Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.536.2017.1.JG
z 10 stycznia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2017 r. (data wpływu 27 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 27 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korzystania ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest biegłym rewidentem i posiada uprawnienia do badania sprawozdań finansowych. Od 2005 r. Wnioskodawca zawód ten wykonuje w formie działalności gospodarczej. Wpis do ewidencji działalności gospodarczej nastąpił 9 marca 2005 r., z tym, że jako biegły Wnioskodawca funkcjonuje od 2000 r. Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadzi jednoosobowo. Od wejścia w życie ustawy o VAT Wnioskodawca był czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje wyłącznie badania sprawozdań finansowych jednostek gospodarczych, bądź resortu kultury i szkolnictwa. Osiągane obroty netto z tej działalności to: w 2016 r. 54 000 zł, w 2017 r. 52 000 zł, a w 2018 r. wyniosą 50 000 zł. W pierwszych dniach stycznia 2018 r. Wnioskodawca zamierza złożyć w Urzędzie Skarbowym VAT-R i wybrać zwolnienie podmiotowe z VAT ze względu na osiągane obroty w kwocie niższej niż 200 000 zł.


Wnioskodawca wyjaśnia, że:


Prowadzi działalność gospodarczą polegającą wyłącznie na badaniu sprawozdań finansowych i tylko z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie, które stanowi przychód. Przychód ten w 2017 r. wyniósł 52 000 zł netto i do tej kwoty Wnioskodawca naliczył VAT należny. W powyższym roku Wnioskodawca świadczył też usługi dla sądu, jest bowiem wpisany na listę biegłych sądowych i sporadycznie wydaje opinie na zlecenie sądu. Naliczone wynagrodzenie z tego tytułu Wnioskodawca powiększa o podatek VAT. Za tę pracę Wnioskodawca otrzymał na konto bankowe w 2017 r. kwotę 1 632,19 zł brutto. Opinie Wnioskodawca opracowuje wyłącznie na podstawie akt, które zgromadził sąd, gdyż nie wolno biegłemu kontaktować się ze stronami sprawy. Wnioskodawca nie świadczy więc usług prawniczych, bądź w zakresie doradztwa stronom postępowania. Na sprawie w sądzie biegły odpowiada na pytania sądu i stron sprawy. Biegłym rewidentom z mocy prawa, firmom, których sprawozdania finansowe badają, świadczenie innych usług w tym podanych w art. 113 ust. 13 jest bezwzględnie zabronione. Za świadczenie innych usług skreślani są z listy biegłych. Żadnych innych usług, poza badaniem sprawozdań finansowych i sporadycznie dla Sądu Wnioskodawca nie świadczy.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego przysługuje Wnioskodawcy prawo skorzystania w 2018 r. ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy sprzedaży świadczonych usług?


Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT sprzedaży świadczonych usług w ramach prowadzenia jednoosobowej działalności gospodarczej na podstawie art. 113 ust. 1 z uwzględnieniem ust. 13 powołanego artykułu Ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r. z późn. zm.


Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza :

  • interpretacja indywidualna prawa podatkowego, wydana w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 września 2011 r. nr ITPP1/443-877/11/BJ,
  • interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 11 grudnia 2012 r. nr IBPP1/443-935/12/LSZ.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Przez świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.


Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.


Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.


Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

  1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
  2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
    1. transakcji związanych z nieruchomościami,
    2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
    3. usług ubezpieczeniowych

-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

  1. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.


Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.


Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

  1. dokonujących dostaw:
    1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
    2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
    3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
    4. terenów budowlanych,
    5. nowych środków transportu;
  2. świadczących usługi:
    1. prawnicze,
    2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
    3. jubilerskie;
  3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. a i b ustawy, stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, nie korzystają podatnicy świadczący usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa.


W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.


W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o zwolnieniu, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.


Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest biegłym rewidentem i posiada uprawnienia do badania sprawozdań finansowych. Wnioskodawca zawód ten wykonuje w formie działalności gospodarczej. Od wejścia w życie ustawy o VAT Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje wyłącznie badania sprawozdań finansowych jednostek gospodarczych, bądź resortu kultury i szkolnictwa. W pierwszych dniach stycznia 2018 r. Wnioskodawca zamierza złożyć w Urzędzie Skarbowym VAT-R i wybrać zwolnienie podmiotowe z VAT ze względu na osiągane obroty w kwocie niższej niż 200 000 zł. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą wyłącznie na badaniu sprawozdań finansowych i tylko z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie, które stanowi przychód. Przychód ten w 2017 r. wyniósł 52 000 zł netto i do tej kwoty Wnioskodawca naliczył VAT należny. W 2017 roku Wnioskodawca świadczył też usługi dla sądu, jest bowiem wpisany na listę biegłych sadowych i sporadycznie wydaje opinie na zlecenie sądu. Naliczone wynagrodzenie z tego tytułu Wnioskodawca powiększa o podatek VAT. Za tę pracę Wnioskodawca otrzymał na konto bankowe w 2017 r. kwotę 1 632,19 zł brutto. Opinie Wnioskodawca opracowuje wyłącznie na podstawie akt, które zgromadził sąd, gdyż nie wolno biegłemu kontaktować się ze stronami sprawy. Wnioskodawca nie świadczy usług prawniczych, bądź w zakresie doradztwa stronom postępowania oraz nie świadczy żadnych innych usług, poza badaniem sprawozdań finansowych i sporadycznie czynności wykonywanych dla sądu.


W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego przysługuje Wnioskodawcy prawo skorzystania w 2018 r. ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy sprzedaży.


Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy pozwala stwierdzić, że skoro Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie będą miały w jakimkolwiek zakresie charakteru czynności doradczych oraz nie będzie wykonywał usług prawniczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, oraz jak podkreślił Wnioskodawca faktyczna łączna wartość sprzedaży netto za rok 2017 nie przekroczyła 200 000 zł – wówczas Wnioskodawcy na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, przysługiwać będzie w 2018 r. prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć jednakże należy, że Wnioskodawca utraci ww. zwolnienie od podatku w przypadku wykonania jakichkolwiek czynności doradztwa – z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego – lub innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj