Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.508.2018.1.ISZ
z 5 października 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2018 r. (data wpływu 13 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 13 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątkowych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach swojej struktury majątkowej i organizacyjnej dokonała wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP). Obecnie planowane jest jej odpłatne zbycie na rzecz innego podmiotu. Nabywcą nie będzie podmiot powiązany ze Spółką.

Działalność Spółki wykonywana jest w dwóch różnych obiektach (każdy odrębny obiekt tworzy salon samochodów oraz serwis pojazdów samochodowych). Wydzielona ZCP dotyczy jednego z obiektów, w którym prowadzona jest sprzedaż dilerska aut oraz świadczone są usługi serwisowe samochodów. Działalność ta jest prowadzona odrębnie (niezależnie od siebie) od pozostałej działalności Spółki, jaką jest serwis oraz sprzedaż aut (drugi obiekt) oraz blacharni, w której prowadzona jest naprawa szkód komunikacyjnych (osobny obiekt). Działalność była prowadzona w ramach dwóch niezależnych spółek do 2010 roku, w którym nastąpiło ich połączenie w jednym podmiocie (Spółka A), a następnie - po dokonaniu przejęcia - zmieniła swoją nazwę na Spółkę B. Działalność blacharni ma charakter pomocniczy (posiłkowy) wobec pozostałej działalności Spółki. Wykonywana jest tam część prac mechanicznych związanych z likwidacją szkód.


Zarząd Spółki podjął uchwałę w przedmiocie wyodrębnienia w ramach struktury przedsiębiorstwa Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki obejmującej organizacyjnie, funkcjonalnie oraz finansowo wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych, w ramach którego prowadzona będzie część operacyjnej działalności Spółki, polegająca na prowadzeniu salonu sprzedaży wraz z autoryzowanym punktem serwisowym samochodów wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu. Uchwała Zarządu została podjęta w wykonaniu uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki, wyrażającej zgodę na wyodrębnienie ZCP. W świetle tych dokumentów na ZCP składają się w szczególności następujące składniki:

  1. prawo własności nieruchomości;
  2. rzeczowe aktywa trwałe inne niż nieruchomości, stanowiące środki trwałe i wyposażenie, w szczególności zaś wyposażenie posadowionego na nieruchomości, wskazanej w pkt 1, salonu samochodów nowych oraz wyposażenie, w tym maszyny i urządzenia serwisu samochodowego pojazdów wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu; do uchwały został dołączony wykaz rzeczowych aktywów trwałych;
  3. towary przeznaczone do odsprzedaży w postaci nowych pojazdów samochodowych, które zostały nabyte przez Spółkę w celu dalszej odsprzedaży i do dnia przeniesienia na nabywcę prawa własności ZCP nie zostały zbyte na rzecz klientów Spółki, o ile Spółka będzie posiadała takie towary w dacie przeniesienia na nabywcę prawa własności ZCP; do uchwały został dołączony wykaz samochodów;
  4. zapasy magazynowe, w szczególności zapasy akcesoriów, części zamiennych oraz materiałów eksploatacyjnych do pojazdów samochodowych wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu; do uchwały został dołączony wykaz zapasów magazynowych;
  5. prawa (w tym wierzytelności) i zobowiązania Spółki wynikające ze wszystkich istniejących i wiążących umów handlowych (w tym dealerskich) oraz umów serwisowych zawartych między Spółką a kontrahentem; do uchwały został dołączony wykaz umów dealerskich oraz umów serwisowych;
  6. prawa (w tym wierzytelności) i zobowiązania Spółki wynikające ze wszystkich istniejących i wiążących umów licencyjnych oraz innych umów, na podstawie których Spółka wykorzystywała w działalności ZCP oprogramowanie komputerowe niezbędne do prowadzenia sprzedaży nowych pojazdów samochodowych oraz do świadczenia usług serwisu oraz napraw pojazdów wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu; do uchwały został dołączony wykaz tych umów;
  7. prawa (w tym wierzytelności) oraz zobowiązania Spółki wynikające z obowiązujących umów handlowych i/lub serwisowych zawartych przez Spółkę z kontrahentami, w szczególności prawa oraz zobowiązania związane z działalnością ZCP z tytułu dostaw i usług (m.in. z tytułu dostaw mediów takich jak w szczególności dostaw energii elektrycznej, gazu, wody, odprowadzenia ścieków, i. in.), do uchwały został dołączony wykaz tych umów;
  8. prawa oraz zobowiązania wynikające z rękojmi za wady fizyczne i prawne rzeczy sprzedanych (w tym nowych pojazdów, akcesoriów, części zamiennych, materiałów eksploatacyjnych do pojazdów wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu) [o ile rękojmia nie została wyłączona na podstawie stosownych umów pomiędzy Spółką a jej klientami] oraz prawa i zobowiązania z gwarancji udzielonych przez Spółkę - w zakresie określonym stosownymi postanowieniami umów zawartych między Spółką a kontrahentem i jej ww. poprzednikami prawnymi - nabywcom nowych pojazdów samochodowych oraz nabywcom akcesoriów, wyposażenia oraz części zamiennych do pojazdów wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu, a także podmiotom, na rzecz których wykonywane były w ramach ZCP usługi serwisu oraz napraw (gwarancyjnych i pogwarancyjnych) pojazdów samochodowych wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu;
  9. tajemnice przedsiębiorstwa, wynikające ze zrealizowanych i trwających projektów wykonywanych przez ZCP w ramach umowy dealerskiej i umowy serwisowej;
  10. personel ZCP (tj. kadra pracownicza związana z działalnością ZCP oraz osoby współpracujące z ZCP na podstawie umów cywilnoprawnych (zlecenie, dzieło), w tym prawa oraz obowiązki wynikające z umów o pracę lub z innych umów, na podstawie których personel ZCP świadczy prace niezbędne do prawidłowego wywiązywania się ZCP z realizowanych zadań; do uchwały został dołączony wykaz pracowników oraz współpracowników przechodzących na podstawie art. 231 Kodeksu pracy na nabywcę w związku z nabyciem ZCP, a także wykaz umów łączących Spółkę z personelem Spółki;
  11. wszelkie księgi (w tym w szczególności księgi rachunkowe) oraz inne dokumenty i dane (w tym zapisane na elektronicznych nośnikach informacji) związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w ramach ZCP lub dotyczące ZCP i stanowiące jego część (np. akta osobowe pracowników), z wyłączeniem tych, których zachowanie przez Spółkę wymagane jest obowiązującymi przepisami prawa; do uchwały został dołączony wykaz ksiąg i dokumentów przekazywanych Nabywcy w związku ze zbyciem ZCP.


Podkreślenia wymaga przy tym, że wydzielone składniki w ramach ZCP są we wzajemnych relacjach, które powodują, że można o nich mówić jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, a więc tworzą niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.


W przypadku odpłatnego zbycia ZCP, transakcja ta nie obejmie:

  1. wyposażenia (w tym maszyn, narzędzi i urządzeń) blacharni pozwalających na prowadzenie działalności w zakresie świadczenia usług blacharskich oraz lakierniczych dotyczących pojazdów samochodowych (blacharnia to osobny obiekt),
  2. składników majątkowych i niemajątkowych, wykorzystywanych przez Spółkę na ww. nieruchomości przy sprzedaży używanych pojazdów samochodowych,
  3. środków pieniężnych oraz gotówki znajdujących się na rachunkach bankowych lub w kasach Spółki, a które mogłyby mieć związek z działalnością ZCP,
  4. oznaczenia przedsiębiorstwa, pod którym Spółka aktualnie prowadzi działalność operacyjną w ramach ZCP obejmujące nazwę salonu i autoryzowanego punktu serwisowego,
  5. praw i obowiązków wynikających z rejestracji znaku towarowego,
  6. praw do domeny internetowej,
  7. umów kredytowych oraz powstałych przed dniem zbycia ZCP: należności od klientów Spółki oraz wierzytelności wobec jej kontrahentów, z tym zastrzeżeniem, że w ramach zbycia ZCP, przyjęte i wykonane przez Spółkę - do dnia zawarcia umowy przenoszącej na nabywcę prawo własności ZCP, w tym do tego dnia zafakturowane przez Spółkę - zlecenia na wykonanie czynności serwisowych lub czynności naprawczych (w tym gwarancyjnych i/lub pogwarancyjnych) pojazdów samochodowych wytworzonych przez podmioty należące do koncernu, w tym w szczególności wszelkie prawa (wierzytelności) wynikające z przyjętych przez Spółkę zleceń serwisowych i/lub zleceń na wykonanie napraw gwarancyjnych i/lub pogwarancyjnych, w szczególności wierzytelności pieniężne o zapłatę wynagrodzenia z tytułu wykonania objętych takimi zleceniami czynności serwisowych i/lub napraw (w tym gwarancyjnych lub pogwarancyjnych) będą przysługiwały wyłącznie Spółce i nie będą stanowiły przedmiotu umowy przenoszącej własność ZCP na rzecz nabywcy, choćby termin zapłaty wynagrodzenia z tytułu takich zleceń i/lub z tytułu wykonania określonych czynności i/lub usług serwisowych i/lub naprawczych przypadał po dacie przejścia prawa własności ZCP na rzecz nabywcy. Wykaz takich praw (w tym wierzytelności) będzie stanowił załącznik do umowy sprzedaży ZCP. Z kolei prawa, w tym wierzytelności wynikające ze zleceń serwisowych (w tym dot. usług serwisowych) lub zleceń dotyczących napraw gwarancyjnych i/lub pogwarancyjnych dotyczące pojazdów samochodowych wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu, które zostaną przyjęte do realizacji przez Spółkę, jednak do dnia zawarcia umowy zbycia ZCP nie zostaną ukończone i zafakturowane przez Spółkę, w szczególności wierzytelności pieniężne o zapłatę wynagrodzenia z tytułu wykonania czynności serwisowych i/lub napraw (w tym gwarancyjnych lub pogwarancyjnych) będą stanowiły przedmiot umowy zbycia ZCP (i zostaną objęte wykazem stanowiącym załącznik do umowy sprzedaży ZCP);
  8. wszelkich praw, w tym wierzytelności (zwłaszcza wierzytelności pieniężnych o zapłatę ceny sprzedaży lub wynagrodzenia) z tytułu sprzedaży samochodów nowych (nieużywanych) i/lub z tytułu wykonania przez Spółkę wszelkich usług na rzecz klientów, które zostaną przyjęte do realizacji przez Spółkę oraz wykonane przez Spółkę do dnia zawarcia umowy sprzedaży ZCP, choćby termin zapłaty ceny sprzedaży i/lub wynagrodzenia z tytułu ww. umów i/lub z tytułu wykonania określonych czynności i/lub ww. usług przypadał po dacie zawarcia niniejszej umowy sprzedaży ZCP, których wykaz będzie stanowił załącznik do umowy sprzedaży ZCP
  9. wszelkich wierzytelności Spółki (w szczególności pieniężnych) względem partnerów handlowych i/lub innych kontrahentów z tytułu zdarzeń prawnych, jakie miały miejsce przed zawarciem umowy sprzedaży ZCP, w tym w szczególności wierzytelności wynikających z wykonania umów przez Spółkę oraz jej kontrahenta przed dniem zawarcia umowy sprzedaży ZCP, jak również wierzytelności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania takich umów przez kontrahentów i/lub klientów Spółki, których wykaz będzie stanowił załącznik do umowy sprzedaży ZCP.


Za organizacyjnym wyodrębnieniem w strukturze Spółki zorganizowanej części przedsiębiorstwa przemawia fakt, iż ZCP prowadzi w ramach Spółki ściśle określony i odrębny fragment jej działalności, tj. sprzedaż dilerską aut oraz usługi serwisowe samochodów. Podkreślenia wymaga, że tylko w ramach składników majątkowych ZCP (w szczególności tylko w ramach obiektu salonu oraz serwisu) realizowane są zawarte przez Spółkę umowy z dotyczące sprzedaży dilerskiej oraz usług serwisowych. Działalność ta jest prowadzona w sposób samodzielny, choć w ramach struktury prawnej Spółki. Odrębną od tejże działalności aktywność polegająca na sprzedaży dilerskiej aut oraz na świadczeniu usług serwisowych aut Spółka prowadzi w odrębnej swojej lokalizacji.

W związku z wytycznymi Zarządu jak i wymogami koncernów zorganizowano ewidencjonowanie operacji gospodarczych zapewniając wyodrębnienie finansowe poprzez określenie odrębnych danych finansowych dla każdego obiektu m.in. w zakresie przychodów i kosztów, posiadanych składników majątkowych tych materialnych jak i niematerialnych oraz zobowiązań i należności handlowych. Do ewidencji wszelkich operacji generowanych przez dany obiekt służą odrębne programy.


Każdy Obiekt posiada odrębny rachunek bankowy.


ZCP posiada majątek (tj. aktywa i pasywa) niezbędny do samodzielnego prowadzenia tej działalności. Ponadto, do ZCP są przypisane poszczególne umowy dilerskie, umowy serwisowe oraz umowy o świadczenie usług zawarte z zewnętrznymi podmiotami, a także wynikające z tych umów zobowiązania i koszty. W związku z tym, ZCP mogłaby realizować wskazaną działalność jako samodzielny podmiot gospodarczy. Zarówno wyodrębnienie finansowe jak i organizacyjne ZCP podporządkowane jest wyodrębnieniu funkcjonalnemu, czyli realizacji rozłącznych funkcji, jakimi są działalność w zakresie sprzedaży dilerskiej oraz usług serwisowych pojazdów oraz działalność w zakresie sprzedaży dilerskiej pojazdów oraz usług serwisowych. Wynika to z faktu, że obsługa obu marek wymaga indywidualnego podejścia (zarządzania), gdyż charakteryzuje je inny profil ekonomiczny oraz inna docelowa grupa klientów. Ponadto w zakresie obsługi dwóch marek, prowadzona jest oddzielna baza elektroniczna klientów i zleceń serwisowych za pomocą dwóch systemów elektronicznych. Obie te bazy wspierają obsługę działalności prowadzonej przez dwa obiekty w sposób od siebie niezależny.


Co więcej, koncerny samochodowe stosują politykę odnośnie m.in.:

  1. lokalizacji, wielkości i standardu obiektu handlowo-usługowego,
  2. oznakowania i wyposażenia obiektu i pomieszczeń zgodnie z programami wizerunku korporacyjnego,
  3. zapewnienie stosowania znaków towarowych zgodnie z określonymi w instrukcjach i regulaminach standardach,
  4. zapewnienie personelu spełniającego kwalifikacje ustalone przez koncern oraz systemu rozwoju.

Poszczególne jednostki organizacyjne, jakimi są odrębne obiekty Spółki, na które składają się zespoły ludzkie i powierzony im majątek, realizują odrębnie procesy przypisane wyżej wskazanym odrębnym gałęziom działalności Spółki odpowiadającym polityce danego koncernu.

W ramach transakcji zbycia ZCP dojdzie również do przejścia na nabywcę ZCP - w trybie art. 23[1] Kodeksu pracy - części zakładu pracy Spółki, tj. stanowiącego odrębną placówkę zatrudnienia i odrębne miejsce pracy obiektu salonu samochodów nowych oraz serwisu pojazdów wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu wraz z wyposażeniem, a także personelu ww. obiektów (tj. pracowników oraz współpracowników wymienionych w stosownym załączniku do umowy sprzedaży ZCP), w tym kadry pracowniczej związanej z działalnością ZCP, w tym praw oraz obowiązków wynikających z umów o pracę, na podstawie których personel ZCP świadczy prace niezbędne do prawidłowego wywiązywania się ZCP z realizowanych zadań).

Należy przy tym wskazać, że opisany powyżej zespół składników materialnych i niematerialnych, składający się na ZCP wraz z wyposażeniem oraz personelem jest całkowicie zdolny do kontynuowania, dotychczas prowadzonej w ramach Spółki, działalności w zakresie sprzedaży dilerskiej pojazdów oraz usług serwisowych. Kontynuowanie działalności w ramach ZCP zostało potwierdzone oświadczeniem przyszłego nabywcy złożonym w podpisanym liście intencyjnym, zgodnie z którym zamiarem stron jest przeprowadzenie transakcji na podstawie której Spółka sprzeda - ZCP pozwalającą na kontynuację prowadzenia przez nabywcę, dotychczas prowadzonej przez Spółkę działalności operacyjnej Spółki w zakresie sprzedaży nowych samochodów oraz prowadzenia usług serwisu oraz naprawy (gwarancyjnej oraz pogwarancyjnej) pojazdów samochodowych wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu. Strony ustaliły bowiem, że ich zamiarem stanowiącym podstawę zawarcia listu intencyjnego jest ustalenie ramowych reguł oraz warunków przeniesienia prawa własności ZCP, umożliwiającego nabywcy kontynuację prowadzenia - dotychczas prowadzonej przez Spółkę takiej działalności (sprzedaży nowych samochodów, oryginalnych części oraz prowadzenia usług serwisu oraz naprawy (gwarancyjnej oraz pogwarancyjnej) pojazdów samochodowych wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy w przedmiotowym stanie faktycznym, odpłatne zbycie przez Spółkę opisanego zespołu składników materialnych i niematerialnych będzie stanowić sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, niepodlegającą przepisom ustawy o VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy,


Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie przez Spółkę opisanego w stanie faktycznym zespołu składników materialnych i niematerialnych będzie stanowić sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, niepodlegającą przepisom ustawy o VAT.


Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Z kolei w myśl art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.


Wyodrębnienie finansowe ma miejsce wtedy, gdy istnieje możliwość odrębnego określenia podstawowych danych finansowych, takich jak: przypisane aktywa, pasywa, przychody czy koszty dla konkretnego rodzaju działalności. Wyodrębnienie finansowe zachodzi już wtedy, gdy możliwe jest przyporządkowanie do zorganizowanej części przedsiębiorstwa pewnych elementarnych danych finansowych, takich jak: przychody, koszty, należności i zobowiązania. Ustawa o podatku od towarów i usług nie wprowadza wymogu samodzielności finansowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zatem do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za jednostkę wyodrębnioną finansowo wystarczy wskazanie istnienia przejawów odrębności finansowej od pozostałej części przedsiębiorstwa. ZCP posiada wyodrębniony zespół składników w skład którego wchodzą:

  1. środki trwałe wykorzystywane przez ZCP, w tym nieruchomość;
  2. aktywa obrotowe wykorzystywane do działalności ZCP, w tym należności handlowe;
  3. zobowiązania handlowe, zobowiązania z tytułu usług świadczonych w związku z działalnością ZCP oraz pozostałe zobowiązania przypisane do ZCP w związku z jej działalnością;
  4. prawa i obowiązki z umów związanych z prowadzeniem bieżącej działalności operacyjnej przez ZCP, w szczególności umowa dilerska;
  5. księgowy plan kont umożliwiający alokowanie przychodów i kosztów do ZCP;
  6. plany finansowe, miesięczne analizy marży, procedury, regulaminy oraz wszystkie pozostałe dokumenty regulujące zasady i cele biznesowe funkcjonowania ZCP.

Choć oba wskazane powyżej rodzaje działalności nie zostały zorganizowane w formie oddziałów samobilansujących, Spółka w oparciu o prowadzoną ewidencję sporządza bilanse i rachunek zysków i strat, odzwierciadlające sytuację majątkową oraz wyniki (rentowność) prowadzonych rodzajów działalności i przypisanych im struktur organizacyjnych. Wydzielone składniki w ramach ZCP są we wzajemnych relacjach, które powodują, że można o nich mówić jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, a więc tworzą samodzielny podmiot realizujący zadania gospodarcze. Ponadto ZCP charakteryzuje również istota kontynuacji działalności w przypadku transakcji sprzedaży na rzecz nowego podmiotu gospodarczego.

Wyodrębnienie organizacyjne ZCP dokonane zostało w sposób faktyczny i realny poprzez przypisanie tylko do ZCP określonych i konkretnych składników majątkowych materialnych i niematerialnych, w tym nieruchomości, aktywów trwałych, praw oraz obowiązków wynikających z umów (w tym umów dilerskich oraz umów serwisowych dotyczących pojazdów wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu), zdarzeń gospodarczych, dokumentacji oraz poszczególnych operacji handlowych. Ponadto wydzielenie ZCP formalnie zostało dokonane na podstawie decyzji organów Spółki, tj. w oparciu o uchwałę Zgromadzenia Wspólników oraz na podstawie stosownej uchwały Zarządu. Istotnym jest również, że do działalności prowadzonej w ramach ZCP została przydzielona także część kadry pracowniczej Spółki, która związana jest ściśle z realizacją czynności związanych ze sprzedażą aut oraz ze świadczeniem usług serwisowych pojazdów.

Zgodnie z definicją ZCP, wyodrębnienie funkcjonalne zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) oznacza przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z 26 stycznia 2016 r. (sygn. I SA/Wr 1823/15) wskazuje, że wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

ZCP posiada nie tylko potencjalną, ale i rzeczywistą zdolność do funkcjonowania na rynku jako samodzielny podmiot gospodarczy. Należy podkreślić, że do 2010 r. działalność, która obecnie jest prowadzona w ramach ZCP tj. działalność w zakresie sprzedaży dilerskiej aut oraz serwisu pojazdów była prowadzona przez odrębny podmiot prawa, tj. przez odrębną spółkę. W 2010 r. spółka ta przejęła z kolei (w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych) Wnioskodawcę, wpisaną do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy. Następnie tak utworzony (w ramach połączenia przez przejęcie) podmiot zmienił swoją nazwę i do dzisiaj działa jako Spółka C.

Tym samym, składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP, a które zostały wyszczególnione w uchwale Zarządu Spółki umożliwiają dalsze niezakłócone prowadzenie w ramach ZCP działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży dilerskiej aut oraz serwisu pojazdów w ramach odrębnego przedsiębiorstwa podobnie działalność ta była prowadzona do 2010 r.). Zarówno wyodrębnienie majątkowe, jak i organizacyjne ZCP podporządkowane jest wyodrębnieniu funkcjonalnemu, czyli realizacji rozłącznych funkcji, jakimi są działalność w zakresie sprzedaży dilerskiej oraz usług serwisowych pojazdów marki ... oraz działalność w zakresie sprzedaży dilerskiej pojazdów oraz usług serwisowych. Poszczególne jednostki organizacyjne, jakimi są odrębne obiekty Spółki, na które składają się zespoły ludzkie i powierzony im majątek, realizują procesy przypisane wyżej wskazanym odrębnym rodzajom działalności Spółki.

Działalność ZCP w zakresie sprzedaży dilerskiej pojazdów oraz usług serwisowych, jest niewątpliwie działalnością wyodrębnioną w ramach szeregu funkcji przedsiębiorstwa Spółki i jest realizowana samodzielnie przy wykorzystaniu własnych, przypisanych tylko do ZCP składników majątkowych materialnych i niematerialnych, wymienionych w przywołanej wyżej uchwale Zarządu Spółki.

Kontynuowanie tej działalności w ramach ZCP nie będzie wymagało dodatkowych nakładów finansowych, czy też przeprowadzenia restrukturyzacji organizacyjnej przydzielonych składników majątkowych materialnych i niematerialnych. Zamiar kontynuowania dotychczasowej działalności w ramach ZCP został potwierdzony oświadczeniem przyszłego nabywcy złożonym w zawartym przez strony planowego zbycia ZCP liście intencyjnym.

Zagadnienie dotyczące elementów niezbędnych do istnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa było również przedmiotem rozważań zarówno Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dawniej: ETS; dalej: TSUE), jak i polskich sądów i organów administracji podatkowej. Przykładowo, w wyroku w sprawie Zita Modes (z dnia 27 listopada 2003 r., C-97/01 Zita Modes, Rec. s. 1-14393, pkt 39) TSUE uznał, że art. 5 ust. 8 tzw. VI dyrektywy (obecnie artykuł 19 dyrektywy 2006/112/WE) ma za zadanie umożliwić państwom członkowskim ułatwienie przekazywania przedsiębiorstw lub części przedsiębiorstw, poprzez uproszczenie tych transakcji i unikanie naruszenia płynności finansowej nabywcy nadmiernym obciążeniem podatkowym, które i tak odzyskałby on następnie poprzez odliczenie naliczonego podatku VAT. Zgodnie z innym wyrokiem TSUE (C-444/10 Finanzamt Ludenscheid v. Christel Schriever; Zb.Orz. 2011, s. 1-11071, pkt 25 i 26), stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

W ślad za TSUE, również Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) uznał, że okoliczność, że zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzy zespół składników majątkowych zdolny do prowadzenia niezależnej (samodzielnej) działalności gospodarczej, należy rozumieć w ten sposób, że w kształcie, w jakim zespół ten jest zbywany, może on wykonywać określone zadania gospodarcze. Innymi słowy, realizacja określonych zadań gospodarczych możliwa jest z wykorzystaniem tego określonego zespołu składników majątkowych, nie zaś dopiero w połączeniu z innymi składnikami majątkowymi, czy też dopiero w połączeniu z przedsiębiorstwem nabywcy (wyrok NSA z 23 listopada 2017 r., I FSK 327/16).

Jak słusznie zauważył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 14 listopada 2017 r., 0114- KDIP1-1.4012.553.2017.1.AO) w praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednakże nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej. Przeniesione składniki materialne i niematerialne mają umożliwić funkcjonowanie w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo ich zbycia.


Jak opisano to w stanie faktycznym, w wyniku planowanej sprzedaży ZCP na nabywcę przejdzie także - oprócz składników majątkowych - także szereg praw oraz obowiązków, w tym m.in.:

  1. zobowiązania wynikające z umów handlowych oraz serwisowych, z umów licencyjnych, z umów z dostawcami mediów powstałe po dacie przyjętej przez strony,
  2. zobowiązania gwarancyjne, zobowiązania z tytułu rękojmi za wady fizyczne,
  3. zobowiązania wynikające ze stosunków pracy (np. ZFŚS) powstałe przed datą transakcji (ujęte w bilansie ZCP na dzień poprzedzający dzień sprzedaży),
  4. prawa (w tym wierzytelności) i zobowiązania wynikające ze wszystkich istniejących i wiążących umów handlowych (w tym dealerskich) oraz umów serwisowych, w tym z poprzednikami prawnymi,
  5. zobowiązania i prawa, w tym wierzytelności wynikające ze zleceń serwisowych (w tym dot. usług serwisowych) lub zleceń dotyczących napraw gwarancyjnych i/lub pogwarancyjnych dotyczące pojazdów samochodowych wytwarzanych przez podmioty należące do koncernu, które zostaną przyjęte do realizacji przez Spółkę, jednak do dnia zawarcia umowy zbycia ZCP nie zostaną ukończone i zafakturowane przez Spółkę.

Przyjęcie określonej daty jako punktu przejścia zobowiązań jest warunkowane względami praktycznymi: w innym wypadku nie byłoby możliwe prawidłowe rozliczenie pomiędzy stronami umowy. Okoliczność ta znalazła również potwierdzenie i została uwzględniona w Raporcie z wyceny przedmiotowej ZCP, sporządzonego przez wyspecjalizowany podmiot.

Wnioskodawca podziela pogląd NSA zgodnie z którym, w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie muszą wchodzić wszelkie zobowiązania przedsiębiorstwa. Z definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika jedynie, że zespół składników materialnych i niematerialnych musi być na tyle zorganizowany i kompletny, aby mógł funkcjonować jako samodzielne przedsiębiorstwo, prowadzące określony rodzaj działalności gospodarczej. Z tych względów nie ma podstaw do uznania, że co do zasady utraci on tę samodzielność poprzez wyłączenie ze składników majątkowych niektórych zobowiązań (wyrok NSA z 17 grudnia 2014 r., II FSK 690/14).

W przedstawionym stanie faktycznym, przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży będzie zespół składników niematerialnych i materialnych związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością w zakresie sprzedaży dilerskiej aut oraz usług serwisowych samochodów. Na nabywcę przejdą wszystkie składniki majątku konieczne do podjęcia przez niego działalności gospodarczej. Jak wykazano w opisie stanu faktycznego, dzięki nabytym składnikom materialnym i niematerialnym związanym z prowadzoną przez Spółkę działalnością, nabywca będzie mógł kontynuować działalność gospodarczą w takim samym charakterze i w takim samym zakresie jak dotychczas ZCP. Zatem przedmiot sprzedaży obejmował będzie wszystkie składniki majątku niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej, nawet bez połączenia z przedsiębiorstwem nabywcy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych sprzedawany przez Spółkę w przedmiotowym stanie faktycznym stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji transakcja sprzedaży tej zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegała przepisom ustaw o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.


Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj