2018.09.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-3.4012.526.2018.2.JM

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.526.2018.2.JM
z 7 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2018 r. (data wpływu 3 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

prawa do częściowego odliczenia podatku od wydatków poniesionych na zaprojektowanie i wybudowanie hali sportowo-widowiskowej – jest nieprawidłowe;

prawa do częściowego odliczenia podatku według prewspółczynnika jednostki organizacyjnej – jest nieprawidłowe;

niepodlegania opodatkowaniu czynności nieodpłatnego udostępniania obiektów/urządzeń sportowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku od wydatków poniesionych na zaprojektowanie i wybudowanie hali sportowo-widowiskowej, prawa do częściowego odliczenia podatku według prewspółczynnika jednostki organizacyjnej oraz niepodlegania opodatkowaniu czynności nieodpłatnego udostępniania obiektów/urządzeń sportowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 sierpnia 2018 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz dodatkową opłatę od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Miasto jest gminą miejską na prawach powiatu i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018 r. poz. 994 t. j.) oraz w związku z art. 91 i art. 92 ustawy o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2018 r poz. 995 t. j.) Miasto jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, posiada osobowość prawną i samodzielność, realizuje zadania określone w ustawie o samorządzie gminnym oraz wykonuje, określone ustawami, zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie jej przypisanym. Zakres jej działania to wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym podstawowym celem działania Gminy Miasta jest realizacja zadań własnych gminy, do których należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Należą do nich między innymi sprawy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, edukacja publiczna, ochrona zdrowia, współpraca i działalność na rzecz organizacji pozarządowych.

W celu wykonywania zadań Miasto może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym organizacjami pozarządowymi. Jednostki organizacyjne Miasta tworzy, przekształca i likwiduje oraz wyposaża w majątek Rada Miejska. Statut jednostki organizacyjnej określa m.in. zakres jej działania, siedzibę, zakres wyposażenia w majątek trwały oraz zakres uprawnień dotyczący rozporządzania powierzonym majątkiem. Organizację i zasady funkcjonowania jednostek organizacyjnych Miasta wykonujących zakres działań wskazanych w statucie jednostki, określają regulaminy organizacyjne ustalone przez Prezydenta, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Z dniem 1 stycznia 2017 roku Miasto dokonało centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług i od tego dnia prowadzi wspólnie rozliczenia podatku VAT wraz ze wszystkimi swymi jednostkami organizacyjnymi. Wszystkie wydatki ponoszone przez Miasto i jej jednostki organizacyjne dokumentowane są fakturami wystawionymi na Miasto ze wskazaniem właściwej jednostki organizacyjnej, jako odbiorcy danej usługi/towaru.

Zgodnie z ustawą o VAT, każda jednostka organizacyjna Miasta, dla celów odliczania podatku VAT, ustala odrębnie dla swojej jednostki wskaźnik proporcji o którym mowa w art. 86 oraz art. 90 ustawy o VAT.

Gmina Miasto realizuje przedsięwzięcie pn. „…” w ramach Programu Inwestycji o szczególnym znaczeniu dla Sportu – Edycja 2017, dofinansowane ze środków Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej Ministerstwa Sportu i Turystyki.

Celem przedsięwzięcia jest budowa hali sportowo-widowiskowej.

Wybudowany obiekt spełniać będzie szereg funkcji sportowych. Ponadto przewidywany jest również wynajem pomieszczeń osobom fizycznym i przedsiębiorstwom, a z uwagi na parametry funkcjonalne możliwe będzie organizowanie przedsięwzięć o charakterze masowym i komercyjnym. Jednakże priorytetem będzie przeprowadzanie rozgrywek I ligowych w piłce siatkowej rangi krajowej i międzynarodowej oraz umożliwienie przeprowadzania treningów młodzieży szkolnej, rozgrywek młodzieży szkolnej w piłce siatkowej, nożnej, koszykowej, piłce ręcznej jak i w innych dyscyplinach sportu. Wybudowana hala zapewni osobom z niej korzystającym wysoki standard, bezpieczeństwo i komfort, odpowiadający standardom międzynarodowym. Przyjęte parametry funkcjonalno-przestrzenne hali, dostosowane będą do potrzeb i możliwości ekonomiczno-organizacyjnych Miasta, a także będą spełniały wymogi federacji sportowych, co umożliwi przeprowadzanie rozgrywek z zakresu różnych sportów halowych tj. piłki siatkowej, koszykówki, piłki ręcznej, piłki nożnej na aktualnym poziomie rozgrywkowym klubów sportowych, a także umożliwi kontynuowanie działalności sportowej w przypadku awansu klubu do najwyższej klasy rozgrywkowej.

Obiekt będzie składał się z hali głównej sportowej z możliwością rozgrywania meczów w siatkówce, koszykówce, piłce ręcznej, z salą treningową i rozgrzewkową, zapleczem przebieralniowo sanitarnym, gastronomicznym, administracyjnym, technicznym i magazynowym. Zaprojektowany układ trybun umożliwi wielofunkcyjne wykorzystanie budynku także podczas widowisk sportowych i koncertów. Ponadto w skład obiektu wchodzić będzie zaprojektowana wielofunkcyjna sala konferencyjna.

Realizacja projektu przyczyni się do realizacji następujących celów:

rozbudowy bazy sportowej w Polsce i zwiększenia możliwości organizacji imprez sportowych rangi krajowej i międzynarodowej w piłce siatkowej, co jest szczególnie istotne w Polsce …, gdzie brakuje tradycji i bazy do uprawiania sportów halowych na odpowiednim poziomie,

zwiększenia dostępności dzieciom i młodzieży do nowoczesnych i bezpiecznych obiektów sportowych,

popularyzacji sportu i aktywnego stylu życia,

poprawy stanu zdrowia i ogólnej sprawności fizycznej osób korzystających z obiektu,

wychowania przez sport w duchu współzawodnictwa i zdrowej rywalizacji.

Budynek zostanie przystosowany dla osób niepełnosprawnych.

Cały teren pod realizację zadania inwestycyjnego jest własnością Gminy Miasta. Bieżące funkcjonowanie obiektu będzie finansowane ze środków publicznych – zabezpieczanych corocznie w budżecie miasta.

Powyższe zadanie inwestycyjne będzie finansowane ze środków własnych Miasta oraz z Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej.

Przewiduje się, że w godzinach porannych hala będzie wykorzystywana przez stowarzyszenia i szkoły oraz podmioty prywatne. Godziny około południowe w głównej mierze przeznaczone będą na cele realizacji treningów Klubu Sportowego „”. W godzinach popołudniowych hala będzie udostępniana na treningi akademii piłkarskich: „”, „”, i w miarę potrzeb podmiotom zajmującym się szkoleniem dzieci i młodzieży w zakresie piłki siatkowej, współpracującym z Klubem Sportowym „”. W godzinach wieczornych przewiduje się wynajmy hali innym stowarzyszeniom i/lub podmiotom prywatnym. W soboty i niedziele hala będzie przeznaczona głównie na organizację meczów I ligowych Klubu Sportowego „”, gal: boksu, MMA, Karate Kyokushin, kickboxingu, itp. oraz targów, koncertów i innych przedsięwzięć o charakterze masowym oraz komercyjnym.

Zgodnie ze złożonym wnioskiem nr … w sprawie dofinansowania zadania „”, który stanowi integralną cześć umowy nr X o dofinansowanie ze środków Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej zadania inwestycyjnego w ramach programu inwestycji o szczególnym znaczeniu dla sportu-edycja 2017, wybudowany obiekt zostanie powierzony w trwały zarząd Ośrodkowi Sportu i Rekreacji – jednostce budżetowej Miasta. Zgodnie ze statutem Ośrodka Sportu i Rekreacji do podstawowych zadań Ośrodka należy:

prowadzenie działalności w zakresie upowszechniania i promowania kultury fizycznej;
programowanie i współpraca z organizacjami kultury fizycznej przy realizacji wszelkich usług i zadań z zakresu kultury fizycznej, w tym między innymi na rzecz osób niepełnosprawnych;
udostępnianie bazy sportowej i rekreacyjnej wg zapotrzebowania społecznego:
1. klubów i związków sportowych,
2. organizacji pozarządowych prowadzących działalność w zakresie kultury fizycznej,
3. innych organizacji pozarządowych,
4. osób indywidualnych,
5. innych zainteresowanych;
prowadzenie działalności programowej, promocyjnej i reklamowej w zakresie statutowej działalności Ośrodka;
organizowanie zajęć, zawodów i imprez sportowo-rekreacyjnych, turystycznych oraz innych promujących miasto i aktywny sposób spędzania czasu;
właściwa eksploatacja, konserwacja i rozbudowa bazy sportowej, rekreacyjnej na terenie działania.

Ponadto Ośrodek:

prowadzi działalność wspomagającą osiąganie głównych celów statutowych w zakresie:
1. świadczenia usług transportowych, noclegowych, gastronomicznych,
2. świadczenia usług turystycznych i szkoleniowych,
3. świadczenia usług z zakresu informacji turystycznej,
4. najmu lokali użytkowych,
5. wypożyczania sprzętu sportowego i turystycznego,
6. udostępniania powierzchni reklamowych;
realizuje inne zadania zlecone przez Prezydenta Miasta.

Przekazanie w trwały zarząd Ośrodkowi Sportu i Rekreacji hali sportowo-widowiskowej zapewni prawidłowe jej funkcjonowanie i wykorzystanie. Wybudowana hala będzie przede wszystkim wykorzystywana na realizację zadań własnych Miasta w zakresie upowszechniania kultury fizycznej, sportu i rekreacji. Obok realizacji zadań własnych Miasta obiekt będzie wykorzystywany do działalności dodatkowej przy organizacji różnego rodzaju przedsięwzięciach o charakterze masowym, komercyjnym, czy wynajmu pomieszczeń przez osoby fizyczne lub podmioty gospodarcze.

Zasady korzystania z obiektu będą zgodne z zarządzeniem nr … Prezydenta Miasta z dnia X w sprawie … .

Uchwałą nr … Rady Miejskiej z dnia Y w sprawie …, powierzono Prezydentowi Miasta uprawnienia do określenia sposobu ustalania cen i opłat za korzystanie z obiektów i urządzeń Ośrodka Sportu i Rekreacji oraz przedszkoli, szkół i placówek oświatowych. Na mocy ww. uchwały Prezydent Miasta wydanym Zarządzeniem nr … z dnia X określił zasady ustalania opłaty należnej, zasady stosowania ulg przy wnoszeniu opłaty należnej oraz określił zasady stosowania zwolnień z wnoszenia opłaty należnej zarówno Ośrodkowi Sportu i Rekreacji jak i przedszkolom, szkołom i placówkom oświatowym prowadzonym przez Miasto. Zgodnie z przywołanym Zarządzeniem korzystanie z obiektów/urządzeń sportowych odbywa się odpłatnie na podstawie zawieranych umów. Jeżeli zaś przemawia za tym ważny interes Miasta, opłata należna za korzystanie z obiektów/urządzeń może zostać pomniejszona:

ze względu na rodzaj prowadzonej działalności, tj. gdy podmiot realizując zadanie publiczne świadczy na bazie danego obiektu/urządzenia usługi:
1. statutowe w zakresie kultury fizycznej (nieodpłatnie – o 10%, wyłącznie na rzecz dzieci i młodzieży – o 10%, wyłącznie na rzecz mieszkańców … – o 10%) łącznie maksymalnie – o 30%,
2. statutowe w zakresie kultury fizycznej i uczestniczy we współzawodnictwie sportowym w grach zespołowych reprezentując Miasto w rozgrywkach ogólnopolskich w kategorii seniora na poziomie, co najmniej I ligi – o 90%, a II ligi – o70%,
3. statutowe w zakresie kultury fizycznej i realizuje szkolenie sportowe grup dziecięcych/młodzieżowych w oparciu o porozumienie z podmiotem, o którym mowa w pkt 1 lit. b, odpowiednio o – 90% lub o 70%,
4. organizuje imprezy o charakterze charytatywnym lub patriotycznym, uzgodnione z Prezydentem – o 90%;
ze względu na rodzaj podmiotu:
1. poradnia medycyny sportowej – do 30%,
2. szkoła wyższa – do 70%,
3. działając na rzecz bezpieczeństwa publicznego, w tym w szczególności w zakresie ratownictwa medycznego i obronności, wykonujący dodatkowo na rzecz Miasta nieodpłatnie zadania publiczne, w tym związane z organizacją miejskich obchodów świąt państwowych/regionalnych/miejskich oraz rocznic historycznych – do 70%,
4. drużyny harcerskie działające na terenie …, realizujące zadania statutowe – do 90%,
5. jednostki organizacyjne Miasta i instytucje kultury mające siedziby w … – do 90%.

Ponadto § … przywołanego Zarządzenia … określa zasady stosowania zwolnień z wnoszenia opłaty należnej. Z wnoszenia opłaty należnej może zostać zwolniony podmiot:

który świadczy usługi statutowe na bazie danego obiektu/urządzenia jeżeli przemawia za tym ważny interes Miasta i spełnia, co najmniej jeden warunek, z niżej wymienionych:
- realizując zadania własne Miasta, w oparciu o stosowną umowę, uczestniczy jednocześnie we współzawodnictwie sportowym dzieci i młodzieży w sportach uznanych w … za wiodące,
- realizując zadania własne Miasta, w oparciu o stosowną umowę lub w oparciu o umowę na współorganizację zadania zawartą z jednostką udostępniającą, organizuje wydarzenie adresowane do mieszkańców … i innych osób, które zostały objęte patronatem Prezydenta,
sprawuje profilaktyczną opiekę zdrowotną nad dziećmi i młodzieżą w szkołach prowadzonych przez Miasto,
jeśli obiekt/urządzenie, który, powstał w wyniku realizacji inwestycji współfinansowanych ze środków Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej bądź z innych źródeł zewnętrznych, jest niezbędny do wykonywania zadań publicznych realizowanych na podstawie umów zawartych przez Miasto z polskimi/okręgowymi związkami sportowymi lub innymi szczebla centralnego, stosownie do postanowień zawartych w umowach/porozumieniach dotyczących realizacji i współfinansowania danej inwestycji/danego zadania publicznego.
ponadto z wnoszenia opłaty należnej zwalnia się również jednostki udostępniające oraz Żłobek i placówki opiekuńczo-wychowawcze, w przypadku realizacji na bazie tych obiektów/urządzeń usług statutowych.

Przez ważny interes Miasta należy rozumieć realizację zadania publicznego uznanego za priorytetowe w Mieście, tj. określonego przez Radę Miejską corocznie w programie współpracy Miasta z organizacjami pozarządowymi i podmiotami, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Na podstawie Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 roku w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193), Ośrodek Sporu i Rekreacji ustalił odrębnie wskaźnik proporcji o którym mowa w art. 86 ustawy o VAT oraz proporcję o której mowa w art. 90 ustawy o VAT.

W odpowiedzi na pytanie: „Czy najem hali sportowo-widowiskowej będzie miał formę działalności stałej (tj. określona powierzchnia jest stale wykorzystywana na działalność komercyjną), czy też najem hali sportowej będzie miał formę działalności incydentalnej (wynajem godzinowy)?”, Wnioskodawca wskazał, że najem hali widowiskowo-sportowej będzie miał formę działalności ciągłej, tzn. umowy na najem będą podpisywane na określony czas, np. rok szkolny, pomieszczenia udostępniane będą w określone dni, w określonych godzinach. Wynajmowane będą także pomieszczenia biurowe. Hala widowiskowo-sportowa wynajmowana będzie także na organizację koncertów, pokazów itp. Najmy te będą miały charakter incydentalny. Dominującą formą wykorzystania Hali sportowo-widowiskowej będzie udostępnianie w pierwszej kolejności na mecze i treningi drużyn 1.ligowych: … (piłka nożna) i … (piłka siatkowa), a także na działalność statutową Ośrodka Sportu i Rekreacji (zadania własne miasta w zakresie propagowania sportu i rekreacji, czyli użyczania m.in. szkołom i przedszkolom).

W odpowiedzi na pytanie: „Jeżeli udostępnianie hali sportowo-widowiskowej będzie miało charakter incydentalny (okazjonalny), to należy wskazać z jaką częstotliwością na przestrzeni tygodnia będzie występowało odpłatne udostępnianie hali?”, Wnioskodawca wskazał, że charakter incydentalny – niemożliwy w chwili obecnej do wyszacowania – będzie miało sporadyczne użyczanie hali na koncerty, spektakle itp.

W odpowiedzi na pytanie: „Jaka będzie wartość sprzedaży z tytułu najmu hali sportowo-widowiskowej?”, Wnioskodawca wskazał, że szacuje się, że dochody z tytułu najmu pomieszczeń hali widowiskowo-sportowej wynosić będą ok. 345 tys. w skali roku.

W odpowiedzi na pytanie: „W jakiej relacji będzie pozostawał czynsz z tytułu najmu hali sportowo-widowiskowej z nakładami ponoszonymi na budowę hali? Proszę podać wielkość udziału.”, Wnioskodawca wskazał, że łączna wartość zadania inwestycyjnego „” wynosi 36.946.283 zł (wg stanu na dz. 31.07.2018 r.). Relacja czynszu z tytułu najmu hali w stosunku do kosztów budowy wynosi 0,93%.

Hala sportowo-widowiskowa w związku z działalnością Ośrodka Sportu i Rekreacji będzie służyła do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W odpowiedzi na pytanie: „Czy hala sportowo-widowiskowa będzie wykorzystywana przez Miasto wraz z jej jednostką organizacyjną do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług?”, Wnioskodawca wskazał, że hala sportowo-widowiskowa będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej oraz do realizacji zadań statutowych Ośrodka Sportu i Rekreacji, czyli do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

W odpowiedzi na pytanie: „W sytuacji, gdy hala sportowo-widowiskowa będzie wykorzystywana przez Miasto wraz z jej jednostką organizacyjną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, to czy będzie istniała możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?”, Wnioskodawca wskazał, że zdecydowana większość kosztów ponoszonych na funkcjonowanie hali sportowo-widowiskowej (od 70 do 90%) to koszty niedające się przyporządkować do skonkretyzowanego rodzaju działalności OSIR. Tylko nieznaczną część kosztów będzie można przypisać czynnościom związanym stricte z prowadzeniem działalności gospodarczej lub celom innym niż działalność gospodarcza (statutowym).

W odpowiedzi na pytanie: „W sytuacji, gdy hala sportowo-widowiskowa będzie wykorzystywana zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności zwolnionych od podatku VAT, to należy wskazać czy Wnioskodawca będzie miał obiektywną możliwość odrębnego przyporządkowania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT i z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT?”, Wnioskodawca wskazał, że hala sportowo-widowiskowa nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Miastu przysługuje częściowe prawo do odliczenia podatku VAT od faktur za zaprojektowanie i wybudowanie hali sportowo-widowiskowej?
Czy przy odliczeniu podatku od faktur na zaprojektowanie i wykonanie hali sportowo-widowiskowej Miasto ma prawo zastosować proporcję obliczoną przez Ośrodek Sportu i Rekreacji?
Czy od nieodpłatnego udostępniania obiektów/urządzeń sportowych klubom sportowym, stowarzyszeniom oraz organizacjom pozarządowym z terenu Miasta należy naliczyć podatek VAT należny i odprowadzić do Urzędu Skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Miasto stoi na stanowisku, że od wydatków poniesionych na zaprojektowanie, wybudowanie i pierwsze wyposażenie nowo wybudowanej hali sportowej przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT zgodnie z art. 86 i art. 90 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wskazano we wniosku o dofinansowanie, który stanowi integralną cześć umowy, przewiduje się wykorzystanie obiektu przez kluby sportowe, stowarzyszenia, szkoły, podmioty zajmujące się szkoleniem dzieci i młodzieży w zakresie piłki nożnej, i siatkowej oraz przez podmioty prywatne. Ponadto obiekt będzie wykorzystywany do różnego rodzaju przedsięwzięć o charakterze masowym oraz komercyjnym. Dostęp i zasady korzystania z przedmiotowego obiektu będą zgodne z Zarządzeniem nr … Prezydenta Miasta w sprawie … . Zgodnie z przywołanym zarządzeniem korzystanie z obiektu odbywać się będzie odpłatnie na podstawie zawieranych umów jeżeli nie zostaną spełnione warunki określone w § … ww. zarządzenia.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.” W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a w brzmieniu „kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług”. W oparciu o przytoczony art. 86 podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego jeżeli okoliczności towarzyszące nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika dokonywane są w celu ich wykorzystania w ramach prowadzonej działalności.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje – co do zasady – w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Ponadto w art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT zastrzeżono, iż odliczenia można dokonać nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzyma fakturę lub dokument celny. Jeżeli jednak podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w ww. terminie (w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy od danej czynności i podatnik otrzymał fakturę dokumentującą zakup), to podatnik może odliczyć VAT naliczony w deklaracji podatkowej w jednym z dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych – art. 86 ust. 10b i ust. 11. Nieskorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w danym okresie rozliczeniowym, a także w dwóch następnych, nie pozbawia podatnika prawa do odliczenia podatku VAT w późniejszym terminie. Jeżeli bowiem podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w art. 86 ust. 10, 10d, 10e i 11, może on – w myśl art. 86 ust. 13 ustawy o VAT – obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W związku z powyższym Miastu … zgodnie z art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach określonych w ust. 10, 10b, 11. W przypadku nie odliczenia podatku należnego w wymienionych terminach od zakupów usług Miastu przysługuje prawo do złożenia korekty w ciągu 5 lat, licząc od początku roku w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 86 ust. 7b „w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.” Przez wytworzenie nieruchomości „rozumie się wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym” – art. 2 pkt 14 a ustawy o VAT.

Wyrażoną w artykule 86 ust. 1 zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 90, art. 91, 90a ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas gdy zostaną spełnione warunki, tzn. odliczenia dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi z których nabyciem podatek został naliczony będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Niewątpliwie odpłatne udostępnianie hali sportowo-widowiskowej na gruncie ustawy o VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 będzie stanowiło czynność polegającą na wykorzystywaniu nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w zakresie w jakim będą to czynności związane z działalnością gospodarczą Miasta.

Ad. 2

Zdaniem Miasta w przypadku częściowego prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony tzn. jeżeli będzie prowadzona działalność gospodarcza polegająca na odpłatnym udostępnieniu wybudowanej hali sportowo-widowiskowej należy zastosować proporcję wynikającą z art. 86 i 90 ustawy o VAT obliczoną przez jednostkę organizacyjną, w której trwałym zarządzie będzie wybudowana hala, czyli Ośrodka Sportu i Rekreacji.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym „sposobem określenia proporcji”, który powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykorzystywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Na podstawie art. 86 ust. 22 zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykonywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz.U.2015.2193).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Wśród jednostek wymienionych w przywołanym rozporządzeniu są samorządowe jednostki budżetowe utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego. Zatem sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający ustala się odrębnie dla każdej utworzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego jednostki organizacyjnej realizującej jej zadania. Tym samym proporcja o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy powinna zostać obliczona dla każdej jednostki organizacyjnej utworzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego oddzielnie. Na podst. art. 86 ust. 1 podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w odniesieniu do treści art. 86 ust. 2a „sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć”. Art. 90 ust. 1 stanowi „w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego”. Natomiast art. 90 ust. 3 stanowi, „proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo”.

Zgodnie z art. 90 pkt 10a ustawy o VAT „W przypadku jednostki samorządu terytorialnego proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Przepisy ust. 3-6 i 8-10 stosuje się odpowiednio.” Pkt 10b ustawy określa jednostki organizacyjne jednostki samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 10a, przez które rozumie się:

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy;
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Odnosząc się do powyższego Miastu przysługuje prawo częściowego obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur zakupu towarów i usług służących do wybudowania hali sportowo-widowiskowej przy zastosowaniu proporcji o której mowa w art. 86 i 90 ustawy o VAT obliczonej dla jednostki organizacyjnej jaką jest Ośrodek Sportu i Rekreacji oraz należy dokonywać 10 letniej korekty zgodnie z proporcją Ośrodka Sportu i Rekreacji.

Ad. 3

Miasto uważa, że umożliwienie nieodpłatnego korzystania z nowo wybudowanej hali sportowo-widowiskowej zgodnie z przytoczonym Zarządzeniem … Prezydenta Miasta …, podmiotom, które wykonują zadania własne Miasta nie stanowi czynności związanych z odpłatnym świadczeniem usług w myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Gmina Miasto stoi na stanowisku, że nieodpłatne udostępnienie obiektu zgodnie z zasadami określonymi w cytowanym zarządzeniu jest ściśle związane z celami i zadaniami Miasta.

Niewątpliwie nieodpłatne udostępnianie hali sportowo-widowiskowej przez Ośrodek Spotu i Rekreacji zgodnie z Zarządzeniem … nie stanowi czynności podlegających ustawie o VAT. Nieodpłatne udostępnienie obiektu zależeć będzie od okoliczności zawartych w przytoczonym zarządzeniu oraz określać będzie zawarta umowa z podmiotem wykonującym zadania własne Miasta nałożone ustawą o samorządzie gminnym i służyć będzie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy z zakresu kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, upowszechnienie i rozwój kultury fizycznej, współpraca i działalność na rzecz organizacji pozarządowych.

Przedmiotowe, nieodpłatne udostępnienie hali będzie realizacją zadania publicznego uznanego za priorytetowe w Mieście, tj. określone przez Radę Miejską corocznie w programie współpracy Miasta z organizacjami pozarządowymi i podmiotami o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o pożytku publicznym i o wolontariacie. W przedmiotowym stanie Miasto będzie realizowało zadania własne określone ustawą o samorządzie gminnym i wobec powyższego nieodpłatne udostępnienie hali sportowo-widowiskowej określone w § … Zarządzenia nr … Prezydenta Miasta z dnia X nie będzie stanowiło czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Stosownie do przedstawionego zdarzenia przyszłego zastosowanie będzie miał art. 15 ust. 6 ustawy o VAT w myśl którego, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawą, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego w zakresie:

prawa do częściowego odliczenia podatku od wydatków poniesionych na zaprojektowanie i wybudowanie hali sportowo-widowiskowej – jest nieprawidłowe;

prawa do częściowego odliczenia podatku według prewspółczynnika jednostki organizacyjnej – jest nieprawidłowe;

niepodlegania opodatkowaniu czynności nieodpłatnego udostępniania obiektów/urządzeń sportowych – jest prawidłowe.

Na wstępie należy wyjaśnić, że z dniem 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), zwana dalej „ustawą centralizacyjną”.

Jak wynika z art. 3 ustawy centralizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Ponadto, na mocy art. 4 ustawy centralizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy centralizacyjnej, ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej – rozumie się przez to:

utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Ponadto jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

W myśl art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

Według art. 86 ust. 2d ustawy, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu (art. 86 ust. 2e ustawy).

Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy, proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

W tym miejscu należy wskazać, że w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji (art. 86 ust. 2h ustawy).

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie delegacji zawartej w przepisie art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U., poz. 2193), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia). W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia, pod pojęciem jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego rozumie się:

urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
jednostkę budżetową,
zakład budżetowy.

Z kolei jednostką budżetową jest, stosownie do § 2 pkt 6 rozporządzenia, utworzona przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządowa jednostka budżetowa.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie proporcji w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Według § 3 ust. 3 rozporządzenia w sprawie proporcji – jako sposób określenia proporcji uznaje się w przypadku jednostki budżetowej sposób ustalony według wzoru:

X = A x 100/ D

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

X – proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

A – roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez jednostkę budżetową, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej,

D – dochody wykonane jednostki budżetowej.

Zgodnie z § 2 pkt 10 ww. rozporządzenia przez dochody wykonane jednostki budżetowej – rozumie się dochody obejmujące dochody publiczne w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, z wyjątkiem dochodów, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b-d i pkt 5 ustawy o finansach publicznych, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz środki pochodzące ze źródeł zagranicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, zrealizowane lub otrzymane przez tę jednostkę, wynikające ze sprawozdania z wykonania:

planu finansowego jednostki budżetowej oraz
planu dochodów i wydatków zgromadzonych na wydzielonym rachunku, o którym mowa w art. 223 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, jeżeli dana jednostka budżetowa prowadzi taki rachunek

-powiększone o kwotę stanowiącą równowartość środków przeznaczonych na zasilenie tej jednostki celem realizacji przypisanych jej zadań jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem środków przeznaczonych na wypłatę, na podstawie odrębnych przepisów, zasiłków, zapomóg i innych świadczeń o podobnym charakterze na rzecz osób fizycznych.

W myśl § 3 ust. 5 rozporządzenia w sprawie proporcji, dochody wykonane urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, dochody wykonane jednostki budżetowej oraz przychody wykonane zakładu budżetowego nie obejmują odpowiednio dochodów lub przychodów uzyskanych z tytułu:

dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane odpowiednio przez jednostkę samorządu terytorialnego lub jednostkę organizacyjną jednostki samorządu terytorialnego do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane odpowiednio do środków trwałych jednostki samorządu terytorialnego lub jednostki organizacyjnej jednostki samorządu terytorialnego – używanych na potrzeby prowadzonej przez te jednostki działalności;
transakcji dotyczących:
1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych,
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 ustawy, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, że dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Według art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, w związku z czym przyznano jej na podstawie ust. 2 powołanego przepisu osobowość prawną. Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Jak wskazano we wniosku hala sportowo-widowiskowa będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej oraz do realizacji zadań statutowych Ośrodka Sportu i Rekreacji, czyli do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy więc uznać, że w świetle przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim przedmiotowa hala sportowo-widowiskowa będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Mając zatem na uwadze brzmienie cytowanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Miasta jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku. W konsekwencji, z tytułu zakupów, które można przyporządkować wyłącznie do czynności opodatkowanych, Miastu będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego. Jednocześnie w odniesieniu do zakupów, które w całości będą służyły czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia.

Natomiast w odniesieniu do tych zakupów, które wykorzystywane będą zarówno do celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej oraz do celów innych niż działalność gospodarcza, a Zainteresowany nie będzie w stanie ich powiązać z konkretnymi kategoriami działalności, będzie miał obowiązek stosowania proporcji określonej w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

W rozpatrywanej Wnioskodawca przekazał halę sportowo-widowiskową Ośrodkowi Sportu i Rekreacji (jednostce budżetowej). Wobec powyższego kwotę podatku naliczonego należy obliczyć zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz zawartych w rozporządzeniu z dnia 17 grudnia 2015 r., z wykorzystaniem sposobu ustalonego dla jednostki budżetowej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych przez Wnioskodawcę zarówno do działalności gospodarczej, jak również do celów innych niż działalność gospodarcza i w sytuacji gdy Miasto nie będzie miało możliwości przypisania tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej, do wyliczenia kwoty podatku naliczonego przyporządkowanej do działalności gospodarczej, Zainteresowany będzie zobowiązany zastosować proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz rozporządzenia w sprawie proporcji, z wykorzystaniem sposobu ustalonego dla jednostki budżetowej.

Przy czym należy zauważyć, że w opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że hala sportowo-widowiskowa nie będzie wykorzystywana do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wobec tego wyliczony na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 2a ustawy i rozporządzenia w sprawie proporcji z wykorzystaniem sposobu ustalonego dla jednostki budżetowej podatek naliczony, przypisany do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, będzie podlegał odliczeniu w całości.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że nieznaczną część kosztów będzie można przypisać czynnościom związanym stricte z prowadzeniem działalności gospodarczej lub celom innym niż działalność gospodarcza (statutowym).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca będzie miał możliwość przyporządkowania nieznacznej części wydatków w całości do celów działalności gospodarczej, do czynności opodatkowanych to w odniesieniu do tych wydatków Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z wydatkami na zaprojektowanie i wybudowanie hali sportowo-widowiskowej.

Natomiast odnosząc się wydatków, które Wnioskodawca będzie mógł przypisać czynnościom stricte związanym z celami innym niż działalność gospodarcza (statutowymi), to należy stwierdzić, że skoro będzie istniała możliwość przyporządkowania nieznacznej części wydatków wyłącznie do celów innych niż działalność gospodarcza, to Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi wydatkami.

Zatem oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku od wydatków poniesionych na zaprojektowanie i wybudowanie hali sportowo-widowiskowej oraz prawa do częściowego odliczenia podatku według prewspółczynnika jednostki organizacyjnej – z uwagi na oparcie przez Wnioskodawcę prawa do częściowego odliczenia podatku o art. 90 ustawy, który nie ma zastosowania w rozpatrywanej sprawie oraz nieuwzględnienia przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku okoliczności, że nieznaczną część kosztów będzie można przypisać czynnościom związanym stricte z prowadzeniem działalności gospodarczej lub celom innym niż działalność gospodarcza (statutowym) – należało uznać je za nieprawidłowe.

Odnosząc się do niepodlegania opodatkowaniu czynności nieodpłatnego udostępniania obiektów/urządzeń sportowych, należy wskazać, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Ponadto, w myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Należy zauważyć, że jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonując wykładni powołanych wyżej przepisów art. 15 ust. 6 ustawy i art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE należy rozgraniczyć sferę imperium, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej oraz urząd obsługujący ten organ, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy (urzędy) nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Powyższy przepis nie jest samodzielną podstawą do określenia, kiedy organ władzy publicznej bądź obsługujący ten organ urząd jest podatnikiem VAT. Nie można go bowiem interpretować w oderwaniu od wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy definicji podatnika jako podmiotu wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu ust. 2 tego artykułu, przy czym działalność ta musi być wykonywana samodzielnie – we własnym imieniu i na własny rachunek.

Dla ustalenia, czy konkretna, nieodpłatna czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z uznaniem jej za odpłatne świadczenie usług, istotny jest cel jej świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisuje się w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Ponadto z powyższego wynika, że opodatkowaniu VAT podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług, które nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika.

Przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu podlega jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności m.in. do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie.

Analizując natomiast treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

Przy czym, za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (świadczone do celów innych niż działalność gospodarcza) należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.

Natomiast przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, należy rozumieć te usługi, które są wykonywane nieodpłatnie w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej podatnika, potrzebami związanymi z funkcjonowaniem prowadzonego przedsiębiorstwa. W tym więc aspekcie winny być rozpatrywane działania podejmowane przez dany podmiot.

Podkreślić należy, że przepis art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy ma zastosowanie tylko do tych spośród usług nieodpłatnych, które nie spełniają warunku w nim wymienionego, tj. dotyczy tych usług nieodpłatnych, które służą celom innym niż działalność gospodarcza podatnika. Jeśli ww. warunek nie jest spełniony, nie może być mowy o potraktowaniu usługi świadczonej nieodpłatnie jako usługi odpłatnej i objęcie jej zakresem opodatkowania VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców miasta. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. Organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia miasta należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których miasto nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a miasto realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy należy zauważyć, że świadczenie polegające na nieodpłatnym udostępnianiu obiektów/urządzeń sportowych, realizowane w ramach wykonywania zadań własnych miasta w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, niewątpliwie stanowić będzie sprawę publiczną, należącą do sfery działalności jednostki samorządowej.

Mając na uwadze powyższe w kontekście niniejszej sprawy należy stwierdzić, że wykonywana przez Wnioskodawcę ww. czynność, tj. nieodpłatne udostępnianie obiektów/urządzeń sportowych, realizowane będzie poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Miasto realizując tę czynność nie wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym, mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że nieodpłatne udostępnianie obiektów/urządzeń sportowych, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie niepodlegania opodatkowaniu czynności nieodpłatnego udostępniania obiektów/urządzeń sportowych, uznaje się je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym (pytaniami wskazanymi) we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin