2018.10.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.351.2018.2.LS
z 2 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2018 r. (data wpływu 1 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 sierpnia 2018 r. (data wpływu 4 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek został uzupełniony pismem w dnia 30 sierpnia 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina X jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 446) Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W ramach gospodarowania mieniem gminnym, Gmina sprzedaje i nabywa grunty. Zgodnie z zarządzeniem Wójta Gminy z dnia 18 lipca 2018 r. Gmina opublikowała wykaz nieruchomości stanowiących własność Gminy przeznaczonych do sprzedaży. W ramach wykazu uwzględniono dwie działki niezabudowane nr 2091/24 oraz nr 2091/26 położone w Y.

Działka nr 2091/24 leży w terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego - uchwała Rady Gminy z dnia 18 września 2006 r. z późn. zmianami. Zgodnie z MPZP terenu obrębu Z działka nr ewid. 2091/24 położona w konturze oznaczonym symbolem P/U1 - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, usług i handlu; KDD1 - tereny dróg publicznych dojazdowych; R3 - tereny do zalesienia. Działka położona jest w granicach Zbiornika Wód Podziemnych oraz w strefie ochrony pośredniej ujęć wody.

Działka 2091/26 leży w terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego - uchwała Rady Gminy z dnia 18 września 2006 r. z późn. zmianami. Zgodnie z MPZP terenu obrębu Z działka nr ewid. 209l/26 położona w konturze oznaczonym symbolem P/U4 - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, usług i handlu. Działka położona jest w granicach Zbiornika Wód Podziemnych oraz w strefie ochrony pośredniej ujęć wody.

Gmina posiada operat szacunkowy wraz z aktualizacją, w której działka nr 2091/24 została wyszacowana na kwotę …….. zł netto w podziale:

w konturze oznaczonym symbolem P/U oraz KDD o powierzchni łącznej 59 142 m² została wyszacowana na kwotę …….. zł,
w konturze oznaczonym symbolem R3 o powierzchni 480 m² została wyszacowana na kwotę ……… zł.

Działka 2091/26 została wyszacowana na kwotę ……. zł netto w konturze oznaczonym symbolem P/U o powierzchni 24 760 m².

W piśmie z dnia 30 sierpnia 2018 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - wskazano:

W odpowiedzi na pytanie: „Czy przy nabyciu działek Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?” – Wnioskodawca wskazał, że „Działka została nabyta w drodze komunalizacji w latach dziewięćdziesiątych Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego”.
W odpowiedzi na pytanie: „Czy działki będące przedmiotem wniosku były/są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT?” – Wnioskodawca wskazał, że „Działki nie są wykorzystywane, nie były i nie są dzierżawione. Przeznaczone zostały do sprzedaży”.
W odpowiedzi na pytanie: „Czy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dla działki 2091/24 wyznaczono linie rozgraniczające miejsce zabudowy? Jeśli tak, to należy wskazać w jakiej części?” – Wnioskodawca wskazał, że „Dla działki 2091/24 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zostały wyznaczone linie rozgraniczające miejsce zabudowy. Na tę działkę składają się kontury: R3 - 0,048 ha, KDD1 - 0,0560 ha, P/U1 - 5,8582 ha”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki 23% dla części działek oznaczonych w MPZP symbolem P/Ul, KDD1, P/U4 oraz zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dla części działki oznaczonej w MPZP symbolem R3 – tereny do zalesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą VAT, podatnikami są osoby prawne jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT rozumie się wszelką działalność producentów handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Gmina zbywając działki 2091/24 oraz 2091/26 działa więc w charakterze podatnika podatku od towarów usług.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2014 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 tj. ze zm., dalej u.p.t.u. lub ustawa o VAT), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
eksport towarów,
import towarów na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 u.p.t.u., uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Przez towary należy rozumieć, stosownie do art. 2 pkt 6 u.p.t.u., rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Biorąc pod uwagę, że grunt stanowi rzecz w znaczeniu kodeksu cywilnego, sprzedaż gruntu stanowić będzie dostawę towarów opodatkowaną podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W myśl art. 2 pkt 33 pod pojęciem tereny budowlane - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponieważ działki będące przedmiotem interpretacji nie są zabudowane a Gmina uchwaliła plan zagospodarowania przestrzennego dla części działki oznaczonym symbolem:

P/U1 - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, usług i handlu będzie miała zastosowanie stawka 23%,
KDD1 - tereny dróg publicznych dojazdowych będzie miała zastosowanie stawka 23%,
P/U4 - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów usług i handlu będzie miała zastosowanie stawka 23%,
R3 - tereny do zalesienia będzie miało zastosowanie zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy podkreślić, że nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zatem, aby wyłączenie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy z kategorii podatników miało miejsce, muszą zostać spełnione dwa warunki:

dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy,
odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa i do realizacji których zostały one powołane.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. w zakresie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że zbycie przedmiotowych nieruchomości będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r., poz. 121, z późn. zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, gminnym zasobem nieruchomości gospodaruje wójt, burmistrz albo prezydent miasta.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z ustaw, nieruchomości mogą być przedmiotem obrotu. W szczególności nieruchomości mogą być przedmiotem sprzedaży, zamiany i zrzeczenia się, oddania w użytkowanie wieczyste, w najem lub dzierżawę, użyczenia, oddania w trwały zarząd, a także mogą być obciążane ograniczonymi prawami rzeczowymi, wnoszone jako wkłady niepieniężne (aporty) do spółek, przekazywane jako wyposażenie tworzonych przedsiębiorstw państwowych oraz jako majątek tworzonych fundacji.

W myśl art. 28 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, sprzedaż nieruchomości albo oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej następuje w drodze przetargu lub w drodze bezprzetargowej, stosownie do przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

Warunki zbycia nieruchomości w drodze przetargu obwieszcza się w ogłoszeniu o przetargu. Warunki zbycia nieruchomości w drodze bezprzetargowej ustala się w rokowaniach przeprowadzanych z nabywcą (art. 28 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

W związku z powyższym, zbycie nieruchomości – działek gruntu będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Gmina w stosunku do tej sprzedaży wystąpi jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W ramach gospodarowania mieniem gminnym, Gmina sprzedaje i nabywa grunty. Gmina opublikowała wykaz nieruchomości stanowiących własność Gminy przeznaczonych do sprzedaży. W ramach wykazu uwzględniono dwie działki niezabudowane nr 2091/24 oraz nr 2091/26. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego terenu działka nr ewid. 2091/24 położona jest w konturze oznaczonym symbolem P/U1  tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, usług i handlu; KDD1 - tereny dróg publicznych dojazdowych; R3 - tereny do zalesienia. Działka położona jest w granicach Zbiornika Wód Podziemnych oraz w strefie ochrony pośredniej ujęć wody. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego terenu działka nr ewid. 209l/26 położona jest w konturze oznaczonym symbolem P/U4 - tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, usług i handlu. Działka położona jest w granicach Zbiornika Wód Podziemnych oraz w strefie ochrony pośredniej ujęć wody. Wnioskodawca nabył działki w drodze komunalizacji w latach dziewięćdziesiątych. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Działki nie są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT. Nie były i nie są dzierżawione. Działki zostały przeznaczone do sprzedaży. Dla działki 2091/24 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego wyznaczono linie rozgraniczające miejsce zabudowy. Działka ta składa się z konturów: R3 - 0,048 ha, KDD1 - 0,0560 ha, P/U1  5,8582 ha.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia stawki opodatkowania dla sprzedaży działki nr 2091/26 oraz części działki nr 2091/24 oznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolami P/U1, KDD1, P/U4 oraz możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dostawy części działki nr 2091/24 oznaczanej symbolem R3 - tereny do zalesienia.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku VAT dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy – zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy – przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

Powyższe uregulowanie oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędące terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073, z późn. zm.), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy – przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Przy czym, w sytuacji gdy w planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu dla danej działki wyznaczono linie rozgraniczające miejsce zabudowy, to teren taki tylko w tej części, w której przeznaczony jest pod zabudowę będzie uznany za teren budowlany, pozostała część działki będzie uznana za teren inny niż budowlany.

Zatem odnosząc się do zastosowania zwolnienia od podatku dla sprzedaży części działki nr 2091/24, należy wskazać, że z przedstawionego opisu sprawy wynika, że działka nr 2091/24 - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego – ujęta jest jako:

teren do zalesienia (symbol „R3”) powierzchnia 0,048 ha,
teren dróg publicznych (symbol „KDD1”) powierzchnia 0,0560 ha,
teren obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, usług i handlu (symbol „P/U1”) powierzchnia 5,8582 ha.

Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, że przedmiotem dostawy będzie działka niezabudowana obejmująca teren do zalesienia o pow. 0,048 ha, wyłączony z zabudowy oraz teren przeznaczony pod zabudowę o pow. 5,9142 ha.

W kontekście powołanych przepisów prawa należy wskazać, że w tej sytuacji Wnioskodawca przy sprzedaży działki nr 2091/24 o różnym przeznaczeniu wynikającym z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z wyznaczonymi liniami rozgraniczającymi miejsce zabudowy będzie zobowiązany do zastosowania właściwej stawki podatku VAT, oraz zwolnienia od podatku.

W konsekwencji, sprzedaż części działki 2091/24 przeznaczonej na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jako teren do zalesienia o pow. 0,048 ha będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Natomiast część działki 2091/24 oznaczona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego symbolami KDD1 i P/U1 nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. artykułu bowiem ta część działki stanowi tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Mając natomiast na uwadze fakt, iż działka 2091/26 i część działki 2091/24 stanowią tereny pod zabudowę, które nie będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zastosowania dla dostawy tych działek zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W analizowanej sprawie Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dla dostawy części działki nr 2091/24 oraz działki nr 2091/26 przeznaczonych pod zabudowę. Powyższe wynika z faktu, że – jak wskazał Wnioskodawca – działki będące przedmiotem wniosku nie były przez Gminę wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT. W związku z powyższym, nie będzie spełniona przesłanka warunkująca zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie ww. przepisu.

Podsumowując, dostawa części działki nr 2091/24 oraz działki nr 2091/26, które przeznaczone są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren do zabudowy oznaczone symbolem KDD1, P/U1, P/U4 będzie podlegać opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku VAT, tj. 23% – zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Reasumując, sprzedaż części działki 2091/24, która przeznaczona jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren do zalesienia o pow. 0,048 ha oznaczony symbolem „R3”, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Natomiast dostawa części działki nr 2091/24 oraz działki nr 2091/26, które przeznaczone są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren do zabudowy oznaczone symbolem KDD1, P/U1, P/U4 będzie podlegać opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku VAT, tj. 23% – zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin