Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4014.152.2017.2.MZ
z 8 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 9 października 2017 r. (data wpływu 26 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 13 grudnia 2017 r. (data nadania 14 grudnia 2017 r., data wpływu 18 grudnia 2017 r.) na wezwanie tut. Organu znak: 0114-KDIP1-1.4012.580.2017.1.KBR z dnia 1 grudnia 2017 r. (data doręczenia 7 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej: A. Polska lub Spółka) jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: CIT) od całości osiąganych dochodów. Wyłącznym udziałowcem A. Polska jest T. S.a.r.l. (dalej: T.) będąca spółką prawa szwajcarskiego z siedzibą i miejscem zarządu w Szwajcarii, szwajcarskim rezydentem podatkowym. A. Polska oraz T. należą do grupy kapitałowej A (dalej: Grupa A), która dostarcza nowatorskie rozwiązania i technologie w zakresie drukowania, przetwarzania obrazu oraz usług zarządzania drukiem.

Przedmiotem działalności A Polska jest wsparcie procesu sprzedaży i dystrybucji materiałów eksploatacyjnych do elektronicznych urządzeń peryferyjnych (m.in. tusze, tonery do drukarek), drukarek i urządzeń wielofunkcyjnych („działalność hardware”). W wyniku połączenia przez przejecie ze spółką R sp. z o.o. (spółka przejmowana), działalność A Polska została rozszerzona o działalność związaną z oprogramowaniem dla przedsiębiorstw (czyli działalność software, w szczególności o charakterze badawczo - rozwojowym i dotyczącym świadczenia usług profesjonalnych; dalej „działalność software”).

W dniu 30 czerwca 2017 r. A. Polska podpisała umowę z K. sp. z o.o. (dalej: „Nabywca”), na podstawie której A. Polska sprzedała na rzecz Nabywcy działalność software ze skutkiem prawnym od 1 lipca 2017 r. Nabywca jest rezydentem podatkowym w Polsce i na moment transakcji sprzedaży był podmiotem powiązanym z A Polska. Do dnia 1 lipca 2017 r. działalność gospodarcza A Polska prowadzona była więc w dwóch obszarach: w obszarze hardware – poprzez biuro położone w B i obszarze software – poprzez biuro położone w D. na podstawie umów zawartych z podmiotem z Grupy A, tj. T.

Struktura organizacyjna i funkcjonalna Spółki

Na strukturę Spółki do dnia 1 lipca 2017 r. składały się:

• działalność software,
  
• działalność hardware.
  
  

Poniżej Spółka przedstawia opis działalności i struktury A. Polska do dnia transakcji sprzedaży działalności software.

Działalność software

Działalność software prowadzona była przez A Polska w wynajmowanym biurze w D.

W ramach działalności software Spółka zajmowała się działalnością związaną z oprogramowaniem dla przedsiębiorstw (w szczególności o charakterze badawczo – rozwojowym i dotyczącym świadczenia usług profesjonalnych). Zgodnie z przyjętym modelem biznesowym Spółka świadczyła usługi w obszarze software na rzecz T.

Działalność software (jako część przedsiębiorstwa A. Polska) była wyodrębniona w ramach Spółki jako odrębna jednostka wewnętrzna (dział ES Business – oprogramowanie dla przedsiębiorstw), co potwierdzała też uchwała zarządu Spółki.

W D zatrudnionych było ponad 25 pracowników. Działem ES Business zarządzała wyznaczona osoba, będąca również członkiem zarządu A. Polska.

Działalność hardware

Działalność hardware była i jest nadal prowadzona w wynajmowanym biurze w B i obejmuje wsparcie procesu sprzedaży i dystrybucji materiałów eksploatacyjnych do elektronicznych urządzeń peryferyjnych (m.in. tuszy, tonerów do drukarek), drukarek i urządzeń wielofunkcyjnych. W B zatrudnionych było (w momencie sprzedaży działalności software) ponad 20 pracowników.

Do każdej z jednostek organizacyjnych Spółki (tj. do działalności software i do działalności hardware) przypisany był zespół składników majątkowych i niemajątkowych służących prowadzeniu działalności w zakresie odpowiednio, działalności software i działalności hardware, obejmujący zarówno aktywa trwałe i obrotowe, jak również pracowników zatrudnionych na stanowiskach przypisanych do danej działalności.

Wskazane powyżej dwa rodzaje działalności funkcjonowały w ramach struktur wewnętrznych Spółki jako odrębne jednostki biznesowe. W ramach jednego podmiotu prawnego - A Polska – prowadzona była działalność gospodarcza w dwóch różnych obszarach, tj. w ramach działalności hardware związanej głównie ze wsparciem procesu sprzedaży produktów do drukowania, podczas gdy w ramach działalności software świadczone były usługi badawczo -rozwojowe w zakresie rozwoju oprogramowania praz usługi wdrażania rozwiązań IT.

W celu skupienia się przez A Polska na rozwoju działalności hardware dokonane zostało rozdzielenie działalności software od działalności hardware. Działania podjęte w Polsce są częścią globalnej reorganizacji Grupy A. W pierwszym kroku reorganizacji działalności software została sprzedana do Nabywcy, tj. spółki K spółka z o.o. (dalej: sprzedaż lub transakcja sprzedaży). W ramach dalszych działań reorganizacyjnych w Grupie A, dokonano zbycia podmiotów prowadzących działalność software (w tym Nabywce) do podmiotu trzeciego, niepowiązanego z Grupą A.

Przeprowadzone działania (w tym transakcja sprzedaży) miały na celu zmianę modelu biznesowego w ramach Grupy A oraz zwiększenie efektywności zarządzania procesami w ramach Grupy, w tym działania te miały umożliwić skoncentrowanie się Spółki na jej podstawowej działalności (działalności hardware). Oczekuje się, że zbycie działalności software do odrębnego podmiotu pozwoli Grupie A na skoncentrowanie swoich zasobów na działalności podstawowej.

Ponadto, transakcja sprzedaży działalności software stanowiła odzwierciedlenie faktycznego wyodrębnienia działalności software od działalności hardware, które to działalności już wcześniej (przed sprzedażą) kształtowały się jako wyodrębnione jednostki biznesowe w ramach struktur wewnętrznych Spółki. Po sprzedaży działalności software, Spółka kontynuuje swoją działalność w obszarze hardware, a Nabywca kontynuuje działalność w obszarze software. Opisane powyżej działania restrukturyzacyjne, związane m.in. ze wskazaną powyżej globalną reorganizacją w ramach Grupy A, miały na celu poprawę konkurencyjności Grupy A i wchodzących w jej skład spółek.

Składniki wchodzące w skład działalności software

Przedmiotem transakcji sprzedaży ze Spółki do Nabywcy był ogół składników majątkowych i niemajątkowych stanowiących majątek A Polska, które były do momentu sprzedaży wykorzystywane przez Spółkę w działalności software.

W skład majątku przenoszonego do Nabywcy w ramach sprzedaży wchodziły w szczególności:

1. Prawa i obowiązki wynikające z umów
   
   

W ramach transakcji sprzedaży do Nabywcy zostały przeniesione umowy dotyczące m.in. korzystania z nieruchomości związanych z działalnością software oraz umowy dotyczące zakupu usług i towarów (m.in. usług w zakresie rekrutacji pracowników, usług prawnych, dostaw materiałów biurowych, usług internetu i telefonii) związane z działalnością software. Z uwagi na ogólnobiznesowy charakter części umów zawartych przez A Polska (umów, które nie są wyłącznie związane z działalnością software i których koszty były przed sprzedażą przypisywane do działalności hardware oraz działalności software w oparciu o to, w jakiej części dana linia biznesowa korzystała z tych usług), umowy te pozostały w A Polska, a po sprzedaży działalności software, Nabywca może, w zależności od jego potrzeb, zawierać nowe umowy z dostawcami tych usług. W ramach transakcji sprzedaży została przeniesiona na nabywcę także umowa dot. świadczenia usług badawczo-rozwojowych na rzecz T. W związku z globalną reorganizacją Grupy A i zmianą także profilu działalności T., T. (jako odbiorca usług) przeniosła prawa z tej umowy na inny podmiot z Grupy kapitałowej Nabywcy.

Dla kompletności Zainteresowany wskazuje więc, iż po transakcji sprzedaży Spółka nie świadczy dotychczasowych usług w obszarze software (realizowanych wcześniej przez dział ES Business) na rzecz T. Zakres świadczonych usług przez Spółkę został ograniczony do działalności hardware.

2. Tytuły prawne do korzystania z nieruchomości wykorzystywanych bezpośrednio na potrzeby działalności software
   
   
   

Działalność software prowadzona była z wykorzystaniem nieruchomości położonej w D, która nie stanowiła własności Spółki. A Polska korzystała z niej na podstawie odrębnej umowy najmu. Po sprzedaży prowadzenie działalności software jest kontynuowane w tej samej lokalizacji, a umowa najmu została przeniesiona na Nabywcę.

3. Aktywa trwałe
   
   
   

Katalog aktywów trwałych, które były przypisane do działalności software i zostały przeniesione do Nabywcy w ramach transakcji sprzedaży, obejmował w szczególności: maszyny i urządzenia (w tym laptopy, komputery, monitory, telefony komórkowe), sprzęt, wyposażenie i meble (m.in. fotele, stoły, regały, biurka, szafy), a także inne aktywa trwałe istotne z punktu widzenia działalności software.

4. Zobowiązania:
   
   
   

W związku z transakcją sprzedaży do Nabywcy zostały przeniesione m.in.:

• zobowiązania handlowe związane z działalnością software,
• zobowiązania pracownicze (w tym rezerwy na urlopy) w stosunku do pracowników działalności software,
• pozostałe zobowiązania i rezerwy związane z bieżącą działalnością w zakresie działalności software, występujące w Spółce na dzień transakcji sprzedaży.
  
  

5. Umowy związane z prowadzaniem działalności w zakresie działalności software, w szczególności:
   
   
   

• umowa najmu nieruchomości, w której prowadzona jest działalność software,
• umowa na świadczenie usług badawczo-rozwojowych dla T.,
• umowy z dostawcami towarów i usług,
• umowy z pracownikami działalności software.
  
  

6. Pracownicy zaangażowani w działalność Spółki w zakresie działalności software.
   
   
   

Pracownicy alokowani do działalności software zostali przeniesieni na skutek transakcji sprzedaży do Nabywcy w ramach przeniesienia zakładu pracy zgodnie z art. 23 Kodeksu pracy.

Wyodrębnienie organizacyjne działalności software

Struktura organizacyjna przedsiębiorstwa A Polska aktualna do momentu transakcji sprzedaży, uwzględniała działalność software jako wyodrębnioną część przedsiębiorstwa. Niniejsze wyodrębnienie odzwierciedlała m.in. uchwała podjęta przez zarząd A Polska, w której to wyodrębnienie organizacyjne działalności software w ramach Spółki zostało potwierdzone poprzez zawarcie w tejże uchwale informacji, że w ramach przedsiębiorstwa Spółki istnieje wyodrębniony dział ES Business (oprogramowania dla przedsiębiorstw). Stąd, działalność software stanowiła formalnie wyodrębnioną jednostkę organizacyjną funkcjonującą w ramach Spółki, tj. Dział ES Business (oprogramowanie dla przedsiębiorstw).

Ponadto, na kilka miesięcy przed dniem transakcji sprzedaży pracownicy działalności software, którzy w ramach niniejszej transakcji zostali przeniesieni do Nabywcy, otrzymali adresy e-mail zarejestrowane na domenie K (@k.com), podczas gdy pracownicy działalności hardware nadal posługiwali się i posługują adresami e-mail zarejestrowanymi na domenie A (@A.com).

Jak wskazano we wcześniejszej części stanu faktycznego, do działalności software były przydzielone składniki majątkowe niezbędne do prowadzenia jej działalności. W ramach A Polska istniała hierarchiczna struktura podległości służbowej oraz zasady zwierzchnictwa pomiędzy pracownikami osobno dla obu działalności. Pracownicy obu działalności podlegali pod wspólny regulamin pracy, jednak bonusy pracownicze były ustalane oddzielne dla obu działów.

Wyodrębnienie finnasowe działalności software

W Grupie A na poziomie globalnym opracowywane były odrębne budżety i plany finansowe dla działalności software. Spółka sporządzała dla działalności software odrębne rachunki zysków i strat. Ponadto, bazując na danych finansowych, Spółka również była w stanie sporządzić i wygenerować odrębny bilans dla działalności software i działalności hardware.

Dla działalności software przypisane były w rejestrze środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

W oparciu o dane z systemu księgowego Spółka miała możliwość dokonania alokacji:

• przychodów i kosztów związanych odpowiednio z działalnością hardware oraz działalnością software, a także
• aktywów i pasywów związanych z działalnością hardware oraz działalnością software.
  
  

Działalność software jako niezależne przedsiębiorstwo

Działalność software posiadała w dniu transakcji sprzedaży odpowiednie zasoby i kompetencje (tj. m.in. pracowników, składniki materialne) niezbędne do samodzielnej realizacji funkcji w obszarze swojej działalności.

Dzięki odrębnej organizacji i niezależności działalność software po transakcji sprzedaży jest w stanie zachować ciągłość w zakresie przenoszonej działalności. Działalność software w dniu transakcji sprzedaży w oparciu o posiadane środki trwałe oraz alokowane do niej prawa i obowiązki była zdolna do kontynuowania świadczenia usług w obszarze software. Mając na uwadze powyższe, po transakcji sprzedaży Nabywca prowadzi dalej w sposób płynny, niezależny i samodzielny działalność software.

W przesłanym uzupełnienie wskazano, że interpretacja przepisów będących przedmiotem wniosku (w szczególności art. 6 ust. 1 ustawy o VAT) ma kluczowe znaczenie dla oceny sytuacji podatkowej Zainteresowanego nie będącego stroną postępowania w zakresie VAT, a w konsekwencji także na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: „PCC”).

W przypadku bowiem uznania, że przedmiot sprzedaży w ramach transakcji sprzedaży stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym transakcja sprzedaży nie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, po stronie Nabywcy (tj. K sp. z o.o.) powstał obowiązek na gruncie ustawy o PCC.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt a ustawy o PCC, podatkowi PCC podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, a zgodnie z art. 4 pkt 1 obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 4 ustawy o PCC opodatkowaniu PCC nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem VAT lub jest z niego zwolniona – przy czym wyłączenie to nie ma zastosowania w odniesieniu do umów sprzedaży nieruchomości lub ich części, umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych jeśli transakcja jest zwolniona z VAT.

Jeżeli zatem transakcja sprzedaży, której dotyczy wniosek, była wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT. Nabywca nie będzie miał możliwości skorzystania z wyłączenia z PCC przewidzianego w art. 2 pkt 4 ustawy o PCC.

Mając na uwadze powyższe, w celu ustalenia obowiązków podatkowych spoczywających na K sp. z o.o. jako nabywcy w związku z przedmiotową transakcją, niezbędna jest:

• analiza, czy transakcja powinna być wyłączona z zakresu opodatkowania VAT na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT – tj. czy stanowiła zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (gdyż jest to czynnik, który determinuje dalszą analizę),
• a następnie na tej podstawie ustalenie, czy wyłączenie przewidziane w art. 2 pkt 4 ustawy o PCC miało zastosowanie w analizowanym stanie faktycznym i w efekcie umowa sprzedaży podlegała opodatkowaniu PCC.
  
  

Reasumując powyższe, odpowiedź Organu na złożony wniosek w zakresie podatku VAT dla Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania będzie mieć bezpośredni wpływ na wywodzone przez niego skutki podatkowe w zakresie obciążeń podatkowych spoczywających na nim jako nabywcy w obszarze PCC, przy czym ocena skutków podatkowych w zakresie PCC jest uzależniona od interpretacji przepisów ustawy o VAT.

Ponadto sprecyzowano pytanie uwzględniające wprost perspektywę Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania (Nabywcy) wraz z własnym stanowiskiem, uzasadnieniem oraz przepisami prawa podatkowego będącymi przedmiotem interpretacji w zakresie skutków podatkowych dla Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy przedmiot sprzedaży w ramach transakcji sprzedaży (opisanej powyżej w niniejszym wniosku) stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym transakcja sprzedaży nie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
2. Czy przedmiot sprzedaży w ramach transakcji sprzedaży (opisanej we wniosku) stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z tym transakcja sprzedaży nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i w efekcie, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie miało zastosowania do umowy sprzedaży opisanej w stanie faktycznym wniosku? (pytanie przyporządkowane do stanu faktycznego z perspektywy Nabywcy)
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w zakresie podatku od towarów i usług w dniu 4 stycznia 2018 r. została wydana interpretacja Nr 0114-KDIP1-1.4012.580.2017.2.KBR.

Zdaniem Zainteresowanych, Zainteresowani stoją na stanowisku, że przedmiot sprzedaży w ramach transakcji sprzedaży (opisanej we wniosku) stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z tym transakcja sprzedaży nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT (była wyłączona z zakresu opodatkowania VAT) i w efekcie wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie miało zastosowania do umowy sprzedaży opisanej w stanie faktycznym wniosku (tj. umowy pomiędzy A Polska a K sp. z o.o., na podstawie której A Polska sprzedała na rzecz Nabywcy działalność software).

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy o PCC zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne: m.in. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 1 ust. 4 cyt. Ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Ustawodawca wprowadził zatem zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuację, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o PCC nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

O wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana konkretna czynność jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona.

Jeżeli zatem, jak przedstawiono w powyższym uzasadnieniu, transakcja sprzedaży nie podlegała opodatkowaniu VAT, wyłączenie z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie znajdzie zastosowania.

Stanowisko w zakresie uzależnienia konsekwencji na gruncie ustawy o PCC od opodatkowania danej transakcji podatkiem VAT (lub w określonych sytuacjach zwolnienia z VAT) znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego, m.in. w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 31 lipca 2017 r., wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB3-2.4012.275.2017.1.ASZ),
• interpretacji indywidualnej z dnia 26 października 2015 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP3/4512-790/15-2/RM),
• interpretacji indywidualnej z dnia 14 października 2015 r., wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP1/4512-850/15-4/MP).
  
  

W związku z powyższym, Zainteresowani stoją na stanowisku, że przedmiot sprzedaży w ramach transakcji sprzedaży (opisanej powyżej w niniejszym wniosku) stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z tym transakcja sprzedaży nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT (była wyłączona z zakresu opodatkowania VAT) i w efekcie wyłączenie z opodatkowania PCC, o którym mowa w z art. 2 pkt 4 ustawy o PCC nie znajdzie zastosowania do umowy sprzedaży opisanej w stanie faktycznym wniosku.

Przedstawienie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji w zakresie skutków podatkowych dla Zainteresowanego, niebędącego stroną postępowania.

Zainteresowany informuje, że w zakresie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji w zakresie skutków podatkowych dla Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania powołuje przepisy wskazane we wniosku wspólnym z dnia 9 października 2017 r. (data wpływu do Organu 26 października 2017 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz dodatkowo: art. 1 pkt 1 oraz art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1150; dalej: „ustawa o PCC”).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) Ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1150 z późn. zm.), podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne w tym umowy sprzedaży podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:

- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,

- umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z niego zwolniona, z uwzględnieniem wyjątków, o których mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, umowa sprzedaży, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając jednakże na uwadze stan faktyczny opisany we wniosku podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy możliwości opodatkowania umowy sprzedaży Nieruchomości podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia opodatkowania powyższej transakcji podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 4 stycznia 2018 r. Nr 0114-KDIP1-1.4012.580.2017.2.KBR w zakresie podatku od towarów i usług Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził stanowisko Wnioskodawcy w trybie art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym: „(…) Jak opisano w stanie faktycznym, działalność software posiadała oddzielne zespoły składników majątkowych i niemajątkowych wraz z pracownikami, stworzone i przygotowane do prowadzenia określonej działalności gospodarczej w sposób samodzielny. Po dokonaniu transakcji sprzedaży Nabywca prowadzi dalej w sposób płynny, niezależny i samodzielny działalność software. Niniejsze więc potwierdza, iż działalność software przed transakcją miała możliwość samodzielnego działania na rynku jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w przedsiębiorstwie A Polska, co sprawiło, iż po transakcji Nabywca jest w stanie zachować pełną ciągłość w zakresie przeniesionej działalności. W związku z powyższym, należy skonkludować, że działalność software stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Reasumując, Zainteresowany stoi na stanowisku, że przedmiot sprzedaży w ramach transakcji sprzedaży (opisanej powyżej w niniejszym wniosku) stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i w związku z tym transakcja sprzedaży nie skutkowała powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, że przedstawiona we wniosku transakcja sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa była wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcja ta podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do zapisu art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z brzmieniem art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.

W myśl art. 6 ust. 2 wartość rynkową przedmiotu czynności określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Jeżeli natomiast stosownie do art. 6 ust. 3 ustawy - podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny. Natomiast w przypadku, gdy podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stawki podatku od umowy sprzedaży wynoszą:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatek pobiera się według stawki najwyższej, jeżeli podatnik dokonując czynności cywilnoprawnej, w wyniku której nastąpiło przeniesienie własności, nie wyodrębnił wartości rzeczy lub praw majątkowych, do których mają zastosowanie różne stawki - od łącznej wartości tych rzeczy lub praw majątkowych.

Umowa sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych powinna wymieniać składniki, których własność w wyniku umowy zostanie przeniesiona. Jest to uzasadnione z jednej strony brzmieniem zawartego w Kodeksie cywilnym przepisu dotyczącego zasad wykonywania zobowiązań, tj. art. 459 Kodeksu cywilnego, przewidującego obowiązek przedstawienia spisu rzeczy wchodzących w skład zbioru przez zobowiązanego do jego wydania. Z drugiej natomiast strony będzie to determinowane możliwymi konsekwencjami podatkowymi, jakie nastąpią w razie niedopełnienia tego obowiązku. Strony czynności cywilnoprawnej dotyczącej sprzedaży składników materialnych i niematerialnych powinny zatem wymienić wchodzące w skład sprzedaży rzeczy i prawa majątkowe, jednocześnie podając ich wartość rynkową, co pozwoli z kolei ustalić przy zastosowaniu odpowiednich stawek, wysokość podatku.

W sytuacji, gdy strony czynności wyodrębnią w zawartej umowie sprzedaży wartość poszczególnych składników materialnych i niematerialnych, do których mają zastosowanie różne stawki, wysokość podatku od czynności cywilnoprawnych będzie stanowiła suma podatku obliczonego od wartości rynkowej, w stawce właściwej dla poszczególnych składników.

A zatem, skoro sprzedaż działalności software stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, powyższa czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zatem stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Z uwagi na dokonanie opłaty w kwocie wyższej od należnej, stosownie do art. 14f § 2b pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) opłata w kwocie 80 zł podlega zwrotowi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.