Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.385.2018.2.DS
z 24 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2018 r. (data wpływu 2 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 września (data wpływu 11 września 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych osiągania dochodów z zagranicy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych osiągania dochodów z zagranicy.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 28 sierpnia 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.385.2018.1.DS na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 28 sierpnia 2018 r. (data doręczenia 31 sierpnia 2018 r.). W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 11 września 2018 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku, przesłane za pośrednictwem …. S.A. (data nadania 6 września 2018 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni w okresie maj – lipiec 2017 r. przebywała w Malezji. W ramach swojej działalności gospodarczej wykonywała prace projektowe na nieruchomości położonej w tym państwie. Po ukończeniu projektu i wystawieniu faktury dla malezyjskiego Kontrahenta na konto Wnioskodawczyni została przelana kwota z wystawionej faktury pomniejszona o 10% podatek. Wnioskodawczyni na 2017 r. wybrała opodatkowanie 19% podatkiem liniowym. Wnioskodawczyni ma nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawowy przedmiot działalności to działalność w zakresie architektury – projektowanie PKD 71.11.Z.

Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Zgodnie z umową z malezyjskim Kontrahentem, Wnioskodawczyni została zarejestrowana na czas 5 tygodni jako osoba pracująca w tym kraju z wizą pracowniczą, ale nie otrzymała umowy o pracę tylko po zakończonej umowie wystawiła fakturę za swoje usługi. Zgodnie z umową, Wnioskodawczyni zapłaciła 10% podatek dochodowy w urzędzie podatkowym w Malezji. Wystawcą faktury była Wnioskodawczyni jako polski podmiot gospodarczy. Z tytułu uzyskanych w Malezji przychodów zapłaciła 10% podatek w tym kraju na podstawie malezyjskich przepisów podatkowych. Do wniosku załączyła pisemną informację o zapłaconym podatku dochodowym w Malezji. Wnioskodawczyni rozliczyła w kosztach uzyskania przychodów delegację (jako prowadzący działalność) w dniach od 3 czerwca 2017 r. do 8 lipca 2017 r.

Wnioskodawczyni uzyskała dochód w 2017 r. w Polsce i Malezji. Za 2017 r. złożyła zeznanie PIT-36L i rozliczyła podatek dochodowy od łącznych dochodów uzyskanych w Polsce i Malezji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i zapłaciła podatek bez pomniejszenia o zapłacony podatek w Malezji.

W piśmie z dnia 5 września 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, że w okresie, w którym świadczyła pracę w Malezji prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium tego państwa zakład w rozumieniu art. 5 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Malezji. Przychód z prac projektowych wykonywanych w Malezji został zakwalifikowany do przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 7 ww. Umowy. Wnioskodawczynię z kontrahentem Malezyjskim łączyła umowa na wykonanie prac projektowych. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że 10% podatek dochodowy został zapłacony w Malezji w rozumieniu art. 2 pkt 1b Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Malezji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód osiągnięty w Malezji powinien być zsumowany z dochodem uzyskanym z działalności w kraju, a zapłacony w Malezji podatek powinien być odliczony od podatku naliczonego w Polsce w rozliczeniu za 2017 r. (zeznaniu PIT-36L oraz załącznik PIT/ZG).

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochód osiągnięty w Malezji podlegać będzie opodatkowaniu w Polsce, a jednocześnie podatek zapłacony od dochodu w Malezji będzie mógł zostać odliczony od podatku w Polsce.

W piśmie z dnia 5 września 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni doprecyzowała swoje stanowisko poprzez wskazanie, że dochód osiągnięty w Malezji powinien być opodatkowany w Malezji, a oprócz tego powinna rozliczyć się z całości osiągniętego dochodu w Polsce bez względu na miejsce ich źródeł, a zapłacony podatek w Malezji rozliczyć metodą proporcjonalnego odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm., dalej „ustawa o PIT”), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ustawy o PIT, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w okresie maj – lipiec 2017 r. przebywała w Malezji. W ramach swojej działalności gospodarczej wykonywała prace projektowe na nieruchomości położonej w tym państwie. Po ukończeniu projektu i wystawieniu faktury dla malezyjskiego Kontrahenta na konto Wnioskodawczyni została przelana kwota z wystawionej faktury pomniejszona o 10% podatek. Wnioskodawczyni na 2017 r. wybrała opodatkowanie podatkiem liniowym. W okresie, w którym świadczyła pracę w Malezji prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium tego państwa zakład w rozumieniu art. 5 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Malezji. Przychód z prac projektowych wykonywanych w Malezji został zakwalifikowany do przychodu z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 7 ww. Umowy. Wnioskodawczynię z kontrahentem Malezyjskim łączyła umowa na wykonanie prac projektowych. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że 10% podatek dochodowy został zapłacony w Malezji w rozumieniu art. 2 pkt 1b Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Malezji.

W kwestii będącej przedmiotem wniosku należy odnieść się do przepisów podpisanej dnia 16 września 1977 r. Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Malezji o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1979 r. Nr 10, poz. 62, dalej „Umowa”).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. Umowy, dochody lub zyski z przedsiębiorstw Umawiającego się Państwa mogą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski lub dochody przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 wskazanej Umowy, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi taki dochód lub takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taka samą lub podobna działalność, w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Przy czym, stosownie do treści art. 3 ust. 1 lit. g) powołanej Umowy, w rozumieniu niniejszej Umowy, jeżeli z jej treści nie wynika inaczej, określenia „przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa” i „przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa” oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

Treść art. 7 ust. 1 i ust. 2 Umowy wskazuje, że zyski przedsiębiorstwa, co do zasady, powinny być opodatkowane w państwie rezydencji Wnioskodawczyni, czyli w Polsce. Jednakże, jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawczyni, w okresie w którym świadczyła pracę w Malezji prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony w tym państwie zakład. Zgodnie zatem ze wskazaną powyżej regulacją prawną, w państwie zakładu  w Malezji  opodatkowany jest wyłącznie dochód uzyskany z tego zakładu. Zyski, które należy przypisać temu zakładowi, odpowiadają zyskom, które mógłby on osiągnąć, gdyby prowadził taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

Z powyższych przepisów wynika, że dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Malezji, może być opodatkowany w Malezji, pod warunkiem, że działalność prowadzona jest poprzez położony na terytorium tego państwa zakład. W takim przypadku dochód, który może być przypisany temu zakładowi, może być opodatkowany w Malezji. Jednocześnie dochód ten podlega również opodatkowaniu w państwie miejsca zamieszkania osoby uzyskującej dochód, czyli w Polsce.

Jednakże w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, należy zastosować określoną w Umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 2 ww. Umowy, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga zyski, dochód lub przychody, które – zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy – mogą być opodatkowane w Malezji, wtedy Polska pozwoli na potrącenie od polskiego podatku od zysków, dochodu lub przychodów (w zależności od konkretnego przypadku), należnego od tej osoby, kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Malezji odpowiednio od tego zysku, dochodu lub przychodu. Jednakże takie potrącenie nie może przekroczyć tej części podatku polskiego, która przypada proporcjonalnie na zysk, dochód lub przychód, który może być opodatkowany w Malezji.

Zatem w myśl powyższego przepisu, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu należy zastosować określoną w Umowie metodę unikania podwójnego opodatkowania, tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia.

Na gruncie omawianej sprawy tutejszy Organ zauważa, że przepis art. 21 ust. 2 Umowy w przypadku podatników, którzy zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o PIT opodatkowują osiągane z pozarolniczej działalności gospodarczej dochody 19% podatkiem liniowym, znajduje odzwierciedlenie w art. 30c ust. 4 ustawy o PIT. Zgodnie z jego treścią jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie.

Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Jednocześnie – zgodnie z art. 30c ust. 6 ww. ustawy – dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27, art. 30b, art. 30e, i art. 30f.

W myśl natomiast art. 45 ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Zgodnie z treścią art. 45 ust. 1a pkt 2, w terminie określonym w ust. 1, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej starty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c.

W przypadku zatem gdy – jak wynika z treści wniosku – Wnioskodawczyni w 2017 r. prowadziła w Polsce pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PIT, tj. według 19% stawki liniowej oraz równocześnie osiągała dochody w ramach tej działalności gospodarczej na terytorium Malezji poprzez położony tam zakład a dochody uzyskane za granicą i tam opodatkowane nie były zwolnione od opodatkowania w Polsce, wówczas dochody te Wnioskodawczyni powinna połączyć się z dochodami z działalności gospodarczej prowadzonej w Polsce. Natomiast podatek zapłacony w Malezji, Wnioskodawczyni może odliczyć od podatku obliczonego od łącznej sumy osiągniętych dochodów, odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie na podstawie art. 30c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód uzyskany w Malezji Wnioskodawczyni powinna rozliczyć na formularzu zeznania podatkowego PIT-36L za 2017 r. po wypełnieniu załączników do zeznania PIT/ZG oraz PIT/B.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku ORD-IN dokumentów, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z poźn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.