Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.321.2018.1.PM
z 4 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2018 r. (data wpływu 16 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 1998 r. prowadzi działalność związaną ze sprzedażą artykułów branży motoryzacyjnej. W związku z zamiarem poszerzenia działalności firmy o handel samochodami używanymi, Wnioskodawca zwraca się z prośba o wydanie interpretacji indywidualnej w ww. sprawie.

W oparciu o art. 120 ustawy o VAT, Wnioskodawca dokonuje dostawy towarów używanych, które zostały nabyte w celu odsprzedaży, co zostaje opodatkowane w systemie VAT marża.

Wnioskodawca nabywa samochody poprzez portal aukcyjny, na którym jako podatnik zarejestrował swoją działalność. Właścicielem portalu aukcyjnego jest A w (Niemczech).

Zakup odbywa się na zasadzie licytacji.

W dniu 27 lutego 2018 r. Wnioskodawca wylicytował (wygrywając aukcje) – samochód w kwocie 3360,00 euro. W odpowiedzi na wygraną otrzymał drogą elektroniczną potwierdzenie zakupu samochodu na kwotę 3684,00 euro.

Na jednym dokumencie potwierdzenia transakcji wyszczególniono 4 pozycje dzielące kwotę zakupu. Pozycje te są nierozłączną częścią jednej transakcji, nie można wylicytować samochodu bez reszty wyszczególnionych na tym dokumencie pozycji, nie da się również na portalu zakupić osobno samych opłat dodatkowych, czy opłaty aukcyjnej. Wszystkie pozycje każdorazowo są częścią składową licytowanego pojazdu.

Na potwierdzeniu sprzedaży wyszczególnione są następujące elementy:

1. Marka zakupionego samochodu, model z wyszczególnionym numerem wewnętrznym, numerem nadwozia, numerem rejestracyjnym, stanem licznika, datą pierwszej rejestracji oraz kwotą za samochód z odliczoną opłatą aukcyjną 3360,00 euro,
2. Obsługa dokumentów 25 euro,
3. Obsługa samochodu 59 euro,
4. Opłata aukcyjna 240 euro.
   
   

Wnioskodawca wpłacił całą kwotę 3684,00 euro na konto bankowe wyszczególnione w potwierdzeniu sprzedaży jednym przelewem. Należy podkreślić, że to sprzedawca wskazuje jeden numer rachunku bankowego, jako właściwy do uiszczenia wszystkich opłat wyszczególnionych w potwierdzeniu zakupu.

Dokumenty samochodu Wnioskodawca otrzymał za pośrednictwem poczty, a drogą elektroniczną otrzymał trzy faktury dotyczące sprzedaży.

Faktury wystawione zostały na poszczególne elementy we wskazanym wyżej potwierdzeniu zamówienia:

1. Faktura za przekazanie dokumentów/usługa wewnątrzwspólnotowa wystawiona przez A na kwotę 84 euro (25 euro + 59 euro),
2. Faktura za używany pojazd silnikowy wystawiona przez B na kwotę 3360,00 euro,
3. Faktura za korzystanie z platformy aukcyjnej/usługa wewnątrzwspólnotowa wystawiona przez C na kwotę 240,00 euro.
   
   

Wymienione dokumenty:

• mają tą samą datę,
• ten sam numer zamówienia,
• ten sam numer konta bankowego,
• suma tych dokumentów jest równa zapłacie za wylicytowany pojazd – kwocie z potwierdzenia sprzedaży,
• ten sam bank SWIFT i IBAN,
• ten sam unikalny numer wewnętrzny/magazynowy pojazdu, który był również na potwierdzeniu sprzedaży oraz na portalu od momentu wystawienia na aukcje samochodu.
  
  

Do wniosku zostają dołączone ww. faktury z wydrukowanym potwierdzeniem wygrania aukcji, czyli potwierdzeniem sprzedaży na kwotę 3684,00 euro.

Wszystkie faktury dokumentują poszczególne elementy transakcji nabycia tego samego samochodu. Zakup dokonany został w celu odsprzedaży. Samochód nabyto od podatnika podatku od wartości dodanej, a dostawa była opodatkowana na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.

Na potwierdzenie nabycia samochodu na ww. zasadach Wnioskodawca posiada fakturę, która jest opisana jako faktura sprzedaży samochodu z procedurą marży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

W związku z powyższym opisem, dla potrzeb zastosowania procedury marży, Wnioskodawca prosi o wyjaśnienie, czy przez kwotę nabycia powinien rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie sprzedawcy?

Powołując się na art. 120 ust. 1 pkt 6 i pkt 5 ustawy o VAT o sprzedaży towaru używanego (samochodu) do prawidłowo wyliczonej marży do opodatkowania podatkiem VAT, do ustalenia wartości nabycia powinno zaliczyć się kwoty wynikające z trzech faktur?

Zdaniem Wnioskodawcy, do prawidłowo wyliczonej marży do opodatkowania podatkiem VAT, jako wartość nabycia powinno się zaliczyć trzy otrzymane faktury stanowiące integralną część zakupu na portalu aukcyjnym.

W uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na dwie pozytywne interpretacje wydanie w podobnej sprawie:

1. Interpretacja Indywidualna 2461-IBPP1.4512.71.2017.2.AG,
2. Interpretacja Indywidualna 2461-IBPP2.4512.1007.2016.2.AZe.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży – w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w oparciu o art. 120 ustawy dokonuje dostawy towarów używanych, które uprzednio zostały przez niego nabyte dla celów prowadzonej działalności lub importowane w celu odsprzedaży (opodatkowane w systemie VAT marża).

Wnioskodawca nabywa samochody poprzez portal aukcyjny, na którym jako podatnik zarejestrował swoją działalność. Właścicielem portalu aukcyjnego jest A w (Niemczech).

Zakup odbywa się na zasadzie licytacji.

W dniu 27 lutego 2018 r. Wnioskodawca wylicytował (wygrywając aukcje) – samochód w kwocie 3360,00 euro. W odpowiedzi na wygraną otrzymał drogą elektroniczną potwierdzenie zakupu samochodu na kwotę 3684,00 euro.

Na jednym dokumencie potwierdzenia transakcji wyszczególniono 4 pozycje dzielące kwotę zakupu:

1. Marka zakupionego samochodu, model z wyszczególnionym numerem wewnętrznym, numerem nadwozia, numerem rejestracyjnym, stanem licznika, datą pierwszej rejestracji oraz kwotą za samochód z odliczoną opłatą aukcyjną 3360,00 euro,
2. Obsługa dokumentów 25 euro,
3. Obsługa samochodu 59 euro,
4. Opłata aukcyjna 240 euro.
   
   

Wnioskodawca wpłacił całą kwotę 3684,00 euro na konto bankowe wyszczególnione w potwierdzeniu sprzedaży jednym przelewem. Sprzedawca wskazuje jeden numer rachunku bankowego, jako właściwy do uiszczenia wszystkich opłat wyszczególnionych w potwierdzeniu zakupu.

Dokumenty samochodu Wnioskodawca otrzymał za pośrednictwem poczty, a drogą elektroniczną otrzymał trzy faktury dotyczące sprzedaży.

Faktury wystawione zostały na poszczególne elementy we wskazanym wyżej potwierdzeniu zamówienia:

1. Faktura za przekazanie dokumentów/usługa wewnątrzwspólnotowa wystawiona przez A na kwotę 84 euro (25 euro + 59 euro),
2. Faktura za używany pojazd silnikowy wystawiona przez B na kwotę 3360,00 euro,
3. Faktura za korzystanie z platformy aukcyjnej/usługa wewnątrzwspólnotowa wystawiona przez C na kwotę 240,00 euro.
   
   

Wszystkie faktury dokumentują poszczególne elementy transakcji nabycia tego samego samochodu. Wnioskodawca dokonał zakupu w celu odsprzedaży. Samochód Wnioskodawca nabył od podatnika podatku od wartości dodanej, a dostawa była opodatkowana na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 ustawy. Na potwierdzenie nabycia samochodu na ww. zasadach Wnioskodawca posiada fakturę, która jest opisana jako faktura sprzedaży samochodu z procedurą marży.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia kwoty nabycia w związku ze sprzedażą przez niego ww. samochodu przy zastosowaniu procedury VAT marża, tj. ustalenia czy do kwoty nabycia powinien on zaliczyć kwoty z ww. trzech faktur.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie sprzedawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne sprzedawcy towaru.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca otrzymał osobne faktury – za przekazanie dokumentów (obsługa dokumentów i obsługa samochodu) oraz za korzystanie z platformy aukcyjnej – wystawione przez inne podmioty niż sprzedawca samochodu. Fakt, że Wnioskodawca wymagane należności, tj. za samochód, z tytułu przekazania dokumentów (obsługa dokumentów i obsługa samochodu) oraz opłaty aukcyjnej wpłacił na jedno konto bankowe jednym przelewem nie zmienia podmiotów, wobec których Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić te należności. Należności z tytułu usług związanych z przekazaniem dokumentów (obsługa dokumentów i obsługa samochodu) i opłaty aukcyjnej przysługują tym innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, co potwierdzają faktury wystawione przez różne podmioty. W związku z powyższy nie mogą one zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy określeniu kwoty nabycia przedmiotowego samochodu winien uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne sprzedawcy samochodu, tj. kwotę nabycia samochodu. Natomiast należności za usługi związane z przekazaniem dokumentów (obsługa dokumentów i obsługa samochodu) oraz za korzystanie z platformy aukcyjnej, które są należne innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, nie stanowią elementów kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania przy sprzedaży przez Wnioskodawcę towaru używanego (samochodu) będzie różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (kwotą należną pierwotnemu sprzedawcy zapłaconą przez Wnioskodawcę), pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług. Przy czym – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – przy określaniu kwoty nabycia winien uwzględnić on tylko kwotę wynikającą z faktury za używany pojazd silnikowy (samochód), która należna jest sprzedawcy samochodu, bez uwzględnienia kwot wynikających z faktur: za przekazanie dokumentów (obsługa dokumentów i obsługa samochodu) oraz za korzystanie z platformy aukcyjnej, które są należne innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Dodatkowo należy wskazać, że bez znaczenia przy określaniu kwoty nabycia samochodu pozostaje fakt, że wszystkie wystawione faktury dotyczą jednego zakupu i posiadają części wspólne. Zostały one bowiem wystawione przez różne podmioty, a wykazane na nich kwoty należne są różnym podmiotom a nie jedynie sprzedawcy samochodu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych do wniosku. Zatem tutejszy organ wskazuje, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji indywidualnej.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników dotyczących konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie i nie mogą one decydować o niniejszym rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.