Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.520.2018.1.AP
z 5 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2018 r. (data wpływu 10 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia kwoty nabycia przy stosowaniu procedury VAT marża.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży używanych samochodów osobowych. Jest podatnikiem podatku VAT rozliczanego miesięcznie oraz odprowadza podatek dochodowy rozliczany w formie zaliczek miesięcznych w oparciu o prowadzoną KPiR. Samochody są kupowane od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej oraz na niemieckim portalu aukcyjnym X. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi sposób rozliczania kosztów zakupu z rzeczonego portalu aukcyjnego.

W przypadku każdego zakupionego na rzeczonym portalu samochodu, w skład dokumentów otrzymywanych w pakiecie zwanym „Order” wchodzą: faktura (invoice) za sam zakupiony samochód, faktura (invoice) za tzw. opłaty aukcyjne oraz faktura (invoice) za obsługę dokumentów i zakupionego samochodu. Kwoty te wyrażone są na fakturach w walucie Euro. W przypadku wygrania aukcji, płatności zarówno za zakupione samochody, jak i za związane z nimi opłaty aukcyjne i obsługę dokumentów dokonywane są przez Wnioskodawcę na jedno i to samo konto bankowe, należące do serwisu, w oparciu o wygenerowany w przeciągu sekund dokument – „order”. Dopiero po zaksięgowaniu wpłaty przez rzeczony serwis, na stronie pojawiają się gotowe do pobrania, a wspomniane wcześniej trzy faktury (invoice) wystawione przez podmioty należące do grupy kapitałowej X i używające jej znaku graficznego. Dopiero te faktury, a nie zamówienie (order) są dla Wnioskodawcy podstawą do wyliczenia jego marży do zastosowania szczególnej procedury – VAT Marża.

Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające wygranie aukcji oraz potwierdzenia zapłaty za zakupiony towar. Obiektem zatroskania Wnioskodawcy w tej sprawie jest samo rozbicie ceny samochodu na szereg dodatkowych usług, o wykonanie których nie wnioskuje, a w chwili licytowania samochodu nie ma o nich pojęcia, (kontrahent niemiecki nie informuje o fakcie podziału finalnej ceny oraz o kluczu podziału, jakim się kieruje w konkretnym przypadku), gdyż warunkiem skutecznego wylicytowania i zakupu pojazdu jest wpłata na konto ceny widniejącej przy wylicytowanym przez Wnioskodawcę pojeździe. Dopiero w momencie odnotowania wpłaty przez kontrahenta niemieckiego, udostępnione mu zostają 3 faktury (czasem 4 – jeśli Wnioskodawca zalicytuje samochód wraz z dostarczeniem go do kraju). Po dokładnym przyjrzeniu się otrzymanym fakturom (wystawianym w języku niemieckim i angielskim), okazuje się że numery NIP kontrahentów widniejących w stopce każdego z dokumentów różnią się między sobą.

Stosowanych przez kontrahenta konfiguracji podmiotów które występują na wspomnianych wcześniej fakturach jest wiele, jednak w większości przypadków fakturę za samochód (car) Wnioskodawca otrzymuje od A; fakturę za opłaty aukcyjne na równi od wyżej wspomnianego lub od B; fakturę za przygotowanie dokumentów i samochodu od C.

Wnioskodawcy nie jest znany klucz, wedle którego po wygraniu aukcji i wpłacie pieniędzy na konto, zostanie rozdysponowana kwota, za którą wylicytowano samochód. Przedstawiony powyżej podział faktur między kilka podmiotów skupionych wokół grupy, stosowany jest przynajmniej od 2 lat. Wcześniej, wszystkie wyżej wspomniane faktury wystawiał jeden i ten sam podmiot – A.

Zgodnie z zaleceniami właściwego dla podatnika urzędu skarbowego, faktura za zakupiony samochód przeliczana jest według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego wystawienie faktury i w takiej kwocie wprowadzana do KPiR, natomiast faktury za opłaty aukcyjne oraz obsługę dokumentów i samochodu, rozliczane są w oparciu o unijną procedurę importu usług.

Sprzedając samochody Wnioskodawca wystawia faktury VAT – procedura marży i oblicza marżę. Do obliczonej marży netto, stosuje stawkę VAT 23%. Za podstawę naliczenia marży stosuje cenę nabycia, tj. cenę wpłaconą przez niego w momencie licytowania danego samochodu, która to w później otrzymanych fakturach (invoice) rozbijana jest na cenę za samochód, cenę za opłaty aukcyjne oraz kwoty faktury naliczonej z tytułu obsługi dokumentów i samochodu.

Samochody będące przedmiotem złożonego wniosku, zostały nabyte od jednego z podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. – tj. od firmy i spełniają one definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wszystkie zakupione na rzeczonym portalu aukcyjnym samochody nabywane są w celu dalszej odsprzedaży – przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest sprzedaż samochodów używanych (autohandel).

Sprzedający samochody jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem niemieckiego podatku od towarów i usług. Przy zwolnieniu od podatku ww. samochodów nie miała zastosowania żadna z zasad podatkowych ujętych w art. 113 i art. 43 ust.1 pkt 2.

Dostawa rzeczonych samochodów była opodatkowana na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT. W posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentach, kupowane przez niego samochody opodatkowane są niemiecką stawką „M” – Used goods (dobra używane), natomiast towarzyszące samochodom usługi jak Opłata aukcyjna, Przygotowanie dokumentów i samochodu – przyporządkowane zostały do stawki „I” — Intracommunity Service — Transaction subiect to the reverse charge regime (odwrotne obciążenie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stosowanie takiej podstawy obliczenia VAT marża jest właściwe?

Czy Wnioskodawca ma prawo powiększenia ceny nabycia o opłaty aukcyjne oraz opłaty z tytułu obsługi samochodu i dokumentów, zmniejszając tym samym podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosowana przez niego podstawa opodatkowania powinna uwzględniać koszty związane z opłatami aukcyjnymi oraz opłatami za obsługę samochodu i dokumentów, a cena nabycia w związku z uiszczaniem opłaty aukcyjnej, opłaty za obsługę dokumentów i opłaty za zakupiony samochód na jedno i to samo konto bankowe grupy powinna uwzględniać całość kwoty widniejącej na dokumentach generowanych po wygraniu aukcji. Wnioskodawca uważa, że powinien w procesie ustalania ceny nabycia uwzględniać poboczne opłaty uiszczane na rzecz dostawcy towaru, którym jest kontrahent niemiecki, gdyż ich niedoliczenie skutkuje zaniżeniem realnych obciążeń, które ciążą na nim każdorazowo w przypadku zakupu samochodu. Skutkiem braku uwzględnienia ww. obciążeń może być dla Wnioskodawcy zaistnienie sytuacji, w której mimo sprzedaży samochodu w Polsce ze stratą, konstrukcja szczególnej procedury opodatkowania towarów używanych wymusi na nim wykazanie marży i zarobku, o którym nie będzie przecież mowy.

Opłata aukcyjna oraz opłata za obsługę dokumentów i samochodu uiszczana jest wraz z każdym kolejnym samochodem, który udaje mu się wylicytować na aukcji (co swoje potwierdzenia znajduje w wyszczególnieniu marki, modelu kupowanego samochodu oraz w unikalnym numerze VIN danego egzemplarza, znajdującym się w opisie szczegółowym każdej faktury).

Zaznaczyć należy, iż samochody kupowane na niemieckim portalu X, w odróżnieniu od realiów znanych z rodzimych portali aukcyjnych, stanowią wyłączną własność rzeczonego portalu aukcyjnego, a wszelkie prawa od pierwotnych właścicieli zostały przeniesione na ww. serwis aukcyjny przed wystawieniem przez niego ofert sprzedaży samochodów w formie aukcji. Potwierdzeniem powyższej tezy jest również przekazywanie przez kupującego – Wnioskodawcę, opłaty za zakupiony samochód poprzez przelanie kwoty należnej z tytułu nabycia samochodu, a także wynikającej z opłaty aukcyjnej i obsługi dokumentów na jedno i to samo konto bankowe sprzedającego.

Dla potrzeb procedury „VAT-marża”, przez kwotę nabycia Wnioskodawca rozumie wszystko to, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy – osoby Wnioskodawcy). Ponadto Wnioskodawca przyjmuje, iż kwota nabycia to cena, którą podatnik zapłacił dostawcy towaru, a która to obejmuje wszystkie koszty związane bezpośrednio z transakcją, a więc poza fakturą dokumentującą zakup samochodu, również faktury za opłaty aukcyjne oraz obsługę samochodu, związane bezpośrednio z każdym konkretnym kupowanym samochodem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży – w myśl art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy – rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika – art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Dla potrzeb stosowania szczególnej procedury w zakresie dostawy towarów używanych ustawodawca w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy określił, że przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Towarami używanymi są zatem te dobra ruchome, które wcześniej zostały choć raz użyte, lecz nadają się do wielokrotnego wykorzystania (nie ulegają zużyciu po jednokrotnym użytku).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży.

Ta szczególna procedura dotyczy jednak tylko dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od określonej kategorii podmiotów. Należy podkreślić, że do stosowania szczególnej procedury opodatkowania marżą uprawnieni są podatnicy, którzy dokonują dostawy towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy – przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
   
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Powyższe regulacje wskazują, że dla potrzeb zastosowania procedury marży, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru używanego otrzymał od podatnika (nabywcy).

Należy zauważyć, że formułując w art. 120 ustawy szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, ustawodawca, określając w ust. 4 tego artykułu podstawę opodatkowania, posłużył się sformułowaniem „kwota nabycia”.

Biorąc pod uwagę ww. przepisy należy stwierdzić, że Wnioskodawca określając podstawę opodatkowania (marżę) powinien wyliczyć różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (zapłaconą przez Wnioskodawcę pierwotnemu sprzedawcy), pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na kupnie i sprzedaży używanych samochodów osobowych. Jest podatnikiem podatku VAT rozliczanego miesięcznie. Samochody są kupowane m.in. na niemieckim portalu aukcyjnym X.

W przypadku każdego zakupionego na rzeczonym portalu samochodu, w skład dokumentów otrzymywanych w pakiecie zwanym „Order” wchodzą: faktura (invoice) za sam zakupiony samochód, faktura (invoice) za tzw. opłaty aukcyjne oraz faktura (invoice) za obsługę dokumentów i zakupionego samochodu. Kwoty te wyrażone są na fakturach w walucie Euro. W przypadku wygrania aukcji, płatności zarówno za zakupione samochody, jak i za związane z nimi opłaty aukcyjne i obsługę dokumentów dokonywane są przez Wnioskodawcę na jedno i to samo konto bankowe, należące do serwisu X, w oparciu o wygenerowany w przeciągu sekund dokument – „order”. Dopiero po zaksięgowaniu wpłaty przez rzeczony serwis, na stronie pojawiają się gotowe do pobrania, a wspomniane wcześniej trzy faktury (invoice) wystawione przez podmioty należące do grupy kapitałowej i używające jej znaku graficznego.

W momencie odnotowania wpłaty przez kontrahenta niemieckiego, Wnioskodawcy udostępnione zostają 3 faktury (czasem 4 – jeśli Wnioskodawca zalicytuje samochód wraz z dostarczeniem go do kraju). Stosowanych przez kontrahenta konfiguracji podmiotów które występują na wspomnianych wcześniej fakturach jest wiele, jednak w większości przypadków fakturę za samochód (car) Wnioskodawca otrzymuje od A; fakturę za opłaty aukcyjne na równi od wyżej wspomnianego lub od B; fakturę za przygotowanie dokumentów i samochodu od C.

Samochody będące przedmiotem wniosku, zostały nabyte od jednego z podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy i spełniają one definicję towaru używanego zawartą w art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy. Wszystkie zakupione na wskazanym portalu aukcyjnym samochody nabywane są w celu dalszej odsprzedaży.

Sprzedający samochody jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem niemieckiego podatku, a dostawa przedmiotowych samochodów była opodatkowana na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy.

W posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentach, kupowane przez niego samochody opodatkowane są niemiecką stawką „M” – Used goods (dobra używane), natomiast towarzyszące samochodom usługi jak Opłata aukcyjna, Przygotowanie dokumentów i samochodu – przyporządkowane zostały do stawki „I” – Intracommunity Service – Transaction subiect to the reverse charge regime (odwrotne obciążenie).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość czy może powiększyć kwotę nabycia samochodu o opłaty aukcyjne oraz opłaty z tytułu obsługi samochodu i dokumentów, przez co zmniejszeniu ulegnie podstawa opodatkowania sprzedaży przez niego ww. samochodu.

Jak wskazano powyżej, przez kwotę nabycia należy rozumieć wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które pierwotny sprzedawca towaru otrzymał od podatnika (nabywcy). Tak rozumiana cena towaru (kwota nabycia) obejmuje wszystkie koszty związane z transakcją, jeżeli nabywca towaru (kupujący) ponosi ciężar tych opłat płacąc za nie sprzedawcy. Do kwoty nabycia, o której mowa wyżej, nie mogą zostać zaliczone koszty, które nie zostały zapłacone i nie są należne sprzedawcy towaru.

W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że co do zasady opłaty aukcyjne oraz opłaty za obsługę dokumentów i zakupionego samochodu nie stanowią składników wynagrodzenia, które sprzedawca samochodu otrzymuje od Wnioskodawcy jako nabywcy samochodu. Faktury dokumentujące ww. opłaty wystawione są bowiem przez różne podmioty o różnych numerach unijnych co oznacza, że wykazane w nich kwoty należne są różnym podmiotom a nie jedynie sprzedawcy danego samochodu. Wyjątek stanowią faktury za opłaty aukcyjne, które Wnioskodawca otrzymuje od A, czyli sprzedawcy wystawiającego fakturę za samochód (car).

Fakt, że Wnioskodawca należności za samochód, opłatę aukcyjną oraz opłaty za obsługę dokumentów i zakupionego samochodu wpłacił na to samo konto bankowe nie zmienia podmiotów, wobec których Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić te należności. Należności z tytułu opłaty aukcyjnej oraz z tytułu obsługi dokumentów i zakupionego samochodu (poza wskazanym powyżej wyjątkiem) przysługują tym innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu, co potwierdzają faktury wystawione przez różne podmioty. W związku z powyższy nie mogą one zwiększać kwoty nabycia, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Natomiast w sytuacji, gdy należności z tytułu opłaty aukcyjnej przysługują również sprzedawcy samochodu (z tego tytułu wystawia on fakturę), do kwoty nabycia samochodu Wnioskodawca może doliczyć wartość tej opłaty aukcyjnej.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca przy określeniu kwoty nabycia przedmiotowego samochodu winien uwzględnić wynagrodzenie zapłacone i należne sprzedawcy samochodu, tj. kwotę nabycia samochodu oraz ewentualną opłatę aukcyjną, jednak wyłącznie w sytuacji, gdy kwoty te są należne sprzedawcy samochodu i faktury za nie wystawione są przez ww. sprzedawcę. Natomiast należności za opłatę aukcyjną oraz opłatę za obsługę dokumentów i zakupionego samochodu, które są należne innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu nie stanowią elementów kwoty nabycia samochodu, o której mowa w art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Podsumowując należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania przy sprzedaży przez Wnioskodawcę towaru używanego (samochodu) jest różnica między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia (kwotą należną pierwotnemu sprzedawcy zapłaconą przez Wnioskodawcę), pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług. Przy czym przy określaniu kwoty nabycia winien uwzględnić on kwotę wynikającą z faktury za używany samochód oraz ewentualną kwotę za opłatę aukcyjną, która należna jest sprzedawcy samochodu, bez uwzględnienia kwot wynikających z faktur za opłaty aukcyjne oraz opłaty z tytułu obsługi samochodu i dokumentów, które są należne innym podmiotom, a nie pierwotnemu sprzedawcy samochodu.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma prawa powiększenia ceny nabycia o opłaty aukcyjne oraz opłaty z tytułu obsługi samochodu i dokumentów, w sytuacji gdy faktury z tego tytułu wystawiane są przez podmioty inne niż pierwotny sprzedawca samochodu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to faktur wystawianych w związku z zalicytowaniem przez Wnioskodawcę samochodu wraz z dostarczeniem go do kraju.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.