Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.484.2018.1.MN
z 22 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2018 r. (data wpływu 18 lipca 2018 r.) uzupełnionym pismem z 7 sierpnia 2018 r. (data wpływu 13 sierpnia 2018 r.) oraz pismem z 16 sierpnia 2018 r. (data wpływu 20 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji termomodernizacji budynku użyteczności publicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji termomodernizacji budynku użyteczności publicznej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 sierpnia 2018 r. (data wpływu 13 sierpnia 2018 r.) oraz pismem z 16 sierpnia 2018 r. (data wpływu 20 sierpnia 2018 r.).

We wniosku, uzupełnionym pismem z 7 sierpnia 2018 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – Miasto na prawach powiatu – jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od dnia 1 stycznia 1994 r. i składa miesięczne deklaracje VAT–7. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT z tytułu wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy o VAT) oraz innych czynności uznawanych za prowadzenie działalności gospodarczej, w zakresie których Wnioskodawca spełnia definicję podatnika zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca zrealizował inwestycję pod nazwą „xxx” (dalej „Inwestycja”) w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) dla osi priorytetowej: IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna dla działania 4.3. Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej, dla poddziałania: 4.3.2. Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej - RIT. W ramach projektu termomodernizacją objęto budynek użyteczności publicznej zlokalizowany w J.. Celem inwestycji była modernizacja energetyczna budynku użyteczności publicznej, przygotowywanego dla szkolnictwa specjalnego. Termomodernizacją jest częścią dużego projektu polegającego na przystosowaniu budynku do zaspokojenia podstawowych potrzeb bytowych Budynek został przystosowany dla osób niepełnosprawnych.

Przeprowadzono głęboką termomodernizację polegającą na:

• wymianie całej stolarki okiennej,
• wymianie wszystkich drzwi zewnętrznych.
• wymianie wszystkich posadzek wraz z warstwami podbudowy i izolacji,
• dociepleniu całego obiektu.
• wymianie wszystkich tynków,
• zastosowaniu powietrznych pomp ciepła (OZE) do przygotowania c.w.u.,
• modernizacji instalacji c o. oraz zastosowaniu zaworów termostatycznych,
• wymianie oświetlenia na Ledowe, zastosowaniu wentylacji mechanicznej z rekuperacją
  
  

W efekcie zmniejszy się emisja gazów cieplarnianych i pyłu PM10, co przyczyni się do poprawy jakości powietrza.

Miasto jest inwestorem projektu, zaś jego realizację przekazano Miejskiemu Zarządowi Nieruchomości – jednostce budżetowej Miasta, która od dnia 1 stycznia 2017 r. podlega centralizacji rozliczeń podatkowych w zakresie VAT w mieście razem z Wnioskodawcą. Wszystkie faktury zakupowe odnośnie inwestycji wystawiane były w następujący sposób: nabywca: Miasto na prawach powiatu, Odbiorca: Miejski Zarząd Nieruchomości. Miejski Zarząd Nieruchomości (MZN) jest jednostką organizacyjną, powołaną na podstawie Uchwały Nr xxx Rady Miasta z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie przekształcenia w drodze likwidacji zakładu budżetowego pod nazwą Miejski Zarząd Nieruchomości w jednostkę budżetową. Zarządzeniem Nr xxx Prezydenta Miasta z dnia 17 listopada 2006 r. nieruchomość przy ul. S zabudowana budynkiem szkoły została przekazana w administrowanie Miejskiemu Zarządowi Nieruchomości. Od marca 2015 r. do momentu rozpoczęcia realizacji projektu budynek stanowił pustostan, a koszty utrzymania budynku ponosił Miejski Zarząd Nieruchomości. Po przeprowadzonej inwestycji w budynku prowadzona będzie działalność edukacyjna w zakresie szkolnictwa specjalnego przez Zespół Szkół Specjalnych nr 10 im. K.. Budynek zostanie przekazany Zespołowi Szkół Specjalnych do użytkowania przez Miejski Zarząd Nieruchomości na podstawie protokołu uzgodnień warunków użytkowania budynku. Zgodnie z zapisami w warunkach użytkowania wydatki związane z mediami oraz koszty związane z realizacją zadań statutowych pokrywane będą bezpośrednio przez Zespół Szkół Specjalnych. Tak więc Szkoła w imieniu Gminy będzie zawierała umowy na dostawę mediów i świadczenie usług w ramach zadań statutowych. Zespół Szkół Specjalnych, jako jednostka budżetowa Miasta od dnia 1 stycznia 2017 r. podlega również centralizacji rozliczeń podatkowych w zakresie VAT w mieście.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o finansach publicznych MZN pokrywa swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadza na rachunek dochodów jednostki samorządu terytorialnego.

MZN dokonuje rozliczeń podatkowych VAT na zasadzie centralizacji VAT. Na rok 2018 ustalono dla MZN sposobem określonym w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193) w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników, tzw. prewspółczynnik. który wynosi 31% oraz współczynnik struktury sprzedaży, ustalony na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, który wynosi 60%. Natomiast dla czynności wykonywanych przez szkołę (na etapie składania wniosku o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego) tzw. prewspółczynnik określono na poziomie 1%, zakładając że po przeprowadzonej inwestycji w budynku przy ul. S.świadczone będą sporadyczne usługi polegające na wynajmie sali gimnastycznej. W trakcie realizacji projektu Miejski Zarząd Nieruchomości otrzymał ze strony Zespołu Szkół Specjalnych oświadczenie, iż po przeprowadzonej inwestycji w budynku przy ul. S. przeznaczonym na potrzeby szkolnictwa specjalnego nie będzie prowadzona działalność w zakresie wynajmu pomieszczeń. Dlatego w trakcie realizacji projektu Wnioskodawca złożył uzupełnienie do wniosku o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego informując, iż rezygnuje po zakończeniu inwestycji z jakiegokolwiek wynajmu sali gimnastycznej, tak więc nie będzie wystawiał z tego tytułu faktur VAT. Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych w ramach prowadzonej inwestycji.

Uzupełnienie wniosku w zakresie odliczenia podatku VAT uznano jednak za niezgodne z Regulaminem w części: Procedura oceny i wyboru projektów do dofinansowania.

W piśmie z 16 sierpnia 2018 r. będącym uzupełnieniem do wniosku wskazano, że towary i usługi zakupione w związku z realizacją opisanej we wniosku inwestycji pn. „xxx” nie były i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Budynek szkoły po zmodernizowaniu będzie wykorzystywany przez jednostkę budżetową miasta – Zespół Szkół Specjalnych – na działalność edukacyjną w zakresie szkolnictwa specjalnego. Aktualnie Wnioskodawca dokonuje zakupu wyposażenia by rozpocząć tą działalność.

Po zmodernizowaniu Budynek szkoły nie był i nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

Początkowo według zamierzeń Wnioskodawcy modernizowany budynek miał służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT (opisany najem). W trakcie realizacji projektu Wnioskodawca zrezygnował z zamiaru wykonywania w ww. czynności opodatkowanych.

Na etapie składania wniosku o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego tzw. prewspółczynnik obliczony dla jednostki budżetowej Zespół Szkół Specjalnych na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, wynosił 1%, jednakże Wnioskodawca uznał, że wynosi on 0% i nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Miasto, jako beneficjent programu przy realizacji inwestycji w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego) dla osi priorytetowej: IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna, dla działania: 4.3. Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej, dla poddziałania: 4.3.2 Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej – RIT miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją wyżej wymienionej inwestycji i w jakim zakresie?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w piśmie z 7 sierpnia 2018 r.):

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż nie miał możliwości odliczenia podatku VAT w żadnym zakresie od faktur zakupowych dotyczących realizacji inwestycji w budynku przy ul. S.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h.

Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy – w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r., poz. 2193), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Zatem w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla:

• urzędu obsługującego jednostki samorządu terytorialnego (tj. urzędu gminy, urzędu miasta, starostwa powiatowego oraz urzędu marszałkowskiego),
• samorządowej jednostki budżetowej,
• samorządowego zakładu budżetowego.
  
  

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego, jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W § 3 ust. 2, ust. 3 i ust. 4 rozporządzenia ustawodawca podał ustalony według wzoru sposób określania proporcji w przypadku urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w przypadku jednostki budżetowej oraz zakładu budżetowego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy edukacji publicznej oraz utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 8 i 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zrealizował inwestycję pod nazwą „xxx”. Celem inwestycji była modernizacja energetyczna budynku użyteczności publicznej, przygotowywanego dla szkolnictwa specjalnego. Budynek szkoły po zmodernizowaniu będzie wykorzystywany przez jednostkę budżetową miasta – Zespół Szkół Specjalnych – działalność edukacyjna w zakresie szkolnictwa specjalnego. Aktualnie Wnioskodawca dokonuje zakupu wyposażenia by rozpocząć tą działalność. Po zmodernizowaniu Budynek szkoły nie był i nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Towary i usługi zakupione w związku z realizacją opisanej we wniosku inwestycji pn. „xxx” nie były i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Początkowo według zamierzeń Wnioskodawcy modernizowany budynek miał służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT (najem). W trakcie realizacji projektu Wnioskodawca zrezygnował z zamiaru wykonywania w ww. czynności opodatkowanych. Na etapie składania wniosku o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego tzw. prewspółczynnik obliczony dla jednostki budżetowej Zespół Szkół Specjalnych na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, wynosił 1 %, jednakże Wnioskodawca uznał, że wynosi on 0% i nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Jak wskazano wyżej, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W analizowanej sprawie – co jednoznacznie wskazano w opisie stanu faktycznego – początkowo według zamierzeń Wnioskodawcy modernizowany budynek miał służyć czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT (najem). Dopiero w trakcie realizacji projektu Wnioskodawca zrezygnował z zamiaru wykonywania w ww. czynności opodatkowanych.

Należy więc stwierdzić, że Gmina – co do zasady – miała prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od zakupów realizowanych na potrzeby przedmiotowego projektu, jednakże tylko w takim zakresie, w jakim nabywane towary i usługi miały służyć do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, pod warunkiem niezaistnienia przesłanej negatywnych wynikający z art. 88 ustawy.

Zatem przy odliczaniu podatku naliczonego od zakupów związanych z termomodernizacją budynku użyteczności publicznej powinny znaleźć zastosowanie regulacje art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

W przypadku bowiem, gdy nabywane towary i usługi, wykorzystywane będą zarówno do celów wykonywanej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe (a z taką sytuacją mamy do czynienia w sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku), podatnik zobowiązany jest do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika (proporcji) umożliwiającego odliczenie podatku naliczonego w prawidłowej wysokości, zgodnie z zasadami określonymi w art. 86 ust. 2a-2h.

Wnioskodawca podał we wniosku, że wartość wskaźnika obliczonego dla jednostki budżetowej Zespołu Szkół Specjalnych na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, wynosiła 1% - zatem wartość wskaźnika nie przekroczyła 2%. Gmina uznała, że wartość wskaźnika obliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2 ustawy o VAT wynosi 0%.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 90 ust. 10 pkt 2, jeżeli proporcja nie przekroczy 2% podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0% i nie dokonywać odliczeń podatku naliczonego. Zasada ta – z uwagi na treść art. 86 ust. 2g ustawy – ma również zastosowanie do proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy. Nie oznacza to jednak, że wskaźnik poniżej 2% pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego z zastosowaniem wyliczonej proporcji. W powyższej sytuacji, bowiem podatnik ma prawo wyboru, czy dokona on odliczenia w oparciu o wyliczoną proporcję, czy też zrezygnuje z tego prawa i nie odliczy podatku naliczonego.

Jak wynika z rozpatrywanej sprawy, wyliczona dla jednostki budżetowej gminy proporcja nie przekracza 2%, na skutek czego Wnioskodawca uznał na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, że proporcja ta wyniesie 0%. Zatem Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z przedmiotowym projektem.

Podsumowując, należy stwierdzić, że na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy oraz przepisów rozporządzenia – co do zasady – Gminie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT dokumentujących zakup towarów i usług w ramach realizacji projektu polegającego na termomodernizacji budynku użyteczności publicznej w części w jakiej zakupione towary i usługi miały być związane z czynnościami opodatkowanymi VAT. Należy jednak zauważyć, że z uwagi na fakt, że czynności opodatkowane VAT stanowią w analizowanym przypadku znikomą część działalności jednostki budżetowej gminy i wyliczona dla niej proporcja nie przekroczyła 2%, to Wnioskodawca na podstawie art. 86 ust. 2g w zw. z art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy, mógł przyjąć, że proporcja wynosi 0% i nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach realizowanego projektu.

Ponadto jeszcze w trakcie realizacji projektu termomodernizacji budynku użyteczności publicznej Wnioskodawca zrezygnował z zamiaru wykonywania czynności opodatkowanych polegających na wynajmie pomieszczeń w tym budynku. Po zmodernizowaniu budynek szkoły nie był i nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją przedmiotowej inwestycji, ze względu na brak związku zakupów z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego nie miał możliwości odliczenia podatku VAT w żadnym zakresie od faktur zakupowych dotyczących realizacji inwestycji w budynku przy ul. S., jest prawidłowe.

Końcowo zaznacza się, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że jeżeli w toku przeprowadzonego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub celno-skarbowej zostanie ustalony inny stan interpretacja nie wywoła skutku prawnego. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto zauważa się, że w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości zakwalifikowania wykonywanych czynności do poszczególnych kategorii działalności Gminy tj. opodatkowanej oraz niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Powyższe przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.