Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.311.2018.1.MST
z 2 sierpnia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 maja 2018 r. (data wpływu 1 czerwca 2018 r.), uzupełnionym 12 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, w jakim momencie Wnioskodawca może skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej dotyczącej prac rozwojowych zakończonych wynikiem negatywnym, z tytułu których koszty uzyskania przychodów rozpoznaje jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, w jakim momencie Wnioskodawca może skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej dotyczącej prac rozwojowych zakończonych wynikiem negatywnym, z tytułu których koszty uzyskania przychodów rozpoznaje jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 3 lipca 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.310.2018.1.MST wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12 lipca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową. Posiada siedzibę w Polsce i jest polskim rezydentem podatkowym. Jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Wnioskodawca jest wspólnikiem w spółce komandytowej (dalej: „Spółka komandytowa”) i posiada udział w jej zyskach i stratach.

Spółka komandytowa prowadzi działalność w branży IT. Spółka komandytowa nabywa licencje na aplikacje użytkowe wykorzystywane w przedsiębiorstwach. Aplikacje te mają zamknięty zbiór funkcji użytkowych (dalej: „Aplikacje pierwotne”). Spółka oferuje te aplikacje swoim kontrahentom.

Jednocześnie jednak, w Spółce komandytowej utworzony został dział, który po zapoznaniu z Aplikacjami pierwotnymi oraz opinią swoich klientów oraz innych użytkowników rozbudowuje Aplikacje pierwotne dodając do niej kolejne funkcjonalności.

Prace zmierzające do zwiększenia użyteczności Aplikacji pierwotnych traktowane są jako prace rozwojowe w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „u.p.d.o.p.”).

Prace te spełniają bowiem, zdaniem Wnioskodawcy, definicję prac rozwojowych. Stanowią bowiem, jego zdaniem, nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

  • opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
  • opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

W wyniku działań Spółki komandytowej i jej personelu, istniejące na rynku Aplikacje pierwotne są rozbudowywane o dodatkowe funkcje i możliwości.

Spółka oferuje takie rozbudowane aplikacje swoim klientom już jako nowy produkt wytworzony na bazie Pierwotnej aplikacji. Produkt rozbudowany o nowe funkcje jest bardziej atrakcyjny dla klientów, gdyż pozwala im wykonać większą ilość zadań niż aplikacja w wersji pierwotnej. Możliwe jest również, że podmioty korzystające już z Aplikacji pierwotnej nabędą od Spółki komandytowej jedynie dodatek, który pozwoli takiemu podmiotowi korzystać z dodatkowych funkcji.

Wnioskodawca kosztów prac rozwojowych nie zalicza na bieżąco do kosztów uzyskania przychodów, tj. nie stosuje zasad rozliczania tych kosztów wynikających z art. 15 ust. 4a pkt 1 u.p.d.o.p. Nie rozlicza kosztów tych prac w miesiącu, w którym zostały poniesione ani począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy.

Wnioskodawca zamierza koszty prac rozwojowych zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, jeżeli wynik zakończonych prac rozwojowych będzie pozytywny.

W przypadku negatywnego efektu prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawca zamierza ich koszty ująć w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone.

Wśród kosztów prac rozwojowych Wnioskodawca rozpoznaje również koszty wynagrodzeń pracowników, tj. należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm., dalej: „u.p.d.o.f.”). Oznacza to, że Wnioskodawca nie rozpoznaje kosztów uzyskania przychodów z tytułu wypłaconych wynagrodzeń, lecz ujmuje je w koszty prac rozwojowych i zamierza rozliczyć w rachunku podatkowym w przyszłości wraz z pozostałymi kosztami prac rozwojowych. W przypadku osób zaangażowanych w działalność operacyjną i działalność rozwojową prowadzoną przez Spółkę komandytową, Wnioskodawca jedynie część ich wynagrodzeń uznaje za koszt uzyskania przychodów zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 4g u.p.d.o.f. (winno być u.p.d.o.p.), a pozostałą część zalicza do kosztów prac rozwojowych. W części w jakiej wynagrodzenie pracownika uznano za koszt prac rozwojowych, Spółka zamierza rozliczyć je w kosztach uzyskania przychodów łącznie z innymi kosztami prac rozwojowych opisanymi wyżej.

Z tytułu prowadzonych prac rozwojowych, Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej wynikającej z art. 18d u.p.d.o.p.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 9 lipca 2018 r. – data wpływu 12 lipca 2018 r., wskazano, że Wnioskodawca nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

W jakim momencie, Wnioskodawca może skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej dotyczącej prac rozwojowych zakończonych wynikiem negatywnym, z tytułu których koszty uzyskania przychodów rozpoznaje jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku prac rozwojowych, nie jest wykluczone, że nie zakończą się one wynikiem pozytywnym i w ich wyniku nie powstanie dobro, które mogłoby podlegać amortyzacji.

Jednocześnie jednak, prace rozwojowe w takim przypadku mogą zostać uznane za KUP. Odbywa się to w takim przypadku jednorazowo w momencie zakończenia lub zaniechania prac rozwojowych. Stanowisko takie potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, choćby w interpretacji z 1 grudnia 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.339.2017.1.MBD, w której uznał, że: „Zgodnie z art. 4a pkt 28 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

  1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
  2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Odnosząc powołane wcześniej przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy stwierdzić, że koszty prac rozwojowych, których dalsze kontynuowanie zostało przez zarząd Spółki zaniechane oraz prac zakończonych ze skutkiem negatywnym, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone.”

Zgodnie z art. 4a pkt 28 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych – oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

  1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
  2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Odnosząc powołane wcześniej przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego (winno być zdarzenia przyszłego) należy stwierdzić, że koszty prac rozwojowych, których dalsze kontynuowanie zostało przez zarząd Spółki zaniechane oraz prac zakończonych ze skutkiem negatywnym, można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone.

Również w odniesieniu do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej, ustawodawca nie przewidział, aby dla możliwości skorzystania z niej konieczne było zakończenie tych prac sukcesem.

Skoro z tytułu zakończenia z wynikiem negatywnym lub zaniechania prac rozwojowych, Wnioskodawca koszt uzyskania przychodów będzie zobowiązany rozliczyć w roku podatkowym, w którym zostały zakończone lub zaniechane, za ten rok będzie również możliwe skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej w stosunku do tych prac rozwojowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „updop”), określają zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów.

Art. 15 ust. 1 updop stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 updop.

Należy zauważyć, że Ustawodawca uzależnił w pierwszej kolejności możliwość dokonania odliczenia kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej od faktu czy koszty te wypełniają definicję kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto wskazać należy, że Ustawodawca nie przewidział dla celów ulgi badawczo-rozwojowej szczególnej definicji poniesienia kosztów uzyskania przychodów, jak również momentu ich poniesienia. Tym samym, w celu prawidłowego określenia momentu, w którym Wnioskodawca powinien dane koszty kwalifikowane wykazać, zasadne jest odwołanie się w tym zakresie do regulacji normujących kwestię poniesienia kosztów uzyskania przychodów przewidzianą w art. 15 ust. 4a updop.

Zgodnie z art. 15 ust. 4a ww. ustawy, od decyzji podatnika zależy forma rozliczania wydatków ponoszonych z tytułu prac rozwojowych. Przedmiotowy przepis wymienia trzy alternatywnie możliwe sposoby zaliczenia wydatków z tytułu prac rozwojowych do kosztów uzyskania przychodów, tj:

  • w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
  • jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
  • poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 updop od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ww. ustawy.

Ustawodawca, używając w art. 15 ust. 4a updop, sformułowania „mogą” (przy wskazaniu sposobu rozliczania kosztów prac rozwojowych), przy równoczesnym braku dodatkowych wskazań, co do tego kiedy dany sposób ujęcia i kosztów prac rozwojowych może być zastosowany, prowadzi do stwierdzenia, że podatnik posiada swobodę wyboru zastosowania poszczególnych sposobów podatkowego rozliczenia kosztów rozwojowych.

W ww. przepisie, zostały wskazane trzy różne sposoby rozliczenia kosztów prac rozwojowych, miedzy którymi został użyty spójnik „albo” (alternatywa rozłączna). Oznacza to, że podatnicy według własnego uznania mogą wybrać jeden z trzech sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych. Inaczej mówiąc, na podstawie wyżej powołanego przepisu, podatnicy mają wybór, co do sposobu zaliczania do kosztów uzyskania przychodów prac rozwojowych w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych.

Wskazać należy, że zgodnie z przywołanymi przepisami updop, podmioty prowadzące prace rozwojowe mają możliwość rozliczenia ponoszonych kosztów prac rozwojowych już w trakcie ich trwania, niezależnie od ich końcowego rezultatu (tj. od tego czy ich wynik będzie pozytywny czy negatywny), a także również wówczas, gdy prace te w ogóle nie zostały zakończone – pod warunkiem że spełniają one przesłanki uznania za koszty uzyskania przychodów.

W tym miejscu wskazać należy, że od 1 stycznia 2016 r., ustawodawca wprowadził do updop, definicję prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych zostały wskazane w art. 18d ust. 2-3 updop.

W świetle powołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

  1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
  2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
  3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,
  4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
  5. podatnik nie prowadził w roku podatkowym działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia,
  6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
  7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
  8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
  9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie.

W myśl art. 18d ust. 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku, gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Odnosząc powołane wcześniej przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że skorzystanie z ulgi badawczo-rozwojowej dotyczącej prac rozwojowych zakończonych wynikiem negatywnym, których koszty uzyskania przychodów Wnioskodawca rozpoznaje jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, będzie również możliwe za ten rok.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj