Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.76.2018.1.ASZ
z 25 lipca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 9 maja 2018 r. (data wpływu – 17 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w dniu 10 listopada 2006 r. otrzymała od swojej mamy darowiznę w postaci środków pieniężnych (kwota 50.000,00 zł). Darowizna nie została zgłoszona do urzędu skarbowego.

W dniu 7 listopada 2017 r. zapadł wyrok rozwodowy.

W dniu 26 marca 2018 r. w Sądzie Rejonowym Wnioskodawczyni złożyła wniosek o podział majątku wspólnego małżeńskiego, w którym wskazała ww. darowiznę, ponieważ była ona wkładem osobistym do majątku wspólnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy powstał na nowo obowiązek zgłoszenia darowizny do urzędu skarbowego?
  2. Jeśli obowiązek podatkowy powstał, to czy stało się to z datą złożenia wniosku do sądu, tj. 26 marca 2018 r.?
  3. Jeśli obowiązek podatkowy powstał, to do którego urzędu skarbowego powinien być złożony formularz: do właściwego dla miejsca zamieszkania w 2006 r. czy w 2018 r.?
  4. Czy darowizna, jeśli powinna być zgłoszona do urzędu skarbowego, podlega zwolnieniu z podatku, zgodnie z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, jeśli Wnioskodawczyni zgłosi ją do 6 miesięcy od 26 marca 2018 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powstanie na nowo obowiązek podatkowy, ponieważ wniosek do sądu nie jest pismem stwierdzającym nabycie darowizny.

Jeśli obowiązek podatkowy jednak powstał, to z datą wniosku, tj. 26 marca 2018 r. a formularz powinien zostać złożony do urzędu skarbowego właściwego dla miejsca zamieszkania w 2018 r.

W opinii Wnioskodawczyni, darowizna podlega zwolnieniu z art. 4a ustawy jako pochodząca od matki, wpłacona na rachunek bankowy, jeśli Wnioskodawczyni zgłosi ją do 26 września 2018 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. Nr 222, poz. 1629, ze zm.) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Ww. ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2004 r. Nr 142, poz. 1514, ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r., podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 10 listopada 2006 r. otrzymała od swojej mamy darowiznę w postaci środków pieniężnych (kwota 50.000,00 zł). Darowizna nie została zgłoszona do urzędu skarbowego.

W dniu 7 listopada 2017 r. zapadł wyrok rozwodowy a w dniu 26 marca 2018 r. w Sądzie Rejonowym Wnioskodawczyni złożyła wniosek o podział majątku wspólnego małżeńskiego, w którym wskazała ww. darowiznę.

W przedmiotowej sprawie – z uwagi na fakt nabycia darowizny przed wejściem w życie od dnia 1 stycznia 2007 r. znowelizowanej ustawy o podatku od spadków i darowizn – będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a w wypadku darowizny obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na obdarowanym i darczyńcy.

Obowiązek podatkowy w przypadku nabycia tytułem darowizny powstaje − z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy − z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń (art. 6 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy).

Natomiast stosownie do treści art. 6 ust. 4 powołanej ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Gdy nabycie w drodze darowizny nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przed organem podatkowym na okoliczność dokonania tej darowizny.

W świetle treści art. 6 cyt. ustawy obowiązek podatkowy z tytułu darowizny powstaje w różnych momentach (pierwotnie lub wtórnie (ponownie)), w zależności od tego, czy nabycie zostało zgłoszone do opodatkowania (art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy), jak również wtedy, gdy nie zostało ono zgłoszone do opodatkowania, a następnie zostało stwierdzone pismem, lub gdy podatnik z własnej inicjatywy powołał się na darowiznę, przed organem podatkowym lub przed organem kontroli skarbowej. Regulacja art. 6 ust. 4 ww. ustawy określa więc dodatkowy moment powstania obowiązku podatkowego, w sytuacji, gdy podatnik nie zgłosił do opodatkowania darowizny. W pierwszym przypadku określonym w art. 6 ust. 4 cyt. ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma. W drugim przypadku w tym przepisie określonym wtórny obowiązek (ponowny) powstaje z chwilą powołania się przed organem podatkowym na darowiznę.

Należy zauważyć, że w przepisach ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zdefiniowano pojęcia „pisma” użytego w art. 6 ust. 4 tej ustawy. Kwestią tego pojęcia zajmował się Sąd Najwyższy, który w wyroku z dnia 7 marca 1995 r. sygn. akt III ARN 3/95 stwierdził: „pismem stwierdzającym nabycie rzeczy i praw majątkowych w rozumieniu art. 6 ust. 4 ustawy upsd jest dokument ujawniający niezgłoszone do opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu przeniesienie prawa własności rzeczy lub obrotu prawem majątkowym między oznaczonymi osobami, jak również fakt nabycia w drodze dziedziczenia rzeczy lub prawa majątkowego po określonym spadkodawcy w przeszłości, potwierdzony pismem”.

Zatem pod pojęciem pisma stwierdzającego nabycie należy rozumieć każdy dokument ujawniający niezgłoszone do opodatkowania przeniesienie własności rzeczy lub prawa majątkowego w drodze darowizny – oznacza to, że treść takiego dokumentu ma potwierdzać przejście własności rzeczy lub praw w drodze darowizny. Obowiązek podatkowy powstaje wówczas z chwilą sporządzenia pisma, tj. z datą jego sporządzenia.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku zaistniały stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że wniosek do sądu o podział majątku, w którym Wnioskodawczyni wskazała otrzymaną darowiznę należy uznać za pismo stwierdzające nabycie darowizny. Zatem przy nabyciu darowizny, które nie zostało zgłoszone do opodatkowania (co miało miejsce w przedmiotowej sprawie), ale zostało stwierdzone pismem do sądu o podział majątku, obowiązek podatkowy powstał z chwilą sporządzenia tego pisma, czyli z datą jaką sporządzono pismo, które zostało złożone do sądu 26 marca 2018 r.

Stosownie do art. 17a ust. 1 ww. ustawy podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Zgodnie z § 7 ust. 1 pkt 2 lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie właściwości organów podatkowych (Dz.U. z 2017 r., poz. 122, ze zm.) w sprawach podatku od spadków i darowizn dotyczących darowizny środków pieniężnych właściwość miejscową organów podatkowych ustala się, według miejsca zamieszkania nabywcy w dniu powstania obowiązku podatkowego, a w przypadku braku takiego miejsca – według ostatniego miejsca jego pobytu w tym dniu.

Skoro zatem w analizowanym stanie faktycznym obowiązek podatkowy powstał w chwili sporządzenia pisma stwierdzającego nabycie darowizny (tj. data sporządzenia wniosku o podział majątku), to właściwym organem podatkowym będzie naczelnik urzędu skarbowego według miejsca zamieszkania nabywcy (Wnioskodawczyni) w dniu powstania tego obowiązku podatkowego.

Odnosząc się do wskazanego przez Wnioskodawczynię zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, należy wskazać, że Wnioskodawczyni z tytułu nabycia darowizny nie może skorzystać z ww. zwolnienia, ponieważ nabycie środków pieniężnych miało miejsce w 2006 r., a więc będą miały tutaj zastosowanie przepisy w brzmieniu obowiązującym przed 01 stycznia 2007 r., które nie przewidywały przedmiotowego zwolnienia.

Zgodnie z przepisem przejściowym art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn ma zastosowanie do sytuacji, dla których nabycie nastąpiło po 1 stycznia 2007 r. (art. 3 ust. 1 cytowanej ustawy). W przedmiotowej zaś sprawie nabycie tytułem darowizny nastąpiło pod działaniem ustawy przed zmianą.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania darowizny od matki powstał z chwilą sporządzenia pisma do sądu o podział majątku – czyli z datą sporządzenia przedmiotowego wniosku, a nie z datą jego złożenia do sądu. Organem podatkowym właściwym do złożenia zeznania podatkowego będzie naczelnik urzędu skarbowego według miejsca zamieszkania Wnioskodawczyni w dniu powstania obowiązku podatkowego. Przedmiotowa darowizna nie podlega zwolnieniu, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj