Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.304.2018.1.KBR
z 4 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usługi polegającej na zapewnieniu dostępu do platformy internetowej umożliwiającej kontakt użytkownika z prelegentem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usługi polegającej na zapewnieniu dostępu do platformy internetowej umożliwiającej kontakt użytkownika z prelegentem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) zajmuje się organizacją szkoleń specjalistycznych dla pracowników jednostek samorządu terytorialnego, np. w zakresie służebności przesyłu, zajęcia pasa drogowego, wydawania decyzji środowiskowych, zasad nowych opłat, zwracania nadpłat w opłacie zagospodarowania odpadami i inne. Prelegentami są pracownicy jednostek samorządu terytorialnego, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami omawiając wspomniane powyżej tematy. Szkolenia odbywają się stacjonarnie w hotelach, centrach konferencyjnych. Szkolenia dla pracowników jednostek samorządu terytorialnego są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT oraz interpretacji indywidualnej wydanej dla Wnioskodawcy sygn. IPPP2/443-357/12-5/AK (w załączeniu).

Uczestnicy szkoleń często proszą prelegenta o możliwość utrzymania kontaktu po szkoleniu za pośrednictwem e-mail. Prelegenci nie zawsze są skłonni do takiej formy kontaktu, gdyż dodatkowo poświęcają swój czas na bezpłatne udzielanie porad i wskazówek.

Spółka planuje uruchomić platformę internetową do bezpośredniego kontaktu prelegentów z uczestnikami szkoleń po ich zakończeniu. Udział w szkoleniu nie będzie warunkiem koniecznym do wykupienia takiego abonamentu. Zainteresowane osoby, które brały udział w szkoleniu oraz takie osoby, które od znajomych dowiedziały się, że można skorzystać z wiedzy dobrego prelegenta będą mogły wykupić dostęp do tej platformy. W ramach miesięcznej opłaty lub stałego miesięcznego abonamentu klienci będą mogli zadawać pytania związane ze szkoleniem lub tematem, np. służebność przesyłu, zajęcie pasa drogowego itp. Prelegent na tej platformie będzie udzielał odpowiedzi na zadane pytania. Będzie też mógł zamieścić na platformie wzory pism i dokumentów przydatnych dla osób którym udziela porad. Jeśli będzie taka potrzeba będzie mógł zamieścić swój komentarz do aktualnie zmieniających się przepisów prawa. Klienci korzystający z tej platformy będą mieli również możliwość zobaczyć odpowiedzi udzielane przez prelegenta innym osobom. Klient będzie miał poczucie, że płaci miesięczny abonament za dostęp do wiedzy prelegenta w czasie rzeczywistym, nie będzie już musiał czekać na szkolenie, na którym będzie mógł zadać pytanie, uzyska na nie odpowiedź dużo szybciej.

Będzie to nadal przekazywanie wiedzy i nauczanie pracowników jednostek samorządu terytorialnego. Wnioskodawca traktuje to jako działalność szkoleniową, prowadzoną za pomocą specjalnie przygotowanej platformy internetowej. Płatnikami za dostęp do tej wiedzy będą jednostki samorządu terytorialnego: gminy, ośrodki pomocy społecznej, urzędu stanu cywilnego i urzędy pracy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy świadczenie usług polegających na zapewnieniu dostępu do platformy internetowej do bezpośredniego kontaktu z osobami prowadzącymi szkolenia mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, pracownicy jednostek samorządu terytorialnego powinni płacić za dostęp do platformy kwotę zwolnioną z podatku VAT, a podmioty komercyjne powinny płacić pełną stawkę 23% VAT. Według Spółki usługi świadczone za pośrednictwem platformy internetowej powinny korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku, stosownie do 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
   
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
   
   

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku również usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
   
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
   
3. finansowane w całości ze środków publicznych
   

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zatem aby usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c niniejszego przepisu, tj. być prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub być świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty (ze zwolnienia korzystają jedynie usługi objęte akredytacją) lub być finansowane w całości ze środków publicznych. Jednocześnie z niniejszego zwolnienia mogą korzystać również usługi i dostawa towarów ściśle związane z usługami, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, iż od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się organizacją szkoleń specjalistycznych dla pracowników jednostek samorządu terytorialnego, np. w zakresie służebności przesyłu, zajęcia pasa drogowego, wydawania decyzji środowiskowych, zasad nowych opłat, zwracania nadpłat w opłacie zagospodarowania odpadami i inne. Prelegentami są pracownicy jednostek samorządu terytorialnego, którzy dzielą się swoimi doświadczeniami omawiając wspomniane powyżej tematy. Szkolenia odbywają się stacjonarnie w hotelach, centrach konferencyjnych. Szkolenia dla pracowników jednostek samorządu terytorialnego są zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT oraz interpretacji indywidualnej wydanej dla Wnioskodawcy sygn. IPPP2/443-357/12-5/AK.

Uczestnicy szkoleń często proszą prelegenta o możliwość utrzymania kontaktu po szkoleniu za pośrednictwem e-mail. Prelegenci nie zawsze są skłonni do takiej formy kontaktu, gdyż dodatkowo poświęcają swój czas na bezpłatne udzielanie porad i wskazówek.

Spółka planuje uruchomić platformę internetową do bezpośredniego kontaktu prelegentów z uczestnikami szkoleń po ich zakończeniu. Udział w szkoleniu nie będzie warunkiem koniecznym do wykupienia takiego abonamentu. Zainteresowane osoby, które brały udział w szkoleniu oraz takie osoby, które od znajomych dowiedziały się, że można skorzystać z wiedzy dobrego prelegenta będą mogły wykupić dostęp do tej platformy. W ramach miesięcznej opłaty lub stałego miesięcznego abonamentu klienci będą mogli zadawać pytania związane ze szkoleniem lub tematem, np. służebność przesyłu, zajęcie pasa drogowego itp. Prelegent na tej platformie będzie udzielał odpowiedzi na zadane pytania. Będzie też mógł zamieścić na platformie wzory pism i dokumentów przydatnych dla osób którym udziela porad. Jeśli będzie taka potrzeba będzie mógł zamieścić swój komentarz do aktualnie zmieniających się przepisów prawa. Klienci korzystający z tej platformy będą mieli również możliwość zobaczyć odpowiedzi udzielane przez prelegenta innym osobom. Klient będzie miał poczucie, że płaci miesięczny abonament za dostęp do wiedzy prelegenta w czasie rzeczywistym, nie będzie już musiał czekać na szkolenie, na którym będzie mógł zadać pytanie, uzyska na nie odpowiedź dużo szybciej.

Na tle tak przedstawionych okoliczności sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie opodatkowania podatkiem VAT usług polegających na dostępie użytkowników do platformy internetowej.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że usługi polegające na zapewnieniu kontaktu z prelegentem za pośrednictwem platformy internetowej, nie będą spełniały definicji usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Sam dostęp do platformy internetowej nie będzie miał charakteru kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego lecz będzie wyłącznie pełnił funkcję wsparcia dla osób mających wątpliwości w zakresie stosowania przepisów prawa z określonych dziedzin.

W przypadku usługi polegającej jedynie na zapewnieniu kontaktu z prelegentem za pośrednictwem platformy internetowej brak jest podstaw aby uznać, że Wnioskodawca będzie świadczyć usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Czynności, które świadczyć będzie Wnioskodawca nie będzie można uznać za „nauczanie” pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem oraz nie będzie to „nauczanie mające na celu uzyskanie bądź uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych”.

Ustawodawca przewidział także prawo do zastosowania zwolnienia od podatku w stosunku m.in. do świadczenia usług niebędących usługami w zakresie kształcenia i przekwalifikowania zawodowego, ale mającymi ścisły związek ze świadczenie usług podstawowych.

Z treści art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Przepisy krajowe oraz europejskie, nie definiują usług „ściśle związanych”. Niemniej jednak z zapisu art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że nie dotyczą one usług, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub których głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienie, o którym mowa w powołanych powyżej przepisach art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, względem usługi, która nie stanowi usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, ma zatem zastosowanie pod warunkiem że:

• usługa ta jest wykonywana przez podmiot korzystający ze zwolnienia przy świadczeniu usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego,
  

• usługa ta jest niezbędna do wykonania usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego,
  

• celem wykonania usługi nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
  
  
  

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że będzie świadczył usługi na rzecz jednostek samorządu terytorialnego oraz innych podmiotów polegające na zapewnieniu użytkownikom kontaktu z prelegentem za pośrednictwem platformy internetowej. Przy czym jak Spółka wskazuje udział w szkoleniu nie będzie warunkiem koniecznym do wykupienia abonamentu umożliwiającego korzystanie z platformy internetowej. W ramach miesięcznej opłaty lub stałego abonamentu klienci będą mogli zadawać pytania związane ze szkoleniem lub konkretnym tematem.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy i obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego prowadzą do wniosku, że w analizowanej sprawie świadczonych przez Wnioskodawcę usług polegających na udostępnieniu platformy internetowej nie można uznać za usługi ściśle związane z usługami podstawowymi, tj. szkoleniowymi. Opisana w złożonym wniosku usługa jest świadczona odrębnie od usługi szkoleniowej. Dostęp do platformy internetowej może zostać wykupiony przez osobę, która nie brała udziału w szkoleniu, a która jest zainteresowana wyłącznie odpowiedzią na konkretne pytanie.

Tym samym należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie usługi polegające na zapewnieniu kontaktu klienta z prelegentem za pośrednictwem specjalnie dedykowanej temu celowi platformy internetowej nie są niezbędne do wykonania usługi szkoleniowej. Usługi te stanowią zatem dodatkowy element oferty Wnioskodawcy. Usługi polegające na zapewnieniu użytkownikowi dostępu do platformy internetowej umożliwiającej bezpośredni kontakt on-line z prelegentem są usługami odrębnymi i niezależnymi od usług w zakresie kształcenia i przekwalifikowania zawodowego. Tym samym została spełniona jedna z przesłanek negatywnych warunkujących możliwość skorzystania ze zwolnienia sformułowana w przepisie art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, tj. w analizowanym przypadku zapewnienie dostępu do platformy internetowej nie jest niezbędne do wyświadczenia usługi szkoleniowej. Z uwagi na powyższe, badanie pozostałych warunków pozwalających na zastosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa powyżej stało bezprzedmiotowe. Zatem świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na zapewnieniu klientom kontaktu z prelegentem za pośrednictwem platformy internetowej podlegają opodatkowaniu stawką podstawową 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Należy podkreślić, że niezależnie od tego do jakiego kręgu odbiorców usługi opisane we wniosku są kierowane ani też sposobu ich finansowania, usługi te nie stanowią usług w zakresie kształcenia i przekwalifikowania zawodowego, ani też nie są ściśle związane z usługą podstawową korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, którą świadczy Wnioskodawca - zatem opłaty za dostęp do platformy internetowej powinny być opodatkowane stawką podatku VAT w wysokości 23%.

W świetle powyższych okoliczności, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za nieprawidłowe.

Końcowo nadmienia się, iż w myśl w art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika więc, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, zatem załącznik w postaci wydanej dla Wnioskodawcy interpretacji indywidualnej sygn. IPPP2/443-357/12-5/AK nie był przedmiotem analizy.

Jednocześnie należy wskazać, że powołana interpretacja indywidualna sygn. IPPP2/443-357/12-5/AK dotyczy stawki podatku VAT dla usług szkoleniowych, a więc kwestii odmiennej niż przedstawiona w złożonym wniosku, zatem nie mogła mieć wpływu na wydane rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.