Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.461.2018.2.RR
z 24 września 2018 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 9 lipca 2018 r. (data wpływu 8 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 września 2018 r. (data wpływu 18 września 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego organu z dnia 30 sierpnia 2018 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.461.2018.1.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 8 sierpnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT dostawy nieruchomości. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 września 2018 r. (data wpływu 18 września 2018 r.) w odpowiedzi na wezwanie tutejszego organu z dnia 30 sierpnia 2018 r., nr 0114-KDIP1-1.4012.461.2018.1.RR (skutecznie doręczony w dniu 4 września 2018 r.).
przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Zgodnie z zapisami art. 14r Ustawy Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) S.A. dalej: Bank oraz Państwo dalej: Wnioskodawcy, mający uczestniczyć w tym samym zdarzeniu przyszłym, występują z wspólnym wnioskiem o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Wnioskodawcy posiadają interes prawny w ustaleniu konsekwencji podatkowych transakcji sprzedaży nieruchomości na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011, nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej ustawa o VAT. W tym kontekście Wnioskodawcy zmierzają do ustalenia czy sprzedaż nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku VAT, czy też podlega opodatkowaniu VAT, w szczególności Bank ma interes prawny ustaleniu czy transakcja dostawy własnej nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie wskazanego art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, a Państwo, mają interes prawny w ustaleniu czy planowana transakcja będzie zwolniona z opodatkowania, pośrednio czy będą lub nie zobowiązani do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu nabycia nieruchomości.
Sposób opodatkowania transakcji dostawy nieruchomości na gruncie przepisów ustawy o podatku do towarów i usług przekłada się bowiem na opodatkowanie tego samego zdarzenia na gruncie przepisów ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. nr 86. poz. 959, z późn. zm., dalej jako UPCC). Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b UPCC podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega sprzedaż nieruchomości, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności. Jednocześnie, zgodnie z art. 4 pkt 1 UPCC obowiązek podatkowy z tytułu transakcji sprzedaży nieruchomości ciąży na nabywcy nieruchomości.
Nabywcy nie posiadają statusu czynnych podatników VAT i tym samym Wnioskodawcy nie skorzystają z opcji opodatkowania na podstawie art. 43 ust 10 ustawy o VAT.
Bank posiada prawo własności lokalu użytkowego położonego w, przy ul. do którego przynależy udział w gruncie i w częściach wspólnych budynku w wysokości 592 /109123 (dalej jako nieruchomość, lokal, obiekt).
Dla przedmiotowej nieruchomości Sąd Rejonowy Wydział Wieczystoksięgowy prowadzi księgę wieczystą.
Nieruchomość została nabyta przez Bank na własność, na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu użytkowego w wyniku przekształcenia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu z dnia 20 stycznia 2012 r. Wcześniej, od dnia przydziału lokalu z dnia 12 grudnia 2000 r. Bank wykorzystywał przedmiotowy lokal w ramach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu. W związku z tym przydziałem, Bank nabył roszczenie o ustanowienie odrębnej własności przedmiotowego lokalu na podstawie art. 1794 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tj. Dz. U. z 2003 roku, nr 119, poz. 1116, z poźn. zm.), z którego skorzystał przejmując lokal na własność w dniu 20 stycznia 2012 r.
Nieruchomość została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Banku w 2001 r. Od tego momentu jest wykorzystywana do działalności statutowej banku - jako Oddział.
Bank nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości.
Bank ponosił wydatki na ulepszenie lokalu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki te łącznie nie przekroczyły jednak 30% jego wartości początkowej.
Ponadto Strona w uzupełnieniu do złożonego wniosku dodatkowo wskazała, że sposób opodatkowania transakcji dostawy nieruchomości na gruncie przepisów ustawy o podatku do towarów i usług przekłada się na opodatkowanie tego samego zdarzenia na gruncie przepisów ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. Nr 86, poz. 959, z późn. zm.; dalej jako UPCC).
Zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b UPCC podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega sprzedaż nieruchomości, jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności. Jednocześnie, zgodnie z art. 4 pkt 1 UPCC obowiązek podatkowy z tytułu transakcji sprzedaży nieruchomości ciąży na nabywcy nieruchomości.
Bank uprzejmie wyjaśnia, iż pytanie podatkowe „czy w powyższym stanie faktycznym odpłatna dostawa nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 UVAT” stanowi wspólne pytanie Wnioskodawców, dotyczące planowanego zdarzenia przyszłego i odnosi się do skutków podatkowych zarówno sprzedawcy jak i dla nabywcy nieruchomości, które wystąpią na gruncie przepisów o podatku do towarów i usług, a dodatkowo dla nabywcy nieruchomości pośrednio również na gruncie przepisów o podatku do czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie, Bank podnosi, iż stanowisko zawarte w złożonym wniosku stanowi wspólne stanowisko Banku oraz Państwa w odniesieniu do sformułowanego wspólnego pytania.
Z istoty wniosku wspólnego o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego wynika, iż zarówno pytanie, stanowisko oraz przedstawienie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji, złożone na formularzu ORD-WS jest wspólne i wypracowane między Wnioskodawcami. Próby rozdzielenia pytań i stanowisk stron zainteresowanych mógłby wywołać wątpliwości co do charakteru złożonego wniosku (wniosek wspólny czy de facto indywidulany).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług):
Czy w powyższym stanie faktycznym odpłatna dostawa nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawa o VAT?
Zdaniem Zainteresowanych, odpłatna dostawa nieruchomości podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawa o VAT.
W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie.
Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:
- wybudowaniu lub
- ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:
- dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
- pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
Z kolei, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:
- w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
- dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
Z powyższego wynika, że w zakresie nieruchomości zwolnienie od VAT może mieć zastosowanie:
- na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT (gdy upłynęły 2 lata od pierwszego zasiedlenia nieruchomości) lub
- na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT - w zakresie w jakim art. 43 ust. 1 pkt 10 nie będzie miał zastosowania, gdy spełnione będą przesłanki odnośnie prawa do odliczenia oraz wartości wydatków na ulepszenie lub minie okres 5 lat wykorzystywania nieruchomości w stanie ulepszonym do czynności opodatkowanych - zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.
W ocenie Wnioskodawców, w stosunku do nieruchomości opisanej w stanie faktycznym doszło do pierwszego zasiedlenia, na skutek przejęcia po nabyciu nieruchomości do wykorzystania w działalności gospodarczej Banku (tj. po nabyciu nieruchomości w drodze przydziału z dnia 12 grudnia 2000 r. i po wprowadzeniu jej do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych Banku, celem jej wykorzystywania do działalności gospodarczej Banku). Taka identyfikacja zdarzenia jest spójna z praktyką interpretacyjną organów podatkowych, z orzecznictwem sądowo-administracyjnym oraz orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywa Rady 2006/112/WE o podatku od wartości dodanej wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.
Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1545/13 analiza przepisów ustawy o VAT, pozwala uznać, że każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, jeżeli następuje w wykonywaniu czynności opodatkowanej, spełnia warunki pierwszego zasiedlenia, o którym mowa art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Jeżeli chodzi natomiast o trzeci, przewidziany w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, warunek - aby wydanie nastąpiło na rzecz "pierwszego nabywcy lub użytkownika" budynków, budowli lub ich części, to należy go postrzegać jako niezbędny do określenia momentu, od którego liczony jest okres dwóch lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W tym sensie definicję użytkownika będzie spełniał podmiot, który rozpoczął korzystanie z budynków, budowli lub ich części.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. akt I FSK 1545/13 zważył, iż powiązanie prawa do zwolnienia od VAT dostawy nie z rozpoczęciem użytkowania, tylko z wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej dotyczącej nieruchomości, nie znajduje uzasadnienia systemowego - mając na uwadze rolę VAT jako podatku neutralnego dla przedsiębiorców i podatku obciążającego konsumpcję.
Takie rozumienie przepisów ustawy o podatku do towarów i usług potwierdza także niedawne orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE).
W wyroku z dnia 16 listopada 2017 r. w sprawie Kozuba Premium Selection sp. z o.o. przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie, o sygn. C-308/16, TSUE stwierdził, iż „artykuł 12 ust. 1 i 2 oraz art. 135 ust. 1 lit. j) Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym, takim jak będące przedmiotem postępowania głównego, które uzależniają zwolnienie z podatku od wartości dodanej w związku z dostawą budynków od spełnienia warunku, zgodnie z którym pierwsze zasiedlenie tych budynków następuje w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu.
Zgodnie z istotą przywołanego wyroku „państwa członkowskie nie są w szczególności upoważnione do uzależnienia zwolnienia z VAT w zakresie dostaw budynków następujących po ich pierwszym zasiedleniu od warunku, który nie został przewidziany w dyrektywie VAT, a zgodnie z którym takie pierwsze zasiedlenie ma nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu”.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Należy wskazać, że niniejszego rozstrzygnięcia dokonano przy uwzględnieniu przyjętej przez Wnioskodawcę wykładni definicji pierwszego zasiedlenia. W związku z rozstrzygnięciem zawartym w orzeczeniu TSUE w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection podatnik ma bowiem prawo do zastosowania obowiązujących norm prawa krajowego albo może bezpośrednio zastosować przepisy Dyrektywy z uwzględnieniem wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia przedstawionego w orzecznictwie sądowym, w tym w wyroku C-308/16.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Niniejszą interpretację wydano w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.