Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.397.2018.1.RSZ
z 3 sierpnia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 maja 2018 r. (data wpływu 15 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT z tytułu świadczonych przez Spółkę dla Gminy usług konserwacji / eksploatacji i utrzymania majątku wodno-kanalizacyjnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) - jest prawidłowe,
  • prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT, z faktur wystawionych Spółce przez Gminę z tytułu udostępnienia majątku wodno-kanalizacyjnego przez Gminę do korzystania i pobierania pożytków Spółce (pytanie oznaczone jak we wniosku nr 5) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2018 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie:

  • momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT z tytułu świadczonych przez Spółkę dla Gminy usług konserwacji / eksploatacji i utrzymania majątku wodno-kanalizacyjnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 4),
  • prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT, z faktur wystawionych Spółce przez Gminę z tytułu udostępnienia majątku wodno-kanalizacyjnego przez Gminę do korzystania i pobierania pożytków Spółce (pytanie oznaczone jak we wniosku nr 5).

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca - Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji sp. z o.o. w S. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest spółką komunalną, prowadzącą działalność gospodarczą głównie w zakresie usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odbioru ścieków komunalnych, przychody z tytułu których realizowane są na poziomie Spółki na bieżąco, tj. w każdym roku ich świadczenia. Spółka świadczyła i w dalszym ciągu świadczy powyższe usługi m.in. na terenie Gminy S. (dalej: „Gmina”) z wykorzystaniem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej należącej do Gminy. Spółka odpowiada również za nadzorowanie działania sieci wodno-kanalizacyjnej i bieżące naprawy, mające zapewnić trwałość świadczonych usług zaopatrzenia
w wodę lub odprowadzania ścieków przez Spółkę.

Dodatkowo, Spółka świadczy inne usługi z zakresu gospodarki wodno-kanalizacyjnej w przedmiocie:

  • doradztwa i budowy sieci wodociągowych i kanalizacyjnych,
  • usuwania wycieków wody z rurociągów głównych,
  • usuwania zatorów i naprawy nieszczelności kanalizacji sanitarnej,
  • wydawania warunków i dokumentacji technicznej dotyczącej robót wodno-kanalizacyjnych.

Na podstawie umów z 15.01.2012 r., 17.05.2013 r., 14.11.2013 r., 16.10.2014 r., 03.08.2015 r., 30.06.2016 r. oraz uchwały Rady Gminy S. Nr … z 28 listopada 2017 r. w sprawie uchwalenia Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków, Gmina powierzyła Spółce bezterminowo obowiązki w zakresie utrzymania, eksploatacji i konserwacji majątku wodno-kanalizacyjnego polegające m.in. na prowadzeniu gospodarki wodno-ściekowej na terenie Gminy, ponoszeniu kosztów związanych z eksploatacją infrastruktury, zawieraniu we własnym imieniu umów o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzenie ścieków z odbiorcami, ogłaszaniu taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i odprowadzenie ścieków, określaniu warunków przyłączenia do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, informowaniu odbiorców o przewidywanych zakłóceniach w realizacji usług zaopatrzenia w wodę lub odprowadzania ścieków, zapewnianiu zastępczych punktów poboru wody w razie przerwy w dostawie wody, zapewnieniu odbiorcom należytego poziomu obsługi klienta oraz udzielania pełnej informacji dotyczącej realizacji usługi oraz informacji objętych regulaminem oraz zawartych w taryfie.

Świadczone przez Spółkę dla Gminy usługi w zakresie utrzymania, eksploatacji i konserwacji majątku wodno-kanalizacyjnego mają przede wszystkim umożliwić stałą zdolność użytkowanych urządzeń wodno-kanalizacyjnych do świadczenia usług w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków oraz zapewnić realizację tych usług w sposób stały i niezawodny, przy spełnieniu wymaganych norm jakościowych. Świadczone przez Spółkę dla Gminy ww. usługi składają się z szeregu czynności powiązanych wzajemnie ze sobą i wykonywanych w bliżej nie ustalonych okresach czasu (uzależnionych potrzebami / wymogami jakościowymi), w związku z czym trudno wyodrębnić oraz rozpoznać, kiedy i w jakim zakresie jest wykonywana konkretna usługa.

W zamian za świadczenie powyższych usług dla Gminy, Spółka uzyskała na podstawie ww. umów bezterminowo prawo do wykorzystywania udostępnionego przez Gminę majątku wodno-kanalizacyjnego do świadczenia usług w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków komunalnych oraz pobierania z tego tytułu pożytków we własnym imieniu i na własną rzecz (na podstawie umów cywilnoprawnych zawieranych przez Spółkę z usługobiorcami o dostarczanie wody i odbiór ścieków). Udostępniany przez Gminę majątek wodno-kanalizacyjny jest wykorzystywany przez Spółkę wyłącznie do świadczenia przez Spółkę usług opodatkowanych podatkiem VAT.

W rezultacie, pomiędzy Spółką a Gminą miały miejsce m.in. w latach 2012-2017 oraz mają miejsce obecnie, świadczenia wzajemne polegające z jednej strony na udostępnianiu majątku wodno-kanalizacyjnego Spółce przez Gminę do korzystania i pobierania pożytków, a z drugiej na odpowiednim zarządzaniu i utrzymaniu przez Spółkę majątku Gminy. Niemniej przed 2017 rokiem, Spółka nie dokonywała faktycznych rozliczeń z powyższych tytułów oraz nie dokumentowała wzajemnych świadczeń za pomocą faktur lub innych dowodów księgowych.

W konsekwencji Spółka nie uwzględniała przychodów ani kosztów związanych z opisywanymi świadczeniami w jej rachunku podatkowym.

Gmina otrzymała interpretację indywidualną prawa podatkowego (z 19 sierpnia 2016 r., nr ITPP2/4512-441/16/RS; dalej: „Interpretacja”), z której wynika, że świadczenia polegające na udostępnianiu majątku wodno-kanalizacyjnego Spółce przez Gminę do korzystania i pobierania pożytków w zamian za przejęcie obsługi technicznej, administracyjnej i ponoszenie kosztów przez Spółkę na ten majątek wodno-kanalizacyjny Gminy należy traktować dla celów podatku od towarów i usług jako wymianę barterową, tj. odpłatną umowę opartą na wymianie wzajemnie świadczonych usług (pomimo braku występowania rozliczeń pieniężnych w ramach tych czynności).

W związku z potwierdzeniem przez Ministra Finansów, że przedmiotowe usługi pomiędzy Gminą a Spółką podlegają opodatkowaniu VAT z tytułu tzw. wymiany barterowej usług, 28 grudnia 2017 r. zostało podpisane porozumienie pomiędzy Spółką a Gminą (dalej: „Porozumienie”), doprecyzowujące wzajemne rozliczenia pomiędzy Spółką a Gminą w odniesieniu do występujących na bieżąco i w przeszłości czynności udostępnienia i utrzymania majątku wodno-kanalizacyjnego. W Porozumieniu strony określiły w szczególności wartość wzajemnych usług świadczonych pomiędzy Spółką a Gminą, w tym również za przeszłe okresy rozliczeniowe. Wskazano również, że wzajemnie świadczone usługi są / będą rozliczane z dołu w rocznych okresach rozliczeniowych rozpoczynających się 1 stycznia i kończących 31 grudnia (kalendarzowych), a termin płatności ustalono do 15 dnia miesiąca następującego po zakończeniu roku kalendarzowego, którego dotyczy płatność.

Na mocy Porozumienia oraz w związku z uzyskaną przez Gminę Interpretacją, Spółka wystawiła faktury VAT dokumentujące fakt świadczenie dla Gminy ww. usług - w przedmiocie m.in. konserwacji / utrzymania i eksploatacji majątku wodno-kanalizacyjnego w przeszłości, tj. latach 2012-2016. W wystawionych przez Spółkę fakturach wskazano, że usługi zostały wykonane z upływem każdego roku kalendarzowego, tj. 31 grudnia dla każdego z lat 2012-2016. W 2017 roku Spółka udokumentowała i odpowiednio rozliczyła dla celów podatkowych usługi świadczone dla Gminy wraz z końcem ustalonego okresu rozliczeniowego.

W konsekwencji zawartego Porozumienia, Spółka otrzymała również faktury dokumentujące usługi świadczone przez Gminę dla Spółki, tj. usługi w zakresie udostępniania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej do korzystania i pobierania pożytków przez Spółkę, zrealizowane w latach 2012-2016. Także w odniesieniu do 2017 roku Gmina udokumentowała fakturą ww. czynności świadczone na rzecz Spółki zgodnie z zasadami określonymi przez strony w Porozumieniu.

Spółka ujęła ww. wydatki udokumentowane fakturami otrzymanymi od Gminy jako koszty dla celów bilansowych odpowiednio w roku 2017 i 2018 r.

Spółka informuje, iż jest podmiotem obowiązanym do sporządzenia sprawozdania finansowego zgodnie z odrębnymi przepisami w rozumieniu art. 27 ustawy o PDOP.

W związku z zaistniałą sytuacją Spółka zamierza potwierdzić prawidłowość (moment) rozpoznania przychodów z tytułu świadczonych usług konserwacji / utrzymania i eksploatacji majątku wodno-kanalizacyjnego oraz rozpoznania kosztów związanych z osiągniętymi przychodami dotyczącymi wydatków poniesionych na rzecz Gminy z tytułu udostępnienia Spółce przez Gminę majątku wodno-kanalizacyjnego, jak również rozliczeń na gruncie podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

4. W jakim okresie rozliczeniowym Spółka powinna rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu świadczonych przez Spółkę dla Gminy usług konserwacji / eksploatacji i utrzymania majątku wodno-kanalizacyjnego?

5. Czy Spółce przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT, z faktur wystawionych Spółce przez Gminę z tytułu udostępnienia majątku wodno-kanalizacyjnego przez Gminę do korzystania i pobierania pożytków Spółce?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 4. Spółka powinna rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu świadczonych przez Spółkę dla Gminy usług konserwacji / eksploatacji i utrzymania majątku wodno-kanalizacyjnego:

  • dla usług wykonanych w latach 2012-2013 zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym w tamtym okresie) i ująć należny podatek VAT dla lat 2012 i 2013 w deklaracji VAT odpowiednio za styczeń 2013 i styczeń 2014 r. (tj. 7 dnia, licząc odpowiednio od dnia 31 grudnia 2013 i 2014 r.),
  • dla usług wykonanych w 2014 r. i następnych latach zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy o VAT i ująć należny podatek VAT dla 2014 r. i następnych lat w deklaracji VAT za grudzień 2014 i grudzień kolejnych lat (tj. z końcem roku kalendarzowego).

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Ad. 4.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Zgodnie z powyższymi przepisami Spółka świadcząc (za wynagrodzeniem w postaci wzajemnego świadczenia od Gminy) usługę eksploatacji / konserwacji i utrzymania majątku wodno-kanalizacyjnego dokonuje czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

W ocenie Spółki, jej czynności należy zakwalifikować jako odpłatne świadczenie usług na gruncie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT (w tym przypadku nie dochodzi bowiem do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel).

Podatek VAT należny wynikający z faktur VAT wystawionych przez Spółkę dla Gminy z tytułu świadczonych usług Spółka powinna zadeklarować w odpowiednich okresach rozliczeniowych (Spółka składa deklaracje za okresy miesięczne - deklaracje VAT-7).

Co do zasady obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje (powstawał) z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

Dla usług Spółki świadczonych w latach 2012-2013 obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym w tamtym okresie), stanowiącym, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego w wystawionych fakturach za usługi świadczone za lata 2012-2013 wskazano jako datę wykonania usługi odpowiednio 31 grudnia 2012 r. i 31 grudnia 2013 r. (zgodnie z zawartym Porozumieniem, okresy rozliczeniowe dla usług zostały określone jako roczne).

Mając na uwadze powyższe, podatek VAT należny dotyczący usług utrzymania i eksploatacji majątku za 2012 i 2013 r. powinien być rozliczony przez Wnioskodawcę poprzez dokonanie korekt deklaracji VAT odpowiednio za styczeń 2013 i styczeń 2014 r., w których Spółka powinna wykazać odpowiednie zwiększenie podstawy opodatkowania i VAT należnego z faktur wystawionych dla Gminy.

Jak już wskazano w przedmiotowym wniosku, zdaniem Spółki, usługi świadczone dla Gminy w zakresie eksploatacji i utrzymania majątku wodno-kanalizacyjnego Gminy mają charakter tzw. usług ciągłych, rozliczanych w ustalonych przez strony rocznych okresach rozliczeniowych. Tym samym, obowiązek podatkowy w stosunku do powyższych usług powstaje w stanie prawnym od 2014 r. zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, stanowiącym, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

W związku z powyższym, podatek VAT należny za usługi zrealizowane w 2014 r. i następnych latach powinien zostać rozliczony przez Spółkę z końcem każdego ze wskazanych lat poprzez korektę przeszłych okresów rozliczeniowych.

Ad. 5. Spółka ma pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur otrzymanych od Gminy z tytułu udostępnienia majątku wodno-kanalizacyjnego do korzystania i pobierania pożytków na zasadach wynikających z art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT, tj. w bieżącej deklaracji VAT, o ile nie upłynęły dwa kolejne okresy rozliczeniowe licząc od końca okresu, w którym Spółka otrzymała fakturę (o ile po stronie Gminy powstał już obowiązek podatkowy z tytułu tych czynności). Zaś po upływie tych okresów, Spółka może dokonać korekty stosownych deklaracji VAT za okresy rozliczeniowe, w których powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (zasadniczo będzie to miesiąc otrzymania faktury), nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Ad. 5.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit, a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy podatnik podatku VAT wykorzystuje nabywane towary i usługi do czynności opodatkowanych. Ponadto, warunkiem koniecznym do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest posiadanie faktury i powstanie obowiązku podatkowego u zbywcy / wykonawcy usługi odnośnie zbywanych towarów / świadczonych usług.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Spółka wykorzystuje udostępniony przez Gminę majątek wodno-kanalizacyjny do świadczenie usług w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków komunalnych, jak również do świadczenia na rzecz Gminy usług eksploatacji i konserwacji majątku wodno-kanalizacyjnego. Powyższe czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Zatem, w związku z otrzymaniem przez Spółkę faktur wystawionych przez Gminę, dokumentujących świadczenie usług udostępnienia do korzystania i pobierania pożytków majątku wodno-kanalizacyjnego, wykorzystywanych przez Spółkę wyłącznie do czynności opodatkowanych Spółki, Wnioskodawcy przysługuje, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazanego na tych fakturach zasadniczo w okresie rozliczeniowym otrzymania faktur (powstania obowiązku podatkowego).

Jeśli Spółka nie zrealizuje tego uprawnienia w rozliczeniu za okres otrzymania faktury (powstania obowiązku podatkowego), wówczas (zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT) może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jednocześnie, w świetle art. 86 ust. 13 ww. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, l0d, l0e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

W konsekwencji, Spółka ma pełne prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur otrzymanych od Gminy z tytułu udostępnienia majątku wodno-kanalizacyjnego do korzystania i pobierania pożytków na zasadach wynikających z art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT, tj. w bieżącej deklaracji VAT, o ile nie upłynęły dwa kolejne okresy rozliczeniowe licząc od końca okresu, w którym otrzymała fakturę (i powstał obowiązek podatkowy w stosunku do nabywanych usług). Zaś po upływie tych okresów, Spółka może dokonać korekty stosownych deklaracji VAT za okresy rozliczeniowe, w których powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego w zakresie objętym pytaniem oznaczonym we wniosku nr 4 i nr 5 - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Wskazać należy, iż ww. przepisy nie określają co należy rozumieć pod pojęciem wykonania usługi. Co do zasady, pod pojęciem wykonania usługi należy rozumieć dokonanie tych działań lub zaniechań przez usługodawcę na rzecz usługobiorcy, które zgodnie z zawartą umową stanowią wykonanie zobowiązań przez usługodawcę (usługa jest wykonana, gdy usługodawca zrealizował wszystkie czynności składające się na określony w łączącej strony umowie rodzaj usługi).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Wnioskodawca wskazuje, że świadczenia polegające na udostępnianiu majątku wodno-kanalizacyjnego Spółce przez Gminę do korzystania i pobierania pożytków w zamian za przejęcie obsługi technicznej, administracyjnej i ponoszenie kosztów przez Spółkę na ten majątek wodno-kanalizacyjny Gminy należy traktować dla celów podatku od towarów i usług jako wymianę barterową, tj. odpłatną umowę opartą na wymianie wzajemnie świadczonych usług (pomimo braku występowania rozliczeń pieniężnych w ramach tych czynności).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że przesłanką opodatkowania czynności, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy, jest odpłatność dostawy towarów lub świadczenia usług. Warunek ten jest spełniony w przypadku transakcji barterowych, gdyż występuje bezpośredni związek między czynnościami.

Skoro w ramach stosunków łączących Spółkę z Gminą można wyodrębnić świadczenia wzajemne w ramach tzw. wymiany barterowej, tj. dochodzi do świadczenia usług wzajemnych opisanych szczegółowo we wniosku, uznać należy, że w sprawie dochodzi do świadczenia odpłatnego w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 tej ustawy.

W analizowanej sprawie, wątpliwości Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 4, dotyczą ustalenia, w jakim okresie rozliczeniowym Spółka powinna rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu świadczonych przez Spółkę dla Gminy usług konserwacji / eksploatacji i utrzymania majątku wodno-kanalizacyjnego.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. zasady dotyczące określenia momentu powstania obowiązku podatkowego regulował art. 19 ustawy o VAT natomiast w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. przepis art. 19a ustawy o VAT określa reguły dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina powierzyła Spółce bezterminowo obowiązki w zakresie utrzymania, eksploatacji i konserwacji majątku wodno-kanalizacyjnego, na podstawie umów z 15.01.2012 r., 17.05.2013 r., 14.11.2013 r., 16.10.2014 r., 03.08.2015 r., 30.06.2016 r. oraz uchwały Rady Gminy S. Nr … z 28 listopada 2017 r. w sprawie uchwalenia Regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków.

Pomiędzy Spółką a Gminą miały miejsce m.in. w latach 2012-2017 oraz mają miejsce obecnie, świadczenia wzajemne polegające z jednej strony na udostępnianiu majątku wodno-kanalizacyjnego Spółce przez Gminę do korzystania i pobierania pożytków, a z drugiej na odpowiednim zarządzaniu i utrzymaniu przez Spółkę majątku Gminy.

W rezultacie, pomiędzy Spółką a Gminą miały miejsce m.in. w latach 2012-2017 oraz mają miejsce obecnie, świadczenia wzajemne polegające z jednej strony na udostępnianiu majątku wodno-kanalizacyjnego Spółce przez Gminę do korzystania i pobierania pożytków, a z drugiej na odpowiednim zarządzaniu i utrzymaniu przez Spółkę majątku Gminy. Niemniej przed 2017 rokiem, Spółka nie dokonywała faktycznych rozliczeń z powyższych tytułów oraz nie dokumentowała wzajemnych świadczeń za pomocą faktur lub innych dowodów księgowych.

28 grudnia 2017 r. zostało podpisane Porozumienie pomiędzy Spółką a Gminą doprecyzowujące wzajemne rozliczenia pomiędzy Spółką a Gminą w odniesieniu do występujących na bieżąco i w przeszłości czynności udostępnienia i utrzymania majątku wodno-kanalizacyjnego.

W Porozumieniu strony określiły w szczególności wartość wzajemnych usług świadczonych pomiędzy Spółką a Gminą, w tym również za przeszłe okresy rozliczeniowe. Wskazano również, że wzajemnie świadczone usługi są / będą rozliczane z dołu w rocznych okresach rozliczeniowych rozpoczynających się 1 stycznia i kończących 31 grudnia (kalendarzowych), a termin płatności ustalono do 15 dnia miesiąca następującego po zakończeniu roku kalendarzowego, którego dotyczy płatność.

Spółka wystawiła faktury VAT dokumentujące fakt świadczenie dla Gminy ww. usług - w przedmiocie m.in. konserwacji / utrzymania i eksploatacji majątku wodno-kanalizacyjnego w przeszłości, tj. latach 2012-2016. W wystawionych przez Spółkę fakturach wskazano, że usługi zostały wykonane z upływem każdego roku kalendarzowego, tj. 31 grudnia dla każdego z lat 2012-2016. W 2017 roku Spółka udokumentowała i odpowiednio rozliczyła dla celów podatkowych usługi świadczone dla Gminy wraz z końcem ustalonego okresu rozliczeniowego.

Należy wskazać, że do dnia 31 grudnia 2013 r., zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstawał z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., w myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Na podstawie dyspozycji powyższego przepisu Minister Finansów wydał w dniu 28 marca 2011 r. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.; dalej rozporządzenie).

Stosownie do § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, faktura powinna zawierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży.

Powołany wyżej § 5 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia wprowadza możliwość określania na fakturze daty sprzedaży poprzez podanie wyłącznie miesiąca oraz roku. Podany wyżej sposób określania daty ustawodawca ograniczył wyłącznie do faktur VAT dokumentujących sprzedaż o charakterze ciągłym.

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.

W przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym, jeżeli podatnik określa w fakturze wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży (§ 9 ust. 2 rozporządzenia).

Pojęcie sprzedaży ciągłej, o której mowa w cytowanym § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, ani w przepisach rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy.

Przepisy regulujące podatek od towarów i usług nie definiują pojęcia „sprzedaży o charakterze ciągłym”. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 17 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 935/11 odniósł się do tego pojęcia następująco: „(...) sprzedaż o charakterze ciągłym (...) polega na świadczeniach ciągłych podatnika, obejmujących pewne stałe zachowania w czasie trwania stosunku obligacyjnego, zaspokajające interes odbiorcy tych świadczeń, poprzez ich trwały – pod względem czasowym i funkcjonalnym – charakter oraz cechujące się niemożliwością wyodrębnienia powtarzających się czynności podatnika, co jest charakterystyczne dla świadczeń ciągłych (okresowych)”.

Wykładnia językowa pojęcia „sprzedaż o charakterze ciągłym” sprowadza się do ustalenia znaczenia przymiotnika „ciągły”. W Słowniku Języka Polskiego pod. red. J. Szymczaka (PWN, Warszawa 1989) słowo to zdefiniowane zostało jako „dziejący się, odbywający nieustannie, trwający stale, nieustannie; bezustanny, ustawiczny stale się powtarzający, stały” oraz „ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni, nie mający luk, odstępów”.

Z powyższego wynika, że za sprzedaż o charakterze ciągłym należy uznać każdą usługę odbywającą się bezustannie, stale, bez przerwy. Pojęcie ciągłości rozumiane zgodnie z zasadami prawa cywilnego, należy odnieść do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem lub nim nie oznaczony. Charakter tego zobowiązania jest trwały i mogą z niego wypłynąć obowiązki ciągłe lub okresowe.

W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się odrębnych czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenie samodzielne w określonym momencie (czasie). Innymi słowy, w przypadku świadczenia ciągłego nie sposób stwierdzić, że zostało ono zrealizowane w konkretnej dacie, ponieważ jest ono realizowane stale – stan realizacji świadczenia trwa – przez określony czas. Pod pojęciem usługi „ciągłej” należy więc rozumieć wynikające zobowiązania o charakterze ciągłym, świadczenie polegające na stałym i powtarzalnym (trwałym) zachowaniu się strony zobowiązanej do świadczenia.

Mając na uwadze powyższe, świadczone przez Wnioskodawcę usługi na rzecz Gminy należy uznać za sprzedaż o charakterze ciągłym.

Zatem, mając na uwadze powyższe przepisy, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) oraz określony przez Wnioskodawcę moment wykonania usługi stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ust. 4 z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania wykonania usługi, tj. nie później niż w 7 dniu.

W konsekwencji, skoro w fakturach wystawionych przez Wnioskodawcę (Spółkę) za ww. usługi świadczone za lata 2012-2013 wskazano jako datę wykonania usługi odpowiednio 31 grudnia 2012 r. i 31 grudnia 2013 r. (w oparciu o zawarte Porozumienie, gdzie okresy rozliczeniowe dla ww. usług zostały określone jako roczne), to należy wskazać, że obowiązek podatkowy dla ww. usług świadczonych w latach 2012-2013, w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., powstał zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że podatek VAT należny dotyczący usług utrzymania i eksploatacji majątku za 2012 i 2013 r. powinien być rozliczony przez Wnioskodawcę poprzez dokonanie korekt deklaracji VAT odpowiednio za styczeń 2013 i styczeń 2014 r., w których Spółka powinna wykazać odpowiednie zwiększenie podstawy opodatkowania i VAT należnego z faktur wystawionych dla Gminy.

Natomiast w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, zawiera –wprowadzony na podstawie art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35) - przepis art. 19a ustawy.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i podatek ten powinien być rozliczony za ten okres.

Przepis art. 19a ust. 3 ustawy stanowi, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Ustawodawca w art. 19a ust. 3 ustawy wprowadził unormowanie w zakresie ustalenia momentu wykonania usługi w odniesieniu do „usługi, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń”, czyli takiej usługi, która jest wykonywana w sposób ciągły przez pewien czas, natomiast rozliczenie należności za nią następuje w ramach okresu.

Unormowanie zawarte w cyt. art. 19a ust. 1 ustawy pozostaje w zgodzie z art. 63 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE. L nr 347 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego ma miejsce, a VAT staje się wymagalny w momencie dostarczenia towarów lub wykonania usług.

Z kolei, powołany wyżej przepis art. 19a ust. 3 ustawy jest konsekwencją skorzystania przez ustawodawcę krajowego z możliwości jaką daje art. 64 ust. 2 akapit trzeci Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym „Świadczenie usług, w odniesieniu do których usługobiorca zobowiązany jest do zapłaty VAT zgodnie z art. 196, a które są wykonywane w sposób ciągły przez okres dłuższy niż jeden rok i nie są związane z wpłatą zaliczki lub płatnościami w tym okresie, uważa się za dokonane z upływem każdego roku kalendarzowego do czasu zakończenia świadczenia usług.

Państwa członkowskie mogą postanowić, że w niektórych przypadkach, innych niż określone w akapicie pierwszym i drugim, dostawy towarów lub świadczenie usług dokonywane w sposób ciągły przez pewien okres, uważa się za dokonane z upływem okresów nie dłuższych niż jeden rok.”

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., dla powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych nie ma znaczenia chwila wystawienia faktury.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że, wzajemnie świadczone usługi są / będą rozliczane z dołu w rocznych okresach rozliczeniowych rozpoczynających się 1 stycznia i kończących 31 grudnia (kalendarzowych).

Mając na względzie powyższe oraz przedstawione wyżej przepisy prawa, obowiązujące od 1 stycznia 2014 r. należy stwierdzić, że w tym analizowanym przypadku obowiązek podatkowy z tytułu świadczonych przez Spółkę dla Gminy ww. usług konserwacji / utrzymania i eksploatacji majątku wodno-kanalizacyjnego powstanie zgodnie z dyspozycją art. 19a ust. 3 ustawy.

W konsekwencji, skoro wzajemnie świadczone ww. usługi dokonywane w sposób ciągły są / będą rozliczane z dołu w rocznych okresach rozliczeniowych rozpoczynających się 1 stycznia i kończących 31 grudnia (kalendarzowych), to usługi te świadczone przez Spółkę od 2014 roku należy wykazać odpowiednio z końcem ustalonego okresu rozliczeniowego w deklaracji VAT-7.

W związku z powyższym należy zgodzić się z Wnioskodawca, że podatek VAT należny za usługi zrealizowane w 2014 r. i następnych latach powinien zostać rozliczony przez Spółkę z końcem każdego ze wskazanych lat poprzez korektę przeszłych okresów rozliczeniowych.

Podsumowując, należy wskazać, że skoro świadczone przez Spółkę dla Gminy usługi w zakresie utrzymania, eksploatacji i konserwacji majątku wodno-kanalizacyjnego mają charakter ciągły, to Spółka powinna rozpoznać obowiązek podatkowy:

  • dla usług wykonanych w latach 2012-2013, zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) i ująć należny podatek VAT dla lat 2012 i 2013 w deklaracji VAT odpowiednio za styczeń 2013 i styczeń 2014 r. (tj. 7 dnia, licząc odpowiednio od dnia 31 grudnia 2013 i 2014 r.),
  • dla usług wykonanych w 2014 r. i następnych latach zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy o VAT i ująć należny podatek VAT dla 2014 r. i następnych lat w deklaracji VAT za grudzień 2014 i grudzień kolejnych lat (tj. z końcem roku kalendarzowego).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4, jest prawidłowe.

Ad. 5

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii ustalenia, czy Spółka ma pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT, z faktur wystawionych Spółce przez Gminę z tytułu udostępnienia majątku wodno-kanalizacyjnego przez Gminę do korzystania i pobierania pożytków.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że w konsekwencji zawartego Porozumienia, Spółka otrzymała faktury dokumentujące usługi świadczone przez Gminę dla Spółki, tj. usługi w zakresie udostępniania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej do korzystania i pobierania pożytków przez Spółkę, zrealizowane w latach 2012-2016. Także w odniesieniu do 2017 roku Gmina udokumentowała fakturą ww. czynności świadczone na rzecz Spółki zgodnie z zasadami określonymi przez strony w Porozumieniu. Udostępniany przez Gminę majątek wodno-kanalizacyjny jest wykorzystywany przez Spółkę wyłącznie do świadczenia przez Spółkę usług opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego będą spełnione, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – udostępniany przez Gminę majątek wodno-kanalizacyjny jest wykorzystywany przez Spółkę wyłącznie do świadczenia przez Spółkę usług opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w związku z otrzymaniem przez Spółkę faktur wystawionych przez Gminę, dokumentujących świadczenie usług udostępnienia do korzystania i pobierania pożytków majątku wodno-kanalizacyjnego, wykorzystywanych przez Spółkę wyłącznie do czynności opodatkowanych Spółki, Wnioskodawcy przysługuje, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego wskazanego na tych fakturach zasadniczo w okresie rozliczeniowym otrzymania faktur (powstania obowiązku podatkowego).

Odnosząc się do sposobu odliczenia podatku VAT naliczonego, zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT, z faktur wystawionych Spółce przez Gminę z tytułu udostępnienia majątku wodno-kanalizacyjnego przez Gminę do korzystania i pobierania pożytków Spółce, należy wskazać:

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Na podstawie art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, podatnik dokonując zakupu towarów czy usług, dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa. Decyzja taka musi być podjęta od razu.

W niniejszej sprawie Spółka otrzymała faktury dokumentujące usługi świadczone przez Gminę dla Spółki, tj. usługi w zakresie udostępniania infrastruktury wodno-kanalizacyjnej do korzystania i pobierania pożytków przez Spółkę, zrealizowane w latach 2012-2016. Także w odniesieniu do 2017 roku Gmina udokumentowała fakturą ww. czynności świadczone na rzecz Spółki zgodnie z zasadami określonymi przez strony w Porozumieniu.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur otrzymanych od Gminy z tytułu udostępnienia majątku wodno-kanalizacyjnego do korzystania i pobierania pożytków na zasadach wynikających z art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT, tj. w bieżącej deklaracji VAT, o ile nie upłynęły dwa kolejne okresy rozliczeniowe licząc od końca okresu, w którym otrzymała fakturę (i powstał obowiązek podatkowy w stosunku do nabywanych usług). Zaś po upływie tych okresów, Spółka może dokonać korekty stosownych deklaracji VAT za okresy rozliczeniowe, w których powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 5, jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 4 i nr 5. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Interpretacja rozstrzyga ścisłe w zakresie sformułowanego pytania. Stąd wszelkie inne kwestie nie objęte pytaniem, w szczególności kwestie ewentualnego przedawnienia, nie były przedmiotem rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj