Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.573.2018.5.AB
z 26 września 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanoewisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 lipca 2018 r. (data wpływu 18 lipca 2018 r.) uzupełnionym pismem z 6 września 2018 r. (data wpływu 13 września 2018 r.) oraz pismem z 11 lipca 2018 r. (data wpływu 20 września 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2018 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności udzielania pożyczki.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 września 2018 r. (data wpływu 13 września 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 sierpnia 2018 r. znak: 0111-KDIB4.4014.253.2018.3.LB oraz 0111-KDIB3-1.4012.216.2018.1.AB oraz pismem z 11 lipca 2018 r. (data wpływu 20 września 2018 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 28 czerwca 2018 roku Wnioskodawca zawarł ze spółka N spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako Spółka) umowę pożyczki na kwotę 2.000.000 złotych. W umowie tej Wnioskodawca występuję jako pożyczkobiorca, a Spółka jako pożyczkodawca. Umowa pożyczki jest umową celową, ponieważ pożyczkodawca, zgodnie z umową, zobowiązany był do przeznaczenia kwoty pożyczki na wpłatę wkładu z tytułu objęcia nowoutworzonych udziałów w kapitale zakładowym podmiotu trzeciego. Kwota pożyczki została przekazana pożyczkobiorcy w dniu ... Wnioskodawca, zgodnie z zobowiązaniem z umowy pożyczki, dokonał wpłaty na kapitał zakładowy podmiotu trzeciego.

Umowa przewiduje, że odsetki z tytułu kapitału wynoszą o 0,1% wyższe w stosunku rocznym od oprocentowania bankowych, krótkoterminowych kredytów obrotowych posiadanych przez pożyczkodawcę, a sytuacji kiedy pożyczkodawca nie będzie posiadał takich kredytów, stopa procentowa zostanie ustalona jako suma aktualnie obowiązującej stawki indeksu WIBOR 3 M oraz marzy pożyczkodawcy w wysokości 1% w skali roku. Zgodnie z umową odsetki płatne są kwartalnie z góry, przy czym płatność pierwszych odsetek ma nastąpić za okres od dnia udzielenia pożyczki do dnia 30 września 2018 roku. Kapitał ma zostać zwrócony w terminie dwunastu miesięcy od dnia udzielenia pożyczki. Spółka na wypłatę pożyczki przeznaczyła środki pochodzące z jej bieżącej działalności. W Spółce funkcjonuje Regulamin udzielania pożyczek pracownikom Spółki ze środków obrotowych. Zgodnie z Regulaminem udzielane pracownikom Spółki pożyczki na podstawie Regulaminu są nieoprocentowane. Regulamin określa szczegółowe zasady udzielania pożyczek w tym ustala, że decyzję co do udzielenia pożyczki podejmowane są przez Prezesa Zarządu.

Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca jest zatrudnionym na umowę o pracę Prezesem Zarządu Spółki oraz posiada w Spółce większościowy pakiet udziałów.

Spółka prowadzi działalność w zakresie remontu i budowy statków. Spółka zarówno w umowie spółki jak też we wpisie do krajowego Rejestru Sądowego w zakresie swojej działalności nie ma wpisanego do PKD udzielania pożyczek ani też innej działalności finansowej. Spółka nie wyklucza natomiast, że w przyszłości będzie udzielać jeszcze innych oprocentowanych pożyczek.

Zgodnie z umową odsetki mają być płatne na podstawie FV wystawianej przez pożyczkodawcę.

W dniu 05 lipca 2018 roku Wnioskodawca dokonał płatności podatku od czynności cywilnoprawnej na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w skazując jednocześnie, że zapłata następuje z zastrzeżeniem zwrotu i w celu uniknięcia ewentualnego postępowania egzekucyjnego.

W dniu spółka wystawiła Wnioskodawcy FV nr... obejmującą kwotę odsetek za okres od udzielenia do dnia 30 września 2018 roku, wskazując stawkę podatku VAT jako ZW (zwolniona).

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytanie:

Czy udzielona przez Spółkę oprocentowana pożyczka poza obowiązującym w Spółce Regulaminem udzielania pożyczek pracownikom ze środków obrotowych Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, a czynność udzielenia tej pożyczki zwolniona jest od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku otrzymania pożyczki od Spółki, Spółka udzielająca pożyczki, w opinii Wnioskodawcy działała w ramach tej czynności jako podatnik podatku od towarów i usług i jest zwolniona z tego podatku na podstawie art. 42 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z regulacjami ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pożyczka co do zasady podlega opodatkowaniu tym podatkiem, a obowiązek podatkowy z tytułu udzielenia pożyczki ciąży na pożyczkobiorcy (art. 4 pkt 7 ww. ustawy), niemniej z uwagi na przywołany powyżej art. 2 pkt 4 litera b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w konsekwencji udzielenie pożyczki, która podlega w danym przypadku regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, a udzielający pożyczkę działa w danej sytuacji jako podatnik podatku od towarów i usług, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług w Polsce, rozumiane jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Na podstawie zaś art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuję się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzecz oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku tej samej jakości.

W opinii Wnioskodawcy udzielenie pożyczki przez Spółkę spełnia definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ w wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę, jednak zasilają one tylko czasowo jego majątek. Biorący pożyczkę obowiązany jest bowiem do zwrotu, czyli do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy. Zatem jeżeli spółka z tytułu dokonania czynności zawarcia umowy pożyczki podlega przepisom ustawy o VAT, to czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W ocenie Wnioskodawcy natomiast, Spółka udzielająca pożyczki jest zwolniona z VAT od tej czynności, na co wskazuje wprost art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwolnione z tego podatku są usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.

Zdaniem Wnioskodawcy organy podatkowe potwierdziły stanowisko Wnioskodawcy w analogicznych stanach faktycznych: Numer interpretacji: IBPB-2-1/4514-363/16-1/DP, 0115-KDIT1-1.4012.590.2017.1.AJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Na wstępie niniejszej interpretacji należy wyjaśnić, że Wnioskodawca (pożyczkobiorca) został uznany za podmiot zainteresowany w sprawie będącej przedmiotem wniosku w związku z możliwością opodatkowania ww. czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych w przypadku, gdyby czynność udzielenia pożyczki przez pożyczkodawcę nie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

  1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł ze spółka umowę pożyczki na kwotę 2.000.000 złotych. W umowie tej Wnioskodawca występuję jako pożyczkobiorca, a Spółka jako pożyczkodawca. Umowa przewiduje, że odsetki z tytułu kapitału wynoszą o 0,1% wyższe w stosunku rocznym od oprocentowania bankowych, krótkoterminowych kredytów obrotowych posiadanych przez pożyczkodawcę, a sytuacji kiedy pożyczkodawca nie będzie posiadał takich kredytów, stopa procentowa zostanie ustalona jako suma aktualnie obowiązującej stawki indeksu WIBOR 3 M oraz marzy pożyczkodawcy w wysokości 1% w skali roku.

Spółka na wypłatę pożyczki przeznaczyła środki pochodzące z jej bieżącej działalności. Spółka nie wyklucza natomiast, że w przyszłości będzie udzielać jeszcze innych oprocentowanych pożyczek. Zgodnie z umową odsetki mają być płatne na podstawie FV wystawianej przez pożyczkodawcę. W dniu spółka wystawiła Wnioskodawcy FV nr... obejmującą kwotę odsetek za okres od udzielenia do dnia 30 września 2018 roku, wskazując stawkę podatku VAT jako ZW (zwolniona).

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2018 r., poz. 1025 z późn. zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że czynność udzielenia pożyczki, będzie spełniać przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu. Udzielenie bowiem pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu.

W konsekwencji czynność udzielenia przez Pożyczkodawcę pożyczki będzie stanowiła odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, należy wskazać, że czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki przez Pożyczkodawcę stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie - usługa udzielania pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zauważyć należy również, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów - z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego - zaznacza się, iż niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie zaś Pożyczkodawcy. Uwzględniając powyższe wskazać należy, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla świadczącego usługę Pożyczkodawcy. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla Pożyczkodawcy.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10, 70-001 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj