Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.576.2018.2.JSZ
z 4 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2018 r. (data wpływu 2 sierpnia 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2018 r. (data wpływu 19 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. „…”.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 września 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina … (Gmina, Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT), posiada osobowość prawną. Od 1 stycznia 2017 r. Gmina objęta jest centralizacją VAT wraz ze swoimi jednostkami organizacyjnymi. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizuje zadania własne wynikające z ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.; dalej: USG), służące – zgodnie z art. 7 tej ustawy – zaspokojeniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Stosownie do dyspozycji art. 2 ust. 1 USG, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy – w oparciu o art. 6 ust. 1 USG – należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak wynika z art. 7 ust. 1 pkt 1 USG, zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej. Szczegółowe zasady gospodarowania nieruchomościami przewiduje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 1774, z późn. zm.; dalej: UGN). Ponadto art. 24 ust. 1 UGN głosi, że do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w wieczyste użytkowanie, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy. Stosownie natomiast do dyspozycji art. 25 ust. 1 UGN, gminnym zasobem nieruchomości gospodaruje wójt/burmistrz.

Oprócz tego, zgodnie z treścią przepisu art. 7 ust. 1 pkt 9 USG, do zadań własnych gminy należą między innymi sprawy kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami. Ponadto, jak wynika z art. 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.), jedną z form organizacyjnych działalności kulturalnej są domy kultury. Dodatkowo art. 1 i 2 ww. ustawy wskazuje, że prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym, które jest realizowane poprzez tworzenie samorządowych instytucji kultury.

Wyrazem realizacji tego zadania jest nałożony na organizatora instytucji kultury w art. 12 Ustawy o działalności kulturalnej obowiązek zapewnienia jej środków niezbędnych do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona. Co więcej, art. 13 ust. 1 Ustawy o działalności kulturalnej stanowi, że instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora, który – co wynika z art. 13 ust. 2 pkt 1 – musi zawierać wskazanie nazwy, terenu działania i siedziby instytucji kultury.

Gmina realizuje powyższe zadania m.in. poprzez działanie jako organizator Gminnego Ośrodka Kultury (dalej: GOK), będącego samorządową instytucją kultury w rozumieniu Ustawy o działalności kulturalnej. Na potrzeby GOK umową użyczenia z dnia 10 maja 2013 r. Gmina przekazała w bezpłatne używanie część budynku oraz udział w nieruchomości. Gminny Ośrodek Kultury jest samorządową instytucją kultury, której celem jest pozyskiwanie i przygotowanie środowiska do aktywnego uczestnictwa w kulturze oraz współtworzenie jej wartości, a także upowszechnianie i promocja kultury lokalnej. Ośrodek organizuje różne formy edukacji kulturalnej i wychowania przez sztukę – funkcjonują w nim m.in. warsztaty dla dzieci i młodzieży: taneczne, filmowe, fotograficzne, plastyczne, organizuje koncerty, spektakle teatralne, pokazy filmowe i imprezy plenerowe. Zadania te realizowane są w oparciu o środki przyznanej przez Organizatora (tj. Gminę) dotacji podmiotowej jak również osiąganych dochodów własnych.

Rozliczenia Gminnego Ośrodka Kultury z tytułu podatku VAT jako samorządowej instytucji kultury nie podlegają centralizacji w świetle Ustawy centralizacyjnej. Gminny Ośrodek Kultury nie jest czynnym podatnikiem VAT, ze względu na art. 113 Ustawy VAT.

Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy na operację (projekt) typu „Inwestycje w obiekty pełniące funkcje kulturalne”, na operacje typu „Kształtowanie przestrzeni publicznej” oraz na operacje typu „Ochrona zabytków i budownictwa tradycyjnego” w ramach działania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Tytuł operacji to: „…”. Istnieje możliwość otrzymania do 63,63% dofinansowania kosztów kwalifikowalnych. Plan finansowy projektu opiewa na 999 365,30 zł, w tym koszty kwalifikowalne stanowią 100%. Planowany termin zakończenia operacji to marzec 2020 r.

Według opinii wojewódzkiego konserwatora zabytków oficyna (będąca w rejestrze zabytków) jest w złym stanie technicznym i istnieje konieczność natychmiastowego podjęcia prac o charakterze interwencyjnym. W wyniku realizacji projektu więcej niż 50% powierzchni obiektu uzyska nowe przeznaczenie i będzie służyło celom edukacyjnym, kulturalnym lub promocyjnym regionu. Po zrealizowaniu projektu obiekt tj. zabytkowa oficyna, będzie ogólnodostępny. Będą w nim prowadzone zajęcia artystyczne, nauka języków obcych, zajęcia opiekuńczo-wychowawcze oraz inne inicjatywy społeczne, które będą miały charakter stały lub będą odbywać się cyklicznie, lecz nie rzadziej niż raz w miesiącu, przez co najmniej 9 miesięcy w danym roku w okresie trwałości operacji. W obiekcie przewidziane są projekcje filmów, warsztaty filmowe, zajęcia wokalne, spotkania lokalnych twórców kultury i rzemiosła, konferencje, szkolenia, prezentacje, spotkania lokalnych organizacji społecznych. Po zakończeniu modernizacji Gmina planuje przekazać oficynę w bezpłatne używanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury, który oprócz realizacji zadań, o których mowa powyżej, będzie odpłatnie wynajmował pomieszczenia będące przedmiotem projektu w ramach umów cywilnoprawnych (na np. konferencje, szkolenia, spotkania integracyjne, komercyjne projekcje filmów itp.), a osiągnięte dochody z tego tytułu, zgodnie ze statutem przeznaczy na cele statutowe.

Zgodnie z § 4 Statutu Gminny Ośrodek Kultury:

1. realizuje zadania własne Gminy w zakresie wychowania, edukacji i upowszechniania kultury,
2. prowadzi wielokierunkową działalność zgodną z założeniami polityki kulturalnej państwa na podstawie własnego, społecznie akceptowanego programu.
   
   

Według § 5 Statutu podstawowym celem Gminnego Ośrodka Kultury jest pozyskanie i przygotowanie społeczeństwa do aktywnego uczestnictwa w kulturze oraz współtworzenia jej wartości.

Zgodnie z § 6 do głównych zadań Gminnego Ośrodka Kultury należy:

1. Podnoszenie poziomu życia kulturalnego mieszkańców gminy, kształtowanie postaw społecznych, rozwijanie zainteresowań mieszkańców, podnoszenie kultury życia codziennego pracy i wypoczynku.
2. Inicjowanie, programowanie i organizowanie działalności kulturalnej na terenie gminy.
3. Organizowanie imprez artystycznych, rozrywkowych, rekreacyjnych, spektakli teatralnych, wystaw, projekcji filmów.
4. Prowadzenie indywidualnej aktywności kulturalnej poprzez działalność zespołów artystycznych, kół i sekcji zainteresowań, klubów miłośniczych, ognisk teatralnych, ognisk muzycznych, warsztatów wokalnych, warsztatów plastycznych, warsztatów tanecznych.
5. Otoczenie opieką wszelkich przejawów kultury ludowej i folkloru muzycznego, tanecznego, sztuki ludowej.
6. Zapewnienie pomocy instrukcyjno-metodycznej i organizacyjnej placówkom kultury na terenie gminy oraz amatorskim zespołom artystycznym w zakresie doboru treści, metod i form działania.
   
   

§ 7. Ośrodek Kultury zobowiązany jest do sporządzania informacji dotyczącej działalności własnej, przestrzegania ustalonych w tym zakresie terminów przez jednostki nadrzędne (plany miesięczne, roczne, sprawozdania, informacje z przebiegu ważniejszych imprez itp.).

Zgodnie z § 8 Statutu Gminny Ośrodek Kultury może na zasadach określonych w odrębnych przepisach:

1. Prowadzić naukę języków obcych.
2. Wypożyczać płyty, książki, kasety magnetofonowe i magnetowidowe, dzieła sztuki.
3. Świadczyć usługi poligraficzne, fotograficzne, filmowe, plastyczne oraz inne usługi w zakresie kultury.
4. Prowadzić wypożyczalnie sprzętu audiowizualnego i kaset wideo.
5. Realizować imprezy zlecone (okolicznościowe, rodzinne, obrzędowe).
6. Świadczyć usługi gastronomiczne.
7. Prowadzić inną działalność wynikającą z potrzeb środowiska. 
   
   

W piśmie z dnia 14 września 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że będzie wykorzystywał efekty realizacji przedmiotowej operacji do czynności niepodlegających opodatkowaniem VAT, ponieważ będzie działał na podstawie art. 15 ust. 6 Ustawy o VAT. Faktury dokumentujące poniesione wydatki w związku z realizacją operacji, o której mowa we wniosku będą wystawione na Wnioskodawcę, czyli Gminę. Realizacja przedmiotowej operacji będzie należała do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994 ze zm.). Podstawa prawna działania to art. 9 ust. l oraz 2 oraz art. 12 ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 862 ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby przebudowy budynku zabytkowej oficyny i utworzenia „…”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług na potrzeby przebudowy budynku zabytkowej oficyny i utworzenia „…”, który po zakończeniu prac zostanie przekazany w bezpłatne używanie Gminnemu Ośrodkowi Kultury.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają co do zasady czynności dokonywane odpłatnie, tj. w zamian za wynagrodzenie. Jedynie w drodze wyjątku, ustawa o VAT przewiduje szczególne przypadki, w których dokonujący dostawy/świadczący usługę ma obowiązek rozpoznać podatek należny z tytułu danej transakcji, nawet jeśli sam nie otrzymuje niczego w zamian. Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracodawców, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w części lub całości, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika
   
   

Niemniej jednak, powyższe czynności podlegać mogą opodatkowaniu VAT tylko w sytuacji, gdy są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług (tzn. gdy spełniona jest również przesłanka podmiotowa opodatkowania).

Jak wskazuje art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istotne wyłączenie z kręgu podatników przewiduje art. 15 ust. 6 ustawy o VAT stanowiąc, że nie uznaje się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyjątkiem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, że organ będzie uznany za podatnika od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wskazano powyżej, w opisie sprawy, Gmina po zakończeniu modernizacji budynku ustanowi bezpłatne użyczenie nieruchomości na rzecz Gminnego Ośrodka Kultury. Użyczenie nastąpi nieodpłatnie i na czas nieoznaczony. W zamian Gminny Ośrodek Kultury zobowiąże się do wykorzystania nieruchomości do realizacji swoich celów statutowych. Gmina stoi na stanowisku, że powyższe działanie stanowić będzie realizację zadań własnych Gminy. Jak już wskazano w opisie sprawy, wśród tych zadań znajdują się zarówno gospodarka nieruchomościami gminnymi (art. 7 ust. 1 pkt 1 Ustawy o samorządzie gminnym), jak również sprawy kultury, w tym gminnych ośrodków kultury (art. 7 ust. 1 pkt 9 USG).

Zgodnie z przywołanym art. 9 ust. 1 Ustawy o działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Ponadto ust. 2 art. 9 tejże ustawy wskazuje, że prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Mając powyższe na uwadze, zawierając umowę nieodpłatnego użytkowania nieruchomości Gmina działać będzie jako organ władzy publicznej wykonujący zadania własne, do realizacji których jest zobowiązana w świetle przepisów prawa powszechnie obowiązującego. Będąc organizatorem Gminnego Ośrodka Kultury Gmina ma obowiązek zapewnić mu siedzibę celem umożliwienia prowadzenia działalności kulturalnej. Podkreślić należy, że Gmina ustanawiając użytkowanie nieruchomości na rzecz samorządowej instytucji kultury realizować będzie zadania własne gminy w zakresie kultury, działa w publicznym charakterze jako organ władzy publicznej. Wyklucza to Gminę z zakresu pojęcia podatnika podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Innymi słowy, w zakresie udostępniania Gminnemu Ośrodkowi Kultury nieruchomości na jego cele statutowe Gmina nie prowadzi działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, nie stanowi to czynności znajdującej się w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – Wnioskodawca będzie wykorzystywał efekty realizacji przedmiotowej operacji do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT. W związku z powyższym, Zainteresowany nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji tej operacji. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją operacji pn. „…”, ponieważ towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. operacji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.