Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.210.2018.2.PW
z 24 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu 25 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z przekazywaniem Operatorowi spłat wierzytelności nabytych przez Inwestorów, dokonanych przez Pożyczkobiorców na konto Pożyczkodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w związku z przekazywaniem Operatorowi spłat wierzytelności nabytych przez Inwestorów, dokonanych przez Pożyczkobiorców na konto Pożyczkodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego z siedzibą w Polsce, gdzie podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (dalej: „Wnioskodawca” lub „Pożyczkodawca”). W ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej Wnioskodawca udziela pożyczek krótkoterminowych (do 30 dni) oraz pożyczek długoterminowych (obecnie na okres do około 24 miesięcy) osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim; j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 1528 ze zm. (dalej: „Pożyczkobiorca”).

Zgodnie z przykładową umową pożyczki, Pożyczkobiorca jest zobowiązany dokonywać spłat – w datach i terminach uzgodnionych przez Pożyczkobiorcę z Pożyczkodawcą - następujących kwot:

• kapitału pożyczki,
  

• prowizji, tj. opłaty należnej Wnioskodawcy (Pożyczkodawcy) od Pożyczkobiorcy w wysokości określonej w umowie pożyczki z tytułu przygotowania, udzielenia, uruchomienia i korzystania z pożyczki,
  

• odsetek, tj. wynagrodzenia Pożyczkodawcy z tytułu korzystania z pożyczki przez Pożyczkobiorcę.
  
  
  

W przypadku zalegania ze spłatami Wierzytelności, Pożyczkobiorca będzie miał obowiązek zapłacić odsetki za opóźnienie.

W celu poprawy swojej płynności finansowej, Wnioskodawca planuje rozpocząć współpracę ze spółką kapitałową, która posiada siedzibę i zarząd na terytorium Łotwy (dalej: „Operator”). Współpraca Wnioskodawcy z Operatorem uregulowana będzie w umowie o współpracy (dalej: „Umowa o Współpracy” lub „Cooperation Agreement”). Operator posiada certyfikat rezydencji wydany przez organ podatkowy na Łotwie, potwierdzający, że Spółka łotewska jest rezydentem podatkowym na Łotwie.

Operator prowadzi platformę internetową (dalej: „Platforma”) oferującą osobom fizycznym i inwestorom instytucjonalnym (dalej: „Inwestorzy”) możliwość inwestowania w pożyczki udzielone przez firmy pożyczkowe, leasingowe, faktoringowe w różnych krajach.

Pożyczki te udzielone zostały przez różnych pożyczkodawców, z różnych krajów, na różne cele. Inwestor samodzielnie wybiera, w które pożyczki chce zainwestować. Inwestorami mogą być zarówno polscy jak i zagraniczni rezydenci podatkowi. Inwestorzy rejestrują konto na Platformie, otrzymując indywidualny numer identyfikacyjny (dalej: „ID”) Inwestora. Podczas rejestracji, Inwestor zawiera z Operatorem umowę ogólnych warunków korzystania z Platformy (dalej: „Umowa Korzystania z Platformy”). Dane osobowe takie jak imię, nazwisko, adres zamieszkania i inne informacje poufne Inwestorów są przechowywane i przetwarzane przez Operatora (nie są one ogólnie dostępne ani, w szczególności, nie są dostępne Wnioskodawcy). Wnioskodawca uzyska wyłącznie informację odnośnie numeru Inwestora uzyskanego w trakcie rejestracji na Portalu. Inwestorzy wybierają pożyczki (pożyczkę), w które chcą inwestować (dalej: „Inwestycja”).

Pojedyncza Inwestycja realizowana będzie po zawarciu trójstronnej umowy cesji wierzytel¬ności, której stronami będą: Inwestor, Operator oraz Wnioskodawca (dalej: „Umowa Cesji” lub „Assignment Agreement”). Na podstawie Umowy Cesji, Inwestor kupuje od Wnioskodawcy roszczenia wobec Pożyczkobiorcy za cenę określoną w Umowie Cesji. Umowa cesji zawiera wyłącznie ID Inwestora (nie wskazuje danych typu imię, nazwisko, adres Inwestora). Operator posiada pełnomocnictwa od Wnioskodawcy oraz Inwestora do zawarcia w ich imieniu i na ich rzecz Umowy Cesji (umowa jest zawierana elektronicznie).

Za pośrednictwem Platformy, w przypadku wyboru pożyczki Wnioskodawcy, Inwestor będzie zawierał Umowę Cesji każdorazowo po podjęciu decyzji o inwestowaniu w wybraną przez siebie pożyczkę udzieloną wcześniej przez Wnioskodawcę. Umowa Cesji składa się z dwóch części: pierwsza część Umowy Cesji zawiera podstawowe informacje dotyczące konkretnej Inwestycji (dalej: „Podstawowe Warunki Umowy Cesji”), natomiast druga część Umowy Cesji zawiera ogólne warunki i zasady realizacji Inwestycji (dalej: „Ogólne Warunki Umowy Cesji”). Ogólne Warunki Umowy Cesji są takie same dla każdej Inwestycji. Natomiast Podstawowe Warunki Umowy Cesji są zmienne i każdorazowo zawierają przykładowo następujące informacje dotyczące konkretnej Inwestycji:

• ID Inwestora,
  

• ID Pożyczkobiorcy,
  

• numer Pożyczki będącej przedmiotem danej Umowy Cesji,
  

• określenie elementów, z których składają się nabywane przez Inwestora roszczenia wobec Pożyczkobiorcy (tj. np. wysokość kapitału pożyczki w jaką inwestuje Inwestor np. Inwestor może zainwestować w nie więcej niż 95% kwoty głównej (kapitału) udzielonej pożyczki, wysokość należnych odsetek tytułu udzielonej pożyczki),
  

• cenę po jakiej Inwestorzy nabywają prawa do roszczenia,
  

• zysk roczny Inwestora (odsetki przypadające proporcjonalnie na nabyty przez Inwestora kapitał w stosunku rocznym, jeśli odsetki są przewidziane)
  

• datę spłaty Pożyczki,
  

• informację czy Inwestor korzysta z prawa odsprzedaży roszczeń na rzecz Pożyczkodawcy w przypadku opóźniania się przez Pożyczkobiorcę w spłatach na zasadach określonych w Umowie Cesji.
  
  
  

Na warunkach określonych w Umowie Cesji, Inwestor może mieć prawo skorzystania z prawa odsprzedaży do Pożyczkodawcy roszczeń w przypadku jeśli Pożyczkobiorca opóźnia się w spłatach o 60 dni (tzw. opcja buy-back). W przypadku skorzystania z tego prawa, Wnioskodawca odkupuje od Inwestora roszczenia po cenie obliczonej zgodnie z formułą zawartą w Umowie Cesji.

W praktyce możliwa jest sytuacja, w której w jedną Pożyczkę inwestuje kilku różnych Inwestorów w różnych momentach. Jednocześnie, w każdym momencie Inwestor może skorzystać z prawa odsprzedaży praw do roszczenia innemu Inwestorowi na tzw. rynku wtórnym funkcjonującym na Platformie.

W praktyce, codziennie może dochodzić do odsprzedaży praw od Inwestora do Inwestora. Na zasadach określonych we wspomnianych w niniejszym wniosku Umowach, Operator będzie odpowiedzialny za rozliczanie Inwestycji za pośrednictwem Platformy oraz za fizyczne dokonywanie płatności związanych z realizacją i rozliczeniem Inwestycji. Wyłącznie Operator realizuje wszystkie płatności (wykonuje wszystkie przelewy bankowe) bezpośrednio od i do Inwestorów oraz od i do Wnioskodawcy w związku z realizacją Umów Cesji i innych wyżej opisanych umów.

Wnioskodawca nie ma prawnej ani faktycznej możliwości dokonania bezpośredniego przelewu na konta Inwestorów.

Ponadto, Wnioskodawca nie ma fizycznej możliwości dokonania bezpośredniego transferu otrzymanych od Pożyczkobiorców spłat na konta bankowe Inwestorów z uwagi na (1) brak wiedzy odnośnie kwoty należnej danemu Inwestorowi (Operator dysponuje systemem informatycznym umożliwiającym mu precyzyjne obliczanie kwot należnych poszczególnym Inwestorom w związku z dokonywaniem codziennie od kilku do kilkunastu tysięcy różnorodnych transakcji na Platformie) oraz (2) braku danych niezbędnych do dokonania przelewu (Wnioskodawca nie dysponuje danymi osobowymi Inwestorów takimi jak imię, nazwisko, adres, narodowość, numer rachunku bankowego; Wnioskodawca zna jedynie anonimowy numer ID Inwestora, który w żaden sposób nie pozwala na jakąkolwiek identyfikację Inwestora).

Pożyczkodawca nie ma prawa do swobodnego dysponowania środkami otrzymanymi od Pożyczkobiorcy. Pożyczkodawca ma obowiązek przekazywać Operatorowi otrzymane od Pożyczkobiorców spłaty kwot należnych Inwestorom w proporcji wynikającej z umowy cesji. Operator nie ma prawa do swobodnego dysponowania środkami otrzymanymi od Pożyczkodawcy. Operator ma obowiązek dokonać dalszego ich transferu odpowiednim Inwestorom.

Fizyczne rozliczenie spłat Pożyczkobiorców:

• Na konto bankowe Pożyczkodawcy, Pożyczkobiorca spłaca kwotę pożyczki (albo część tej kwoty), zawierającą, jak wskazano wyżej, m.in. kapitał wraz z należnymi odsetkami.
  

• Niezwłocznie po otrzymaniu spłaty od Pożyczkobiorcy, za pośrednictwem Platformy, Pożyczkodawca informuje Operatora o kwocie spłaconej raty pożyczki.
  

• Na podstawie informacji otrzymanej od Pożyczkodawcy oraz informacji o Inwestycjach zrealizowanych przez Inwestorów wygenerowanej przez Operatora za pośrednictwem Platformy, Operator kalkuluje jaka część spłaconej przez Pożyczkobiorcę kwoty należna jest Inwestorom, a następnie informuje o wyniku kalkulacji Pożyczkodawcę.
  

• Pożyczkodawca na zasadach określonych w Umowie o Współpracy przelewa pieniądze otrzymane od Pożyczkobiorców na konto Operatora.
  
  
  

Fizyczne rozliczenie z Inwestorem:

• Operator, dokonuje rozliczenia z Inwestorem z tytułu wszystkich Inwestycji realizowanych przez Inwestora za pośrednictwem Platformy. Wyłącznie Operator realizuje wszystkie płatności (wykonuje wszystkie przelewy bankowe) bezpośrednio do Inwestorów w związku z realizacją Umów Cesji. Jednak możliwa jest sytuacja, że mimo, iż Pożyczkobiorca spłacił pożyczkę albo Pożyczkodawca zrealizował opcję buy-back, Inwestor nie otrzyma wypłaty od Operatora, z uwagi na straty z innych inwestycji (jeśli ryzyko inwestycyjne ponosi Inwestor), albo w przypadku dalszego inwestowania.
  

• W przypadku nieprzelania przez Pożyczkodawcę kwoty na konto bankowe Operatora, Operator nie ma obowiązku rozliczenia Inwestycji z własnych środków.
  

• Wnioskodawca nie ma prawnej ani faktycznej możliwości dokonania bezpośredniego przelewu na konta Inwestorów (zawierane Umowy nie dają Wnioskodawcy prawa ani nie nakładają obowiązku bezpośredniego przelewu środków na konta Inwestorów). Poza brakiem prawnej możliwości dokonania bezpośredniego przelewu na konto bankowe Inwestorów, Wnioskodawca nie ma do tego fizycznej możliwości z uwagi na (1) brak wiedzy odnośnie finalnej kwoty należnej danemu Inwestorowi (to Operator dysponuje systemem informatycznym umożliwiającym mu precyzyjne obliczanie kwot należnych poszczególnym Inwestorom w związku z dokonywaniem codziennie przez Inwestorów od kilku do kilkunastu tysięcy transakcji na Platformie - Wnioskodawca nie ma jakiejkolwiek wiedzy na temat transakcji dokonywanych codziennie przez Inwestorów) oraz (2) braku danych niezbędnych do dokonania przelewu (Wnioskodawca nie dysponuje danymi osobowymi Inwestorów takimi jak imię, nazwisko, adres, narodowość, numer rachunku bankowego, Wnioskodawca zna jedynie anonimowy numer ID Inwestora, który w żaden sposób nie pozwala na jakąkolwiek identyfikację Inwestora ani na bezpośredni kontakt z Inwestorem).
  

• Ponadto, zgodnie z Umową Cesji, Inwestor nie może dochodzić wierzytelności bezpośrednio od dłużnika, tj. Pożyczkobiorcy ani się z nim kontaktować; jak już wspomniano, czynności windykacyjne realizowane są przez Wnioskodawcę.
  

• Po zrealizowaniu poszczególnych Inwestycji, Inwestor może inwestować dalej lub - zlecając Operatorowi przelew - wypłacić pieniądze zdeponowane na koncie Operatora pomniejszone o opłatę serwisową należną Operatorowi. W konsekwencji, możliwa jest sytuacja, że odsetki otrzymane przez Inwestora od Pożyczkobiorcy będą jedynie widoczne w formie elektronicznych pieniędzy zaksięgowanych na Platformie i nie będą wypłacane Inwestorowi.
  
  
  

Podsumowując, w wyniku zawarcia Umowy Cesji, Inwestor nabywa roszczenia wobec Pożyczkobiorców m.in. do należnych odsetek. Pożyczkobiorcy spłacają kwoty należne w związku z wcześniejszym zawarciem umowy pożyczki na konto Wnioskodawcy. Wnioskodawca, na zasadach określonych w Umowie o Współpracy, przelewa na konto bankowe Operatora, w imieniu Pożyczkobiorców, spłaty kwot należnych Inwestorom. A zatem, Wnioskodawca nie realizuje bezpośrednio jakichkolwiek płatności na rzecz Inwestorów (nie ma takiej możliwości prawnej ani faktycznej). Wnioskodawca ani Operator nie są uprawnieni do odsetek spłacanych przez Pożyczkobiorców Inwestorom. Wnioskodawca pośredniczy w przekazywaniu kwot należnych od Pożyczkobiorcy do Inwestora za pośrednictwem Operatora. Operator na zasadach określonych w Umowie o Korzystanie z Platformy, za pośrednictwem Platformy, oddaje do dyspozycji Inwestorowi środki przelane przez Pożyczkobiorcę lub na zasadach określonych w Umowie o Korzystanie z Platformy wypłaca Inwestorom pieniądze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do poboru podatku zryczałtowanego w związku z przekazywaniem Operatorowi spłat wierzytelności nabytych przez Inwestorów, dokonanych przez Pożyczkobiorców na konto Pożyczkodawcy (Wnioskodawcy)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z dokonywaniem rozliczeń z Operatorem (w tym przelewaniem pieniędzy na konto bankowe Operatora) i przekazywaniem Operatorowi spłat należnych Inwestorom spłaconych przez Pożyczkobiorców na konto Pożyczkodawcy, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru podatku zryczałtowanego od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: ustawa o CIT) podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Pożyczkobiorca spłaca pożyczkę na rachunek pożyczko-dawcy nawet w przypadku zawarcia Umowy o Cesji.

Z Umów wynika, że Wnioskodawca posiada zobowiązanie (powstałe na podstawie Umowy o Cesji) do przekazania Inwestorowi za pośrednictwem Operatora spłaty otrzymanej od Pożyczkobiorcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca rozliczając się z Operatorem na podstawie Umowy o Współpracy i Umowy o Cesji (w tym przelewając pieniądze na konto bankowe Operatora) nie dokonuje wypłaty odsetek określonej w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a zatem nie jest płatnikiem podatku zryczałtowanego na podstawie art. 26 ustawy o CIT. Wnioskodawca jedynie pośredniczy w przekazaniu wypłaty dokonanej przez Pożyczkobiorcę do Operatora, a należnej Inwestorowi. Operator wylicza kwoty należne poszczególnym Inwestorom i dokonuje dalszych przelewów do Inwestorów. Wnioskodawca nie ma ani prawnej ani faktycznej możliwości dokonania przelewu bezpośrednio Inwestorowi. Co więcej, Wniosko¬dawca nie ma wiedzy ani odnośnie tożsamości ani rezydencji Inwestorów, ani też co do tego czy są oni osobami prawnymi czy fizycznymi, gdyż wiedzę taką posiada wyłącznie Operator.

Podobne stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę zostało potwierdzone w:

• interpretacji z dnia 17 stycznia 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.315.2017.2.PW wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej;
  

• interpretacji z dnia 20 listopada 2017 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.309.2017.1.PW wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej;
  

• interpretacji z dnia 1 sierpnia 2017 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.135.2017.1.PW wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej;
  

• interpretacji z dnia 27 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.57.2017.1.PW wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej;
  

• interpretacji z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. ITPB2/415-769/13/TJ wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy oraz
  

• interpretacji z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. IPPB5/423-1155/12-2/MW wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.
  
  
  

Należy zauważyć, że art. 26 ust. 2c ustawy o CIT wskazuje na obowiązek poboru podatku wobec podmiotów pośredniczących w wypłacie niektórych świadczeń. Obowiązek ten dotyczy wyłącznie określonych kategorii przychodów, wśród których znajdują się m.in. odsetki od papierów wartościowych lub dywidendy. Zgodnie z tym przepisem, kategorie dochodów (przychodów), z tytułu których do poboru podatku zobowiązane są podmioty, za pośrednictwem których następuje wypłata tych świadczeń, nie zawierają przychodów z tytułu odsetek i dyskonta z innych tytułów niż od papierów wartościowych. Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że w pozostałych przypadkach, podmiot pośredniczący w wypłacie świadczenia nie jest obciążony obowiązkiem poboru podatku zryczałtowanego. W konsekwencji Pożyczkodawca jest jedynie podmiotem pośredniczącym w wypłacie świadczenia na rzecz Inwestora.

W związku z tym, że Pożyczkodawca w zakresie przekazywania spłat dokonanych przez Pożyczkobiorców nie mieści się w katalogu określonym w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, to nie jest zobowiązany do pobierania podatku zryczałtowanego z tytułu spłat przekazywanych Operatorowi, a należnych Inwestorom.

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisanym zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.