Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.326.2018.2.KS
z 25 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2018 r. (data wpływu 9 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zawarciem umowy o zarządzanie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z zawarciem umowy o zarządzanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka Sp. z o. o. zatrudnia Prezesa Zarządu i Członka Zarządu na podstawie umowy o zarządzanie (umowa cywilnoprawna). Zgodnie z zawartą umową Członkowie Zarządu, tj. Prezes Zarządu oraz Członek Zarządu, do wykonywania powierzonych obowiązków wykorzystują infrastrukturę i organizację wewnętrzną Spółki ( § 4.3: „Spółka zobowiązana jest w trakcie realizacji niniejszej umowy do zapewnienia Członkowi Zarządu/Prezesowi Zarządu wszelkich środków rzeczowych i finansowych niezbędnych do właściwego pełnienia powierzonej mu funkcji”, § 15: „W trakcie obowiązywania niniejszej umowy Prezes Zarządu/Członek Zarządu ma zagwarantowane prawo do następujących świadczeń o charakterze dodatkowym: – prawo do korzystania z samochodu służbowego na koszt Spółki i szczegółowe zasady dotyczące realizacji tego prawa określa odrębna umowa, – prawo do korzystania ze służbowego komputera, – prawo do nielimitowanego korzystania ze służbowego telefonu komórkowego na koszt Spółki, – zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych przez Prezesa Zarządu/Członka Zarządu w związku z pełnioną funkcją, – zwrot kosztów podróży służbowych oraz kosztów korzystania z usług hotelowych.” Umowy o zarządzanie).

Spółka z o. o. zapewnia Zarządzającym, w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nich usług zarządzania, pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem, samochód służbowy oraz urządzenia techniczne takie, jak telefon komórkowy, komputer, Członkowie Zarządu uczestniczą także w szkoleniach i konferencjach związanych ściśle z pełnioną funkcją i powierzonymi zadaniami. Członkowie Zarządu mają stałe wynagrodzenie ustalone w umowie ( § 12 „1. Z tytułu należytego wykonywanie obowiązków Prezes Zarządu/Członek Zarządu ma prawo do stałego wynagrodzenia podstawowego w wysokości stanowiącej ustaloną krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za IV kwartał roku poprzedniego ogłoszonego przez Prezesa GUS. 2. Stałe wynagrodzenie podstawowe wypłacane jest z dołu do dnia 10 każdego miesiąca na rachunek nr ...” Umowy o zarządzanie).

Odpowiedzialność Członków Zarządu wobec osób trzecich nie występuje, ponieważ odpowiedzialność ta leży po stronie Spółki z o. o.

W takim stanie faktycznym i prawnym Prezes Zarządu/Członek Zarządu nie są traktowani jako podatnicy podatku od towarów i usług, a Spółka z o. o. odprowadza podatek dochodowy od osób fizycznych, z uwagi na zaliczanie ich przychodów do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy Spółka w sposób prawidłowy traktuje członków organu zarządzającego jako płatników podatku dochodowego od osób fizycznych w świetle zawartych umów o zarządzanie?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka prawidłowo rozlicza Członków Zarządu jako podatników podatku dochodowego od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy do umowy o zarządzanie nie mają zastosowania przepisy podatku od towarów i usług (VAT). Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przede wszystkim każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 przedmiotowej ustawy (w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się zasadniczo przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel). Określona czynność podlega opodatkowaniu, gdy jest wykonywana przez podatnika działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W przepisach ustawy o VAT zdefiniowano pojęcie działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jednocześnie, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uważa się m.in. czynności: z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT). Zatem, w przypadku łącznego spełnienia ww. warunków, czynności podejmowanych przez osobę fizyczną nie uznaje się za czynności wykonywane w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. To powoduje, iż osoba taka nie działa w tym przypadku w charakterze podatnika VAT, a zatem wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT. Należy zaznaczyć, że sklasyfikowanie przychodu otrzymywanego przez osobę fizyczną do jednego z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1-6 ustawy o PIT (tj. stosunek służbowy, stosunek pracy, itd.), powoduje, że czynności, w związku z którymi taki przychód jest uzyskiwany, nie podlegają opodatkowaniu VAT – stanowi o tym art. 15 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Nie jest w takim przypadku konieczne rozpatrywanie wskazanych warunków, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. Z uwagi na fakt, że wynagrodzenie za przedmiotowe czynności (usługi) zarządzania świadczone na podstawie umowy zawartej na czas pełnienia funkcji stanowi przychód zaliczony do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o PIT, który jest wymieniony w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, kwalifikacja tych czynności (usług) Zarządzającego (jako wykonywanych przez podatnika) będzie zależeć od spełnienia pozostałych przesłanek określonych w tym przepisie ustawy o VAT. Przepis ten nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą czynności, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby fizyczne (tutaj zarządzający Członkowie Zarządu) są związane ze zlecającym wykonanie (tutaj ze Spółką, z którą zawierana jest umowa o zarządzanie) tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie (tutaj Spółka) i wykonującym zlecane czynności (tutaj Zarządzający) co do:

1. warunków wykonywania tych czynności,
2. wynagrodzenia,
3. odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, analizowane umowy o zarządzanie zawarte między Spółką z o. o. a Członkami Zarządu wskazują, że spełnione są wszystkie trzy warunki, wobec tego nie można uznać Zarządzających za podatników VAT.

Umowa o zarządzenie zawarta z Członkami Zarządu sp. z o. o. ustala wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej Spółki przez Członków Zarządu ( § 4, § 15 Umowy o zarządzanie), którzy zarządzają tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzystają z niej w tym celu; zapewnia się zarządzającym Członkom Zarządu w zakresie niezbędnym do wykonywania usług zarządzania urządzenia techniczne (komputer, telefon komórkowy, samochód) oraz inne zasoby, którymi dysponuje Spółka (pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem, uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach związanych ściśle z pełnioną funkcją i powierzonymi zadaniami). Powyższe dodatkowo potwierdza charakter stosunku prawnego przemawiający za brakiem samodzielności w rozumieniu VAT. Wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej zarządzanej Spółki powoduje, że Zarządzający nie ponosi w tym zakresie ryzyka ekonomicznego. Spełniony jest także warunek drugi, ponieważ umowa cywilnoprawna przewiduje dla Zarządzającego stałe wynagrodzenie ( § 12.1 Umowy o zarządzanie). Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie, nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez Zarządzającego. Zgodnie z umową o zarządzanie odpowiedzialność wobec osób trzecich leży po stronie Spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy (Zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje takiej odpowiedzialności. Umowa o zarządzanie zawarta między Sp. z o. o. a Członkami Zarządu nie przewiduje odpowiedzialności wobec osób trzecich, mówi jedynie o ich odpowiedzialności wobec samej Spółki ( § 17 „ 1. W przypadku zaistnienia szkody wynikającej z niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków przez Prezesa Zarządu/Członka Zarządu Spółka może żądać od niego odszkodowania na zasadach ogólnych prawa cywilnego. 2. W przypadku naruszenia obowiązków określonych w § 9, § 10, § 11 niniejszej umowy Prezes Zarządu/Członek Zarządu zobowiązany jest do zapłacenia na rzecz Spółki kary umownej w wysokości trzykrotności miesięcznego wynagrodzenia podstawowego. 3. Prezes Zarządu/Członek Zarządu zobowiązany jest w terminie 7 dni od momentu zawarcia niniejszej umowy do podpisania aktu notarialnego, na mocy którego dobrowolnie podda się egzekucji, w trybie art. 777 § 1, pkt 5 Kodeksu Postępowania Cywilnego, tytułem zapłaty kary umownej, o której mowa w ust. 2. 4. Jeżeli szkoda poniesiona przez Spółkę z tytułu naruszenia obowiązków, o których mowa w ust. 2 przewyższa wysokość zastrzeżonej kary umownej, Spółka może dochodzić pozostałej części odszkodowania na zasadach ogólnych prawa cywilnego.”).

Analiza stosunku prawnego wynikającego z umów cywilnoprawnych zawartych pomiędzy Zarządzającym a Spółką wskazuje, że Wnioskodawca prawidłowo odprowadza podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z realizacją umowy o zarządzanie przez Prezesa Zarządu/Członka Zarządu, ponieważ spełnione są wszystkie trzy warunki przemawiające za uznaniem, że Zarządzającego (Członków Zarządu) nie można uznać za podatnika VAT, a jedynie za podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, z uwagi na zaliczanie przychodów do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ust. 1 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi ustawodawca w pkt 2 wymienia działalność wykonywaną osobiście. Katalog przychodów, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście określony został natomiast w art. 13 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 13 cyt. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się między innymi przychody:

• otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych (art. 13 pkt 7 ustawy),
• uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (art. 13 pkt 9 ustawy).
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zatrudnia Prezesa Zarządu i Członka Zarządu na podstawie umowy o zarządzanie (umowa cywilnoprawna). Zgodnie z zawartą umową Członkowie Zarządu, tj. Prezes Zarządu oraz Członek Zarządu, do wykonywania powierzonych obowiązków wykorzystują infrastrukturę i organizację wewnętrzną Spółki. Wnioskodawca zapewnia Zarządzającym, w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nich usług zarządzania, pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem, samochód służbowy oraz urządzenia techniczne takie, jak telefon komórkowy, komputer, Członkowie Zarządu uczestniczą także w szkoleniach i konferencjach związanych ściśle z pełnioną funkcją i powierzonymi zadaniami. Członkowie Zarządu mają stałe wynagrodzenie ustalone w umowie. Odpowiedzialność Członków Zarządu wobec osób trzecich nie występuje, ponieważ odpowiedzialność ta leży po stronie Spółki. W takim stanie faktycznym i prawnym Prezes Zarządu/Członek Zarządu nie są traktowani jako podatnicy podatku od towarów i usług, a Spółka odprowadza podatek dochodowy od osób fizycznych, z uwagi na zaliczanie ich przychodów do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, przychody członka organu zarządzającego Spółki w przypadku zawarcia umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze (w tym również umowy o świadczenie usług zarządzania zawartej na czas pełnienia funkcji członka zarządu), stanowią przychody zaliczone do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowi o tym „wyłączenie” określone w art. 13 pkt 9 ustawy).

Konsekwencją zakwalifikowania przychodów z tytułu umowy o zarządzanie jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście jest opodatkowanie ich za pośrednictwem płatnika, na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie zaś do treści art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Reasumując należy stwierdzić, że przychody osiągane przez Prezesa Zarządu i Członka Zarządu z tytułu umowy o zarządzanie Spółką (Wnioskodawcą) zaliczyć należy do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem Wnioskodawca prawidłowo traktuje członków organu zarządzającego jako podatników podatku dochodowego od osób fizycznych w świetle zawartych umów o zarządzanie. W związku z tym Spółka jest zobowiązana – jako płatnik – do pobierania od wynagrodzeń wypłacanych na podstawie tej umowy zaliczek na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W przedmiocie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.