Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.250.2018.2.MW
z 19 czerwca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2018 r. (data wpływu 26 marca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.), pismem z dnia 30 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.) oraz pismem z dnia 30 maja 2018 r. (data wpływu 4 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności sprzedaży posiłków dla uczniów oraz nauczycieli szkół podstawowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla czynności sprzedaży posiłków dla uczniów oraz nauczycieli szkół podstawowych. Wniosek uzupełniono w dniu 19 kwietnia 2018 r. o adres elektroniczny do doręczeń, w dniu 30 maja 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz w dniu 4 czerwca 2018 r. o podpis osoby uprawnionej do reprezentowania Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina rozlicza podatek od towarów i usług łącznie ze swoimi jednostkami budżetowymi. Wśród tych jednostek są jednostki powołane do realizacji zadań własnych gminy, tj. edukacji publicznej. Ich działalność reguluje ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r., poz. 59, 949 i 2203). Zgodnie z art. 11 ust. 2 pkt 1 zapewnienie kształcenia, wychowania i opieki, w tym kształcenia specjalnego i profilaktyki społecznej, jest zadaniem oświatowym gmin w przedszkolach oraz w innych formach wychowania przedszkolnego, o których mowa w art. 32 ust. 2, a także w szkołach, o których mowa w art. 8 ust. 15.

Finansowanie pobytu i nauczania dzieci w przedszkolu oraz oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych będących jednostkami budżetowymi Gminy wygląda następująco: pobyt i nauczanie dzieci przedszkolnych (w czasie sześciu godzin dziennie) jest finansowane z budżetu Gminy. Wysokość opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego dziecka w wieku do lat 5 w czasie przekraczającym sześć godzin dziennie wynosi 1 zł za każdą dodatkową godzinę zajęć zgodnie z zasadami określonymi w uchwale Rady Miejskiej z dnia 31 stycznia 2017 r. Na wniosek przedstawiciela ustawowego dziecka można udzielić ulgi w ww. opłacie.

Opłaty z tytułu korzystania przez dzieci z wyżywienia ponoszą rodzice (opiekunowie) dzieci. Wysokość stawki żywieniowej ustala dyrektor jednostki w porozumieniu z organem prowadzącym. Do opłaty wnoszonej za korzystanie z posiłków nie wilcza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówek, zatem opłata obejmuje jedynie koszt surowców wykorzystanych do przygotowania posiłków (tzw. wsad do kotła).

Funkcjonujące w szkołach podstawowych stołówki zapewniają, poza wyżywieniem dzieci w wieku przedszkolnym, również wydawanie posiłków na rzecz uczniów ww. szkół oraz zatrudnionych w tych placówkach nauczycieli. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne.

Obecnie, po centralizacji VAT, jednostki budżetowe wykazują opiekę i nauczanie dzieci powyżej sześciu godzin dziennie, jako świadczenie usług zwolnione od podatku. Podobnie jest przy korzystaniu przez dzieci przedszkolne oraz uczniów i nauczycieli z usług stołówkowych. Usługi te są traktowane jako czynności zwolnione z podatku VAT.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Zapewnienie posiłków dla uczniów i nauczycieli, o którym mowa w pytaniu nr 2 wniosku, jest ściśle związane z usługami edukacyjnymi, rolą opiekuńczą i wychowawczą szkoły, a czynności te są potrzebne do prawidłowej realizacji usługi podstawowej.

Zgodnie z art. 106 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996 i 1000):

  1. „W celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.
  2. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne.
  3. Warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.
  4. Do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.
  5. Organ prowadzący szkołę może zwolnić rodziców albo pełnoletniego ucznia z całości lub części opłat, o których mowa w ust. 3: w przypadku szczególnie trudnej sytuacji materialnej rodziny; w szczególnie uzasadnionych przypadkach losowych.
  6. Organ prowadzący szkołę może upoważnić do udzielania zwolnień, o których mowa w ust. 5, dyrektora szkoły, w której zorganizowano stołówkę”.

Funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m.in. powołane. Mają one charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne.

Stołówki szkolne w szkołach podstawowych, będących jednostkami budżetowymi Gminy działają na podstawie ww. przepisów prawa oświatowego. Nauczyciele szkoły mogą korzystać z posiłków wydawanych przez stołówkę szkolną na podstawie przyjętego przez dyrektora szkoły, działającego w porozumieniu z organem prowadzącym, regulaminu korzystania ze stołówki szkolnej (Zarządzenie Burmistrza z dnia 31 grudnia 2007 roku). Osoby inne niż uczniowie (nauczyciele), posiadający prawo do korzystania z posiłków w stołówce szkolnej, ponoszą poza kosztem samego posiłku również pełne koszty jego przygotowania (całkowity koszt). Oznacza to, że opłata za posiłek w stołówce szkolnej dla tych osób jest odpowiednio wyższa od opłaty wnoszonej przez rodziców uczniów.

Sprzedaż posiłków dla uczniów i nauczycieli nie ma na celu osiągnięcie dodatkowego dochodu dla Gminy przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności.

Zasadniczym celem stołówek w szkołach podstawowych, będących jednostkami budżetowymi Gminy nie jest świadczenie usług gastronomicznych, ale zapewnienie prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, a w szczególności wspieranie prawidłowego rozwoju dzieci i młodzieży. Sprzedaż posiłków nie ma charakteru komercyjnego, tj. nie ma na celu osiągnięcia dochodu.

Odpłatność za posiłki dla uczniów ustalana przez dyrektora szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, uwzględnia tylko koszt zakupu surowca do przygotowania posiłku tzw. „wsad do kotła”. Zgodnie z ustawą prawo oświatowe (art. 106, ust. 4 cyt. wcześniej ustawy prawo oświatowe), do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki. Nauczyciele ponoszą poza kosztem samego posiłku również pełne koszty jego przygotowania (koszty wynagrodzeń pracowników kuchni i stołówki, koszty mediów i innych środków rzeczowych zużytych do przygotowania i wydania posiłku). Nie dopuszcza się ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z przepisami nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówek.

Stołówki w szkołach podstawowych, będących jednostkami budżetowymi Gminy świadczą usługi w zakresie sprzedaży posiłków dla: uczniów i pracowników pedagogicznych (nauczycieli), zakwalifikowane do grupy PKWiU 85 – „Usługi w zakresie edukacji”.

Usługi wyżywienia, świadczone na rzecz uczniów i nauczycieli ww. szkół, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT należy opodatkować czynność sprzedaży posiłków dla uczniów oraz nauczycieli szkół podstawowych będących jednostkami budżetowymi Gminy?

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi odpłatnego wydawania posiłków na rzecz uczniów szkół podstawowych oraz nauczycieli danej jednostki, świadczone w ramach stołówek prowadzonych w danych jednostkach budżetowych, należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegające na ich żywieniu. Usługi te mają charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej jednostek oświatowych w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne. Ustawa o finansowaniu zadań oświatowych nie wymienia opłat za korzystanie z wyżywienia w stołówkach szkolnych przez uczniów jako niepodatkowych należności budżetowych o charakterze publicznoprawnym, jak to jest w przypadku opłat za korzystanie z wychowania przedszkolnego i korzystania z wyżywienia w publicznych placówkach wychowania przedszkolnego. Podsumowując, odpłatne wydawanie posiłków na rzecz uczniów i nauczycieli danej jednostki będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Podkreślenia wymaga, że na gruncie podatku od towarów i usług, dana czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do tej ustawy, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

  1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty, oraz w przepisach ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 59),
  2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ustawy stanowi, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

  1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
  2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że gmina – zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina posiada osobowość prawną.

Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, o czym stanowi art. 6 ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 powołanej wyżej ustawy, Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie.

Formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa (art. 9 ust. 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Ponadto należy wskazać, że w myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r., poz. 996, z późn. zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Przepisy art. 2 pkt 1 i 2 ustawy prawo oświatowe, system oświaty obejmuje:

  1. przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi lub specjalnymi, przedszkola integracyjne i specjalne oraz inne formy wychowania przedszkolnego;
  2. szkoły:
    1. podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami przedszkolnymi, integracyjnymi, specjalnymi, przysposabiającymi do pracy, dwujęzycznymi, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe i mistrzostwa sportowego,
    2. ponadpodstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, dwujęzyczne, z oddziałami integracyjnymi, specjalnymi, dwujęzycznymi, sportowymi i mistrzostwa sportowego, sportowe, mistrzostwa sportowego, rolnicze, leśne, morskie, żeglugi śródlądowej oraz rybołówstwa,
    3. artystyczne.

Stosownie do art. 4 pkt 1 ustawy prawo oświatowe, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o szkole – należy przez to rozumieć także przedszkole.

W myśl art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo oświatowe, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 4-13, może być zakładana i prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 106 ust. 1-4 ustawy prawo oświatowe:

  1. w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę;
  2. korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne;
  3. warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę;
  4. do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od dnia 1 stycznia 2017 r. Gmina rozlicza podatek od towarów i usług łącznie ze swoimi jednostkami budżetowymi. Wśród tych jednostek są jednostki powołane do realizacji zadań własnych gminy, tj. edukacji publicznej. Ich działalność reguluje ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. prawo oświatowe. Opłaty z tytułu korzystania przez dzieci z wyżywienia ponoszą rodzice (opiekunowie) dzieci. Wysokość stawki żywieniowej ustala dyrektor jednostki w porozumieniu z organem prowadzącym. Do opłaty wnoszonej za korzystanie z posiłków nie wilcza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówek, zatem opłata obejmuje jedynie koszt surowców wykorzystanych do przygotowania posiłków (tzw. wsad do kotła). Funkcjonujące w szkołach podstawowych stołówki zapewniają, poza wyżywieniem dzieci w wieku przedszkolnym, również wydawanie posiłków na rzecz uczniów ww. szkół oraz zatrudnionych w tych placówkach nauczycieli. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne. Obecnie, po centralizacji VAT, jednostki budżetowe wykazują opiekę i nauczanie dzieci powyżej sześciu godzin dziennie, jako świadczenie usług zwolnione od podatku. Podobnie jest przy korzystaniu przez dzieci przedszkolne oraz uczniów i nauczycieli z usług stołówkowych. Usługi te są traktowane jako czynności zwolnione z podatku VAT. Zapewnienie posiłków dla uczniów i nauczycieli, o którym mowa we wniosku, jest ściśle związane z usługami edukacyjnymi, rolą opiekuńczą i wychowawczą szkoły a czynności te są potrzebne do prawidłowej realizacji usługi podstawowej. Funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m.in. powołane. Mają one charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne. Stołówki szkolne w szkołach podstawowych, będących jednostkami budżetowymi Gminy działają na podstawie ww. przepisów prawa oświatowego. Nauczyciele szkoły mogą korzystać z posiłków wydawanych przez stołówkę szkolną na podstawie przyjętego przez dyrektora szkoły, działającego w porozumieniu z organem prowadzącym, regulaminu korzystania ze stołówki szkolnej. Osoby inne niż uczniowie (nauczyciele), posiadający prawo do korzystania z posiłków w stołówce szkolnej, ponoszą poza kosztem samego posiłku również pełne koszty jego przygotowania (całkowity koszt). Oznacza to, że opłata za posiłek w stołówce szkolnej dla tych osób jest odpowiednio wyższa od opłaty wnoszonej przez rodziców uczniów. Sprzedaż posiłków dla uczniów i nauczycieli nie ma na celu osiągnięcie dodatkowego dochodu dla Gminy przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności. Zasadniczym celem stołówek w szkołach podstawowych, będących jednostkami budżetowymi Gminy nie jest świadczenie usług gastronomicznych, ale zapewnienie prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, a w szczególności wspieranie prawidłowego rozwoju dzieci i młodzieży. Sprzedaż posiłków nie ma charakteru komercyjnego, tj. nie ma na celu osiągnięcia dochodu. Odpłatność za posiłki dla uczniów ustalana przez dyrektora szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę, uwzględnia tylko koszt zakupu surowca do przygotowania posiłku tzw. „wsad do kotła”. Zgodnie z ustawą prawo oświatowe, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki. Nauczyciele ponoszą poza kosztem samego posiłku również pełne koszty jego przygotowania (koszty wynagrodzeń pracowników kuchni i stołówki, koszty mediów i innych środków rzeczowych zużytych do przygotowania i wydania posiłku). Nie dopuszcza się ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z przepisami nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówek. Stołówki w szkołach podstawowych, będących jednostkami budżetowymi Gminy świadczą usługi w zakresie sprzedaży posiłków dla: uczniów i pracowników pedagogicznych (nauczycieli), zakwalifikowane do grupy PKWiU 85 – „Usługi w zakresie edukacji”.

Wnioskodawca ma wątpliwości jaką stawką VAT należy opodatkować czynność sprzedaży posiłków dla uczniów oraz nauczycieli szkół podstawowych będących jednostkami budżetowymi Gminy.

W tym miejscu należy wskazać, że powołane przepisy ustawy prawo oświatowe wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia stołówek przez oświatowe placówki publiczne. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły i przedszkola funkcji opiekuńczej. Ponieważ placówki te nie prowadzą działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających placówkom zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie mogą one przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego, funkcjonowanie stołówek szkolnych i przedszkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspieraniu prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są między innymi powołane.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie prawo oświatowe przez szkołę na rzecz uczniów i nauczycieli tej jednostki, spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Podsumowując, czynność sprzedaży posiłków dla uczniów oraz nauczycieli szkół podstawowych będących jednostkami budżetowymi Gminy korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. organ informuje, że w niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej stawki podatku dla czynności sprzedaży posiłków dla uczniów oraz nauczycieli szkół podstawowych (pytanie nr 2 wniosku). Natomiast kwestia dotycząca uznania Gminy, która za pośrednictwem swoich jednostek oświatowych, pobiera od rodziców opłaty za pobyt i nauczanie dzieci przedszkolnych w wieku do lat 5 w czasie przekraczającym sześć godzin dziennie oraz opłaty za korzystanie przez dzieci z wyżywienia podczas pobytu w przedszkolu, za podatnika podatku od towarów i usług (pytanie nr 1 wniosku) została rozpatrzona wydaną w dniu 24 maja 2018 r. interpretacją indywidualną znak 0112-KDIL1-1.4012.204.2018.1.MW.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj