólników objętego umową spółki cywilnej do ich majątku odrębnego, przy czym poszczególni wspólnicy nabędą udział ułamkowy w nieruchomości, odpowiadający ich udziałowi w zyskach spółki cywilnej. Wybór powyższej formy prawnej przeniesienia nieruchomości z majątku wspólnego wspólników do ich majątku odrębnego podyktowany jest brakiem innej formy prawnej bez rozwiązywania umowy spółki cywilnej. Jednakże w przedstawionym przypadku planowana czynność będzie się sprowadzać w praktyce do przesunięcia majątkowego pomiędzy masą majątkową stanowiącą majątek objęty wspólnością łączną, a masą majątkową stanowiącą odrębny (osobisty) majątek Wnioskodawcy
i pozostałych Zainteresowanych wspólników spółki cywilnej. Żaden ze wspólników nie zamierza zbywać swojego udziału w nieruchomości po jego nabyciu w drodze darowizny. Umowa spółki cywilnej będzie kontynuowana.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025) – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn – podatkowi temu podlega nabycie m.in. tytułem darowizny.

W związku z powyższym – co do zasady – nabycie przez osoby fizyczne tytułem darowizny, jako czynność wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Istotą umowy darowizny w myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego jest bezpłatne świadczenie na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy.

Jednakże, biorąc pod uwagę istotę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, stwierdzić należy, że opisana we wniosku czynność przeniesienia własności nieruchomości z majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej (w tym Wnioskodawcy) do ich majątków osobistych, nie będzie stanowić czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Brak jest bowiem w niej elementu niezbędnego do powstania takiego obowiązku jakim jest nieodpłatne wzbogacenie się Wnioskodawcy i pozostałych Zainteresowanych będących wspólnikami spółki cywilnej, zwiększenie ich majątku kosztem majątku innej osoby. W opisanej we wniosku sytuacji zmieni się bowiem jedynie rodzaj współwłasności
w nieruchomości będącej przedmiotem opisanej czynności, a udziały wspólników nie zmienią się. Brak będzie zatem elementu nabycia, skutkującego przysporzeniem w majątku Wnioskodawcy i pozostałych wspólników, a zatem nie będzie zachodziła okoliczność, która determinowałaby przedmiot opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, a więc nabycie tytułem darowizny.

Jednocześnie należy zaznaczyć, iż w niniejszej interpretacji nie ustosunkowano się do kwestii dotyczącej dopuszczalności i skuteczności prawnej przekazania z majątku wspólnego wspólników objętego umową spółki cywilnej nieruchomości w formie darowizny do ich majątków osobistych. Kwestii tych bowiem nie regulują przepisy prawa podatkowego lecz przepisy Kodeksu cywilnego. Natomiast rolą organu podatkowego nie jest ocenianie czy taka czynność jest dopuszczalna.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Przy czym, w myśl art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisy prawa podatkowego to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Natomiast ustawy podatkowe to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich (art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Podsumowując, skoro w wyniku opisanej we wniosku czynności nie nastąpi nabycie tytułem darowizny, bo Wnioskodawca i pozostali wspólnicy nie otrzymają przysporzenia w swoich majątkach kosztem majątku innej osoby, to opisana umowa nie stanowi umowy, o której mowa w ustawie o podatku od spadków i darowizn. W konsekwencji, czynność ta nie będzie skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn, a na Zainteresowanej będącej notariuszem nie będą ciążyły obowiązki płatnika z tego tytułu.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj