Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.400.2018.2.RK
z 21 września 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 5 lipca 2018 r. (data wpływu 11 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 sierpnia 2018 r. (data wpływu 27 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia działek.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 14 sierpnia 2018 r., 0113-KDIPT2-1.4011.400.2018.1.RK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 oraz art. 14r w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Zainteresowaną będącą stroną postępowania do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 14 sierpnia 2018 r. (data doręczenia za pośrednictwem platformy ePUAP 20 sierpnia 2018 r., identyfikator poświadczenia doręczenia UPD21216160). Zainteresowana będąca stroną postępowania uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 24 sierpnia 2018 r., które wpłynęło dnia 27 sierpnia 2018 r., nadanym za pośrednictwem …. w dniu 24 sierpnia 2018 r.

We wniosku złożonym przez:

  • Zainteresowaną będącą stroną postępowania: Panią ….,
  • Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Pana ….

przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku):

Zainteresowana będąca stroną postępowania oraz Zainteresowany niebędący stroną postępowania (łącznie jako Zainteresowani) są polskimi rezydentami podlegającymi nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Zainteresowani w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej w 2003 r. nabyli do majątku wspólnego nieruchomość położoną w …, tj. działkę nr 283. W 2004 r. na działce został wzniesiony budynek. Przedmiotowa działka została podzielona na podstawie decyzji …. z dnia 10 kwietnia 2017 r., zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości. W rezultacie powstały działki nr 283/1, 283/2 oraz 283/3, przy czym działki 283/2 oraz 283/3 są działkami niezabudowanymi, natomiast działka 283/1 jest działką zabudowaną.

Zainteresowany niebędący stroną postępowania od 1993 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, dla której jako przeważającą działalność wskazano 41.20.Z, tj. Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, i pozostaje czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dochody Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym wg stawki 19% na podstawie art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Budynek wzniesiony na działce należącej do Zainteresowanych częściowo był od 2004 r. wykorzystywany w prowadzonej przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania działalności gospodarczej, przy czym od tego czasu na nieruchomość nie były ponoszone nakłady przekraczające 30% jej wartości. Budynek został ujęty w ewidencji środków trwałych w działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania oraz był amortyzowany do momentu zbycia nieruchomości. Budynek w części był również przedmiotem najmu.

W piśmie z dnia 24 sierpnia 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Zainteresowani doprecyzowali stan faktyczny wskazując, że grunty niezabudowane, oznaczone działkami nr 283/2 oraz 283/3 po dokonaniu podziału nie były wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej ani Zainteresowanej będącej stroną postępowania, ani Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania. Grunty oznaczone działkami nr 283/2 oraz 283/3, stanowiły część działki nr 283, na której to działce nr 283 znajduje się nieruchomość, która była wykorzystywana na potrzeby prowadzonej przez Zainteresowanego niebędącego stroną działalności gospodarczej. Wykorzystaniu na potrzeby działalności podlegała część gruntu tylko w takim zakresie, w którym grunty te po dokonaniu podziału zostały objęte działką 283/1. Tym samym w tej części, w której z działki nr 283 wyodrębniono działki nr 283/2 oraz 283/3, przed dokonanym podziałem, nie były wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej.

Zainteresowana będąca stroną postępowania nie prowadzi działalności gospodarczej. Zainteresowani dokonali sprzedaży działek nr 283/2 oraz 283/3 w dniu 18 kwietnia 2018 r. Działka nr 283 została wprowadzona do ewidencji środków trwałych Zainteresowanego niebędącego stroną w części zajętej na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Wykorzystywanie w ramach prowadzonej działalności dotyczyło budynku posadowionego na tej nieruchomości, zajmującego powierzchnię 465,45 m2 oraz części nieruchomości gruntowej o powierzchni 2 120 m2 (utwardzony plac). Przy tym całość działki nr 283 (tj. przed podziałem) wynosiła 0,8323 ha (8 323 m2). Oznacza to, że wykorzystaniu w ramach działalności gospodarczej podlegało 25% działki, uwzględniając część bez budynku, oraz 31% działki, uwzględniając również grunt znajdujący się pod budynkiem. Wykorzystaniu na potrzeby działalności podlegała tylko ta część gruntu, która po dokonaniu podziału została objęta niebędącą przedmiotem wniosku działką nr 283/1.

Budynek w części był wykorzystywany jako magazyn na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną - najpóźniej do października 2016 r., zaś w pozostałej części był przedmiotem najmu - nie później niż do marca 2018 r. Budynek składa się z trzech kondygnacji, przy czym piwnica i parter były wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej (magazyn i najem), zaś piętro nie było wykorzystywane ani na potrzeby działalności, ani na potrzeby wynajmu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do działek niezabudowanych, stanowiących małżeńską wspólność majątkową Zainteresowanych, ich zbycie po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Zainteresowanych, zbycie działek niezabudowanych, stanowiących małżeńską wspólność majątkową Zainteresowanych po upływie pięciu lat od nabycia lub wybudowania, licząc od końca roku kalendarzowego, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Powyższe stanowisko jest konsekwencją analizy dyspozycji art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału stanowi źródło przychodu podatnika, o ile nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej oraz zostało dokonane w odniesieniu do nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Natomiast oceniając sytuację Zainteresowanych z perspektywy wskazanego przepisu, należy stwierdzić, że żadne z kryteriów zastosowania powyższego przepisu nie zostało spełnione. W sytuacji, gdy do nabycia nieruchomości gruntowej doszło w 2003 r., do wzniesienia na niej budynku doszło w 2004 r., a od tego czasu nie doszło do poniesienia nakładów inwestycyjnych przekraczających 30%, jednoznacznie można określić, że odpłatne zbycie, do którego doszło w kwietniu 2018 r., zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Natomiast w zakresie ustalenia, czy zbycie nieruchomości nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej, należy zwrócić uwagę na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje takich pojęć, jak zawarte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „w wykonaniu działalności gospodarczej”, czy zawarte w art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych „wykorzystywania na potrzeby związane z działalnością gospodarczą”. Niemniej jednak w sytuacji, gdy ustawodawca posługuje się takimi zwrotami, jak „wykonanie”, „wykorzystywanie”, uprawnionym jest stwierdzenie, że kluczowy jest tu aspekt faktycznego zaangażowania danego składnika majątkowego w działalność gospodarczą przedsiębiorcy. Aspekt faktyczny może znaleźć odzwierciedlenie w rozliczeniach księgowych i podatkowych określonego przedsiębiorcy, poprzez ujęcie danego składnika majątku w środkach trwałych.

W odniesieniu do Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania zaangażowana w działalność gospodarczą została jedynie część budynku, co też zostało odzwierciedlone poprzez ujęcie przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania budynku w środkach trwałych oraz rozpoczęcie jego amortyzacji.

Natomiast działki niezabudowane, nie znalazły zastosowania w bieżącej działalności Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania, ani też nie zostały wobec nich podjęte żadne działania faktyczne bądź prawne, które można by uznać za realizację przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania inwestycji – do momentu ich zbycia pozostawały one niewykorzystane oraz niezabudowane.

W konsekwencji należy uznać, że w odniesieniu do niezabudowanych działek, które zostały zbyte przez Zainteresowanych, nie zostały wypełnione przesłanki, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym w odniesieniu do analizowanej transakcji, zbycie nieruchomości niezabudowanych nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ustalenie, że zbywane nieruchomości, stanowiące działki niezabudowane, nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania przekłada się na ustalenie, że nie dojdzie również do powstania dochodu podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przed podziałem działki nr 283, wykorzystaniu w ramach działalności gospodarczej podlegał wyłącznie budynek oraz jedynie ta część gruntów, których wykorzystanie w ramach działalności gospodarczej było dla Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania celowe. Przy tym ta część gruntu, która była wykorzystywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej po dokonanym podziale nie znalazła się w obrębie działek będących przedmiotem niniejszego wniosku. Tym samym przed dokonaniem podziału działek, obszar przypadający na obecne działki 283/2 oraz 283/3 nie był wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Również po podziale, w sytuacji gdy nie nastąpiło wykorzystanie niezabudowanych działek, nie ma przesłanek do uznania, że ich zbycie będzie pozostawać w związku z prowadzoną przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania działalnością gospodarczą. Regulacja art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na opodatkowanie wg stawki 19% dochodów, które zostały uzyskane z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej. Brak jednak przesłanek, aby każdy przychód osiągnięty przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, był w sposób automatyczny przyporządkowywany do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazuje na to uzasadnienie zawarte w uchwale składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 czerwca 2015 r. o sygn. II FPS 1/15: „Przyjąć zatem należy, przy dokonywaniu wykładni art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, że mimo formalnej równorzędności źródeł przychodów przychód należy zaliczyć do jednego ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1-2 i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli odpowiada on opisowi przychodów osiągniętych z któregokolwiek z tych źródeł, także wówczas, gdy został on uzyskany w wyniku działań mających cechy pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba że ustawodawca wyraźnie przychód ten z tego innego źródła wyłącza. Konkurencja dwóch źródeł jest zatem możliwa wyłącznie w sytuacji, gdy przychód został osiągnięty przy spełnieniu przesłanek pozytywnych z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i niespełnieniu przesłanek negatywnych z art. 5b ust. 1 tej ustawy. W przeciwnym razie nie ma potrzeby rozważania, czy przychód może być zaliczony do innego źródła niż działalność gospodarcza, choć ma cechy odpowiadające pochodzeniu z tego ostatniego źródła”.

Na gruncie powyższego należy stwierdzić, że orzecznictwo NSA jednoznacznie sprzeciwia się traktowaniu źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zbiorczego, czy alternatywnego, umożliwiającego agregowanie w ramach tej podstawy prawnej wszelkich źródeł przychodów, których nie można w inny sposób przyporządkować na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, w sytuacji gdy mamy do czynienia ze zbyciem działek niezabudowanych, których zbycie nie doprowadziło do powstania przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ze względu na niespełnienie przesłanek określonych w tym przepisie, a zbycie to nie pozostawało w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (jako że nieruchomości stanowiły majątek prywatny małżonków), brak jest również podstaw do rozpoznania podlegającego opodatkowaniu przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rezultacie zbycie nieruchomości niezabudowanych przez Zainteresowanych stanowić będzie czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Opodatkowaniu podlegać będzie - ze względu na fakt jej wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej - jedynie zbycie nieruchomości zabudowanej, w części odpowiadającej przychodowi uzyskanemu przez prowadzącego działalność gospodarczą Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

  • pkt 3 - pozarolnicza działalność gospodarcza,
  • pkt 8 - odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

    1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
    2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
    3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
    4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

  • odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
  • zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

  • zarobkowym celu działalności,
  • wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  • prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie stosuje do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

  1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
  3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
  4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22c ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają:

  1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
  3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
  4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1,
  5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność

- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

W świetle powyższego, kryterium zaliczenia przychodu ze sprzedaży składnika majątku do przychodów z działalności gospodarczej jest spełnienie przesłanek pozwalających na uznanie tego składnika za środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, podlegający ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym jego wykorzystywanie w ramach tej działalności. Przy czym przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Zainteresowani w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej w 2003 r. nabyli do majątku wspólnego nieruchomość, tj. działkę nr 283. W 2004 r. na działce został wzniesiony budynek. Przedmiotowa działka na podstawie decyzji z dnia 10 kwietnia 2017 r., zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości została podzielona i w rezultacie powstały działki nr 283/1, 283/2 oraz 283/3, przy czym działki 283/2 oraz 283/3 są działkami niezabudowanymi, natomiast działka 283/1 jest działką zabudowaną. Grunty niezabudowane oznaczone działkami nr 283/2 oraz 283/3 po dokonaniu podziału nie były wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej ani Zainteresowanej będącej stroną postępowania, ani Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania. Wykorzystaniu na potrzeby działalności gospodarczej przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania podlegała część gruntu objęta działką nr 283/1. Tym samym działki nr 283 oraz 283/3, przed dokonanym podziałem, nie były wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej. Zainteresowani dokonali sprzedaży działek nr 283/2 oraz 283/3 w dniu 18 kwietnia 2018 r.

Na podstawie analizy treści wniosku oraz ww. przepisów należy przyjąć, że sprzedaż przedmiotowych działek oznaczonych nr 283/2 oraz 283/3, wyodrębnionych w wyniku podziału działki oznaczonej Nr 283, nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej, wobec czego jej skutki podatkowe należy ocenić w oparciu o kryteria wynikające z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już wskazano wcześniej, powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości uzależnione jest między innymi od daty jej nabycia, którą należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym. W przedmiotowej sprawie Zainteresowani w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej nabyli do majątku wspólnego nieruchomość w postaci działki o nr 283 w 2003 r.

Zatem pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości (w przedmiotowej sprawie od końca 2003 r.). Termin określony w analizowanym przepisie upłynął z końcem 2008 r.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że odpłatne zbycie działek oznaczonych nr 283/2 oraz 283/3, wyodrębnionych w wyniku podziału działki oznaczonej Nr 283, które nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej, stanowiących małżeńską wspólność majątkową Zainteresowanych, miało miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, a w konsekwencji, nie stanowi dla Zainteresowanych źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przychód uzyskany z odpłatnego zbycia działek nr 283/2 oraz 283/3 nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Biorąc pod uwagę powyższe, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do skutków podatkowych zbycia działek oznaczonych nr 283/2 oraz nr 283/3. Nie rozstrzyga natomiast o skutkach podatkowych zbycia działki oznaczonej nr 283/1, gdyż kwestia ta nie była objęta zakresem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanych w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowanej będącej stroną postępowania (art. 14r § 2 ustawy Ordynacja podatkowa) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj