Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.250.2018.2.MG
z 25 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym w dniu 17 kwietnia 2018 r., uzupełnionym pismem złożonym w dniu 25 kwietnia 2018 r. oraz pismem z dnia 4 czerwca 2018 r. (data wpływu 8 czerwca 2018r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2017 r. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, uzupełniony pismem złożonym w dniu 25 kwietnia 2018 r.

Wniosek oraz jego uzupełnienie nie spełniały wymogów, o których mowa m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 18 maja 2018 r., nr 0113-KDIPT3.4011.250.2018.1.MG, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 18 maja 2018 r., (data doręczenia 28 maja 2018 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 4 czerwca 2018 r. (data wpływu 8 czerwca 2018 r.), nadanym za pośrednictwem poczty w dniu 4 czerwca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni wskazała, że wniosek dotyczy rozliczenia ulgi prorodzinnej na uczące się dziecko w wieku 20 lat, które w czerwcu 2017 r. podjęło miesięczną pracę na umowę o pracę. Następnie podała, że nikt z pracowników urzędów skarbowych nie jest w stanie jednoznacznie wytłumaczyć Jej jak liczy się dochód dziecka. Syn w rozliczeniu PIT-11, w przychodzie ma kwotę 3 533 zł, z czego na składki społeczne potrącono mu kwotę 473 zł. Rozliczając PIT za 2017 r. Wnioskodawczyni wzięła pod uwagę jego zarobek minus składki społeczne, co spowodowało że nie przekroczył kwoty 3089, jednakże nikt nie jest w stanie Jej powiedzieć, że faktycznie tak jest na 100%. Wnioskodawczyni upewniła się w biurze rachunkowym jakie są zasady i przepisy, jeżeli chodzi o ulgę podatkową na dzieci. Dowiedziała się również, że dochód nie może przekroczyć kwoty 3089 zł, licząc przychód minus koszty oraz składki społeczne. Tak też Wnioskodawczyni wykonała, gdyż przychód syna wynosił 3 672 zł 55 gr, koszty 139 zł 06 gr, a składki społeczne 463 zł 01 gr, co po odjęciu dało kwotę 3070 zł 48 gr, która nie przekroczyła sumy pozwalającej na odliczenie syna. Wnioskodawczyni uważa, że nie do końca jest wyjaśnione, czy te składki się odlicza. Dzwoniła w tej sprawie do Urzędu Skarbowego ale połowa pracowników twierdziła, że składki się odlicza, gdyż tak nawet stwierdził NSA, natomiast połowa pracowników twierdziła, że się nie odlicza. Wnioskodawczyni ma dwoje dzieci: syna i córkę 10 lat, które dalej się uczą i gdyby musiała oddać zwrot ulgi prorodzinnej musiałaby oddać za oboje dzieci, gdyż zarobek Jej i męża przekroczy kwotę pozwalającą na ulgę prorodzinną na jedno dziecko.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 4 czerwca 2018 r. Wnioskodawczyni dodała, że Jej syn w roku szkolnym 2017/2018 uczęszczał do 4 klasy technikum. W miesiącu czerwcu, w 3 klasie technikum został na okres jednego miesiąca zatrudniony na umowę o pracę do firmy … w …, za którą otrzymał wynagrodzenie. W miesiącu maju 2017 r. syn miał miesięczną praktykę, za którą nie otrzymał wynagrodzenia. Wnioskodawczyni nadmieniła, że jeśli nie będzie mogła rozliczyć syna w swoim rozliczeniu PIT, to nie będzie też mogła rozliczyć córki, gdyż zarobek Jej i męża przekroczy kwotę 112 000 zł. Wnioskodawczyni, jak i Jej mąż, są osobami pracującymi. W marcu 2018 r. rozliczyli PIT za 2017 r. Syn w marcu 2018 r. także rozliczył PIT za 2017 r., z którego otrzymał zwrot podatku. Syn uczył się do maja 2018 r., kolejną naukę chce rozpocząć od października 2018 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni rozliczając swój oraz męża PIT może rozliczyć syna do ulgi prorodzinnej? Czy biorąc pod uwagę przychód syna Wnioskodawczyni może od tego przychodu odliczyć składki społeczne, które pozwoliłyby osiągnąć rozliczenie poniżej kwoty 3 089 zł i możliwość rozliczenia syna do ulgi prorodzinnej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest dużo decyzji sądów, które pozwoliły na rozliczenie dziecka rodzicom, wiele przepisów wskazuje także, że Wnioskodawczyni jako matka uczącego się syna, który pracował po przebytej miesięcznej praktyce jeden miesiąc (za praktykę syn nie otrzymał wynagrodzenia) może odliczyć składki społeczne, które na tyle pomniejszą jego przychód, że nie przekroczy kwoty 3 089 zł. Przeglądając artykuły Wnioskodawczyni nie może trafić na jednoznaczną odpowiedź. Syn Wnioskodawczyni chce się dalej uczyć na Politechnice w …. W tym roku nie podejmuje żadnej pracy, nie otrzymuje żadnych przychodów finansowych, dlatego Wnioskodawczyni czułaby się oszukana, że nie mogłaby go rozliczyć do ulgi prorodzinnej, a co za tym idzie nie mogłaby odliczyć córki, gdyż zarobek Jej i męża przekracza kwotę 112 000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
      
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2a ww. ustawy, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Przepis art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

W myśl art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał – w związku z wykonywaniem obowiązku alimentacyjnego lub sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej – dzieci pełnoletnie do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 20 letni syn Wnioskodawczyni w czerwcu 2017 r. podjął miesięczną pracę na umowę o pracę, z której uzyskał przychód w wysokości 3 533 zł, koszty wynosiły 139 zł 06 gr, natomiast składki społeczne 463 zł 01 gr. Wnioskodawczyni ma dwoje dzieci: syna i 10-letnią córkę, które dalej się uczą. Zarobek Wnioskodawczyni i jej męża w 2017 r. przekroczył kwotę 112 000 zł.

W efekcie powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy m.in. faktycznie wykonywać władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka, utrzymywać w roku podatkowym pełnoletnie dziecko do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach ściśle przez ustawę określonych, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, do których stosuje się zasady opodatkowania, określone w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej. W 2017 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3 089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Przy czym stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei w myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu składek określonych w ustawie dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

–odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z zacytowanych wyżej przepisów wynika, że ustawodawca jednoznacznie zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając je równocześnie od podstawy obliczenia podatku, którą stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot uiszczanych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne.

Mając zatem na względzie ww. uregulowania prawne stwierdzić należy, że dla ustalenia prawa do ulgi prorodzinnej, z tytułu utrzymywania – w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego – pełnoletniego, uczącego się dziecka należy jego dochód osiągnięty w roku podatkowym określić zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako różnicę pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania przychodu.

Zatem, Wnioskodawczyni obliczając dochód syna osiągnięty w 2017 r., nie powinna od przychodu odejmować składek na ubezpieczenie społeczne, a jedynie koszty uzyskania przychodu.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, syn Wnioskodawczyni w 2017 r. osiągnął przychód w wysokości 3 672 zł 55 gr, natomiast koszty uzyskania przychodu wynosiły 139 zł 06 gr, w związku z tym nie została spełniona przesłanka warunkująca możliwość skorzystania z omawianej ulgi. Wobec czego Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do dokonania odliczenia od podatku ulgi prorodzinnej na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zeznaniu rocznym za 2017 r. na syna, którego dochód w 2017 r. przekroczył kwotę 3 089 zł.

Zważywszy na okoliczność, że w tej sytuacji Wnioskodawczyni mogłaby skorzystać z ulgi prorodzinnej tylko na jedno dziecko, tj. małoletnią córkę, to ograniczeniem do zastosowania tejże ulgi jest limit dochodu, o którym mowa w art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy uzyskanego w 2017 r. przez Wnioskodawczynię i Jej męża.

Ponieważ – jak wskazała Wnioskodawczyni– łączne dochody Jej i męża w roku podatkowym 2017 przekroczyły kwotę 112 000 zł uznać należy, że wystąpiła negatywna przesłanka uniemożliwiająca zastosowanie odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych również na małoletnią córkę.

W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie może skorzystać z ulgi prorodzinnej za 2017 r. na żadne z dzieci, ze względu na niespełnienie przesłanek uprawniających do jej zastosowania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie dotyczy innych osób, tj. męża Wnioskodawczyni.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.