Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.427.2018.2.JP
z 14 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 lipca 2018 r. (data wpływu 6 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji podatkiem VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji podatkiem VAT. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 lipca 2018 r. (data wpływu 6 sierpnia 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 20 lipca 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.427.2018.1.JP.

We wniosku, uzupełnionym pismem z dnia 27 lipca 2018 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. zwana dalej X, prowadzi działalność statutową odpłatną (usługi najmu, doradcze, szkoleniowe) i nieodpłatną w ramach realizowanych projektów finansowanych z UE i budżetu państwa (usługi informacyjne, doradcze i szkoleniowe). X jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT od dnia 04 listopada 1993, r. do chwili obecnej.

W ramach konkursu ogłoszonego przez Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP), Programu Operacyjnego Polska Wschodnia 2014-2020, oś priorytetowa I Przedsiębiorcza Polska Wschodnia, Działanie 1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów, Podziałanie 1.1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów, finansowanego w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, X zamierza złożyć wniosek o dotację.

Projekt finansowany będzie z Funduszy Unii Europejskiej i Budżetu Państwa.

Celem projektu będzie wsparcie rozwoju innowacyjnych przedsiębiorstw typu startup (beneficjentów projektu) poprzez stworzenie kompleksowego programu inkubacji służącego przekształceniu pomysłów biznesowych w produkty i umożliwienie wejścia przedsiębiorstwu typu startup na rynek.

Realizując projekt, X ma zapewnić świadczenie na rzecz beneficjentów projektu usług: prawnych, finansowych, podatkowych, marketingowych i eksperckich, z których beneficjenci projektu zgodnie z regulaminem konkursu w okresie realizacji projektu korzystać będą bezpłatnie.

Za usługi wyświadczone dla beneficjentów projektu, X otrzyma z PARP dotację na pokrycie poniesionych wydatków kwalifikowalnych. Przeznaczenie dotacji na sfinansowanie innych wydatków niż określone w wydatki kwalifikowalne może spowodować nierozliczenie dotacji. Wniosek o dofinansowanie projektu w ramach Programu Operacyjnego Polska Wschodnia oś priorytetowa 1 Przedsiębiorcza Polska Wschodnia działanie 1.1. Platformy Startowe dla Nowych Pomysłów poddziałanie 1.1.1. Platformy Startowe dla Nowych Pomysłów.

Tytuł projektu „…”.

Okres realizacji projektu: 1 październik 2018 r. – 30 listopada 2021 r.

Wniosek o dofinasowanie projektu jest na etapie oceny. Umowa nie została jeszcze podpisana. Wzór umowy, na podstawie której będzie realizowany projekt stanowi załącznik nr 4 do dokumentacji konkursowej działania 1.1. Platformy Startowe dla Nowych pomysłów poddziałanie 1.1.1. Platformy Startowe dla Nowych Pomysłów i znajduje się na stronie internetowej PARP pod adresem: ….

Umowa o dofinansowanie zostanie zawarta pomiędzy Instytucją przeprowadzającą konkurs tj. Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości, a Wnioskodawcą tj. X Agencją Rozwoju Regionalnego S.A. Zgodnie z dokumentacją konkursową celem projektów realizowanych w ramach działania 1.1. Platformy Startowe dla Nowych pomysłów poddziałanie 1.1.1. Platformy Startowe dla Nowych Pomysłów jest wsparcie rozwoju innowacyjnych przedsiębiorstw typu startup za pomocą kompleksowego programu wsparcia, służącego przekształcaniu pomysłów biznesowych w produkty, dostosowanie ich do warunków rynkowych według przyjętej metodologii np. Costumer Develoment, oraz opracowanie rentownych modeli biznesowych, umożliwiających wejście przedsiębiorstwa typu startup na rynek, zwane inkubacją. Cały ten proces jest realizowany przez Wnioskodawcę i Partnerów (platformę startową), którzy są zobowiązani do dostarczenia usług podstawowych i specjalistycznych dla przedsiębiorstw typu startup i na które Wnioskodawca otrzymuje dofinasowanie.

Udział przedsiębiorstw typu startup w procesie inkubacji jest darmowy. Wnioskodawca nie może nakładać na inkubowane przedsiębiorstwa typu startup żadnych opłat związanych z uczestnictwem w procesie inkubacji. Zgodnie z dokumentacją konkursową wsparcie przekazane startupom stanowi pomoc de minimis.

Do kosztów kwalifikowalnych ponoszonych przez Wnioskodawcę, w zakresie realizacji projektu zalicza się:

• koszty organizacji programu inkubacji, są to m.in. koszty wynagrodzeń kadry zarządzającej projektem.
• przeprowadzenie naboru i oceny innowacyjnych pomysłów, m.in. koszty działań promocyjno- informacyjnych, koszty spotkań oceniających (catering, wynagrodzenia)
• przeprowadzenie indywidualnego wsparcia rozwoju innowacyjnych pomysłów biznesowych (wynagrodzenia ekspertów, zakup materiałów do wykonania prototypów).
  
  

VAT nie stanowi kosztu kwalifikowanego projektu.

Zgodnie z dokumentacją konkursową wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są finansowane wyłącznie ze Środków Wspólnotowych i środków własnych Wnioskodawcy i nie stanowią pomocy publicznej. 

Otrzymane dofinansowanie będzie przeznaczone wyłącznie na sfinansowanie wydatków ponoszonych w ramach projektu.

Są to wydatki związane z:

• kosztami organizacji programu inkubacji,
• kosztami przeprowadzenia naboru i oceny innowacyjnych pomysłów,
• kosztami przeprowadzenia indywidualnego wsparcia rozwoju innowacyjnych pomysłów biznesowych.
  
  

W przypadku niezrealizowania projektu zgodnie z wnioskiem o dofinansowanie, Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych. W przypadku nieosiągnięcia wartości zakładanych w projekcie wskaźników rezultatu, Wnioskodawca będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanego dofinansowania proporcjonalnie do stopnia nieosiągnięcia tych wskaźników. W przypadku rozwiązania Umowy, Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrotu otrzymanego dofinansowania wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych liczonymi od dnia przekazania dofinansowania na rachunek bankowy Beneficjenta do dnia zwrotu oraz z odsetkami bankowymi od dofinansowania przekazanego w formie zaliczki, w terminie 14 dni od dnia rozwiązania Umowy, na rachunek wskazany przez Instytucję Pośredniczącą. Zgodnie z wnioskiem o dofinansowanie część wydatków związanych z realizacją projektu będzie udokumentowana fakturami VAT. Pozostała część wydatków związana z zatrudnieniem osób na podstawie umów o pracę i refundacji kosztów własnych Wnioskodawcy i partnerów będą rozliczane na podstawie not księgowych (dotyczy to między innymi osób zaangażowanych w świadczenie usług podstawowych i specjalistycznych). W czasie inkubacji Platforma startowa musi dostarczyć usługi podstawowe i specjalistyczne dobrane do indywidualnych potrzeb przedsiębiorstw typu startup, na które Wnioskodawca otrzymuje dofinansowanie. W ramach realizacji projektu nie następuje przekazanie uczestnikom projektu części dotacji w formie pieniężnej. Startupy uczestniczące w procesie inkubacji otrzymują od Platformy startowej jedynie ww. usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dotacja, którą Wnioskodawca pozyska w ramach konkursu Programu Operacyjnego Polska Wschodnia 2014-2020, oś priorytetowa I Przedsiębiorcza Polska Wschodnia, działanie 1.1. Platformy startowe dla nowych pomysłów, Poddziałanie 1.1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów zgodnie z art. 29a ustawy o VAT (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221) stanowi zapłatę i jest podstawą opodatkowania podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy dotacja, którą pozyska w ramach konkursu Programu Operacyjnego Polska Wschodnia 2014-2010, oś priorytetowa I oś priorytetowa I Przedsiębiorcza Polska Wschodnia, działanie 1.1. Platformy startowe dla nowych pomysłów, Poddziałanie 1.1.1 Platformy startowe dla nowych pomysłów zgodnie z art. 29a ustawy o VAT (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221) nie stanowi zapłaty a jedynie zwrot poniesionych wydatków i nie jest podstawą opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Należy wyjaśnić, że pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły. Wykładnia ścisła prowadzi do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy o VAT jest wyjaśnienie pojęcia „dotacja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

W sytuacji zatem, gdy podatnik dla konkretnej dostawy towarów lub konkretnego świadczenia usług otrzymuje od innego podmiotu dofinansowanie, np. w postaci dotacji stanowiącej dopłatę do ceny towaru lub usługi – tego rodzaju dofinansowanie stanowi, obok ceny, uzupełniający ją element podstawowy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia. Natomiast dotacje mające na celu dofinansowanie ogólnych kosztów działalności, nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a więc nieuzależnione od ilości i wartości dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na tle przedstawionego we wniosku opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy dotacja, którą Wnioskodawca pozyska stanowi zapłatę i jest podstawą opodatkowania podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja z PARP będzie pokrywać również wartość świadczonych przez Wnioskodawcę usług na rzecz uczestników projektu (prawnych, finansowych, podatkowych, marketingowych i eksperckich). Jak bowiem wynika z okoliczności sprawy, środki pozyskane w ramach projektu są w całości wykorzystywane na działania związane z realizacją projektu (jak wskazał Wnioskodawca, otrzymane dofinansowanie będzie przeznaczone wyłącznie na sfinansowanie wydatków ponoszonych w ramach projektu. Są to wydatki związane z kosztami organizacji programu inkubacji, kosztami przeprowadzenia naboru i oceny innowacyjnych pomysłów, kosztami przeprowadzenia indywidualnego wsparcia rozwoju innowacyjnych pomysłów biznesowych).

Tym samym wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie dotacja stanowi wynagrodzenie za świadczenie na rzecz beneficjentów usług (prawnych, finansowych, podatkowych, marketingowych i eksperckich).

W opisanym zdarzeniu przyszłym nie ma znaczenia okoliczność, że Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia od uczestników projektu (jak wskazał Wnioskodawca Udział przedsiębiorstw typu startup w procesie inkubacji jest darmowy. Wnioskodawca nie może nakładać na inkubowane przedsiębiorstwa typu startup żadnych opłat związanych z uczestnictwem w procesie inkubacji.), a od osoby trzeciej tj. pochodzi ono ze środków PARP. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Projekt jest konkretnym zadaniem, wyodrębnionym z ogólnej działalności Wnioskodawcy i z zasad dofinansowania wynika, że nie jest ono udzielane na ogólne koszty funkcjonowania Wnioskodawcy. Zatem otrzymane przez Wnioskodawcę kwoty, stanowiące dofinansowanie na pokrycie wydatków związanych z realizacją ww. projektu, należy uznać za mające bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych w ramach projektu, gdyż dzięki dofinansowaniu uczestnicy projektu biorą w nim bezpłatnie udział, a w normalnych warunkach rynkowych musieliby zapłacić cenę za usługi (prawnych, finansowych, podatkowych, marketingowych i eksperckich) w wysokości co najmniej równej wydatkom związanym z ich organizacją i przeprowadzeniem.

Należy zauważyć, że to, na co Wnioskodawca przeznaczy tę dotację, tj. na sfinansowanie jakich zakupów jest sprawą drugorzędną, bowiem zwykle tak jest, że środki uzyskane przez podmiot świadczący usługi w postaci ceny są przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z wykonaniem tej usługi.

W konsekwencji stwierdzić należy, że przedmiotowa dotacja stanowi pokrycie ceny świadczonych usług (prawnych, finansowych, podatkowych, marketingowych i eksperckich), będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na wartość świadczonych usług i będzie zwiększać podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym będzie, co do zasady, podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Podsumowując stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.