Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB5/423-362/14-2/18/S/KS
z 4 września 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r.– Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 stycznia 2018 r. sygn. akt II FSK 3635/15 (data wpływu wyroku 20 lipca 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2014 r. (złożonym dnia 14 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania przychodu w związku z wystawianymi fakturami korygującymi na skutek:

  • uznania reklamacji, przyznania rabatu, skonta, bonifikaty, ulgi, zmiany ceny w wyniku negocjacji i zwrotu towaru – jest prawidłowe,
  • błędnego obliczenia wartości netto sprzedanych towarów i usług, błędnego określenia ceny, podwójnego wystawienia faktury, błędnego określenia ilości sprzedanych towarów lub usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 14 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu rozpoznania przychodu w związku z wystawianymi fakturami korygującymi.


Dotychczasowy przebieg postępowania.


W dniu 16 czerwca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPB5/423-362/14-2/KS, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu rozpoznania przychodu w związku z wystawianymi fakturami korygującymi na skutek:

  • uznania reklamacji, przyznania rabatu, skonta, bonifikaty, ulgi, zmiany ceny w wyniku negocjacji i zwrotu towaru – za nieprawidłowe,
  • błędnego obliczenia wartości netto sprzedanych towarów i usług, błędnego określenia ceny, podwójnego wystawienia faktury, błędnego określenia ilości sprzedanych towarów lub usług – za prawidłowe.


Uzasadniając stanowisko w sprawie organ podatkowy wskazał, że niezależnie od przyczyny wystawienia faktury korygującej zawsze dotyczy ona zdarzenia pierwotnego (faktury pierwotnej) i wpływa na zmniejszenie, bądź zwiększenie wcześniej uzyskanego przez Wnioskodawcę przychodu ze sprzedaży, tj. będzie odnosić się do daty uzyskania pierwotnego przychodu związanego z dokonaną sprzedażą. Zatem faktura korygująca, wystawiana klientom przez Wnioskodawcę, nie wiąże się z nowym stosunkiem prawnym, z którego wynika zobowiązanie jednej strony do określonego świadczenia na rzecz drugiej strony transakcji, lecz z modyfikacją mającego miejsce wcześniej stosunku zobowiązaniowego stron umowy, w wyniku którego następuje korekta określonej pierwotnie kwoty wynagrodzenia należnego.

W związku z powyższym organ nie zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym faktury korygujące wartość sprzedaży na skutek uznania reklamacji, przyznania rabatu, skonta, bonifikaty, ulgi, zmiany ceny w wyniku negocjacji i zwrotu towaru, wystawiane po zakończeniu danego roku obrachunkowego powinny być rozpoznawane w kalkulacji podatku dochodowego w dacie wystawienia faktury korygującej i korygować bieżące przychody.

Organ podatkowy stwierdził, że moment dokonania korekty przychodu nie jest uzależniony od przyczyn wystawienia faktury korygującej, ale od momentu zaistnienia zdarzenia udokumentowanego korygowaną (pierwotną) fakturą. Dokonana korekta dotyczy uprzednio wykazanych przychodów, a nie jakichkolwiek innych przychodów i nie zmienia daty zdarzenia gospodarczego związanego z powstaniem tego przychodu, nie zmienia też daty powstania obowiązku podatkowego. Dlatego faktury korygujące wystawiane przez Spółkę, skutkujące koniecznością dokonania korekty wcześniej wykazanego przychodu, powinny być bezwzględnie rozliczone w okresie rozliczeniowym, w którym pierwotnie wykazano przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych, również w przypadku, kiedy korekta odnosi się do zdarzeń zakończonego roku podatkowego (po sporządzeniu sprawozdania finansowego i złożeniu zeznania podatkowego CIT-8).


Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 16 czerwca 2014 r. znak: IPPB5/423-362/14-2/KS wniósł pismem z 30 czerwca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.


W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów pismem z 30 lipca 2014 r. znak: IPPB5/423-362/14-4/KS stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.


Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 16 czerwca 2014 r. znak: IPPB5/423-362/14-2/KS złożył skargę z 25 sierpnia 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.).


Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 5 sierpnia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3168/14 oddalił skargę Podatnika.


Od powyższego wyroku WSA Wnioskodawca złożył skargę kasacyjną z dnia 1 października 2015 r. do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.


W dniu 19 stycznia 2018 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem o sygn. akt II FSK 3635/15 uchylił zaskarżony przez Wnioskodawcę wyrok i uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 16 czerwca 2014 r. znak: IPPB5/423-362/14-2/KS. W dniu 19 lutego 2018 r. do tutejszego organu wpłynął wyrok NSA o sygn. akt II FSK 3635/15, zaś pismem z dnia 13 lipca 2018 r. (data wpływu 20 lipca 2018 r.) WSA zwrócił akta sprawy.

W ww. wyroku NSA wskazał, że:


„Zarzut błędnej wykładni art. 12 ust. 3 u.p.d.o.p. dotyka istoty powstałego w tej sprawie sporu, tj. rozstrzygnięcia, w którym okresie rozliczeniowym Spółka powinna uwzględniać skutki związane z wystawieniem faktury korygującej przychód należny, jeżeli przyczyna korekty zaistniała po wystawieniu faktury pierwotnej i była niezależna od Spółki, np. z powodu uznania reklamacji, przyznania rabatu, skonta, bonifikaty, ulg, zwrotu towaru. Chodzi o ustalenie, czy w takich przypadkach prawidłowe jest ujęcie faktury korygującej przychód należny „na bieżąco”, jak twierdzi Spółka, czy też niezależnie od przyczyny korekty jej skutki powinny być odnoszone wstecz do okresu, w którym powstał przychód należny – jak twierdzi organ interpretacyjny i Sąd pierwszej instancji?


W ocenie NSA akceptacja stanowiska, że bez względu na przyczynę wystawienia faktury korygującej, korekta wielkości przychodu powinna być rozliczona w okresie rozliczeniowym, w którym został już ujęty przychód należny z uwzględnieniem zasad określających datę powstania przychodu, prowadziłaby do sytuacji, w której podatnik zostałby obciążony negatywnymi konsekwencjami podatkowymi, mimo że jego działaniu nie można zarzucić naruszenia prawa. W sytuacji, gdy faktura pierwotna była prawidłowa od samego początku, a dopiero później w innym roku podatkowym - wystąpiło zdarzenie skutkujące koniecznością korekty, faktura pierwotna oraz korekta pozostają ze sobą w związku, ale związek ten nie jest już tak ścisły jak w przypadku, gdy faktura pierwotna wystawiona została błędnie i od początku nie odzwierciedlała rzeczywistego przebiegu transakcji. W przypadku późniejszego zaistnienia zdarzeń mających wpływ na wielkość należnego przychodu, związek między fakturą pierwotną z fakturą korygującą jest tylko formalny. W sensie materialnym faktura korygująca związana jest z nowym zdarzeniem gospodarczym, które – często już w kolejnym roku podatkowym – skutkuje zmianą wysokości przychodu. Taka korekta jest tylko nominalnie związana z pierwotną fakturą, w istocie korekta ta dotyczy nowego, odrębnego zdarzenia gospodarczego, o którym podatnik nie wiedział i nie mógł wiedzieć w chwili wystawiania prawidłowej faktury pierwotnej (por. wyrok NSA z dnia 10 października 2017 r., II FSK 2598/15, CBOSA).


(…)


Za takim rozumieniem art. 12 ust. 3 u.p.d.o.f., w stanie prawnym obowiązującym do końca 2015 r., przemawia również fakt, że ustawą z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz. U. z 2015 r. poz. 1595) ustawodawca wypełnił istniejącą w tym zakresie lukę i w dodanym art. 12 ust. 3j u.p.d.o.p. wyraźnie wskazał, że jeżeli korekta przychodu, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. W uzasadnieniu do projektu tej zmiany argumentowano, że w związku z brakiem bezpośredniego wskazania momentu (zasad) dokonywania korekt w ustawach o podatkach dochodowych, zgodnie z poglądami istniejącymi w doktrynie oraz orzecznictwie, o momencie uwzględnienia korekty decydują przyczyny skutkujące koniecznością jej dokonania. Moment ujęcia faktury korygującej, zarówno po stronie przychodów, jak i kosztów podatkowych, powinien być zatem uzależniony od okoliczności, jakich dotyczy ta faktura. Jeżeli korekta jest wynikiem błędu, wówczas korekta powinna być przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy, czyli do daty wystąpienia przychodu należnego wynikającego z faktury pierwotnej. Natomiast w przypadku, gdy faktura pierwotna prawidłowo dokumentowała zdarzenie gospodarcze, które miało miejsce w dacie jej wystawienia, a faktura korygująca została wystawiona z powodu późniejszych zdarzeń, a więc okoliczności mających wpływ na zmianę przychodów powstałych już po wystawieniu faktury pierwotnej, takich jak np. obniżenie ceny, udzielenie rabatu, czy zwrotu towaru, fakturę korygującą należy rozliczyć na bieżąco, z datą jej wystawienia (zob. druk sejmowy nr 3432, Sejm RP VII kadencji, www.sejm.gov.pl). Istotny jest też fakt, że w art. 11 tej noweli ustawodawca wskazał, że przepisy zmienianych ustaw w nowym brzmieniu stosuje się także do korekty przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, uzyskanych lub poniesionych przed dniem wejścia w życie tej noweli. Potwierdza to wolę ustawodawcy o konieczności różnicowania skutków podatkowych korekt przychodów w zależności od przyczyn ich dokonywania, także w odniesieniu do stanów faktycznych zaistniałych przed 1 stycznia 2016 r.”


W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.


Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy Organ.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca (zwany dalej również: „Spółką”) dokonuje sprzedaży towarów i usług, w związku z czym wystawia faktury oraz rozpoznaje przychód należny zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Spółka wystawia także faktury korygujące. Przyczynami wystawienia przez Spółkę faktur korygujących są m.in.:

  1. uznanie reklamacji,
  2. przyznanie rabatu, skonta, bonifikaty, ulg, zmiana ceny w wyniku negocjacji,
  3. zwrot towaru,
  4. błędnie obliczona wartość netto sprzedanych towarów i usług,
  5. błędne określenie ceny,
  6. podwójne wystawienie faktury,
  7. błędnie określona ilość sprzedanych towarów lub usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy w przypadkach określonych powyżej w stanie faktycznym (pkt. 1 -3) korekta kwoty przychodu należnego powinna być dokonywana w momencie (w roku podatkowym) wystawienia faktury korygującej (na bieżąco), tj. czy prawidłowym jest dokonanie zmniejszenia lub zwiększenia przychodów należnych roku podatkowego, w którym wystawiono fakturę korygującą, jeżeli korekta następuje z przyczyn przedstawionych w stanie faktycznym w pkt 1-3?
  2. Czy w przypadkach określonych powyżej w stanie faktycznym (pkt 4-7) korekta kwoty przychodu należnego powinna być dokonywana w momencie (w roku podatkowym) wystawienia faktury pierwotnej (korekta wsteczna), tj. czy prawidłowym jest dokonanie zmniejszenia lub zwiększenia przychodów należnych roku podatkowego, w którym wystawiono fakturę pierwotną, jeżeli korekta następuje z przyczyn przedstawionych w stanie faktycznym w pkt 4-7?

Zdaniem Wnioskodawcy:


Ad. 1.


Zdaniem Spółki, dla odpowiedzi na pytanie nr 1 w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na fakt, że przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74 poz. 397 ze zm.) nie regulują kwestii momentu (roku) ujmowania faktur korygujących dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie z art. 12 ust. 3 tej ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.


Zdaniem Spółki przepis art. 12 ust. 3 powołanej ustawy należy interpretować w związku z przepisem art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., z którego wynika, że na kształtowanie wysokości dochodu wpływ mają przychody i koszty uzyskania przychodów powstałe w danym roku podatkowym.


Powyższe oznacza, że jeżeli powodem korekty jest zdarzenie niezależne od Spółki, niemożliwe do przewidzenia w dacie wystawienia faktury (faktury pierwotnej), np. skonto, zwrot towarów, zmiana ceny w wyniku negocjacji, Spółka obowiązana jest dokonać korekty kwoty przychodu należnego na bieżąco (w momencie, roku wystawienia faktury korygującej) nawet w przypadku, gdy wystawienie faktury korygującej następuje w latach następnych po roku podatkowym, w którym Spółka rozpoznała przychód należny w związku z wystawieniem faktury pierwotnej, ponieważ ta wartość (wynikająca z wystawionej faktury korygującej) staje się "należna" dopiero w roku podatkowym, w którym wystawiono fakturę korygującą - "bieżąca korekta". W tym przypadku dokonywana przez Spółkę korekta wynika ze zdarzeń mających miejsce po dokonaniu transakcji. Przyczyna tej korekty nie jest (nie była) więc znana w momencie dokonania sprzedaży towarów i usług (uzyskania przychodu należnego), nie jest ona skutkiem popełnionego przez Spółkę błędu w dacie wystawienia faktury pierwotnej. Nie istnieją podstawy prawne, by skutki wystawienia faktur korygujących w przypadkach wymienionych w pkt 1-3 były rozliczane wstecz poprzez korektę przychodu należnego w roku, w którym wystawiono pierwotną fakturę.


Zdaniem Wnioskodawcy, pogląd taki wyrażają także organy podatkowe. Przykładowo:

  • w interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2009 r. o sygn. IPPB5-423-135/08-2/AJ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, który twierdził, że: „pierwotne faktury VAT dokumentujące powstanie przychodu zostały bowiem wystawione w wysokości prawidłowej (korekty nie były spowodowane błędnym wystawieniem faktur VAT pierwotnych). W konsekwencji późniejsze skorygowanie przychodu, który w dacie wystawienia pierwotnych faktur VAT ustalony był przez Spółkę w sposób prawidłowy, nie powinno wpłynąć ze skutkiem wstecznym na rozliczenia podatkowe Spółki”;
  • w interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 maja 2008 r. o sygn. IP-PB3-423-296/08-2/ECH, który uznał, że: „udzielane przez Spółkę rabaty powinny skutkować zmniejszeniem przychodów okresu, w którym zostały faktycznie udzielone”,
  • w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 2 października 2007 r. w której organ podatkowy wskazał, że: „w momencie dokonania sprzedaży przez spółkę kwotą należną jest cena pierwotnie wskazana na fakturze (niepomniejszona o rabat czy skonto). Przychód należny, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy, to przychód, który w następstwie działalności gospodarczej stał się należnością (wierzytelnością). Jest to kwota zobowiązania, ustalona między stronami na skutek zawarcia stosownej umowy cywilnoprawnej. W momencie rozpoznania przychodu podatnik nie jest w stanie ustalić, jaka będzie wysokość rabatów przyznanych kontrahentom ani nawet czy rabaty te zostaną faktycznie udzielone. Kwota wskazana na fakturze stanowi należną wierzytelność, której wpływu podatnik może oczekiwać, fakt następczego przyznania rabatu lub uznania skonta, w kolejnym okresie rozliczeniowym, stanowi odrębne zdarzenie gospodarcze, które aktualizuje się po spełnieniu określonych przesłanek (np. osiągnięcie określonego poziomu zakupów, wcześniejsza zapłata). A zatem pierwotnie zadeklarowana kwota przychodu należnego w danym okresie rozliczeniowym, poprzedzającym moment przyznania rabatu, pozostaje kwotą należną w tym okresie rozliczeniowym. Brak jest więc podstaw do korygowania deklaracji, a tym samym do wstecznego korygowania przychodów ze sprzedaży, której rabat dotyczy”.

Należy podkreślić, że ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. nie zawiera definicji legalnej „przychodu należnego”. Należy przyjąć, że podatnik w momencie wystawienia faktury pierwotnej wykazuje przychód, który w danym momencie jest mu należny. Jego działanie jest w takim razie prawidłowe i zgodne z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Do przychodów należy zaliczyć tylko takie przychody, które są w danym momencie należne podatnikowi. Powyższe potwierdził również WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 26 października 2010 r. (sygn. akt I SA/Gd 563/10): „do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są należne podatnikowi, czyli są wymagalne, niewątpliwe i bezwarunkowe”. Należy wskazać, że w przypadkach określonych w pkt 1-3 stanu faktycznego, w dacie wystawienia faktury pierwotnej Spółka mogła od nabywców towarów i usług zażądać zapłaty tylko takiej kwoty, jaka wynikała z tej faktury. Ponadto ani Spółka, ani nabywcy jej towarów i usług nie byli w stanie przewidzieć w momencie dokonania pierwotnej transakcji sprzedaży, czy kwota ostatecznie ulegnie zmianie. Zdaniem Spółki, założeniem racjonalnego prawodawcy nie było wskazanie w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., że kwotą przychodu należnego w momencie dokonania transakcji skutkującej powstaniem obowiązku podatkowego jest kwota nie tylko niewymagana na moment dokonania transakcji, lecz również o nieznanej wysokości, a także wątpliwa i uwarunkowana czynnikami ustalonymi w umowie między Spółką a jej klientem. Taki pogląd prowadziłby do wniosku, że przychodem należnym jest też przychód nienależny, o ile kiedyś stanie się należnym. Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. stanowią natomiast, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Wobec powyższego, zdaniem Spółki, uwzględnienie faktur korygujących wystawianych przez Spółkę wskutek zdarzeń przedstawionych w stanie faktycznym w przypadkach określonych w pkt 1-3 w bieżących rozliczeniach (w roku wystawienia faktur korygujących) jest prawidłowe, nawet w przypadku, gdy pierwotna faktura została wystawiona w innym, poprzednim roku (latach) podatkowym. Prezentowane stanowisko Spółki znajduje swoje potwierdzenie przykładowo w wyroku WSA w Opolu z dnia 28 kwietnia 2010 r. (sygn. akt I SA/Op 46/10): „przychód podatkowy (należny) powstały w roku podatkowym, należy pomniejszyć o wszelkie udzielone w tym okresie upusty, również w sytuacji, gdy upusty te dotyczą sprzedaży - przychodu wcześniejszych łat podatkowych, a zostały przyznane w tym właśnie roku podatkowym.”


Ad. 2.


W przypadku natomiast, gdy wystawienie faktury korygującej jest wynikiem błędu popełnionego w dacie wystawienia faktury pierwotnej (np. błędnie określono cenę, wartość netto, ilość towaru lub stawkę podatku, wystawiono "podwójnie" fakturę), korekcie powinna podlegać kwota przychodu należnego w roku, w którym wystawiona została faktura pierwotna. (wsteczna korekta). W przypadkach określonych w stanie faktycznym w pkt 4-7:

  • przychód należny wynikający z wystawienia faktury pierwotnej określony został w nieprawidłowej wysokości,
  • przyczyną korekty jest zdarzenie zależne od Spółki,
  • kwota wskazana na fakturze nie stanowiła należnej wierzytelności, której otrzymania podatnik (Spółka) mógł oczekiwać,
  • wystawienie faktur korygujących w przypadkach określonych w pkt 4-7 nie stanowi odrębnego zdarzenia gospodarczego.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadkach wymienionych w pkt 4-7 stanu faktycznego, Spółka obowiązana jest do wstecznej korekty przychodu należnego w roku, w którym Spółka ten przychód uzyskała, w związku z wystawieniem faktur pierwotnych.


W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, po uwzględnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 19 stycznia 2018 roku, sygn. akt II FSK 3635/15 w świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie momentu rozpoznania przychodu w związku z wystawianymi fakturami korygującymi na skutek:

  • uznania reklamacji, przyznania rabatu, skonta, bonifikaty, ulgi, zmiany ceny w wyniku negocjacji i zwrotu towaru – za prawidłowe,
  • błędnego obliczenia wartości netto sprzedanych towarów i usług, błędnego określenia ceny, podwójnego wystawienia faktury, błędnego określenia ilości sprzedanych towarów lub usług – za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznm.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  • z zastosowaniem art. 119a;
  • w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj