Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.626.2017.1.KBR
z 5 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) posiada nieruchomość na którą składa się prawo wieczystego użytkowania działki zabudowanej nr 198. Nieruchomość ma założoną księgę wieczystą.

Działka nr 198 o powierzchni 0,18 ha jest zabudowana połączonym ze sobą budynkiem mieszkalno-użytkowym, budynkiem gospodarczym, garażem i szopą przylegającymi do budynku gospodarczego:

1. W budynku mieszkalno - użytkowym są wyodrębnione dwa samodzielne lokale:
   • lokal mieszkalny (lokal nr 1) położony na parterze budynku numer 25 składający się z pokoju, kuchni, łazienki z WC i przedpokoju o łącznej powierzchni użytkowej 37,66 m², do którego przynależą dwa pomieszczenia poddasza, klatka schodowa i pomieszczenie w budynku gospodarczym o łącznej powierzchni 45,71 m². Z przedmiotowym lokalem związany jest udział 670/1000 w współużytkowaniu wieczystym gruntu oraz częściach wspólnych budynku. Nieruchomość gruntowa, oznaczona w ewidencji gruntów numerem działki 198, na której znajduje się budynek z wycenianym lokalem posiada urządzoną księgę wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych. Lokal ten jest przedmiotem najmu od dnia 15 lutego 1971 roku do chwili obecnej. Nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej;
   • lokal użytkowy (lokal nr 2) położony na parterze budynku numer 25 składający się z pomieszczenia obsługi klientów, pomieszczenia gospodarczego, łazienki i przedsionka o łącznej powierzchni użytkowej 29,25 m² do którego przynależą dwa pomieszczenia w budynku gospodarczym i garaż o łącznej powierzchni 11,78 m². Z przedmiotowym lokalem związany jest udział 330/1000 w współużytkowaniu wieczystym gruntu oraz częściach wspólnych budynku. Nieruchomość gruntowa, oznaczona w ewidencji gruntów numerem działki 198, na której znajduje się budynek z wycenianym lokalem posiada urządzoną księgę wieczystą prowadzoną przez Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych. W lokalu tym funkcjonowała placówka Wnioskodawcy, był on więc wykorzystywany do działalności gospodarczej. Od 2009 roku stanowi pustostan. Nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.
   
   
   

Część wspólną do ww. lokali stanowią: piwnica, przedsionek i klatka schodowa o powierzchni 15,22 m² oraz budynek - szopa o powierzchni 12,6 m². Nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.

2. Budynek gospodarczy składa się z trzech pomieszczeń, z których jedno pomieszczenie przynależy do lokalu mieszkalnego nr 1 oraz dwa pomieszczenia przynależą do lokalu użytkowego nr 2. Budynek ten był wykorzystywany na cele działalności gospodarczej Spółki oraz przez najemcę lokalu mieszkalnego. Na ten budynek nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej;
   
3. Budynek - garaż o powierzchni użytkowej 7,01 m² przynależy do lokalu użytkowego nr 2. Budynek ten był wykorzystywany na cele działalności gospodarczej Spółki. Aktualnie nie jest wykorzystywany. Na ten budynek nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej;
   
4. Budynek - szopa o powierzchni użytkowej 12,6 m² stanowi powierzchnię wspólną. Budynek ten był wykorzystywany na cele działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz przez lokatora lokalu mieszkalnego. Na ten budynek nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.
   
   

Nieruchomość została przejęta w drodze przekształcenia Y. na podstawie aktu przekazania 19/92 poz. 52 z dnia 29 kwietnia 1992 roku. Uwłaszczenie potwierdzone zostało decyzją Wojewody z dnia 12 kwietnia 1996 roku.

Jak wynika z zaświadczenia o przeznaczeniu Gminy z dnia 18 sierpnia 2017 roku, przedmiotowa nieruchomość nie jest objęta obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z zapisami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, przedmiotowa działka ma następujące przeznaczenie: tereny potencjalnych zlewni kanalizacji sanitarnych, brak jest decyzji o warunkach zabudowy oraz w sprawie podziału nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa wskazanej w stanie faktycznym nieruchomości lub jej części będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa wskazanych w stanie faktycznym nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania, czy też opodatkowanie stawką podstawową, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem przedmiotowej nieruchomości nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Zwolnienia tego nie można zastosować w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Zdaniem Spółki, w przypadku opisanym w stanie faktycznym w odniesieniu do zabudowanej nieruchomości gruntowej, możliwe jest zastosowanie zwolnienia z opodatkowania z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Lokal mieszkalny (lokal nr 1) jest przedmiotem najmu, wraz z jednym pomieszczeniem przynależnym w budynku gospodarczym, a więc został oddany do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minie co najmniej dwa lata.

Z kolei lokal użytkowy (lokal nr 2) był przeznaczony na placówkę i wraz z pomieszczeniami przynależnymi, tj. dwoma pomieszczeniami w budynku gospodarczym i garażem, wykorzystywany był przez Spółkę do działalności gospodarczej. W odniesieniu do tej części budynku mieszkalnego oraz budynku gospodarczego wraz z pomieszczeniami gospodarczymi, garażem i częścią szopy doszło zatem do pierwszego zasiedlenia w momencie ich użytkowania w prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto pomiędzy datą zasiedlenia a datą sprzedaży minie okres dłuższy niż dwa lata.

Budynek gospodarczy składa się z trzech pomieszczeń, z których jedno jest przynależne do najmowanego lokalu mieszkalnego a dwa pomieszczenia były wykorzystywane przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej. W przypadku budynku gospodarczego doszło do pierwszego zasiedlenia w momencie użytkowania w prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że spełnione zostały warunki dla pierwszego zasiedlenia. Ponadto, od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minie co najmniej dwa lata.

Budynek - garaż był wykorzystywany przez Spółkę w prowadzonej działalności gospodarczej. W przypadku tego budynku doszło do pierwszego zasiedlenia w momencie użytkowania w prowadzonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że spełnione zostały warunki dla pierwszego zasiedlenia. Ponadto, od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży minie co najmniej dwa lata.

Budynek - szopa stanowiła część wspólną wykorzystywaną zarówno na potrzeby lokalu przeznaczonego na placówkę, jak i lokalu mieszkalnego, zatem doszło również do pierwszego zasiedlenia w momencie jej wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej przez Spółkę oraz przy wynajmie lokalu mieszkalnego. Ponadto pomiędzy datą pierwszego zasiedlenia a datą sprzedaży minie okres dłuższy niż dwa lata.

Dodatkowo Spółka nie poniosła wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości.

W konsekwencji zostaną spełnione obie przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia, co oznacza, że dostawa przedmiotowej nieruchomości (budynków, budowli lub ich części) będzie korzystać ze zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Należy wskazać, że Spółka otrzymała szereg interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanych w podobnym stanie faktycznym - interpretacja z dnia 29 kwietnia 2016 r. (nr IPPP1/4512-123/16-2/JL).

Ponadto art. 2 pkt 14 ustawy o VAT stanowi o czynnościach „podlegających opodatkowaniu”, a nie o czynnościach, które „podlegały opodatkowaniu” w danej sytuacji. Stanowisko takie znajduje uzasadnienie w orzecznictwie sądów administracyjnych oraz interpretacjach przepisów prawa podatkowego. NSA w wyroku z 30 października 2014 r. (sygn. akt I FSK 1545/13) stwierdził, że każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, spełnia warunek przewidziany w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT konieczny do uznania, że doszło do pierwszego zasiedlenia. W kwestii wydania obiektu na rzecz „pierwszego nabywcy” lub „użytkownika” NSA stwierdził, iż oznaczenie tej osoby jest niezbędne do określenia momentu, od którego liczony jest okres dwóch lat pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednocześnie definicję użytkownika będzie spełniał każdy, kto rozpoczął korzystanie z obiektów.

Ponadto NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. (sygn. akt I FSK 382/14) wskazał, że: wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że pojęcie pierwszego zasiedlenia należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Pierwsze zasiedlenie to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, przekraczającym 30% wartości początkowej nieruchomości.

Jednocześnie należy zauważyć, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, bowiem w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Wobec tego w ocenie Spółki, spełnione zostaną oba warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, uzasadniające zastosowanie zwolnienia z podatku VAT transakcji zbycia przedmiotowych nieruchomości. W stosunku do przedmiotowych nieruchomości miało miejsce pierwsze zasiedlenie i okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą jest dłuższy niż dwa lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  

• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  
  

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (a więc towarem – w rozumieniu ww. przepisu) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. Zatem w świetle powołanego wyżej art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Na mocy art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Należy również zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. sygn. akt I FSK 382/14, na który powołał się Wnioskodawca. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, w zakresie pierwszego zasiedlenia budynku po jego wybudowaniu.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków czy budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zwolnienie uregulowane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT ma charakter zwolnienia fakultatywnego, gdyż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
   
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy zauważyć, że w przypadku budynków lub budowli niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. Oznacza to, że nawet gdyby podatnik poniósł znaczne wydatki na ulepszenie i odliczył od nich podatek naliczony, to dostawa będzie zwolniona od VAT, jeżeli używał nieruchomości po zakończeniu takiego znacznego ulepszenia, nawet na własne potrzeby, przez minimum 5 lat.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Wskazany przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Ponadto zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
  

• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
  
  
  

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada nieruchomość na którą składa się prawo wieczystego użytkowania działki zabudowanej. Działka jest zabudowana połączonym ze sobą budynkiem mieszkalno-użytkowym, budynkiem gospodarczym, garażem i szopą przylegającymi do budynku gospodarczego. W budynku mieszkalno - użytkowym są wyodrębnione dwa samodzielne lokale. Lokal mieszkalny składający się z pokoju, kuchni, łazienki z WC i przedpokoju, do którego przynależą dwa pomieszczenia poddasza, klatka schodowa i pomieszczenie w budynku gospodarczym. Z przedmiotowym lokalem związany jest udział w współużytkowaniu wieczystym gruntu oraz częściach wspólnych budynku. Lokal ten jest przedmiotem najmu od dnia 15 lutego 1971 roku do chwili obecnej. Nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej. Natomiast lokal użytkowy położony na parterze budynku składający się z pomieszczenia obsługi klientów, pomieszczenia gospodarczego, łazienki i przedsionka do którego przynależą dwa pomieszczenia w budynku gospodarczym i garaż. Z przedmiotowym lokalem związany jest udział w współużytkowaniu wieczystym gruntu oraz częściach wspólnych budynku. W lokalu tym funkcjonowała placówka Wnioskodawcy, był on więc wykorzystywany do działalności gospodarczej. Od 2009 roku stanowi pustostan. Nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.

Część wspólną do ww. lokali stanowią: piwnica, przedsionek i klatka schodowa oraz budynek - szopa. Nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.

Budynek gospodarczy składa się z trzech pomieszczeń, z których jedno pomieszczenie przynależy do lokalu mieszkalnego oraz dwa pomieszczenia przynależą do lokalu użytkowego. Budynek ten był wykorzystywany na cele działalności gospodarczej Wnioskodawcy Polskiej oraz przez najemcę lokalu mieszkalnego. Na ten budynek nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej;

Budynek - garaż o powierzchni użytkowej przynależy do lokalu użytkowego. Budynek ten był wykorzystywany na cele działalności gospodarczej Spółki. Aktualnie nie jest wykorzystywany. Na ten budynek nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej;

Budynek - szopa stanowi powierzchnię wspólną. Budynek ten był wykorzystywany na cele działalności gospodarczej Spółki oraz przez lokatora lokalu mieszkalnego. Na ten budynek nie poniesiono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej. Nieruchomość została przejęta w drodze przekształcenia Y. na podstawie aktu przekazania z dnia 29 kwietnia 1992 roku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy planowana dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz ze znajdującymi się na nim naniesieniami w postaci budynku mieszkalno-usługowego, budynku gospodarczego, garażu oraz szopy, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W świetle przywołanych przepisów i przedstawionych we wniosku okoliczności należy stwierdzić, że dostawa nieulepszanych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym powyżej 30% wartości początkowej: budynku mieszkalno-użytkowego i budynku gospodarczego, garażu oraz szopy znajdujących się na działce nr 198 objętej prawem wieczystego użytkowania korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa ta nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Z wniosku wynika, że do pierwszego zasiedlenia lokalu użytkowego wraz z odpowiadającymi mu częściami wspólnymi (piwnicą, przedsionkiem oraz klatką schodową) znajdującego się w budynku mieszkalno-użytkowym, na który nie ponoszono wydatków na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej, doszło w związku z wykorzystywaniem tego lokalu w działalności statutowej Wnioskodawcy do grudnia 2008 r. Pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług nieulepszanego w wyniku poniesienia wydatków powyżej 30% wartości początkowej lokalu mieszkalnego wraz z odpowiadającymi mu częściami wspólnymi (piwnicą, przedsionkiem oraz klatką schodową) znajdującego się w budynku mieszkalno-użytkowym, nastąpiło w związku z oddaniem tego lokalu w najem od lutego 1971 r., który to najem trwa do chwili obecnej. Natomiast pierwsze zasiedlenie nieulepszanego budynku gospodarczego oraz szopy - nastąpiło odpowiednio w części w jakiej budynki przynależą do lokalu mieszkalnego - z momentem oddania tego lokalu w najem, natomiast w części przynależnej do lokalu użytkowego - z momentem oddania tego lokalu do użytkowania w działalności statutowej Wnioskodawcy do grudnia 2008 r. W tożsamy sposób do pierwszego zasiedlenia doszło w odniesieniu do garażu, który przynależy do lokalu użytkowego - z momentem oddania do na cele prowadzonej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, dostawa przedmiotowych budynków znajdujących się na działce nr 198 będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Taką samą stawką podatku VAT w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT objęte będzie zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowione są przedmiotowe budynki.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług dostawy działki zabudowanej nr 198 - należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie, jak wskazano wyżej, ww. zwolnienie jest fakultatywne i przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług dostawca nieruchomości może z niego zrezygnować. Zatem w sytuacji kiedy sprzedawca i kupujący będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i złożą oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia od podatku VAT w stosunku do budynków, których dostawa podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT to przedmiotowa sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według podstawowej stawki podatku VAT, tj. 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.