Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.362.2018.1.JP
z 19 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2018 r. (data wpływu 8 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportem Zespołów Trakcyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych wniesienia aportem Zespołów Trakcyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Województwo jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a zgodnie z zmianami w przepisach prawa - wejściem w życie ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego - od dnia 1 stycznia 2017 roku podjęło rozliczanie podatku VAT wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 roku Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Zatem wykonywanie czynności o charakterze publicznoprawnym wyłącza Województwo z kręgu podatników VAT, natomiast uznaje za podatnika podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Województwo, jako jednostka samorządu terytorialnego, wykonując zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb określonej terytorialnie wspólnoty, jest organem podlegającym prawu publicznemu.

Do zakresu działań należy wykonywanie zadań publicznych, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.

Wnioskodawca ze względu na swój status wykonuje zadania samorządu województwa określone w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 2096; dalej także: u.s.w.).

Samorząd Województwa prowadzi politykę rozwoju Województwa, na którą, zgodnie z art. 11 ust. 2 pkt. u.s.w., składa się między innymi:

1. tworzenie warunków rozwoju gospodarczego, w tym kreowanie rynku pracy;
2. utrzymanie i rozbudowa infrastruktury społecznej i technicznej o znaczeniu wojewódzkim;
3. pozyskiwanie i łączenie środków finansowych: publicznych i prywatnych, w celu realizacji zadań z zakresu użyteczności publicznej.
   
   

Na podstawie art. 14 ust. 1 u.s.w. Województwo wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami, w szczególności w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych.

Z mocy zapisów ustawy o publicznym transporcie zbiorowym z dnia 16 grudnia 2010 r. (Dz.U. 2011 Nr 5 poz. 13) Województwo jest wskazane jako Organizator zapewniający funkcjonowanie publicznego transportu zbiorowego na danym obszarze w przypadkach:

• na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w wojewódzkich przewozach pasażerskich oraz w transporcie morskim,
• właściwe ze względu na najdłuższy odcinek planowanego przebiegu linii komunikacyjnej, w uzgodnieniu z województwami właściwymi ze względu na przebieg tej linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej - na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w międzywojewódzkich przewozach pasażerskich,
• któremu powierzono zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między województwami właściwymi ze względu na planowany przebieg linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej - na linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w wojewódzkich przewozach pasażerskich, na obszarze województw, które zawarły porozumienie.
  
  

Do zadań Organizatora należy:

1. planowanie rozwoju transportu;
2. organizowanie publicznego transportu zbiorowego.
   
   

Zgodnie z art. 38 ust. 6 ustawy o transporcie kolejowym (Dz.U. 2003 nr 86 poz.789 ze zmianami) ze środków publicznych mogą być finansowane lub współfinansowane wydatki w zakresie zakupu i modernizacji pojazdów kolejowych przeznaczonych do wykonywania przewozów pasażerskich.

Wypełniając obowiązki w zakresie organizowania publicznego transportu zbiorowego, Województwo jako Organizator dokonuje wyboru Operatora w przewidzianym trybie oraz zawiera z nim umowę określając m.in.:

1. warunki dotyczące norm jakości oraz podnoszenia jakości usług świadczonych w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
2. wymagania w stosunku do środków transportu, w tym dotyczące wprowadzania nowoczesnych rozwiązań technicznych, a także ich dostosowania do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej zdolności ruchowej;
3. warunki korzystania ze środków transportu organizatora, jeżeli są udostępnione operatorowi;
4. warunki wykorzystywania środków transportu w zależności od natężenia ruchu pasażerów. Finansowanie przewozów o charakterze użyteczności publicznej może polegać m.in. na udostępnianiu Operatorowi przez Organizatora środków transportu na realizację przewozów w zakresie publicznego transportu zbiorowego.
   
   

Jak wynika z art. 13 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa, w sferze użyteczności publicznej województwo może tworzyć spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjne lub spółdzielnie, a także może przystępować do takich spółek lub spółdzielni.

W celu świadczenia usług użyteczności publicznej w zakresie transportu publicznego poprzez zapewnienie efektywnej organizacji i funkcjonowania pasażerskiego ruchu kolejowego na terenie województwa została utworzona na podstawie Uchwały Nr ... Sejmiku Województwa z dnia 2 grudnia 2013 roku w sprawie powołania jednoosobowej spółki Województwa oraz zgodnie z Uchwałą Nr … Zarządu Województwa z dnia 10 grudnia 2013 roku Spółka „…” sp. z o.o.

Spółka działa w sferze użyteczności publicznej, w szczególności poprzez: realizację wojewódzkich i międzywojewódzkich przewozów pasażerskich w transporcie kolejowym, w tym w strefie transgranicznej oraz świadczenie usług związanych z przewozem, rozwijanie nowoczesnej komunikacji kolejowej na terenie województwa, doskonalenie i podnoszenie standardów w zakresie transportu kolejowego, integrowanie komunikacji publicznej, integrowanie systemu taryfowo - biletowego w województwie, zakup i modernizację taboru kolejowego. Właścicielem 100% udziałów spółki jest Województwo.

Województwo będąc Organizatorem regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich, w 2011 roku zakupiło 5 sztuk taboru z serii ... (tj. ..., ..., ..., ...., ....), dalej: „Zespoły Trakcyjne”, w ramach projektu „...” finansowanego z Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.

Nabycie Zespołów Trakcyjnych było dofinansowane ze środków pochodzących z Unii Europejskiej. Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT związanego z nabyciem Zespołów Trakcyjnych (VAT był kwalifikowany w projekcie).

Zespoły Trakcyjne, po ich nabyciu, zostały udostępnione nieodpłatnie (w formie umowy użyczenia) na rzecz operatora świadczącego usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego - odrębny podmiot posiadający osobowość prawną, prowadzący działalność w zakresie świadczenia usług transportu zbiorowego.

Województwo jako Organizator regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich, który na mocy rocznej umowy ramowej powierza Przewoźnikom ich wykonanie.

W warunkach Województwa przewoźnikami tymi są - … Sp. z o.o. oraz … Sp. z o.o., w których Samorząd Województwa posiada odpowiednio 100% i 3,2% udziałów. Obecnie, od zmiany rozkładu jazdy z dniem 10 grudnia 2017 r. ww. Zespoły Trakcyjne są eksploatowane przez „…” sp. z o.o.

W celu rozbudowy połączeń komunikacyjnych w regionie, Wnioskodawca rozważa wniesienie do Spółki w formie aportu Zespoły Trakcyjne, które będą wykorzystywane do realizacji zadań wynikających z umowy spółki. Wartość rozważanego do wniesienia aportu Zespołów Trakcyjnych została określona przez rzeczoznawcę majątkowego.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytania:

1. Czy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, dokonanie przez Województwo aportu Zespołów Trakcyjnych do Spółki stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, aport Zespołów Trakcyjnych do Spółki będzie opodatkowany podstawową stawką podatku VAT?
3. Czy, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania z tytułu wniesienia aportu Zespołów Trakcyjnych do Spółki stanowić będzie suma wartości nominalnej udziałów stanowiąca kwotę należną Wnioskodawcy z tytułu przedmiotowej czynności?
4. Czy, zgodnie z 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, podatek VAT od podstawy opodatkowania należy obliczyć metodą „w stu”?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT dokonanie przez Województwo aportu Zespołów Trakcyjnych do Spółki stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.
2. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. aport Zespołów Trakcyjnych do Spółki będzie opodatkowany podstawową stawką podatku VAT.
3. Zgodnie z art. 29 ust 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania z tytułu wniesienia aportu Zespołów Trakcyjnych do Spółki stanowić będzie suma wartości nominalnej udziałów stanowiąca kwotę należną Wnioskodawcy z tytułu przedmiotowej czynności.
4. Zgodnie z 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, podatek VAT od podstawy opodatkowania należy obliczyć metodą „w stu”.
   
   

Ad. 1.

Aport jako czynność opodatkowana VAT:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają w szczególności odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów rozumie się w szczególności przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde inne świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej: „TSUE” lub „Trybunał”), m.in. w sprawie Tolsma (C-16/93), dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w przypadku, gdy występują dwie strony czynności, świadczenie, wynagrodzenie oraz stosunek zobowiązaniowy pomiędzy stronami do wykonania świadczenia.

W przypadku wniesienia majątku niepieniężnego (aport) do spółki prawa handlowego, czynność taka spełnia definicję dostawy towarów, tj. stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Jednocześnie, zgodnie z art. 6 ust 1 ustawy o VAT ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Powyższe oznacza, że czynność (w tym np. aport) którego przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część nie podlegają opodatkowaniu VAT. Ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa, natomiast art. 2 pkt 27e ustawy o VAT wskazuje, że przez zorganizowaną części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Oznacza to, że dla określenia czy dany przedmiot stanowi ZCP konieczne jest określenie czy jest to: wyodrębniony organizacyjnie oraz finansowo zespół składników majątkowych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

W omawianym przypadku przedmiotem aportu są Zespoły Trakcyjne, stanowiące jedynie pojazdy szynowe służące do przewozu osób. Tym samym, wnoszone składniki aportu nie mogą stanowić samodzielnego przedsiębiorstwa. W konsekwencji, art. 6 ust. 1 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania.

W rezultacie, w przedmiotowym przypadku dokonanie przez Województwo aportu Zespołów Trakcyjnych do Spółki spowoduje przeniesienie prawa do rozporządzania Zespołem Trakcyjnym na rzez spółki ….

Województwo jako podatnik VAT:

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatników podatku VAT organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Tym samym, w sytuacji dokonywania przez jednostkę samorządu terytorialnego czynności na podstawie umowy cywilnoprawnej działa ona w charakterze podatnika VAT. W przedmiotowym przypadku aport stanowi umowę cywilnoprawną pomiędzy wnoszącym aport, a podmiotem otrzymującym majątek niepieniężny, w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania wnoszonym majątkiem, za wynagrodzeniem (w postaci otrzymanych przez wnoszącego aport udziałów). W konsekwencji, w ramach przedmiotowej czynności Województwo dokonuje czynności cywilnoprawnej. W rezultacie, w ramach przedmiotowej czynności Wnioskodawca występuje jako podatnik VAT.

Mając na względzie powyższe przesłanki, dokonanie przez Województwo aportu Zespołów Trakcyjnych do Spółki stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 41 ustawy o VAT, zasadą jest opodatkowanie danej czynność stawką podstawową podatku VAT, tj. 23% (zgodnie z art. 41 w zw. z art. 146a ust. 1 ustawy o VAT).

Zasadą podatku VAT jest opodatkowanie czynności wg stawki podstawowej podatku VAT.

Jednocześnie, od powyższej zasady ustawodawca wprowadza szereg wyjątków wskazując na czynności podlegające:

1. opodatkowaniu obniżonymi stawkami podatku VAT: 8%, 5% lub 0%,
2. zwolnieniu od podatku VAT - art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.
   
   

Przedmiotem aportu są Zespoły Trakcyjne, stanowiące pojazdy szynowe przeznaczone do przewozu ludzi.

W stosunku od dostawy towarów stanowiącej Zespoły Trakcyjne nie znajdzie zastosowania obniżona stawka podatku VAT.

Analogicznie, w stosunku do przedmiotu aportu nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT wskazane w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji, aport Zespołów Trakcyjnych podlegać będzie opodatkowaniu VAT wg stawki podstawowej.

Ad 3.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przedmiotowa regulacja, wprowadzona w obowiązującym brzmieniu w 2014 r., wskazuje że podstawą opodatkowania w podatku VAT zasadniczo jest wartość otrzymanego wynagrodzenia.

Jak wskazuje się w orzecznictwie Trybunału (C-33/93 czy C-154/80) zapłata musi być wyrażona w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania w takim wypadku jest zapłata faktycznie otrzymana, a nie wartość oszacowania według obiektywnych kryteriów (por. wyrok). Jak wynika z uzasadnienia ustawy wprowadzającej art. 29a ust. 1 ustawy o VAT (Druk Sejmowy nr 805), regulacje ustawy o VAT zostały zmodyfikowane, aby w pełni odzwierciedlić przepisy Dyrektywy 2006/112/WE, a także zmodernizować, w celu większej przejrzystości i czytelności tych zasad. Zwrócono jednocześnie uwagę, że niektóre wcześniejsze regulacje wskazujące podstawę opodatkowania dla określonych transakcji zostały celowo usunięte i określenie tej podstawy odbywać się będzie na zasadach ogólnych. W szczególności zrezygnowano z przepisów odwołujących się do uwzględnienia w podstawie opodatkowania wartości rynkowej (takie zastrzeżenie dotyczyło dostaw, gdy należność była określona w naturze - uchylony art. 29 ust. 3 ustawy o VAT, a także gdy cena świadczenia nie została określono - uchylony art. 29 ust. 9 ustawy o VAT), gdyż takie odwołanie nie wpisuje się w cel Dyrektywy 2006/112/WE.

Po wprowadzeniu art. 29a ustawy o VAT, w przypadku gdy wynagrodzenie za czynność opodatkowaną VAT nie jest wyrażone w pieniądzu, dla określenia podstawy opodatkowania zastosowanie znajdzie zasada ogólna - podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę. W przedmiotowym przypadku, z tytułu aportu Zespołów Trakcyjnych Województwo otrzyma wynagrodzenie w formie udziałów Spółce.

W konsekwencji, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania będzie wartość otrzymanych przez Województwo udziałów w Spółce.

Ad 4

Zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 1) ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

W konsekwencji, podstawa opodatkowania nie obejmuje zatem samego podatku VAT.

Jednocześnie należy pamiętać, że w przypadku czynności aportu, całość należności, jaką Województwo otrzyma, będą stanowić udziały w Spółce. … nie będą zobligowane do jakiegokolwiek dodatkowego świadczenia względem Wnioskodawcy.

Tym samym, należy uznać, że wartością udziałów wydanych Województwu przez Spółkę w zamian za aport Zespołów Trakcyjnych (wycenionych przed dokonaniem czynności przez rzeczoznawcę majątkowego) będzie kwotą „brutto”, tj. będzie zawierać w sobie kwotę VAT należnego, który należy wyodrębnić metodą „w stu”.

Powyższe stanowisko potwierdzają sądy administracyjne, przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 sierpnia 2012 r., (sygn. I FSK 1405/11) wskazując, że „Podatek z tytułu tej czynności (aportu - wtrącenie Wnioskodawcy) należy więc liczyć od sumy wartości udziałów („w stu”)”. Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko podzielane jest także w doktrynie prawa podatkowego (zob. Janusz Zubrzycki, Leksykon VAT 2011, Unimex, s. 72).

Analogiczne stanowisko przyjmują również organy podatkowe, przykładowo:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 31 maja 2016 r. nr IBPP1/4512-304/16/AR;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 29 sierpnia 2016 r. nr IPPP1 /4512-671/16-2/lgo;
  
  

W świetle powyższego, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska w sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 z póżn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy o VAT).

Czynność wniesienia aportu (w zależności od jego przedmiotu) może zatem spełniać przesłanki uznania jej za dostawę towarów w myśl art. 7 (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) lub za świadczenie usług w świetle art. 8 (każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów, w szczególności przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych). Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Pozostaje więc konieczność rozstrzygnięcia, czy transakcja ta jest odpłatna, czy nieodpłatna. Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku 102/86 „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”. Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”. W orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

O czynności dokonanej za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

• istnieje ścisły związek pomiędzy wykonanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,
• wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,
• związek, o którym mowa powyżej ma charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.
  
  

W świetle wskazanych wyżej przepisów, należy stwierdzić, że wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) w postaci Zespołów Trakcyjnych do spółki prawa handlowego spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, zawartej w art. 5 ust. 1 ustawy, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż, ponieważ dostawa ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu spełnia przymiot odpłatności, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów a otrzymanym wynagrodzeniem w formie akcji, udziałów czy praw), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z powyższego wynika, że wniesienie do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci Zespołów Trakcyjnych, spełnia powyższe warunki posiadając wspomniany przymiot odpłatności, a zatem stanowić będzie odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższego uznać należy, że z tytułu aportu Zespołów Trakcyjnych do Spółki Wnioskodawca jest podatnikiem VAT, gdyż aport stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, natomiast do takiej dostawy towarów dochodzi na podstawie umowy cywilnoprawnej, co oznacza, że w przedmiotowym przypadku nie znajdzie zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia czy dokonanie aportu Zespołów Trakcyjnych stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wskazać należy, że na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności, jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa zdefiniowane zostało w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W myśl tego przepisu przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
   
   

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Jak wynika z opisu sprawy, Zespoły Trakcyjne nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zespoły Trakcyjne stanowią 5 sztuk taboru z serii EN77, które zostały zakupione w ramach projektu pn. „...”. Zatem elementy te stanowią jedynie pojazdy szynowe służące do przewozu osób, na co wskazał sam Wnioskodawca w opisie sprawy. Wnioskodawca zakupione w 2011 r. ww. 5 sztuk taboru z serii EN77, czyli tzw. Zespoły Trakcyjne, zamierza wnieść aportem do spółki.

W konsekwencji, do dostawy (aportu) ww. Zespołów Trakcyjnych nie będzie mieć zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Wniesienie Zespołów Trakcyjnych do Spółki prawa handlowego będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy do pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kolejna wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy, czy, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, aport Zespołów Trakcyjnych do Spółki będzie opodatkowany podstawową stawką podatku VAT

Jak wynika z wyżej cytowanych przepisów aport (dostawa) Zespołów Trakcyjnych do spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podstawowa stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca nie przewidział opodatkowania czynności aportu stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

Wskazać w tym miejscu należy na przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT związanego z nabyciem zespołów trakcyjnych (VAT był kwalifikowany w projekcie). Zespoły Trakcyjne, po ich nabyciu, zostały udostępnione nieodpłatnie (w formie umowy użyczenia) na rzecz operatora świadczącego usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego - odrębny podmiot posiadający osobowość prawną, prowadzący działalność w zakresie świadczenia usług transportu zbiorowego.

Zatem, jak wynika z powyższego, Wnioskodawca nie wykorzystywał nabytych Zespołów Trakcyjnych wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT.

W konsekwencji, do czynności aportu przedmiotowych Zespołów Trakcyjnych zastosowania nie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Ponieważ przepisy o podatku od towarów i usług nie przewidują dla ww. czynności opodatkowania obniżonymi stawkami podatku VAT, aport Zespołów Trakcyjnych do spółki z o.o. będzie podlegał opodatkowaniu według stawki podstawowej, tj. 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania z tytułu wniesienia aportu Zespołów Trakcyjnych do Spółki stanowić będzie suma wartości nominalnej udziałów stanowiąca kwotę należną Wnioskodawcy z tytułu przedmiotowej czynności oraz czy, zgodnie z 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT, podatek VAT od podstawy opodatkowania należy obliczyć metodą „w stu”.

Stosownie do treści art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 cyt. ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę, obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy o VAT. I tak, stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje:

• podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
• koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
  
  

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

• stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
• udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
• otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
  
  

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania oraz elementów niemających wpływu na jej wielkość.

Wskazać należy, że art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z 29 maja 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 1830 z późn. zm.) stanowi, że cena oznacza wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług lub podatkiem akcyzowym. Przez cenę rozumie się również stawkę taryfową.

W przypadku wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki, nie powstanie kwota należna (cena) w zamian za przedmiot wkładu. Ekwiwalentem dla wnoszącego będzie w tym przypadku wartość udziałów/akcji otrzymanych w zamian za ten wkład.

Zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy o VAT, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Z charakteru prawnego wniesienia wkładu do spółki handlowej wynika pewna dwoistość świadczeń dokonywanych w ramach takiej operacji. Z jednej strony wnoszący wkład (aport) przenosi na spółkę, do której dokonuje wkładu, prawo do rozporządzania określonymi składnikami majątku (materialnymi i niematerialnymi), w zamian za co otrzymuje pewne uprawnienia (udziały lub akcje), które posiadają określoną wartość.

Za odpłatnym charakterem powyższych czynności przemawia ekwiwalentność świadczeń, w ramach wniesienia wkładu (aportu), zwłaszcza z uwagi na istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dokonaniem wkładu składników majątkowych a uzyskaniem przez wspólników lub udziałowców udziału kapitałowego bądź akcji w spółce. Ponadto, istnieje możliwość określenia wartości świadczonych usług lub dostarczanych towarów w pieniądzu, co na podstawie orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pozwala na uznanie danej „transakcji” za mającą charakter odpłatny. Pogląd ten został sformułowany na gruncie orzeczeń 230/87 (Naturally Yours Cosmetics Ltd) oraz C-33/93 (Empire Stores Ltd).

Z istoty aportu (wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki) wynika ekonomiczna wymiana świadczeń pomiędzy wnoszącym wkład niepieniężny i wydającą w jego zamian udziały/akcje (zapewniające udział w zyskach) spółką.

Zatem każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Zatem we wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog elementów wliczanych do podstawy opodatkowania mających wpływ na jej wielkość.

W związku z powyższym, należy zastosować zasadę ogólną ustalania podstawy opodatkowania w oparciu o wszystko, co stanowi zapłatę. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.

W przypadku gdy Wnioskodawca w zamian za wniesiony wkład otrzyma udziały w Spółce o określonej wartości nominalnej (z wniosku nie wynika by Spółka była zobowiązana do jakichkolwiek świadczeń, dodatkowych dopłat) to podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki z o.o. w zamian za udziały w tej spółce - będzie zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy - wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od nabywcy, tj. spółki z o.o., z tytułu dokonania aportu, pomniejszone o kwotę podatku VAT, przy czym zapłatę będzie stanowić, wartość nominalna obejmowanych udziałów w zamian za wniesiony wkład niepieniężny.

Podatek od tej czynności należy więc wyliczyć tzw. metodą „w stu”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że podstawą opodatkowania z tytułu wniesienia aportu Zespołów Trakcyjnych do Spółki stanowić będzie suma wartości nominalnej udziałów stanowiąca kwotę należną Wnioskodawcy z tytułu przedmiotowej czynności oraz, że podatek VAT od podstawy opodatkowania należy obliczyć metodą „w stu”, jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.