2018.08.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.491.2018.2.KK
z 24 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2018 r. (data wpływu 27 czerwca 2018 r. ), uzupełnionym w dniu 30 lipca 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego wraz z usługami dodatkowymi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 30 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego wraz z usługami dodatkowymi.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie edukacji, opodatkowaną podatkiem liniowym. Zapisów księgowych dokonuje na zasadzie książki przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nie jest czynnym płatnikiem podatku VAT. Działalnością główną Wnioskodawcy jest edukacja, tj. organizowanie i przeprowadzanie szkoleń. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza:

Podpisać umowę o realizację projektu (projekt 1), dofinansowanego z budżetu Unii Europejskiej ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, którego głównym celem jest wsparcie aktywności zawodowej w regionie, poprzez realizację usług szkoleniowych i doradczych stymulujących rozwój przedsiębiorczości i samozatrudnienia wśród 80 osób fizycznych, w wieku 30 lat i więcej. Osoby objęte wsparciem są osobami bez zatrudnienia (zarejestrowane w urzędzie pracy jako osoby bezrobotne), zamieszkujące województwo (…). Projekt będzie polegał na aktywizacji ww. osób poprzez określony cykl szkoleń i kursów zawodowych, obudowanych działaniami pobocznymi ściśle związanymi z usługami szkoleniowymi i wykonywanymi aby zrealizować cel projektu i w sposób efektywny przeprowadzić proces szkoleniowy. Innymi słowy, projekt będzie opierał się na modelu edukacyjnym, zakładającym postawienie ciężaru działań na zajęcia o charakterze szkoleniowym z zakresu:
1. prowadzenie księgowości,
2. podstawy marketingu,
3. prawo podatkowe,
4. prawo pracy,
5. wiedzę z zakresu ubezpieczeń społecznych,
6. BHP,
7. prawo handlowe,
8. zagadnienia KC związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
9. wdrażanie i obsługa programów użytkowych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej,
10. sporządzanie biznesplanów,
11. kwestie związane z poprawą rentowności poprzez poszukiwanie nowych profili działalności i rynków zbytu,
  
  które łącznie z innymi ściśle związanymi usługami będą ukierunkowane na zdobycie wiedzy i umiejętności do wykonywania zawodu przedsiębiorcy.
Usługami ściśle związanymi będą działania doradcze ze zdiagnozowaniem indywidualnego zakresu pomocy, jakiej należy udzielić uczestnikowi projektu, w zakresie wiedzy niezbędnej do zarejestrowania i prowadzenia indywidulanej działalności gospodarczej oraz indywidualne usługi doradcze prowadzone po zarejestrowaniu działalności gospodarczej. Będzie to także pomoc związana z uzupełnieniem wiedzy dotyczącej konkretnych sytuacji występujących podczas prowadzenia działalności gospodarczej.

Po zakończonym etapie działań edukacyjnych w postaci szkoleń oraz doradztwa przed rozpoczęciem działalności gospodarczej uczestnicy projektu otrzymają dotację na rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej.

Działania z zakresu wsparcia w postaci bezzwrotnej dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej są ściśle związane z pozostałymi elementami projektu i służyć mają „zamknięciu” procesu edukacji danej osoby bezrobotnej, tj. doprowadzenia do zamierzonego efektu działań aktywizacyjnych (szkoleń) jakim jest faktyczne rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej, przy czym jak wskazano powyżej zakres takich działań (w szczególności indywidualnych usług doradczych) może być różny w stosunku do poszczególnych osób, ponieważ celem projektu jest zwykle takie przygotowanie osoby niepracującej, aby była ona w stanie samodzielnie prowadzić przedsiębiorstwo. Usługi dodatkowe wykonywane na każdym z etapów będą usługami wspomagającymi usługę główną, jaką jest kształcenie i przekwalifikowanie zawodowe, tak aby przedmiotowa usługa główna mogła zostać w optymalny sposób wykorzystana przez uczestników.
Złożyć wniosek o dofinansowanie projektu (projekt 2) z budżetu Unii Europejskiej ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego, na realizację projektu, którego głównym celem będzie aktywizacja zawodowa osób niepracujących. Projekt będzie obejmował m.in.: doradztwo zawodowe indywidualne i grupowe z opracowaniem indywidualnego planu działania, szkolenia zawodowe zwiększające kwalifikacje zawodowe lub przekwalifikujące, pośrednictwo pracy oraz staże, a ponadto wynajem sal, catering.

Projekt będzie polegał na aktywizacji poprzez określony cykl szkoleń i kursów zawodowych, obudowanych działaniami pobocznymi ściśle związanymi z usługami szkoleniowymi i wykonywanymi aby zrealizować cel projektu i w sposób efektywny przeprowadzić proces szkoleniowy. Innymi słowy, projekt będzie opierał się na modelu edukacyjnym, zakładającym postawienie ciężaru działań na zajęcia o charakterze szkoleniowym na każdym z etapów realizacji projektu, które łącznie z innymi ściśle związanymi usługami (poradnictwo zawodowe, pośrednictwo pracy) doprowadzą do aktywizacji zawodowej osób pozostających bez pracy.

W ramach poszczególnych etapów realizacji projektu nr 2, oprócz prowadzenia szkoleń jako głównej metody aktywizacji osób bezrobotnych wykonywane będą inne działania, o charakterze towarzyszącym, które mają służyć jak najlepszemu i najefektywniejszemu osiągnięciu zamierzonego rezultatu. W ramach poradnictwa zawodowego dla osoby niepracującej wykonywane będą czynności takie jak wywiad diagnostyczny, obserwacja diagnostyczna osoby niepracującej w trakcie rozmowy doradczej i konsultacje specjalistyczne. Tego rodzaju czynności na etapie diagnozy osoby niepracującej konieczne są do ustalenia jej kwalifikacji oraz indywidualnych predyspozycji oraz preferencji - tak aby na kolejnym etapie możliwe było zaproponowanie najlepszego zestawu działań aktywizacyjnych w postaci szkoleń, warsztatów i kursów i określenie wachlarza działań, jaki jest konieczny do przeprowadzenia dla danej osoby. Etap poradnictwa zawodowego kończy się opracowaniem indywidualnego planu działania, na podstawie którego podejmowane są dalsze działania w celu aktywizacji zawodowej osoby niepracującej. W ramach tego etapu odbywać się będą warsztaty z zakresu poszukiwania pracy i z zakresu znajomości rynku pracy, jak również warsztaty motywacyjne. Etap diagnozy (etap wstępny) będzie zawierał zatem również element szkoleń zawodowych, które są świadczeniem głównym (cechującym się największą ilością godzin wsparcia na osobę) w całym projekcie. Na podstawie wyników diagnozy bezrobotni będą kierowani na odpowiednie szkolenia zawodowe dobrane na podstawie zgromadzonych informacji oraz indywidualnych preferencji i określonych możliwości danej osoby niepracującej.

Po zakończonym etapie działań aktywizacyjnych w postaci szkoleń zawodowych w Projekcie będzie udzielane bezrobotnym wsparcie w poszukiwaniu zatrudnienia. Działania z zakresu wsparcia osoby niepracującej w wyszukaniu pracy są ściśle związane z pozostałymi elementami projektu i służyć mają zakończeniu procesu edukacji danej osoby niepracującej, tj. doprowadzenia do zamierzonego efektu działań aktywizacyjnych (szkoleń), jakim jest faktyczne znalezienie i utrzymanie zatrudnienia, przy czym jak wskazano powyżej zakres takich działań może być różny w stosunku do poszczególnych osób ponieważ celem projektu jest zwykle takie przekwalifikowanie osoby niepracującej, aby była ona w stanie samodzielnie znaleźć zatrudnienie. Usługi dodatkowe wykonywane na każdym z etapów będą usługami wspomagającymi usługę główną, jaką jest kształcenie i przekwalifikowanie zawodowe, tak aby przedmiotowa usługa główna mogła zostać w optymalny sposób wykorzystana oraz aby umożliwić zmierzenie stopnia skuteczności projektu rozumianego jako aktywizacja osób bezrobotnych, a przede wszystkim móc skierować uczestników projektu na nowe szkolenia odpowiadające zmieniającym się potrzebom ich i ich pracodawców/rynku świadczonych przez nich usług.

W obu wyżej opisanych projektach uzyskana dotacja zostanie przyznana wyłącznie na pokrycie ściśle określonych wydatków wskazanych we wniosku o dofinansowanie, ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektów (wydatki kwalifikowane) - zakładany poziom dofinansowania: min. 85%. Jednocześnie Wnioskodawca zobowiązany będzie do wniesienia wkładu własnego, który będzie stanowił maks. 15% wartości każdego z projektów. Wkładem własnym są środki finansowe lub wkład niepieniężny, zabezpieczone przez Wnioskodawcę, które zostaną przeznaczone na pokrycie wydatków kwalifikowanych i nie zostaną przekazane w formie dofinansowania. Wnioskodawca będzie nabywał usługi i towary opodatkowane VAT lub z niego zwolnione. Wszystkie wydatki kwalifikowane, które będą ponoszone w projekcie, będą zaliczkowane przez Instytucję Pośredniczącą. Wnioskodawca będzie składał wnioski o płatność, zawierające m.in. sprawozdanie z realizacji zadań, osiągniętych wskaźników oraz poniesionych wydatków. Wniosek o płatność będzie stanowił również wniosek o wypłatę zaliczki na pokrycie przyszłych kosztów i wydatków zgodnie z harmonogramem i budżetem każdego projektu. W oparciu o wniosek Instytucja Pośrednicząca będzie dokonywała wypłaty środków na pokrycie kosztów realizacji każdego projektu.

W Projektach zostaną określone maksymalne stawki dofinansowania za poszczególne elementy objęte dofinansowaniem takie jak:

w projekcie pierwszym: szkolenia zawodowe, doradztwo indywidualne i grupowe umożliwiające uzyskanie wiedzy i umiejętności niezbędnych do podjęcia i prowadzenia działalności gospodarczej, dotacje, koszty oceny biznes planów, przekazanie dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej, wsparcie pomostowe, wynajem sal, catering,
w projekcie drugim: doradztwo zawodowe indywidualne i grupowe, szkolenia zawodowe zwiększające kwalifikacje zawodowe lub przekwalifikujące, pośrednictwo pracy oraz staże zawodowe, wynajem sal, catering, zwroty kosztów, dojazdy stypendia szkoleniowe oraz stażowe.

Kwota dofinansowania w obu projektach będzie uzależniona od wysokości faktycznie poniesionych i udokumentowanych kosztów realizacji danego projektu poniesionych przez Wnioskodawcę. Innymi słowy, wysokość dofinansowania jest bezpośrednio związana i uzależniona od wysokości kosztów realizacji każdego z projektów poniesionych przez Wnioskodawcę.

Przewidziane do nabycia w projektach towary i usługi nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do świadczenia odpłatnych usług i odpłatnej dostawy towarów. Świadczenie usług będzie realizowane w części z udziałem podwykonawców.

Uczestnikom projektu będą przysługiwały także: stypendium szkoleniowe oraz stypendium stażowe (w projekcie 2) lub też dotacja na rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej oraz bezzwrotna pomoc finansowa w pierwszym okresie jej prowadzenia (w projekcie 1). Każda z wymienionych form pomocy będzie miała charakter bezzwrotny. Ponadto, uczestnikom projektu 2 będzie przysługiwał zwrot kosztów dojazdu, na podstawie przedłożonych dowodów ich poniesienia, maksymalnie do wysokości cen biletów komunikacji zbiorowej. Podkreślenia wymaga również, że uczestnicy projektu nie będą uiszczali na rzecz Wnioskodawcy żadnych kwot z tytułu uczestnictwa w projekcie (tj. udział w projekcie dla uczestnika ma charakter bezpłatny). W regulaminie konkursu o dofinansowanie oraz w projekcie umowy o dofinansowanie, wprost zakazano pobierania przez Wnioskodawcę jakichkolwiek należności od uczestników projektu. W ramach projektu 1 uczestnicy będą jedynie zobligowani do zaangażowania własnych zasobów (finansowych lub rzeczowych) w wysokości minimum 2% kwoty dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej z przeznaczeniem na realizację biznes planu. Działalność Wnioskodawcy będzie opierała się wyłącznie na otrzymanym dofinansowaniu i wkładzie własnym wynikającym z warunków każdego projektu. Wnioskodawca nie będzie świadczył odpłatnych usług na rzecz innych podmiotów w zakresie opisanym w stanie faktycznym. Ponadto, Wnioskodawca nie będzie uzyskiwał żadnych przychodów ze sprzedaży w związku z realizacją każdego z ww. projektów, beneficjentami projektów będą wyłącznie jego uczestnicy, natomiast brak dotacji spowoduje brak świadczenia usług i dostawy towarów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo Oświatowe w zakresie kształcenia i wychowania.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Spółka świadczy usługi dotyczące kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego lecz nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W ramach realizowanych projektów planuje realizować szkolenia zawodowe i przekwalifikowanie zawodowe.

We wnioskowanych projektach uzyskana dotacja zostanie przyznana wyłącznie na pokrycie ściśle określonych wydatków wskazanych we wniosku o dofinansowanie, ponoszonych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektów (wydatki kwalifikowane) - zakładany poziom dofinansowania: min. 85%. Jednocześnie Wnioskodawca zobowiązany będzie do wniesienia wkładu własnego, który będzie stanowił maks. 15% wartości każdego z projektów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi współfinansowane z dotacji ze środków Unii Europejskiej na realizację opisanych powyżej projektów (projekt nr 1 oraz projekt nr 2), tj. obejmujących usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego realizowane w formie szkoleń i inne usługi ściśle z nimi związane, oraz usługi wynajmu sal i usługi cateringu, korzystają ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r., poz. 736, dalej: rozporządzenie)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym „stanie faktycznym” usługi współfinansowane z dotacji ze środków Unii Europejskiej na realizację opisanych powyżej projektów nr 1 i nr 2 korzystają ze zwolnienia w podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r., poz. 736).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 14 stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (§ 3 ust. 8 rozporządzenia). W świetle § 3 ust. 9 rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 14, nie ma zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Kwestia zwolnienia od podatku usług kształcenia uregulowana jest w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

Interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, do jakich dążą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której opiera się wspólny system VAT. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 13 (art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE) powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków (przykładowo wyrok Trybunału z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV).

Definicja kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego została zawarta w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. W myśl ww. art. 44 rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Usługi, które świadczone będą przez Wnioskodawcę, należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, z uwagi na to, że w ramach szkoleń uczestnicy nabędą lub rozwiną kompetencje zawodowe niezbędne do wykonywania swojej pracy (w tym wiedzę i umiejętności pozostające w bezpośrednim związku z branżą uczestników – projekt nr 1 w zawodzie przedsiębiorcy oraz w projekcie nr 2 w zawodzie zgodnym z ukończonym szkoleniem zawodowym), a także nabędą wiedzę i umiejętności służące wzmocnieniu u nich kompetencji kluczowych niezbędnych na rynku pracy. Dodatkowo, nabyta przez nich wiedza wykorzystywana będzie podczas pracy zawodowej.

Natomiast w odniesieniu do usług takich jak: doradztwa zawodowego, usług pośrednictwa pracy oraz usług wynajmu sal i usług cateringu w projekcie nr 2 oraz usługi doradcze ze zdiagnozowaniem indywidualnego zakresu pomocy, jakiej należy udzielić uczestnikowi projektu, w zakresie wiedzy niezbędnej do zarejestrowania i prowadzenia indywidulanej działalności gospodarczej oraz indywidualne usługi doradcze prowadzone po zarejestrowaniu działalności gospodarczej związanej z uzupełnieniem wiedzy dotyczących konkretnych sytuacji występujących podczas prowadzenia działalności gospodarczej w projekcie nr 1, należy stwierdzić, iż są to usługi ściśle związane z usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczonymi w formie szkoleń zawodowych, jako że wszystkie te elementy składają się na jedną usługę złożoną.

Możliwość skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczenia usługi (ale też i dostawy towarów) ściśle związanej z usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego wymaga spełnienia określonych warunków, na które wskazuje TSUE m.in. w sprawie Horizon College C-434/05. Po pierwsze, zarówno główna działalność edukacyjna, jak i dostawa towarów lub świadczenie usług ściśle związane z tą działalnością muszą być wykonywane przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE. Po drugie, świadczenie usług lub dostawa towarów ściśle związanych z czynnościami głównymi muszą być konieczne do wykonywania transakcji podlegających zwolnieniu. Po trzecie, świadczenie usług i dostawa towarów są wyłączone z zakresu zwolnienia, jeżeli ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej VAT.

Na usługę złożoną składa się kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast, czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej usługi głównej. Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje

z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia, usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Powyższe potwierdza utrwalona linia orzecznicza TSUE, zgodnie z którą świadczenie kompleksowe podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, w tym również w zakresie stosowania stawki VAT, jakie dotyczą świadczenia głównego. Oznacza to, że opodatkowanie świadczeń pomocniczych, składających się na świadczenie kompleksowe, podlega takim samym zasadom opodatkowania, jakim podlega świadczenie główne. Pogląd taki został ukształtowany w orzeczeniu TSUE w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), w którym Trybunał stwierdził, że „Z jedną usługą mamy do czynienia zwłaszcza wtedy, gdy jeden lub kilka elementów należy uznać za usługę główną, a jeden lub kilka elementów za usługi pomocnicze, objęte tym samym reżimem podatkowym, co usługa główna.” (podobnie w orzeczeniu w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV).

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi towarzyszące szkoleniom - np. doradztwa zawodowego, usługi pośrednictwa pracy oraz usługi wynajmu sal i usługi cateringu (w projekcie nr 2) oraz usługi doradcze ze zdiagnozowaniem indywidualnego zakresu pomocy, jakiej należy udzielić uczestnikowi projektu, w zakresie wiedzy niezbędnej do zarejestrowania i prowadzenia indywidulanej działalności gospodarczej oraz indywidualne usługi doradcze prowadzone po zarejestrowaniu działalności gospodarczej związanej z uzupełnieniem wiedzy dotyczących konkretnych sytuacji występujących podczas prowadzenia działalności gospodarczej oraz usługi wynajmu sal i usługi cateringu (w projekcie nr 1), są ściśle związane z usługą szkoleniową, która stanowi świadczenie główne. Ponadto, ww. czynności są niezbędne do wykonania usługi kształcenia zawodowego. Jednocześnie, głównym celem świadczenia tych usług nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Wnioskodawcę, poprzez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających ze zwolnienia od podatku. Nie można również pominąć faktu, że osoba niepracująca, do której kierowana jest oferta Wnioskodawcy uczestniczy w każdym etapie projektu opisanego w niniejszym wniosku. Zatem, biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi dodatkowe są usługami ściśle związanymi z usługą podstawową świadczoną przez ten sam podmiot.

W tym miejscu należy odwołać się m.in. do następujących interpretacji podatkowych: Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, 3 lutego 2017 r. (1462-IPPP3.4512.43.2017.1.RM): Świadczone przez Wnioskodawcę w ramach Projektu usługi szkoleniowe w zakresie aktywizacji osób bezrobotnych, podlegają zwolnieniu od podatku VAT jako usługi szkoleniowe w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Natomiast czynności dodatkowe w tym m.in. konsultacje ze specjalistami, doradztwo zawodowe, czy też udzielanie bezrobotnym wsparcia w poszukiwaniu zatrudnienia, a następnie w utrzymaniu zatrudnienia podlegają zwolnieniu od podatku VAT jako usługi ściśle związane z usługą kształcenia zawodowego i niezbędne do wykonania usługi podstawowej. W związku z tym, że usługi te są w całości finansowane ze środków publicznych, to w konsekwencji podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 marca 2017 r. („1462-IPPP3.4512.43.2017.1.RM”): W związku z tym, że usługi w zakresie przeprowadzonych szkoleń zawodowych są usługami obejmującymi nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem i są finansowane w 95% ze środków publicznych pochodzących z Europejskiego Funduszu Społecznego, to ich świadczenie objęte jest zwolnieniem od podatku zgodnie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów. Z kolei dostawa wyposażenia do specjalistycznej pracowni zawodowej, warsztaty przeprowadzane z doradcą zawodowym, usługi cateringowe zapewniające wyżywienie w przerwach zajęć oraz czynności wykonywane w ramach przygotowywanych staży zawodowych - jako usługi i dostawy ściśle związane z ww. usługami szkoleniowymi - również korzystają z tego zwolnienia.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, 31 października 2016 r. (IPPP3/4512-624/16-2/KP): Zatem mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę w ramach pierwszego i drugiego etapu realizacji Projektu czynności w postaci usług szkoleniowych w zakresie aktywizacji osób bezrobotnych, podlegają zwolnieniu od podatku VAT jako usługi szkoleniowe w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Natomiast czynności wykonywane po zakończonym kursie/szkoleniu, tj. udzielania bezrobotnym wsparcia – przygotowanego już do powrotu na rynek pracy, wyposażonego w kompetencje społeczne i zawodowe – w poszukiwaniu zatrudnienia poprzez monitoring i oferowanie działań mających pomóc danej osobie w utrzymaniu zatrudnienia, podlegają zwolnieniu od podatku VAT jako usługi ściśle związane z usługą kształcenia zawodowego i niezbędne do wykonania usługi podstawowej. W sytuacji gdy usługi te są finansowane w całości ze środków publicznych, podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, 7 października 2014 r. (IPTPP1/443-610/14-4/MH): W odniesieniu do powyższej analizy należy wskazać, że usługę doradztwa zawodowego świadczoną przez Wnioskodawcę razem z usługą szkoleniową należy uznać za usługę ściśle związaną z usługą podstawową. Tym samym świadczona usługa doradztwa zawodowego, jako usługa towarzysząca usłudze szkoleniowej, mającej na celu przekwalifikowanie zawodowe osób bezrobotnych, będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c w zw. z art. 43 ust. 17 ustawy, jako usługa ściśle związana z usługą główną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem” podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo–rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z ust. 1 pkt 29 ww. artykułu, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi ust. 17 tego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22–24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22–24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Stosownie do treści ust. 17a powołanego artykułu, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r. poz. 701), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (§ 8 ust. 8 rozporządzenia).

W świetle § 3 ust. 9 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Kwestia zwolnienia od podatku usług kształcenia uregulowana jest w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

Należy także zauważyć, że z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że zwolnienia stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, które służą unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich i które należy postrzegać w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT (wyrok C-473/08 w sprawie Eulitz, pkt 25). Ponadto, jak również wielokrotnie podkreślał TSUE w swym orzecznictwie, pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 VI Dyrektywy (obecnie art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady) powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika (przykładowo wyrok Trybunału z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed BV).

Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, do jakich dążą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system VAT. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 13 (art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE) powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków (pkt 27 ww. wyroku).

Definicja kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego została zawarta w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 str. 1). Rozporządzenie to wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. W myśl ww. art. 44 rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Możliwość skorzystania ze zwolnienia w odniesieniu do świadczenia usługi (ale też i dostawy towarów) ściśle związanej z usługą kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego wymaga spełnienia określonych warunków, na które wskazuje TSUE m. in. w sprawie Horizon College C-434/05. Po pierwsze, zarówno główna działalność edukacyjna, jak i dostawa towarów lub świadczenie usług ściśle związane z tą działalnością muszą być wykonywane przez jeden z podmiotów, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE. Po drugie, świadczenie usług lub dostawa towarów ściśle związanych z czynnościami głównymi muszą być konieczne do wykonywania transakcji podlegających zwolnieniu. Po trzecie, świadczenie usług i dostawa towarów są wyłączone z zakresu zwolnienia, jeżeli ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu poprzez dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej VAT.

Na usługę złożoną składa się kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast, czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej usługi głównej. Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

W świetle analizy uregulowań art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że warunkiem zwolnienia od podatku usług w zakresie kształcenia jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo oświatowe. Z kolei, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie ust. 1 pkt 29 powyższego artykułu, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem i muszą mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
na świadczone szkolenia uzyskano akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
szkolenia muszą być finansowane w całości ze środków publicznych.

Z kolei, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 przywołanego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., świadczone usługi muszą stanowić usługi kształcenia i przekwalifikowania zawodowego, obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą czy zawodem oraz muszą mieć na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo szkolenia muszą być finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Należy zwrócić uwagę, że przewidziany w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy o podatku od towarów i usług oraz w § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. wymóg finansowania usług w określonej wysokości ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne. Powyższego nie wyklucza fakt, że w świadczeniu tej usługi uczestniczą podmioty trzecie w charakterze podwykonawców (niezależnie od tego, którym z kolei zleceniobiorcą w ewentualnym łańcuchu podwykonawców jest dany podwykonawca). Wydatkowanie przekazanych na realizację danego projektu środków publicznych przez ich dysponenta na realizację poszczególnych jego części (całości) przez podwykonawców, oznacza bowiem, że poszczególne części (całość) projektu realizowane przez podwykonawców są – z ekonomicznego punktu widzenia – finansowane ze środków publicznych. W konsekwencji, względem nich znajduje zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w ww. przepisach (przy spełnieniu pozostałych warunków). Przedmiotowy warunek „finansowania ze środków publicznych” jest zatem spełniony zarówno w przypadku, gdy otrzymujący dofinansowanie ze środków publicznych sam świadczy przedmiotową usługę, jak również gdy w realizację tej usługi zaangażowany jest podwykonawca (kolejni podwykonawcy). Istotne jest jedynie to, żeby środki publiczne stanowiły rzeczywiste (w znaczeniu ekonomicznym) źródło finansowania przedmiotowych usług (co zakłada istnienie ścisłego związku pomiędzy otrzymanymi środkami publicznymi a realizowanymi świadczeniami). Podwykonawca korzystający ze zwolnienia winien zatem posiadać stosowną dokumentację potwierdzającą, że źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2077, z późn. zm.), środkami publicznymi są:

Zgodnie z ust. 3 ww. artykułu, do środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zalicza się:

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, usługi w ramach projektów, których głównym celem będzie wsparcie aktywności zawodowej i aktywizacja zawodowa osób niepracujących nie będą mogły korzystać ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu. Wnioskodawca nie spełnia również warunków określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, a więc przepis ten także nie będzie miał zastosowania w sprawie. W związku z tym, że planowane usługi w ramach projektów realizowane będą – jak wskazał Wnioskodawca - zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i będą finansowane co najmniej w 85% ze środków publicznych pochodzących z Europejskiego Funduszu Społecznego, ich świadczenie objęte będzie zwolnieniem od podatku zgodnie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. Z kolei usługi towarzyszące szkoleniom np. doradztwa zawodowego, usługi pośrednictwa pracy oraz usługi wynajmu sal i usługi cateringu jako usługi i dostawy ściśle związane z ww. usługami również będą korzystały z tego zwolnienia.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin