Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.93.2018.2.MAZ
z 31 lipca 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 kwietnia 2018 r. (data wpływu – 26 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 21 czerwca 2018 r. (data wpływu – 25 czerwca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie:

  • zwolnienia od akcyzy piwa produkowanego w ilości do 200 000 hl rocznie (pytanie nr 1) – jest prawidłowe,
  • stosowania przepisów § 13 ust. 3a i 3b rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2017 r., poz. 430, ze zm.) wobec Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym (pytanie nr 2) – jest prawidłowe,
  • uwzględniania ilości usługowo rozlewanego piwa w limicie produkcji do 200 000 hl rocznie, uprawniającego do korzystania ze zwolnienia od akcyzy (pytanie nr 3) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie: zwolnienia od akcyzy piwa produkowanego w roku kalendarzowym w ilości 200 000 hl; stosowania przepisów § 13 ust. 3a i 3b rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2017 r., poz. 430, ze zm.) wobec Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym; uwzględniania ilości usługowo rozlewanego piwa w limicie produkcji do 200 000 hl rocznie, uprawniającego do korzystania ze zwolnienia od akcyzy. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 czerwca 2018 r. (data wpływu – 25 czerwca 2018 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z 12 czerwca 2018 r., znak 0111-KDIB3-3.4013.93.2018.1.MAZ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – firma … Sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) w …, wpisana do rejestru przedsiębiorców w Sądzie Rejonowym w …IX Wydział Gospodarczy KRS pod numerem …, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji piwa zakupionego w browarach, usługowego rozlewu piwa oraz działalność handlową (sprzedaż hurtowa i detaliczna napojów alkoholowych i bezalkoholowych ).

W myśl ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2017r., z poźn. zm.), Spółka zgodnie z art. 94 ust. 2 jest producentem piwa w zakresie rozlewu. Spółka jest płatnikiem podatku akcyzowego. Stosownie do obowiązujących przepisów produkcja odbywa się w składzie podatkowym. Aktualnie Spółka korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego stosownie do treści § 13 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. poz. 430 i 1440).

Spółka piwo do swojej działalności kupuje w browarach luzem w procedurze zawieszonego poboru podatku akcyzowego, na podstawie pisemnej umowy, bo trudno sobie wyobrazić inną formę współpracy aniżeli pisemna umowa. W ramach swojej działalności gospodarczej, jako producent piwa Spółka produkuje do 200 000 hektolitrów piwa w skali roku kalendarzowego.

Oprócz wskazanej wyżej podstawowej działalności gospodarczej, Spółka realizuje usługowy rozlew piwa na rzecz innych samodzielnych podmiotów gospodarczych. W ramach usługi rozlewu piwa na rzecz innego podmiotu, Spółka wykorzystując swój park maszynowy wykonuje usługę rozlewu piwa dostarczonego przez Zleceniodawcę w opakowania Zleceniodawcy, który następnie odbiera wyrób gotowy (piwo) i we własnym zakresie oraz na własne ryzyko wprowadza je na rynek.

W uzupełnieniu wniosku z 21 czerwca 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że:

  • jest prawnie i ekonomicznie niezależny od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;
  • posiada miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;
  • nie wytwarza piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

W przypadku podmiotów, u których Wnioskodawca kupuje piwo oraz, na rzecz których je rozlewa, Spółka prosi o uwzględnienie w interpretacji indywidualnej dwóch sytuacji:

  1. pierwsza, gdy ww. podmioty:
    • są prawnie i ekonomicznie niezależne od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo lub

    • posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa lub
    • nie wytwarzają piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.
  2. druga, gdy ww. podmioty:
    • nie są prawnie i ekonomicznie niezależne od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo lub
    • nie posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa lub
    • wytwarzają piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.


Odnośnie łącznej ilości produkcji w roku kalendarzowym piwa przez Wnioskodawcę i browar, od którego będzie kupowane piwo luzem, Spółka prosi o uwzględnienie w interpretacji indywidualnej dwóch sytuacji:

  • 200 000 hl zostanie przekroczone,
  • 200 000 hl nie zostanie przekroczone.

Odnośnie ilości produkowanego w roku kalendarzowym piwa przez browar, od którego Wnioskodawca kupuje piwo, Spółka prosi o uwzględnienie w interpretacji indywidualnej dwóch sytuacji:

  • 200 000 hl zostanie przekroczone,
  • 200 000 hl nie zostanie przekroczone.

Umowa zawarta z browarem, któremu Wnioskodawca usługowo rozlewa piwo, ma formę pisemną.

Odnośnie ilości produkowanego w roku kalendarzowym piwa przez browar, na którego rzecz Wnioskodawca usługowo rozlewa piwo, Spółka prosi o uwzględnienie w interpretacji indywidualnej dwóch sytuacji:

  • 200 000 hl zostanie przekroczone,
  • 200 000 hl nie zostanie przekroczone.

Łączna ilość piwa, o którym mowa w pytaniu [nr 6, tj. ilość piwa, którą Wnioskodawca zakupi do swojej działalności, rozleje w ramach usługowego rozlewu piwa dla innego podmiotu, wyprodukowanego w browarze, od którego Wnioskodawca zakupi do swojej działalności oraz wyprodukowanego przez podmiot na rzecz którego Wnioskodawca dokonywać będzie usługowego rozlewu] przekroczy 200 000 hl.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy uwzględniając regulację wynikającą z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 marca 2018 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. poz. 608), Spółka produkując piwo w roku kalendarzowym do 200 000 hl piwa może korzystać ze zwolnienia od akcyzy w rozumieniu § 1 pkt 1 tegoż rozporządzenia?
  2. Czy do Spółki, wobec wskazanego wyżej stanu faktycznego, ma zastosowanie przepis § 1 pkt 2 wymienionego wyżej rozporządzenia z dnia 20 marca 2018 r.?
  3. Czy ilość rozlanego piwa w ramach tzw. usługowego rozlewu piwa (opisanego w części dotyczącej stanu faktycznego) wchodzi w limit 200 000 hl piwa wskazany w treści § 1 pkt 1 wymienionego wyżej rozporządzenia z dnia 20 marca 2018 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Spółki, jako producent piwa w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, produkujący do 200 000 hl piwa w roku kalendarzowym ma prawo do korzystania ze zwolnienia od akcyzy w myśl § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 marca 2018 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. poz. 608).

Ad 2.

Zdaniem Spółki, wobec niej nie ma zastosowania § 1 pkt 2 wyżej cyt. rozporządzenia z dnia 20 marca 2018 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. poz. 608).

Innymi słowy mówiąc, Spółki nie dotyczy postanowienie zawarte w § 1 pkt 2 wyżej wskazanego rozporządzenia, albowiem Spółka jako producent piwa korzysta ze zwolnienia z akcyzy stosownie do treści § 1 pkt 1 cyt. rozporządzenia.

Ad 3.

Zdaniem Spółki usługowy rozlew piwa nie wchodzi w limit produkcji piwa określony w § 1 pkt 1 rozporządzenia wymienionego wyżej, albowiem usługa rozlewu piwa nie wyczerpuje pojęcia zakresu produkcji piwa w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

Realizując usługowy rozlew piwa, opisany w części stanu faktycznego, Spółka w tym zakresie nie występuje jako podmiot produkujący piwo - występuje jako zleceniobiorca - usługobiorca, zobowiązany do rozlewu piwa na rzecz osoby - podmiotu trzeciego i przekazania piwa na rzecz zleceniodawcy - usługodawcy i na tym kończy się rola Spółki.

Spółka dokonując usługowego rozlewu obcego piwa, na rzecz osoby trzeciej, nie występuje w roli producenta piwa, a tym samym, zdaniem Spółki, ilość rozlewanego piwa w ramach wykonywanej usługi na rzecz podmiotu trzeciego nie wchodzi w zakres ilości piwa określonego w § 1 cyt. wyżej rozporządzenia.

W uzupełnieniu wniosku z 21 czerwca 2018 r. Spółka przedstawiła poniższe uwagi do treści własnego stanowiska w sprawie objętej wnioskiem.

Jak wynika ze stanowiska zaprezentowanego przez Wnioskodawcę w pkt 2 wniosku, ilość dostarczanego mu piwa luzem, wyprodukowanego przez podmiot prowadzący własny skład podatkowy, które to piwo jest następnie przez Wnioskodawcę rozlewane w prowadzonym przez niego składzie podatkowym, wchodzi do limitu produkcji piwa, o którym mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. poz. 430, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie”), a nie do limitu, o którym mowa w § 13 ust. 3a rozporządzenia, przepis ten bowiem nie ma zastosowania do opisanego stanu faktycznego.

Zgodnie z powyższym przepisem ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, korzystać mogą także podatnicy produkujący piwo lub podatnicy posiadający zezwolenie wyprowadzenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy, którzy współpracują ze sobą na podstawie pisemnej umowy i w roku kalendarzowym łącznie wyprodukowali do 200 000 hl piwa.

Jak wynika z uzasadnienia do nowelizacji ww. rozporządzenia, dodanie ust. 3a do przepisu § 13, stanowi implementację art. 4 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19.10.1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U. UE. L. z 1992 r. Nr 316, str. 21, ze zm.). Celem wprowadzenia tej regulacji jest udzielenie wsparcia dla tzw. browarów kontraktowanych. Browar kontraktowy to przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją piwa przy wykorzystaniu sprzętu i mocy produkcyjnych udostępnionych przez browar stacjonarny.

Zdaniem Spółki, chodzi tu więc o sytuację, w której wspomniany wyżej browar nie dysponujący zakładem, w którym możliwa byłaby produkcja piwa (nie mając więc statusu prowadzącego skład podatkowy) zleca w ramach pisemnej umowy o współpracy, produkcję piwa podmiotowi dysponującemu odpowiednim zapleczem produkcyjnym (tzw. browarowi kontraktującemu). Browar kontraktowy dotychczas nie był uprawniony, aby w takiej sytuacji ubiegać się o zwolnienie od akcyzy przewidziane § 13 ust. 1 rozporządzenia, nie posiadał bowiem statusu podatnika akcyzy.

Na mocy nowelizacji rozporządzenia browar kontraktowy, w powyższej sytuacji, taki status będzie mógł uzyskać - w dwojaki sposób:

  1. poprzez produkcję piwa poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy - w tym wypadku będzie to możliwe przez zastosowanie tzw. przedpłaty akcyzy, czyli instytucji uregulowanej w art. 22, w zw. z art. 47 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1114, ze zm.; dalej jako: „Ustawa PA”), która umożliwia produkcję wyrobów akcyzowych poza składem podatkowym;
  2. poprzez uzyskanie tzw. zezwolenia wyprowadzenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1, w zw. z art. 13 ust. 3 Ustawy PA. Zezwolenie to umożliwia wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez ich właściciela. Podmiot ten z tego tytułu staje się podatnikiem akcyzy.

Powyższa regulacja dotycząca zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia, ma więc charakter szczególny, dotyczy bowiem specyficznej sytuacji dotyczącej współpracy pomiędzy tzw. browarem kontraktowym, który w relacji z podmiotem produkującym na jego zlecenie piwo (składem podatkowym), występuje w jednej z powyższych ról - stosującego system przedpłaty akcyzy lub korzystającego z zezwolenia na wyprowadzenie.

Podmioty prowadzące składy podatkowe, z którymi współpracuje Wnioskodawca, jak i on sam, nie będą występować w żadnej z powyższych ról. W związku z tym sumowanie produkcji kilku browarów w ramach jednego limitu w wysokości 200 000 hl, o którym mowa w § 13 ust. 3a rozporządzenia, w opisanym we wniosku stanie faktycznym nie będzie miało zastosowania.

Jak wynika z zaprezentowanego w pkt 3 wniosku stanowiska, ilość rozlewanego usługowo przez Wnioskodawcę w procedurze zawieszenia poboru akcyzy piwa, należącego do innego podmiotu (prowadzącego własny skład podatkowy), nie wchodzi do limitu, o którym mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się od akcyzy podatników produkujących piwo, którzy w roku kalendarzowym wyprodukowali do 200 000 hl piwa - w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 ustawy. Z przepisu tego wynika, że zwolnienie od akcyzy przysługuje „podatnikowi produkującemu piwo” pod warunkiem, że nie przekroczy on określonego rocznego limitu produkcji piwa.

Art. 8 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1114, ze zm.) stanowi, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest produkcja wyrobów akcyzowych oraz wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego. Z kolei podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (art. 13 ust. 1). Procedura zawieszenia poboru akcyzy oznacza procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione określone warunki, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe (art. 2 pkt 12). Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje z dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy (art. 42 ust. 1 pkt 1). W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, a do obliczenia wysokości tego zobowiązania stosuje się stawkę akcyzy obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy (art. 45 ust. 1 i 2).

W związku z powyższym wprowadzenie w procedurze zawieszenia poboru akcyzy do składu podatkowego, piwa należącego do innego podmiotu, powoduje powstanie obowiązku podatkowego wobec prowadzącego skład. Z uwagi jednak na to, że piwo to jednocześnie objęte jest w składzie podatkowym procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe. W konsekwencji tak długo, jak długo wyrób ten znajduje się w ww. procedurze, tak długo nie można mówić o należnej akcyzie. Dopiero z dniem zakończenia tej procedury powstaje zobowiązanie podatkowe, a w konsekwencji podatek akcyzowy staje się należny.

Jak wynika z § 13 ust. 2 rozporządzenia, zwolnienie dla tzw. małych browarów, realizowane jest przez obniżenie należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia. Z kolei § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia przewiduje, że w przypadku gdy w roku podatkowym podatnicy przekroczą produkcję 200 000 hl piwa, do całości wyprodukowanego piwa w danym roku stosuje się stawkę akcyzy dla piwa określoną w ustawie, bez możliwości obniżenia należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia.

W związku z powyższym skutek prawny w postaci zwolnienia od akcyzy zaistnieć może dopiero w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, kiedy kwota akcyzy staje się należna. Ten również dzień jest miarodajny do ustalenia, czy potencjalny beneficjent zwolnienia od akcyzy spełnia warunki, aby z niego skorzystać, w tym warunek dotyczący nieprzekroczenia określonego limitu produkcji.

W analizowanej sytuacji piwo po jego usługowym rozlaniu będzie opuszczać skład podatkowy w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. U Wnioskodawcy więc nie dojdzie wobec tego piwa do zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy. W konsekwencji wobec Wnioskodawcy nie powstanie zobowiązanie podatkowe od tego piwa, a co za tym idzie nie wystąpi wobec niego należna kwota akcyzy. W związku z tym przepisy § 13 ust. 2 i 5 rozporządzenia, w których określono limit produkcji oraz skutki jego przekroczenia, nie znajdą zastosowania, bowiem odwołują się one do należnej kwoty akcyzy, która jak wskazano, w tym przypadku nie wystąpi.

Usługowa produkcja (rozlew) piwa dokonywana przez Wnioskodawcę jest zdarzeniem neutralnym z punktu widzenia analizowanych przepisów. Skoro bowiem w opisanym stanie faktycznym w stosunku do wyprodukowanego (rozlanego) piwa nie powstanie należna kwota akcyzy, to również ubieganie się wobec tego piwa o zwolnienie od akcyzy, a w konsekwencji ustalanie limitu produkcji, jest bezprzedmiotowe.

Dodatkowo należy zauważyć, że odmienne stanowisko mogłoby prowadzić do sytuacji, w której to samo piwo (w określonej ilości), jednocześnie wchodziłoby do limitu 200 000 hl przysługującego Wnioskodawcy, jak i limitu w tej samej wysokości przysługującego podmiotowi, który zlecił rozlew. Na tym ostatnim podmiocie, jako wyprowadzającym ww. piwo z własnego składu podatkowego poza procedurę zawieszenia poboru akcyzy, ciążyłaby bowiem należna kwota akcyzy. W konsekwencji ubiegając się o zwolnienie, o którym mowa w analizowanych przepisach, musiałby uwzględnić powyższą ilość piwa w przysługującym mu limicie. Taka sytuacja byłaby nie do pogodzenia z zasadą racjonalności ustawodawcy.

Podsumowując: mając na uwadze uzasadnienie dotyczące stanowiska Wnioskodawcy zawartego w pkt 2 i 3 wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, uprawniony jest pogląd, że ilości piwa produkowanego przez składy podatkowe, od których Wnioskodawca piwo nabywa oraz, na których rzecz usługowo piwo rozlewa, nie wchodzą do przysługującego mu limitu produkcji 200 000 hl, o którym mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia. W konsekwencji produkcja własna Wnioskodawcy (rozlew zakupionego piwa), która nie przekroczy ww. limitu, będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w analizowanych przepisach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w zakresie:

  • zwolnienia od akcyzy piwa produkowanego w ilości do 200 000 hl rocznie (pytanie nr 1) – prawidłowe,
  • stosowania przepisów § 13 ust. 3a i 3b rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2017 r., poz. 430, ze zm.) wobec Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym (pytanie nr 2) – prawidłowe,
  • uwzględniania ilości usługowo rozlewanego piwa w limicie produkcji do 200 000 hl rocznie, uprawniającego do korzystania ze zwolnienia od akcyzy (pytanie nr 3) – nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2018 r., poz. 1114, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”) – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod pozycją 13 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2203 00, zostało wymienione piwo otrzymywane ze słodu.

Natomiast pod pozycją 16 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2206 00, zostały wymienione pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone.

W załączniku nr 2 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.Urz.UE.L 1992 Nr 76, str. 1), pod pozycją 13 wymienione zostały wyroby o kodzie CN 2203 00 – piwo otrzymywane ze słodu.

Z kolei pod pozycją 16 tegoż załącznika nr 2 do ustawy, wymienione zostały wyroby o kodzie CN 2206 00 - pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone.

W myśl art. 94 ust. 1 ustawy, piwem w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości.

Produkcją piwa w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie piwa, a także jego rozlew – art. 94 ust. 2 ustawy.

Podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato – art. 94 ust. 3 ustawy.

Stawka akcyzy na piwo wynosi 7,79 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu – art. 94 ust. 4 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1. produkcja wyrobów akcyzowych;
  2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
  3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
  4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
  5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
  6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 8 ust. 6 ustawy.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…) - art. 13 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 13 ust. 3 ustawy, podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu skarbowego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.

Jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podatnikach z tytułu dokonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2, 3 i 5, których przedmiotem są te same wyroby akcyzowe, zapłata akcyzy związanej z tymi wyrobami przez jednego z tych podatników powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego pozostałych podatników – art. 13 ust. 4 ustawy.

Stosownie do art. 47 ust. 1 ustawy, produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:


  1. wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie;
  2. mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2016 r. poz. 859);
  3. piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;
  4. mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego, dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;
  5. wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;
  6. energii elektrycznej;
  7. wyrobów węglowych;
  8. suszu tytoniowego;
  9. wyrobów gazowych.

W myśl art. 54 ust. 1 ustawy, zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3, zwane dalej „zezwoleniem wyprowadzenia”, dotyczy konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie warunki określone w art. 48 ust. 1 pkt 2-6.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 roku w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. z 2017 r., poz. 430, ze zm.; dalej jako: „rozporządzenie” lub „rozporządzenie w sprawie zwolnień od akcyzy”), zwalnia się od akcyzy podatników produkujących piwo, którzy w roku kalendarzowym wyprodukowali do 200 000 hl piwa – w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 ustawy.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest realizowane przez obniżenie należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia - § 13 ust. 2 rozporządzenia.

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia, przepis ust. 1 stosuje się do podatników:

  • prawnie i ekonomicznie niezależnych od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;
  • posiadających miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;
  • niewytwarzających piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

Ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, korzystać mogą także podatnicy produkujący piwo lub podatnicy posiadający zezwolenie wyprowadzenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy, którzy współpracują ze sobą na podstawie pisemnej umowy i w roku kalendarzowym łącznie wyprodukowali do 200 000 hl piwa - § 13 ust. 3a rozporządzenia.

Zgodnie z § 13 ust. 3b rozporządzenia, przepis ust. 3a stosuje się, jeżeli współpracujący ze sobą podatnicy spełniający warunki z ust. 3a:

  1. są prawnie i ekonomicznie niezależni od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;
  2. posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;
  3. nie wytwarzają piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

W przypadku gdy w roku podatkowym podatnicy przekroczą produkcję 200 000 hl piwa, do całości wyprodukowanego piwa w danym roku stosuje się stawkę akcyzy dla piwa określoną w ustawie, bez możliwości obniżenia należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia - § 13 ust. 5 rozporządzenia.

Zmiana treści § 13 rozporządzenia nastąpiła w wyniku wejścia w życie w dniu 24 marca 2018 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 marca 2018 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz.U. poz. 608; dalej jako: „rozporządzenie zmieniające”) i na mocy:

  • § 1 pkt 1 rozporządzenia zmieniającego - § 13 ust. 1 rozporządzenia posiada obecne brzmienie,
  • § 1 pkt 2 rozporządzenia zmieniającego - dodane zostały ust. 3a i 3b do § 13 rozporządzenia,
  • § 1 pkt 4 rozporządzenia zmieniającego - § 13 ust. 5 posiada obecne brzmienie.

Zauważyć przy tym należy, że na mocy § 2 rozporządzenia zmieniającego, zmienione przepisy § 13 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy stosuje się od 1 stycznia 2018 r.

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia zmieniającego, podatnicy, którzy w odniesieniu do okresu od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia poprzedzającego dzień wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dokonali obniżenia należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia zmienianego w § 1, w brzmieniu dotychczasowym, mają prawo do dokonania obniżenia należnej kwoty akcyzy o różnicę między kwotą przysługującego zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia zmienianego w § 1, w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem, a kwotą przysługującego zwolnienia, o którym mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia zmienianego w § 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Obniżenia należnej kwoty akcyzy o różnicę, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się w rozliczeniu za pierwszy okres rozliczeniowy następujący po okresie, w którym weszło w życie niniejsze rozporządzenie, pod warunkiem poinformowania właściwego naczelnika urzędu skarbowego, nie później niż do dnia złożenia deklaracji podatkowej za okres, w którym to obniżenie jest dokonywane, o dokonaniu tego obniżenia - § 3 ust. 2 rozporządzenia zmienianego.

Przepisy dotyczące piwa, zawarte w rozporządzeniu w sprawie zwolnień od akcyzy, są wyrazem dokonanej implementacji do polskiego prawa podatkowego uregulowań unijnych dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U. UE L 316 z 31.10.1992, str. 21, ze zm.; dalej jako: „dyrektywa strukturalna” lub „dyrektywa”).

W myśl art. 4 ust. 1 dyrektywy strukturalnej, Państwa Członkowskie mają prawo stosować do piwa produkowanego przez niezależne, małe browary obniżone stawki podatku akcyzowego, zróżnicowane zależnie od wielkości rocznej produkcji danych browarów, z zachowaniem następujących limitów:

  • stawek obniżonych nie stosuje się wobec zakładów produkujących ponad 200.000 hl piwa rocznie,
  • stawki obniżone, które mogą kształtować się poniżej poziomu stawki minimalnej, mogą być niższe maksymalnie o 50 % od standardowej, krajowej stawki podatku akcyzowego.

Natomiast zgodnie z art. 4 ust. 2 dyrektywy strukturalnej, do celów stosowania obniżonych stawek podatku akcyzowego przez pojęcie „niezależny, mały browar” rozumie się browar, który jest prawnie i ekonomicznie niezależny od wszelkich innych browarów, mieści się w budynkach usytuowanych poza terenem należącym do jakiegokolwiek innego browaru i nie działa na mocy licencji. Jednakże w przypadku gdy dwa lub więcej małych browarów współpracują ze sobą, a ich łączna wielkość rocznej produkcji nie przekracza 200.000 hl, mogą one być traktowane jako jeden niezależny, mały browar.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w składzie podatkowym w zakresie produkcji (rozlewu) piwa zakupionego w browarach luzem, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy oraz usługowego rozlewu piwa. Spółka jest podatnikiem podatku akcyzowego, produkuje w ramach swojej działalności gospodarczej (tj. bez usługowego rozlewu) do 200 000 hl piwa rocznie i korzysta ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 13 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy. Usługowego rozlewu piwa Wnioskodawca dokonuje dla zleceniodawców, którzy dostarczają piwo oraz własne opakowania, a następnie wyrób gotowy odbierają i wprowadzają na rynek na własne ryzyko. Wnioskodawca stwierdził ponadto, że: jest prawnie i ekonomicznie niezależnych od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo; posiada miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa; nie wytwarza piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców. Wnioskodawca nabywa piwo luzem od innych browarów oraz usługowo rozlewa piwo na podstawie umów zawartych z dostawcami i zleceniodawcami usługi.

Wątpliwości Spółki dotyczą kwestii:

  • korzystania ze zwolnienia od akcyzy produkowanego piwa w ilości do 200 000 hl rocznie, na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia (w brzmieniu nadanym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia zmieniającego),
  • zastosowania wobec Wnioskodawcy przepisów § 13 ust. 3a i 3b rozporządzenia (wprowadzonego przez § 1 pkt 2 rozporządzenia zmieniającego) w sytuacji usługowego rozlewu piwa,
  • uwzględniania ilości piwa rozlanego usługowo w limicie 200 000 hl, wskazanych w § 13 ust. 1 rozporządzenia (w brzmieniu nadanym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia zmieniającego).

Postrzegając całościowo wniosek Spółki, ocenę stanowiska Wnioskodawcy organ przeprowadza poczynając od problemu usługowego rozlewu piwa, sformułowanego w zakresie pytania nr 3.

W okolicznościach niniejszej sprawy nie budzi wątpliwości organu oraz Wnioskodawcy fakt, że rozlew piwa jest tożsamy z jego produkcją, na gruncie przepisów art. 94 ust. 2 ustawy. Taki sposób rozumienia istoty rozlewu piwa potwierdził Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego, wskazując, że jest producentem piwa w zakresie rozlewu. Ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje pojęcia „rozlew”, z uwagi na jednoznaczne jego brzmienie literalne. W konsekwencji powyższego rozlew piwa, bez względu na to, czy jest ono własnością podmiotu rozlewającego, czy też innego podmiotu, a sama czynność rozlewu następuje w ramach świadczonej usługi, będzie produkcją piwa na gruncie przepisów ustawy. Przepisy ustawy o podatku akcyzowym ani rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy nie różnicują bowiem czynności rozlewu piwa w zależności od tego, czy jest dokonywany na własny rachunek, czy też na zlecenie innego podmiotu.

W § 13 rozporządzenia jest mowa o zwolnieniu od akcyzy w przypadku produkcji piwa w roku kalendarzowym w ilości do 200 000 hl. Produkcję piwa, wobec braku odmiennej definicji w rozporządzeniu i wobec faktu, że rozporządzenie jest aktem wykonawczym do ustawy o podatku akcyzowym, należy rozumieć zgodnie z brzmieniem art. 94 ust. 2 ustawy. Produkcją piwa jest więc jego wytwarzanie, przetwarzanie oraz rozlew. Zatem należy uznać, że produkcja piwa, realizowana w formie rozlewu piwa własnego oraz usługowego rozlewu piwa, jest ograniczona do ilości 200 000 hl piwa w roku kalendarzowym w przypadku, gdy podmiot dokonujący tej czynności zamierza korzystać ze zwolnienia od akcyzy, określonego w § 13 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu nadanym przez § 1 pkt 1 rozporządzenia zmieniającego. Przy czym możliwość skorzystania ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia ma zastosowanie wobec podatników:

  • prawnie i ekonomicznie niezależnych od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;
  • posiadających miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;
  • niewytwarzających piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.

W tym miejscu nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, który dowodząc swoich racji twierdzi, że piwa rozlewanego usługowo nie wlicza się do limitu produkcji 200 000 hl, uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy, ponieważ piwo to znajduje się w składzie podatkowym w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, a wobec Spółki (czyli podmiotu dokonującego rozlewu) nie powstanie zobowiązanie podatkowe od tego piwa. Bez znaczenia będzie w tym wypadku fakt, że piwo przekazane do usługowego rozlewu będzie przemieszczane ze składu podatkowego zlecającego do składu podatkowego Wnioskodawcy, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Nie będzie miało również znaczenia to, że po dokonaniu usługowego rozlewu, piwo będzie przemieszczane ze składu podatkowego Spółki do składu podatkowego zleceniodawcy w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, a u Wnioskodawcy nie dojdzie do zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy. Nie można zgodzić się również z twierdzeniem Wnioskodawcy, że czynność usługowego rozlewu (produkcji) piwa będzie dla Spółki neutralna z punktu widzenia analizowanych przepisów rozporządzenia, ponieważ wobec rozlanego piwa nie powstanie należna kwota akcyzy, gdyż procedura zawieszenia poboru akcyzy nastąpi u zleceniodawcy. Ponownego podkreślenia wymaga bowiem, że rozlew jest tożsamy z produkcją piwa, z czym zgadza się Wnioskodawca przedstawiając własne stanowisko. Zatem na gruncie przepisów rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy, usługowy rozlew piwa wchodzi do limitu 200 000 hl, określonego w § 13 ust. 1 rozporządzenia.

Tym samym Wnioskodawca będzie miał prawo do zwolnienia tylko w sytuacji, o której mowa w § 13 ust. 1 rozporządzenia w przypadku, gdy cała wartość produkcji (rozlew własny i usługowy) będzie mieściła się w limicie, o którym mowa wyżej. Argumenty przedstawione przez Wnioskodawcę, które dotyczą usługowego rozlewu nie mogą zostać uwzględnione, ponieważ obecnie przepis § 13 odwołuje się do ilości wyprodukowanego piwa, a nie - jak było do dnia 31 grudnia 2017 r. - ilości sprzedanego piwa. Zatem pomimo, że u Wnioskodawcy powstaje obowiązek podatkowy (wprowadzenie do składu podatkowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy), który nie przekształca się w zobowiązanie podatkowe (towar jest z powrotem przemieszczony w procedurze zawieszenia poboru akcyzy do właściciela wyrobu), występuje u niego czynność produkcji (rozlew), która w żaden sposób nie została wyłączona z treści przepisu § 13 rozporządzenia.

Wnioskodawca wskazuje, że jeżeli w stosunku do ilości rozlanego usługowo piwa nie powstanie u niego należna kwota akcyzy, to również ubieganie się wobec tego piwa o zwolnienie od akcyzy, a w konsekwencji ustalenie limitu produkcji, jest bezprzedmiotowe.

Argument ten nie ma uzasadnienia ponieważ ustalenie limitu produkcji jest odrębną kwestią, która kwalifikuje podmiot do zastosowania zwolnienia. Podmiot, który będzie miał status „małego browaru” (nie przekroczy 200 000 hl produkcji piwa w ciągu roku) może stosować zwolnienie, w stosunku do czynności, które u niego zrodzą zobowiązanie w podatku akcyzowym. Natomiast sposób w jaki jest realizowane to zwolnienie (obniżenie należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia) nie wpływa na ustalenie limitu produkcji.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należy uznać za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 94 ust. 2 ustawy, produkcją piwa jest jego rozlew. Jak sam Wnioskodawca przyznał w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka jest producentem piwa w zakresie jego rozlewu w składzie podatkowym. Przy czym wskazać należy, że Wnioskodawca dokonuje w składzie podatkowym rozlewu piwa zakupionego od innych browarów oraz dostarczonego przez inne samodzielne podmioty gospodarcze, w ramach zlecanego rozlewu usługowego. W przypadku, gdy podatnik produkujący piwo, który w roku kalendarzowym wyprodukował do 200 000 hl piwa, oraz spełnia warunki niezależnego od innych podmiotów podatnika, przewidziane w § 13 ust. 3 rozporządzenia, może korzystać ze zwolnienia od akcyzy, określonego w § 13 ust. 1 rozporządzenia.

Mając na uwadze fakt, że na gruncie przepisów ustawy o podatku akcyzowym, rozlew piwa jest jego produkcją, stwierdzić należy, że Wnioskodawca produkując piwo i będąc przy tym niezależnym od innych podmiotów podatnikiem, może korzystać ze zwolnienia od akcyzy na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia w sytuacji, gdy w roku kalendarzowym wyprodukuje do 200 000 hl piwa - tj. gdy łączna ilość rozlanego piwa zakupionego od innych browarów oraz usługowo rozlanego piwa na rzecz innych podmiotów, nie przekroczy w roku kalendarzowym produkcji 200 000 hl.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Na mocy § 1 pkt 2 rozporządzenia zmieniającego, dodane zostały ust. 3a i 3b do § 13 rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy. Zmiany w rozporządzeniu są wyrazem implementacji przepisów art. 4 ust. 2 dyrektywy strukturalnej. W ich wyniku niezależne, małe browary współpracujące ze sobą, produkujące rocznie nie więcej niż 200 000 hl piwa, mogą być traktowane jak jeden niezależny, mały browar, dzięki czemu mogą korzystać ze zwolnienia od akcyzy na mocy § 13 ust. 3a i 3b rozporządzenia. Celem tego rozwiązania jest udzielenie wsparcia tzw. browarom kontraktowym, które dotychczas nie mogły korzystać ze zwolnienia od akcyzy.

Na mocy obecnie obowiązujących przepisów, współpracujące ze sobą browary kontraktowe będą mogły produkować łącznie do 200 000 hl piwa rocznie, przy wykorzystaniu sprzętu i mocy produkcyjnych współpracującego z nimi browaru stacjonarnego i jako podatnik podatku akcyzowego, korzystać z prawa do obniżenia stawki podatku akcyzowego. Z treści uzasadnienia do wprowadzonych zmian wynika, że browar kontraktowy to przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją piwa przy wykorzystaniu sprzętu i mocy produkcyjnych udostępnionych przez browar stacjonarny.

Zatem nowy przepis daje możliwość zastosowania zwolnienia dla podmiotu będącego producentem piwa w zakresie jego rozlewu, o ile czynność ta stanowiła będzie wsparcie dla browarów kontraktowych i podmiot ten będzie współpracować z takim browarem na podstawie pisemnej umowy.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę, Spółka nabywa piwo w celu jego rozlania oraz usługowo rozlewa piwo dostarczone przez inny podmiot, będący właścicielem tego piwa. Nabycie piwa, a także usługowy rozlew piwa, następują na podstawie pisemnych umów zawartych odpowiednio z dostawcami piwa oraz zleceniodawcami usług. Zatem w przypadku nabycia piwa mamy do czynienia z przeniesieniem własności. Natomiast w przypadku usługowego rozlewu piwa następuje jedynie wykonanie usługi w składzie podatkowym Wnioskodawcy, natomiast piwo pozostaje własnością zleceniodawcy. W tych okolicznościach nie można zatem mówić, iż Wnioskodawca współpracuje z podmiotami zewnętrznymi w zakresie produkcji piwa, mimo, że zawarł z nimi stosowną umowę. Nie będzie w tym wypadku miało znaczenia, że browary, w których Wnioskodawca nabywa piwo, a także podmioty, na rzecz których dokonuje usługowego rozlewu piwa, mogą nie być niezależnymi browarami, czyli nie spełniają warunków niezależności, wymienionych w § 13 ust. 3b rozporządzenia. W konsekwencji powyższego, bez znaczenia w sprawie objętej zakresem pytania nr 2 będzie fakt, jakie ilości piwa łączne produkuje Wnioskodawca oraz browar, od którego Spółka kupuje piwo i podmiot, na rzecz które wykonuje usługowy rozlew piwa.

Reasumując z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca występuje w podwójnej roli: dokonuje rozlewu piwa, którego jest właścicielem, jak również dokonuje usługowego rozlewu piwa, którego właścicielem jest inny skład podatkowy.

W przypadku nabycia piwa mamy do czynienia z przeniesieniem własności co oznacza, że Wnioskodawca w tym zakresie nie współpracuje z innym składem podatkowym w celu wyprodukowania określonej partii piwa.

Natomiast w stosunku do usługowego rozlewu Wnioskodawca wskazał, że wykorzystując swój park maszynowy wykonuje usługę rozlewu piwa dostarczonego przez zleceniodawcę (skład podatkowy) w opakowania zleceniodawcy, który następnie odbiera wyrób gotowy i we własnym zakresie oraz na własne ryzyko wprowadza je na rynek. W tym miejscu należy zauważyć, że Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, cytując uzasadnienie do zmiany rozporządzenia, że nie występuje w żadnej z ról, które mogą wskazywać na wzajemną współpracę w zakresie produkcji piwa.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie drugiego zagadnienia jest prawidłowe, o ile usługowa czynność rozlewu piwa, która wykonywana jest na podstawie pisemnej umowy, nie stanowi wsparcia dla browaru kontraktowego.

Wobec powyższego do sytuacji Wnioskodawcy, przedstawionej w opisie stanu faktycznego, nie znajdzie zastosowania § 13 ust. 3a i 3b rozporządzenia w sprawie zwolnień od akcyzy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy, będącej przedmiotem interpretacji, pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj