Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.553.2018.1.KM
z 10 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2018 r. (data wpływu 3 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości posiadania statusu rolnika ryczałtowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości posiadania statusu rolnika ryczałtowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą od dnia 1 sierpnia 2005 r. gospodarstwo rolne położone w miejscowości S., gmina T. W ramach prowadzenia gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni dokonuje dostawy produktów rolnych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 11 marca 2003 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT).

Wnioskodawczyni posiada status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o VAT, spełnia bowiem przesłanki określone w przedmiotowym artykule. Wnioskodawczyni dokonuje dostawy produktów rolnych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o VAT, pochodzących z jej własnej działalności. Wnioskodawczyni korzysta również ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Ponadto Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Od dnia 1 sierpnia 2005 r., w związku z prowadzoną działalnością rolniczą, Wnioskodawczyni podlega z mocy ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t.j. z 2017 r. poz. 2336 z późn. zm.) ubezpieczeniom społecznym KRUS - ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu (zgodnie z art. 16 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników) oraz ubezpieczeniu chorobowemu, wypadkowemu i macierzyńskiemu (zgodnie z art. 7 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników).

Wnioskodawczyni przed rozpoczęciem działalności rolniczej w okresie od dnia 1 czerwca 1987 r. do dnia 31 lipca 2005 r. podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z ZUS. Ponadto Wnioskodawczyni w okresie od dnia 1 października 1977 r. do 1 lipca 1983 r. oraz w okresie od dnia 19 września 1985 r. do dnia 26 czerwca 1986 r. studiowała. Ww. okresy zaliczają się jako okresy nieskładkowe.

Łącznie Wnioskodawczyni posiada ponad 20-letnie okresy składkowe i nieskładkowe, co uprawnia ją do uzyskania prawa do emerytury z ZUS.

W dniu 26 kwietnia 2018 r. Wnioskodawczyni skończyła 60 lat i tym samym osiągnęła wiek emerytalny.

Wnioskodawczyni zamierza złożyć wniosek o ustalenie prawa do emerytury z ZUS, jednakże zgodnie z art. 16 ust. 3 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (KRUS) ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu KRUS nie podlega osoba, która podlega innemu ubezpieczeniu społecznemu lub ma ustalone prawo do emerytury lub renty, lub ma ustalone prawo do świadczeń z ubezpieczeń społecznych. Również zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (KRUS) ubezpieczeniu wypadkowemu, chorobowemu i macierzyńskiemu nie podlegają osoby podlegające innemu ubezpieczeniu społecznemu lub mające ustalone prawo do emerytury lub renty albo mające ustalone prawa do świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, jeżeli Wnioskodawczyni zostanie ustalone prawo do emerytury z ZUS, to przestanie ona podlegać ubezpieczeniu KRUS.

Po ustaleniu prawa do emerytury z ZUS Wnioskodawczyni zamierza nadal prowadzić gospodarstwo rolne. Jednocześnie Wnioskodawczyni zamierza złożyć wniosek o objęcie jej dobrowolnym ubezpieczeniem wypadkowym na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (KRUS).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni, z chwilą ustalenia prawa do emerytury z ZUS, wobec niepodlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu KRUS, straci status rolnika ryczałtowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie straci ona statusu rolnika ryczałtowego po ustaleniu prawa do emerytury z ZUS. Rolnikiem ryczałtowym jest rolnik dokonujący dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie uzależnia posiadania statusu rolnika ryczałtowego od podlegania ubezpieczeniom społecznym z ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Kryterium posiadania statusu rolnika ryczałtowego jest dokonywanie dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczenie usług rolniczych, korzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nieprowadzenie ksiąg rachunkowych.

Wnioskodawczyni, po ustaleniu prawa do emerytury z ZUS, będzie nadal prowadziła działalność rolniczą. Będzie także płaciła dobrowolnie składki na ubezpieczenie wypadkowe KRUS.

Wobec powyższego nie ma podstaw do uznania, że Wnioskodawczyni straci status rolnika ryczałtowego z chwilą zaprzestania podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w świetle ust. 2 powołanego wyżej artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika – stosownie do treści art. 15 ust. 4 ustawy – uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach (art. 15 ust. 5).

Przez działalność rolniczą – stosownie do art. 2 pkt 15 ww. ustawy – rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Gospodarstwo rolne – w rozumieniu art. 2 pkt 16 – to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Produkty rolne to towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim (art. 2 pkt 20), natomiast usługi rolnicze to usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy (art. 2 pkt 21 ustawy).

Jak wynika z art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług, przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Mając na uwadze powołane wyżej regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro zamierza Pani nadal prowadzić gospodarstwo rolne (pomimo ustalenia prawa „do emerytury z ZUS”), to nie ma przeciwwskazań by dokonując dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadcząc usługi rolnicze, utrzymać status rolnika ryczałtowego, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Fakt ustalenia prawa do uzyskania świadczeń emerytalnych pozostaje bez wpływu na możliwość posiadania statusu rolnika ryczałtowego. Powołane przepisy nie uzależniają bowiem uzyskania tego statusu od wskazanej we wniosku okoliczności, tj. pobierania przez osobę fizyczną świadczenia emerytalnego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów o podatku rolnym oraz o ubezpieczeniu społecznym rolników, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy w opisanych okolicznościach sprawy Wnioskodawca jako rolnik faktycznie spełnia warunki do uzyskania świadczeń emerytalnych.

Końcowo wskazać należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Spółkę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.