Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.90.2018.2.BD
z 3 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 16 czerwca 2018 r. (data wpływu – 22 czerwca 2018 r.), uzupełnionym 31 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie możliwości skorzystania z prawa do ulgi mieszkaniowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie możliwości skorzystania z prawa do ulgi mieszkaniowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 11 lipca 2018 r., znak: 0111-KDIB4.4015.90.2018.1.BD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 31 lipca 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni razem ze swoją matką sprawuje opiekę nad starszą osobą, z którą nie jest spokrewniona. Wnioskodawczyni i jej mama podpisały jedną umowę o opiekę z ww. starszą osobą. Z kolei ta starsza osoba podpisała testament, w którym cały swój dobytek, w tym mieszkanie, zapisała tylko Wnioskodawczyni. Według art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, umowa o opiekę w tym przypadku zwalnia z podatku od spadku.

Wnioskodawczyni w uzupełnieniu wniosku wskazała, że umowa o opiekę została zawarta 13 marca 2018 r. Jest to umowa zawarta w formie pisemnej, której podpisy zostały notarialnie poświadczone. Umowa została zawarta przy notariuszu bez udziału innych organów. Wnioskodawczyni ponadto wskazała, że spełnia wszystkie warunki szczegółowo określone w art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy fakt, że umowa o sprawowanie opieki została sporządzona nie tylko pomiędzy Wnioskodawczynią i osobą, która takiej opieki wymaga, ale również mamą Wnioskodawczyni – ma wpływ na ulgę, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

Zdaniem Wnioskodawczyni ulga powinna obowiązywać, ponieważ umowa o sprawowanie opieki obowiązuje Wnioskodawczynię w takim samym stopniu, jak gdyby mama Wnioskodawczyni nie była nią objęta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2018 r., poz. 644), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Kwestię nabycia spadku regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2018 r., poz. 1025, ze zm.). W myśl art. 922 § 1 tej ustawy przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób.

Zgodnie z art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast stosownie do przepisu art. 925 tej ustawy, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Zaś powołanie do spadku, jak stanowi art. 926 § 1 Kodeksu cywilnego, wynika z ustawy albo z testamentu.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku. Jednakże, zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym na fakt nabycia.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

W myśl art. 9 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 4 902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca – art. 14 ust. 1 ww. ustawy. Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy do III grupy podatkowej zalicza się innych nabywców (czyli tych, którzy nie zostali wymienieni w pkt 1 i 2).

Stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy, w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie – w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego przez osoby zaliczane do III grupy podatkowej, które sprawowały opiekę nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą, na podstawie pisemnej umowy z podpisem notarialnie poświadczonym, przez co najmniej dwa lata od dnia poświadczenia podpisów przez notariusza – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.

Wskazana ulga, zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4 (czyli w chwili nabycia posiadają obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa);
   
2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
3. nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
5. będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:
   
   1. od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego – jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,
      
   2. od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku – jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.
   
   
   
   

Celem norm zawartych w treści ww. art. 16 jest nieobciążanie spadkobierców znacznymi, pod względem finansowym, skutkami podatkowymi z tytułu przyrostu majątkowego w postaci budynku bądź lokalu nieprzekraczającego 110 m2 powierzchni użytkowej, gdy nie dysponują innym budynkiem lub lokalem mieszkalnym i zamierzają zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat. Ulga ta przysługuje wyłącznie osobie, która łącznie spełni wszystkie warunki wymienione w omawianym przepisie.

Jak wynika z treści wniosku Wnioskodawczyni razem ze swoją matką sprawuje opiekę nad starszą osobą, z którą nie jest spokrewniona. Wnioskodawczyni wraz z mamą podpisały jedną umowę o opiekę z ww. starszą osobą. Z kolei ta starsza osoba podpisała testament, w którym cały swój dobytek, w tym mieszkanie, zapisała tylko Wnioskodawczyni. Umowa o opiekę została zawarta 13 marca 2018 r. Jest to umowa zawarta w formie pisemnej, której podpisy zostały notarialnie poświadczone. Umowa została zawarta przy notariuszu bez udziału innych organów. Wnioskodawczyni ponadto wskazała, że spełnia wszystkie warunki szczegółowo określone w art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawczyni, tj. czy umowa o sprawowanie opieki, która została sporządzona i podpisana przez dwóch opiekunów (w tym Wnioskodawczynię) oraz osobę wymagającą takiej opieki może mieć wpływ na zachowanie prawa do ulgi, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zauważyć należy, że w treści art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn ustawodawca wskazał, że dla celów skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej, opieka nad osobą jej wymagającą (spadkodawcą), sprawowana być powinna na podstawie pisemnej umowy z podpisem notarialnie poświadczonym, przez co najmniej dwa lata od dnia poświadczenia podpisów przez notariusza. W treści omawianego przepisu brak jest dodatkowych warunków, co do ilości opiekunów, którzy na podstawie sporządzonej umowy mieliby również sprawować opiekę nad osobą wymagającej takiej opieki.

Zatem dla zastosowania wskazanej ulgi nie ma znaczenia fakt, że umowa o sprawowanie opieki nad osobą wymagającej takiej opieki w analizowanej sprawie została podpisana przez dwóch opiekunów, tj. Wnioskodawczynię i jej matkę. Istotną kwestią jest mianowicie to, by Wnioskodawczyni – jako opiekun wskazany w testamencie sporządzonym przez osobę wymagającą takiej opieki – faktycznie sprawowała opiekę nad tą osobą przez dwa lata licząc od daty poświadczenia przez notariusza zawarcia umowy o sprawowaniu opieki. Niedotrzymanie bowiem tego warunku uniemożliwi zastosowanie prawa do omawianej ulgi. Natomiast w przypadku dokonania powyższego wymogu przy jednoczesnym zachowaniu pozostałych warunków określonych wyżej wskazanymi przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn, w analizowanej sprawie wystąpią przesłanki pozwalające na skorzystanie z przedmiotowej ulgi mieszkaniowej.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zauważyć również należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów − z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego − zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie Wnioskodawczyni, nie dotyczy zatem matki Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.