INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2, § 5 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011r. (data wpływu 14 marca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 maja 2011r. (data wpływu 13 maja 2011r.) oraz pismem z dnia 6 czerwca 2011r. (data wpływu 7 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od towarów i usług na wykonywane roboty instalacji wod-kan, c.o., wentylacji, klimatyzacji w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych oraz sposobu dokumentowania tych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2011r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 12 maja 2011r. (data wpływu 13 maja 2011r.) oraz pismem z dnia 6 czerwca 2011r. (data wpływu 7 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie stawki podatku od towarów i usług na wykonywane roboty instalacji wod-kan, c.o., wentylacji, klimatyzacji w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych oraz sposobu dokumentowania tych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest spółką wykonującą usługi budowlane (budowlano-montażowe) w zakresie budowy, przebudowy, remontu i modernizacji instalacji wod-kan, c.o., wentylacji, klimatyzacji i gazowych w budynkach wielorodzinnych. Spółka w 2010 roku zawarła z inwestorem kontrakt na budowę obiektu budownictwa mieszkaniowego o powierzchni 3000 m². Całkowita powierzchnia użytkowa podzielona jest na: lokale usługowe - 10%, garaże - 5%, mieszkania o powierzchni do 150 m²- 70%, 3 szt. mieszkań o powierzchni powyżej 150 m² - 15%. Jest to budynek mieszkalny w którym co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkaniowych (w tym przypadku jest to 85%). W 2010 roku spółka fakturowała usługi wykonywane w takich obiektach z 7% stawką na podstawie § 37 rozporządzenia wykonawczego ministra finansów z dnia 24 grudnia 2009 roku. W 2011 Wnioskodawca wystawia faktury ze stawką 8% - nie dzieląc podstawy opodatkowania na lokale mieszkalne do 150 m², powyżej 150 m², garaże i lokale usługowe.

Pismem z dnia 12 maja 2011r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego, dodając iż Spółka wykonuje kompleksowe usługi budowlano-instalacyjne w budynkach sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 – budynki mieszkalne.

Ponadto w piśmie z dnia 6 czerwca 2011r. Wnioskodawca doprecyzował, iż zadane pytanie i stanowisko Wnioskodawcy odnosi się do obiektu budowlanego, o którym mowa w stanie faktycznym. Usługi wykonywane są w ramach budowy nowego obiektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w 2011 roku Spółka w zakresie budowy instalacji wod-kan, c.o., wentylacji, klimatyzacji, w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych, będzie korzystać z opodatkowania 8% stawką VAT dla całego obiektu budowlanego...
2. Czy VAT w fakturze za wykonane roboty budowlane powinien być wyliczony jako struktura tj. w następujący sposób: mieszkania do 150 m² - stawka VAT 8%, lokale użytkowe i garaże - stawka 23%, mieszkania powyżej 150 m² - stawka 23%...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, roboty budowlane wykonywane w obiekcie budowlanym, o którym mowa w stanie faktycznym, związane z montażem instalacji wod-kan, c.o., wentylacji, klimatyzacji i gazowych będą opodatkowanie obniżoną stawką 8% w zakresie do całego kontraktu. Aby wyliczyć podstawę opodatkowania podatkiem VAT nie należy ustalać procentowego udziału sumy powierzchni lokali mieszkalnych do 150 m², powyżej 150 m², lokali użytkowych i garaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Wstępnie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach zauważa, iż w ww. piśmie z dnia 6 czerwca 2011r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego oraz doprecyzował, iż zadane pytanie i stanowisko Wnioskodawcy odnosi się do obiektu budowlanego, o którym mowa w stanie faktycznym, co oznacza iż Wnioskodawca dokonał zmiany w tym zakresie w porównaniu do treści pytań i własnego stanowiska zawartego we wniosku o interpretację indywidualną z dnia 7 marca 2011r. Wobec powyższego, pytania oraz własne stanowisko Wnioskodawcy przyjęto, uwzględniając zmiany i modyfikacje wprowadzone ww. pismem, jako ostateczne i w tej wersji zostały one przywołane powyżej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 /…/.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W świetle art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku do dnia 31 grudnia 2010r. wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku do dnia 31 grudnia 2010r. wynosiła 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast na mocy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz art. 9 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 257, poz. 1726) z dniem 1 stycznia 2011r. w ustawie o podatku od towarów i usług dodano w przepisach przejściowych i końcowych przepisy art. 146a-146j.

I tak stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r, z zastrzeżeniem art. 146f,

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ww. ustawy o VAT – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ww. ustawy – obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

• Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
• Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
• Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.
  
  

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest spółką wykonującą usługi budowlane (budowlano-montażowe) w zakresie budowy, przebudowy, remontu i modernizacji instalacji wod-kan, c.o., wentylacji, klimatyzacji i gazowych w budynkach wielorodzinnych. Spółka w 2010 roku zawarła z inwestorem kontrakt na budowę obiektu budownictwa mieszkaniowego o powierzchni 3000 m². Całkowita powierzchnia użytkowa podzielona jest na: lokale usługowe - 10%, garaże - 5%, mieszkania o powierzchni do 150 m²- 70%, 3 szt. mieszkań o powierzchni powyżej 150 m² - 15%. Jest to budynek mieszkalny w którym co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkaniowych (jest to 85%). W 2010 roku spółka fakturowała usługi wykonywane w takich obiektach z 7% stawką na podstawie § 37 rozporządzenia wykonawczego ministra finansów z dnia 24 grudnia 2009 roku. W 2011r. Spółka wystawia faktury ze stawką 8% - nie dzieląc podstawy opodatkowania na lokale mieszkalne do 150 m², powyżej 150 m², garaże i lokale usługowe.

Pismem z dnia 12 maja 2011r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego, dodając iż Spółka wykonuje kompleksowe usługi budowlano-instalacyjne w budynkach sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 – budynki mieszkalne.

Ponadto w piśmie z dnia 6 czerwca 2011r. Wnioskodawca doprecyzował, iż zadane pytania i stanowisko Wnioskodawcy odnosi się do obiektu budowlanego, o którym mowa w stanie faktycznym. Usługi wykonywane są w ramach budowy nowego obiektu.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja, przebudowa oraz roboty budowlane, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Natomiast przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7 ww. artykułu).

Zatem odnosząc przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż wykonywane przez Wnioskodawcę roboty budowlano-montażowe w zakresie kompleksowej usługi budowlano-instalacyjnej jako całości w budynku wielorodzinnym, na który składają lokale usługowe - 10%, garaże - 5%, mieszkania o powierzchni do 150 m2- 70%, 3 szt., mieszkań o powierzchni powyżej 150 m2 - 15%. podlegają w całości opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8% pod warunkiem jednak, że przedmiotowy budynek faktycznie został sklasyfikowany według PKOB do grupowania 11.

Opisany we wniosku budynek mieszkalny wielorodzinny (PKOB 11) spełnia warunki do zaliczenia go do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy o VAT. Do tego budynku nie mają natomiast zastosowania ograniczenia określone w art. 41 ust. 12b oraz ust. 12c tej ustawy.

Powyższe oznacza, że kompleksową usługę budowlano-instalacyjną (z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca wykonuje kompleksową usługę w ramach budowy przedmiotowego budynku) należy udokumentować fakturą VAT, nie dzieląc podstawy opodatkowania na lokale mieszkalne do 150m2, powyżej 150 m2, garaże i lokale usługowe. Zatem cała wartość przedmiotowej usługi powiększona zostanie o podatek należny w wysokości 8% i stanowić będzie kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Dodatkowo wskazać również należy, iż w prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo.

Kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Stosownie do art. 353¹ ustawy Kodeks cywilny, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Zatem należy zauważyć, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy stronami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy, iż roboty budowlane wykonywane w budynku mieszkalnym, w ramach budowy nowego budynku, związane z montażem instalacji wod-kan, c.o., wentylacji, klimatyzacji i gazowych będą opodatkowane stawką 8% w zakresie całego kontraktu, a ponadto aby wyliczyć podstawę opodatkowania podatkiem VAT nie należy ustalać procentowego udziału sumy powierzchni lokali mieszkalnych do 150 m2, powyżej 150 m2, lokali użytkowych i garaży, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ww. budynku według PKOB. Należy bowiem zauważyć, iż tut. organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości, dokonanego przez Wnioskodawcę, przyporządkowania formalnego budynku do grupowania statystycznego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania budynku wskazanego we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny klasyfikacji przedmiotowego budynku.

Stosownie do zasad metodycznych klasyfikacji statystycznych – na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.