2018.07.05 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.209.2018.3.MH
z 5 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku złożonym za pomocą platformy ePUAP w dniu 16 kwietnia 2018 r. (identyfikator poświadczenia ePUAP – ….), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 20 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości w sytuacji istnienia rozdzielności majątkowej między małżonkami – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 24 maja 2018 r., nr 0113-KDIPT3.4011.209.2018.1.MH i nr 0113-KDIPT1-2.4012.342.2018.1.JSZ na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 24 maja 2018 r. (data doręczenia 8 czerwca 2018 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 11 czerwca 2018 r. (data wpływu 20 czerwca 2018 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 13 czerwca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 31 marca 2010 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyła prawo użytkowania wieczystego działki nr 7/33 oraz własność położonych na tej działce zabudowań, stanowiących odrębną nieruchomość oraz swój udział wynoszący 3401/10000 części w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu 7/10. Przedmiotowa nieruchomość nie jest nieruchomością mieszkalną. Małżonkowie dokonali tego nabycia do majątku wspólnego małżeńskiego (na dzień 31 marca 2010 r. nie istniała rozdzielność majątkowa pomiędzy małżonkami), przy czym zaznaczono, że nabycia tego dokonują na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Mąż Wnioskodawczyni do marca 2016 r. był osobą współpracującą przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Zakres prowadzonej działalności nie obejmuje profesjonalnego obrotu nieruchomościami ani pośrednictwa w ich sprzedaży. W związku z tym zakupem została wystawiona faktura VAT z 22% podatkiem VAT. Faktura ta została ujęta w rozliczeniach księgowych działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Zakupione prawo wieczystego użytkowania i nieruchomość zostały wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i środków trwałych z dniem 31 marca 2010 r. W dniu 31 grudnia 2010 r. dokonano modernizacji inwestycji na nieruchomości - wartość tej modernizacji (kwota 132 216 zł 77 gr) nie przekroczyła jednak 30% wartości całej nieruchomości i prawa użytkowania wieczystego (wartość nieruchomości 399 111 zł 46 gr, wartość prawa wieczystego użytkowania 494 888 zł 54 gr i 6 000 zł). Nieruchomość była i nadal jest wynajmowana podmiotom zewnętrznym. Aktualnie Wnioskodawczyni wraz z mężem planuje sprzedaż przedmiotowego prawa i nieruchomości. W dniu 21 marca 2017 r. małżonkowie - Wnioskodawczyni i Jej małżonek zawarli umowę majątkową małżeńską, w której ustanowili w swoim małżeństwie z dniem 21 marca 2017 r. ustrój rozdzielności majątkowej. Nie dokonali natomiast żadnego podziału wspólnego majątku, który został nabyty w czasie panowania wspólności ustawowej małżeńskiej - tak więc przedmiotowa nieruchomość stanowiła i nadal stanowi współwłasność łączną małżonków. W przyszłym akcie notarialnym sprzedaży będzie wzmianka, że pieniądze zostaną fizycznie zapłacone w ten sposób, że na konto Wnioskodawczyni trafi połowa ceny sprzedaży określonej w akcie, a druga połowa ceny trafi na konto męża. Faktura potwierdzająca tę transakcję natomiast zostanie wystawiona przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej na całą kwotę ceny określonej w akcie wraz z uwzględnieniem podatku VAT (stawka ZW lub 23%).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 11 czerwca 2018 r., w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, Wnioskodawczyni wskazała, że od 1991 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu akcesoriami kosmetycznymi. Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych, Wnioskodawczyni prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów. Nabycie przedmiotowej nieruchomości, tj. prawa użytkowania wieczystego działki nr 7/33 oraz własności położonych na tej działce zabudowań, stanowiących odrębną nieruchomość oraz udziału 3401/10000 części w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu nr 7/10 nastąpiło na podstawie umowy kupna z dnia 31 marca 2010 r. Działka nr 7/10 nie jest zabudowana. Na działce nr 7/33 znajdują się hale magazynowo-biurowe.

Przedmiotem sprzedaży będzie sprzedaż wszystkich wymienionych w pytaniu nieruchomości. Część budynku jest przedmiotem najmu o charakterze gospodarczym (na prowadzenie działalności gospodarczej). Część budynku przeznaczona jest na prowadzenie działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię. Najem powierzchni prowadzony jest od 2011 r. – do teraz w ok. 50% powierzchni całkowitej. Odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości nastąpi wskutek zbycia całej nieruchomości przez wszystkich współwłaścicieli na podstawie jednego aktu notarialnego.

Odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy opisana powyżej transakcja sprzedaży przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego gruntu i nieruchomości powoduje, iż wyłącznie Wnioskodawczyni dokona rozliczenia ww. transakcji w podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wyłącznie Ona uzyska przychód z jej tytułu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, wyłącznie Ona uzyska dochód oraz odprowadzi podatek dochodowy, czy też przychód i dochód z tytułu ww. transakcji osiągnie również Jej małżonek (w proporcji), a tym samym zmniejszy się uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód?
Czy dostawa wskazanej w stanie faktycznym nieruchomości i prawa użytkowania wieczystego będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1 w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z zabudowaniami stanowiącymi odrębny przedmiot własności spowoduje, że tylko u Niej powstanie przychód w ramach prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej - sprzedaż zostanie udokumentowana jedną fakturą wystawioną na całą kwotę transakcji, a pieniądze zostaną przekazane po połowie na odrębne konta małżonków. Mąż w tej sytuacji nie będzie zobligowany do jakiegokolwiek podatkowego rozliczenia się z tytułu tej transakcji przed Urzędem Skarbowym pomimo, że otrzyma faktycznie połowę pieniędzy ze sprzedaży. Wnioskodawczyni będzie miała też prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w dacie sprzedaży części niezamortyzowanej nieruchomości i całości kosztów prawa wieczystego użytkowania.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Jednakże z art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy wynika, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z treści cytowanego przepisu wynika, że źródłem przychodu podatnika jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. W przypadku Wnioskodawczyni nabycia przedmiotowego dokonali małżonkowie, a w akcie zaznaczono, że dokonują nabycia na potrzeby prowadzonej przez małżonkę - Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie art. 5a pkt 6 ustawy wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit a)-c) rodzajów działalności oraz opiera się na następujących przesłankach:

zarobkowym celu działalności,
wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy - za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są:

przychody z obrotu nieruchomościami (stanowiącymi towary handlowe lub wyroby gotowe w tej działalności),
przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i
przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2016 r., poz. 2082).

W piśmiennictwie podaje się, że o zaliczeniu danego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego decyduje moment faktycznego (definitywnego) jego nabycia. Z punktu widzenia przynależności prawa do majątku wspólnego bez znaczenia jest, czy jego nabycia dokonali małżonkowie wspólnie, czy też tylko jeden z nich. Nie jest istotna także podstawa (sposób) nabycia danego przedmiotu. Obowiązuje domniemanie, ze przedmioty majątkowe nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków zostały nabyte z majątku wspólnego na rzecz wspólności majątkowej.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, że niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

W świetle art. 43 § 1 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zatem, każdy z małżonków ma zarówno prawo do udziału w majątku wspólnym, jak i w odniesieniu do poszczególnych składników majątku wspólnego.

Tym samym, nabywając wspólnie z mężem nieruchomość Wnioskodawczyni stała się jej współwłaścicielem, a więc nabyła udział w każdym metrze kwadratowym całej nieruchomości wspólnej, a więc w każdym metrze kwadratowym gruntu. Nie można, więc w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej wyodrębnić część należącą do żony i część należącą do męża, bowiem nieruchomość ta jest niepodzielnie własnością męża, jak i żony.

Odnosząc, więc powyższe do sytuacji Wnioskodawczyni uważa, że odpłatne zbycie składnika majątkowego stanowiącego przedmiot majątku wspólnego małżonków, wykorzystywanego w działalności gospodarczej w całości przez jednego z małżonków (Wnioskodawczynię), stanowi w momencie sprzedaży w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, jedynie tego podmiotu, który faktycznie przedmiotowy składnik wykorzystywał do celów prowadzonej działalności gospodarczej (w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

zarobkowym celu działalności,
wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są:

przychody z obrotu nieruchomościami (stanowiącymi towary handlowe lub wyroby gotowe w tej działalności),
przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i
przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane, w tym z powodu jej likwidacji. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni od 1991 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu akcesoriami kosmetycznymi. Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych, Wnioskodawczyni prowadzi podatkową książkę przychodów i rozchodów. W dniu 31 marca 2010 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem nabyła, na podstawie umowy kupna z dnia 31 marca 2010 r., prawo użytkowania wieczystego działki nr 7/33 oraz własność położonych na tej działce zabudowań, stanowiących odrębną nieruchomość oraz swój udział wynoszący 3401/10000 części w prawie użytkowania wieczystego działki gruntu 7/10. Przedmiotowa nieruchomość nie jest nieruchomością mieszkalną. Małżonkowie dokonali tego nabycia do majątku wspólnego małżeńskiego (na dzień 31 marca 2010 r. nie istniała rozdzielność majątkowa pomiędzy małżonkami), przy czym zaznaczono, że nabycia tego dokonują na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Nieruchomość była i nadal jest wynajmowana podmiotom zewnętrznym. Aktualnie Wnioskodawczyni wraz z mężem planuje sprzedaż przedmiotowego prawa i nieruchomości. W dniu 21 marca 2017 r. małżonkowie - Wnioskodawczyni i Jej małżonek zawarli umowę majątkową małżeńską, w której ustanowili w swoim małżeństwie z dniem 21 marca 2017 r. ustrój rozdzielności majątkowej. Nie dokonali natomiast żadnego podziału wspólnego majątku, który został nabyty w czasie panowania wspólności ustawowej małżeńskiej - tak więc przedmiotowa nieruchomość stanowiła i nadal stanowi współwłasność łączną małżonków. W przyszłym akcie notarialnym sprzedaży będzie wzmianka, że pieniądze zostaną fizycznie zapłacone w ten sposób, że na konto Wnioskodawczyni trafi połowa ceny sprzedaży określonej w akcie, a druga połowa ceny trafi na konto męża. Faktura potwierdzająca tę transakcję natomiast zostanie wystawiona przez Wnioskodawczynię w ramach prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej na całą kwotę ceny określonej w akcie wraz z uwzględnieniem podatku VAT (stawka ZW lub 23%). Odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyjaśnić należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje miedzy małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

W świetle art. 43 § 1 ww. Kodeksu oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Natomiast zgodnie z art. 47 powołanego Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Zarówno, w przypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast - w myśl art. 50¹ Kodeksu w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej, współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych, a każdemu z małżonków przysługuje udział w majątku wspólnym, który według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka. Podstawowym skutkiem wprowadzenia rozdzielności majątkowej jest to, że przestaje istnieć wspólność majątkowa oraz majątek wspólny. Każdy z małżonków od chwili ustalenia rozdzielności majątkowej posiada po 50% udziału w tych przedmiotach, które kiedyś były objęte wspólnością. Udziały małżonków w majątku wspólnym zostają zaliczone na rzecz ich majątków osobistych.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że niewątpliwie skoro wskazana przez Wnioskodawczynię nieruchomość w całości była wykorzystywana w prowadzonej przez Nią działalności gospodarczej, to odpłatne zbycie tej nieruchomości stanowi dla Wnioskodawczyni przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże, z uwagi na fakt, że przedmiotowa nieruchomość nie stanowi majątku wspólnego małżonków, gdyż jak wynika z wniosku pomiędzy Wnioskodawczynią a Jej małżonkiem została ustanowiona rozdzielność majątkowa, to przychód ten nie może w całości zostać zaliczony przez Wnioskodawczynię jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane powyżej przepisy prawa wskazać należy, że przychód z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię, stanowi dla Niej zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże, z uwagi na fakt, że współwłaścicielami nieruchomości są małżonkowie, którzy ustanowili rozdzielność majątkową, przychód Wnioskodawczyni należy przyjąć jedynie w części przypadającej na posiadany przez Nią udział we współwłasności, tj. ½ przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawczyni wyłącznie w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości w sytuacji istnienia rozdzielności majątkowej między małżonkami, zgodnie z zakresem sformułowanego we wniosku pytania. Niniejsza interpretacja indywidualna nie dotyczy natomiast możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, w dacie sprzedaży, części niezamortyzowanej nieruchomości i całości kosztów prawa wieczystego użytkowania.

Ponadto należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla męża Wnioskodawczyni.

Końcowo, mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną przepisów prawa opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin