Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.331.2018.1.GG
z 10 lipca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidulnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu opodatkowania prezentów wręczanych pracownikom z okazji jubileuszu Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu opodatkowania prezentów wręczanych pracownikom z okazji jubileuszu Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

We wrześniu 2018 r. Wnioskodawca będzie obchodzić jubileusz 90-lecia swojego istnienia. Ze względu na niepowtarzalną rocznicę Wnioskodawca chce uczcić to wydarzenie. Zarząd Wnioskodawcy planuje uhonorować niektórych pracowników, w oparciu o odrębnie podjętą uchwałę, i:

  1. przekazać pracownikom karty podarunkowe, uprawniające do zakupów w określonych punktach handlowych;
  2. przekazać pracownikom pieniądze;
  3. przekazać pracownikom upominki rzeczowe, np. pióro, zegarek z wygrawerowanym logo Spółki, oczywiście nieodpłatnie.

Obdarowani byliby pracownicy legitymujący się wzorową postawą, zaangażowaniem w rozwój Przedsiębiorstwa oraz odpowiednim stażem pracy. Wszystkie prezenty finansowane byłyby ze środków obrotowych Wnioskodawcy, a ich wartość będzie zróżnicowana w zależności od zasług. Obdarowanie wyróżnionych pracowników odbędzie się podczas uroczystej akademii.

Zarząd Wnioskodawcy ocenia, że uczczenie jubileuszu istnienia Przedsiębiorstwa w opisanej formie wzmocni wizerunek firmy w środowisku biznesowym, a jednocześnie pozytywnie wpłynie na ogólną działalność Wnioskodawcy oraz, co bardzo istotne, wzmocni więź pracowników z Wnioskodawcą oraz poprawi relacje między pracownikami. Prezenty nie będą stanowiły dla pracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę, będzie to darowizna określona w art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego. Pracownicy nie będą poinformowani o prezentach wręczanych na gali. Zarząd powołał ścisły zespół, który pracuje w sposób poufny, w celu wybrania i przedstawienia Dyrekcji zgłoszonych do uhonorowania kandydatów. Wyłonieni w powyższy sposób zasłużeni pracownicy otrzymają na gali karty podarunkowe albo alternatywnie prezent rzeczowy albo pieniądze. W obchodach jubileuszu, czyli we wspomnianej gali uczestniczyć będzie cała załoga, czyli około 550 osób, goście zaproszeni, emeryci – byli pracownicy Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy wartość wręczonych pracownikom Wnioskodawcy: kart podarunkowych, środków pieniężnych, świadczeń rzeczowych będzie stanowić dla nich nieodpłatne świadczenie ze stosunku pracy?
  2. Czy w związku z tym na Wnioskodawcy, jako płatniku, będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?


Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia w postaci przekazania pracownikom: kart podarunkowych, prezentów rzeczowych i/lub pieniędzy stanowi darowiznę na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn (art. 1 ust. 1 pkt 2) i uzyskane przez pracowników przysporzenie nie będzie stanowiło przychodów ze stosunku pracy, o których mowa w artykule 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm., dalej: ustawa o PIT).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku. W celu ustalenia dochodu, konieczne jest zdefiniowanie przychodu podatkowego. Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami (...) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Jeżeli dany przychód stanowi przychód ze stosunku pracy to na podstawie art. 31 ustawy o PIT na zakładach pracy ciąży obowiązek obliczania i pobierania w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku pracy.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „nieodpłatne oświadczenie”. W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r., sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r., sygn. akt FPS 1/06 NSA ustalił znaczenie terminu „nieodpłatne oświadczenie” na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Uznał, że „ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy”. W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. NSA potwierdził, że powyższe stanowisko ma zastosowanie również do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1, w związku z art. 12 ust. 1 i 3 tej ustawy.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców od zawsze i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r.Nr 93, poz. 768, ze zm.)”.

Z powyższego wynika, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy o PIT (przychód ze stosunku pracy). Świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawcy mogą bowiem stanowić darowiznę, podlegającą innym zasadom opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, wręczane pracownikom prezenty: rzeczowe lub finansowe z okazji obchodów jubileuszu 90-lecia istnienia zakładu, będą stanowiły darowiznę w rozumieniu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. W konsekwencji wartość tych świadczeń nie może stanowić przychodu pracowników ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. W opinii Wnioskodawcy wystąpią wszelkie istotne warunki do zakwalifikowania omawianej czynności jako darowizny, tj. zobowiązanie darczyńcy do świadczenia kosztem swojego majątku na rzecz obdarowanego oraz brak ekwiwalentu ze strony obdarowanego. Darowizna zostanie wprawdzie dokonana na rzecz osób posiadających status pracownika, jednak nie będzie ona wynikała z wiążącego strony stosunku pracy. Przedmiot darowizny nie będzie stanowił dodatkowego wynagrodzenia dla pracownika za wykonaną pracę, za realizację szczególnych i ważnych dla Wnioskodawcy przedsięwzięć, ani bonusu za pozostawanie w stosunku pracy. Pracownicy nie oczekują też tego rodzaju świadczeń od Wnioskodawcy w związku z ich zatrudnieniem. Planowana darowizna będzie przede wszystkim formą uczczenia jubileuszu 90-lecia istnienia Zakładu podejmowaną wyłącznie z inicjatywy Wnioskodawcy. Ewentualny dodatkowy efekt motywacyjny, który może wystąpić w związku z darowizną, choć pożądany, nie jest głównym celem Wnioskodawcy. Zdaniem Wnioskodawcy, przysporzenie majątkowe po stronie pracownika wynikające z otrzymanej darowizny, będzie spełniać wszystkie przesłanki podlegania opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na mocy przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r., poz. 644, z późn. zm., dalej: ustawa PSD).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy PSD, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej m. in. tytułem darowizny. Jak natomiast wynika z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, przepisów ustawy nie stosuje się do przepisów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieganie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie. W konsekwencji przysporzenie po stronie podatnika nie będzie stanowiło dla niego przychodu ze stosunku pracy, a na Wnioskodawcy jako płatniku nie będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 31 ustawy o PIT.

Wnioskodawca nadmienił, że zaprezentowane przez siebie stanowisko oparł na aktualnej linii orzeczniczej organów podatkowych, np. Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z dnia 9 marca 2018 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.23.2018.2.AA rozumiejąc jednak, że każda interpretacja wydana jest w indywidualnej sprawie i nie można ich odnosić do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego w sposób dosłowny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r., poz. 644, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że we wrześniu 2018 r. Wnioskodawca będzie obchodzić jubileusz 90-lecia swojego istnienia. Ze względu na niepowtarzalną rocznicę Wnioskodawca chce uczcić to wydarzenie. Zarząd Wnioskodawcy planuje uhonorować niektórych pracowników, w oparciu o odrębnie podjętą uchwałę, i przekazać pracownikom karty podarunkowe, uprawniające do zakupów w określonych punktach handlowych; przekazać pracownikom pieniądze; przekazać pracownikom upominki rzeczowe, np. pióro, zegarek z wygrawerowanym logo Wnioskodawcy, oczywiście nieodpłatnie.

Obdarowani byliby pracownicy legitymujący się wzorową postawą, zaangażowaniem w rozwój Przedsiębiorstwa oraz odpowiednim stażem pracy. Wszystkie prezenty finansowane byłyby ze środków obrotowych Wnioskodawcy, a ich wartość będzie zróżnicowana w zależności od zasług. Obdarowanie wyróżnionych pracowników odbędzie się podczas uroczystej akademii. Zarząd Wnioskodawcy ocenia, że uczczenie jubileuszu istnienia Przedsiębiorstwa w opisanej formie wzmocni wizerunek firmy w środowisku biznesowym, a jednocześnie pozytywnie wpłynie na ogólną działalność Wnioskodawcy oraz, co bardzo istotne, wzmocni więź pracowników z Wnioskodawcą oraz poprawi relacje między pracownikami. Prezenty nie będą stanowiły dla pracowników dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę, będzie to darowizna określona w art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego. Pracownicy nie będą poinformowani o prezentach wręczanych na gali.

Odnosząc się do przedstawionego zdarzenia przyszłego mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa należy stwierdzić, że kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W rezultacie stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę darowizna zegarków, drobnych upominków, pieniędzy, która nie będzie dodatkową, formą gratyfikacji za wykonaną pracę, co do zasady będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Reasumując, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wręczenie pracownikom przez Wnioskodawcę kart podarunkowych, świadczeń pieniężnych i świadczeń rzeczowych, z okazji obchodów jubileuszu 90-lecia istnienia Wnioskodawcy nie będzie stanowić dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, z ww. tytułu na Wnioskodawcy jako płatniku nie będzie ciążył obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj