Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.162.2017.1.MG
z 4 stycznia 2018 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 2 listopada 2017 r. (data wpływu 16 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy odpisy amortyzacyjne dokonane w wydłużonym okresie amortyzacji (w porównaniu do okresu standardowego amortyzacji według stawek wynikających z Wykazu) stanowią w każdym przypadku, koszty uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 listopada 2017 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy odpisy amortyzacyjne dokonane w wydłużonym okresie amortyzacji (w porównaniu do okresu standardowego amortyzacji według stawek wynikających z Wykazu) stanowią w każdym przypadku, koszty uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, Sp. z o.o. (dalej również: Spółka;) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest w szczególności produkcja oraz dystrybucja koncentratów barwiących do tworzyw sztucznych. Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie odpowiednich zezwoleń.

Dla potrzeb prowadzenia działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje szereg środków trwałych w rozumieniu art. 16a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 – winno być: Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: ustawa o PDOP), od których dokonuje odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h ustawy o PDOP (dalej: Środki Trwałe), tj. według tzw. metody liniowej. W zakresie Środków Trwałych wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej stosowane są stawki amortyzacyjne na poziomie niższym, niż wynikające z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych będącego załącznikiem nr 1 do ustawy o PDOP (dalej: Wykaz) dla danego Środka Trwałego.

Dodatkowo, w przyszłości Spółka nie wyklucza nabycia lub wytworzenia we własnym zakresie kolejnych Środków Trwałych, które będą również wykorzystywane w działalności gospodarczej Spółki. Działając w oparciu o art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP Spółka rozważa możliwość wyboru stawek amortyzacyjnych dla nowo przyjmowanych Środków Trwałych na poziomie niższym, niż wynikający z Wykazu (tj. stawki obniżone stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP).

Niewykluczone także, że w kolejnych latach podatkowych dla poszczególnych Środków Trwałych Spółka będzie chciała podwyższyć uprzednio obniżone (wybrane) dla nich stawki amortyzacyjne, jednakże w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w Wykazie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy odpisy amortyzacyjne dokonane w wydłużonym okresie amortyzacji (w porównaniu do okresu standardowego amortyzacji według stawek wynikających z Wykazu) stanowią w każdym przypadku, koszty uzyskania przychodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne dokonane w wydłużonym okresie amortyzacji (w porównaniu do okresu standardowego amortyzacji według stawek wynikających z Wykazu) stanowią w każdym przypadku, koszty uzyskania przychodu w okresie dokonania odpisu za dany okres.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o PDOP), odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych (…) dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych. Natomiast na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.

Jakkolwiek powyższe regulacje odnoszą się do okresu amortyzacji (w zakresie wysokości stawek amortyzacyjnych) - to we wskazanych regulacjach (jak również innych zawartych w ustawie o PDOP) nie zawarto ograniczenia w zakresie zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów ze względu na okres amortyzacji.

W szczególności, zdaniem Spółki nie wystąpi w takim przychodu konieczność odniesienia kosztu amortyzacji do okresu, w którym wystąpił przychód z tytułu wyprodukowanych z wykorzystaniem środków trwałych wyrobów/usług. Powyższe wynika wprost z art. 15 ust. 6 ustawy o PDOP, zgodnie z którym kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. Należy pokreślić, że planowane przez Spółkę obniżanie i podwyższanie stawek amortyzacyjnych będzie przeprowadzane zgodnie z wskazanymi powyżej regulacjami ustawy o PDOP, w konsekwencji, dokonywane odpisy amortyzacyjne, bez względu na zastosowaną dla ich kalkulacji w danym roku podatkowym stawkę amortyzacyjną (zgodną z przepisami), będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodu w okresie, za który dokonywany jest odpis. Bez znaczenia pozostanie przy tym poziom czy rodzaj przychodów generowanych w okresie stosowania stawek obniżonych czy stawek podstawowych z Wykazu.

Powyższe stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w:

  • interpretacji indywidualnej Znak: 0111-KDIB2-1.4010.25.2017.1.BJ wydanej 18 maja 2017 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w której organ potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym: odpisy amortyzacyjne dokonane w wydłużonym okresie amortyzacji (w porównaniu do okresu standardowego amortyzacji według stawek wynikających z Wykazu) będą w każdym przypadku stanowić koszty uzyskania przychodu w okresie dokonania odpisu za dany okres.
  • interpretacji indywidualnej Znak: ITPB3/4510-336/16-6/JG wydanej 31 sierpnia 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazującej, że: Odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodu, jeśli dokonywane są wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 (art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Natomiast możliwość podwyższania i obniżania stawek amortyzacyjnych została uregulowana w art. 16i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czyli zawiera się w ww. zakresie przepisów, które wskazują, jakie odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów. Reasumując biorąc pod uwagę wskazane regulacje ustawowe dokonywane przez Spółkę odpisy amortyzacyjne od posiadanych środków trwałych w wydłużonym okresie amortyzacji w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będą stanowiły koszt uzyskania przychodu.
  • interpretacji indywidualnej Znak: IPPB3/4510-1044/15-2/MW wydanej 8 lutego 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w której organ potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym: dokonywane odpisy amortyzacyjne, bez względu na zastosowaną dla ich kalkulacji w danym roku podatkowym stawkę amortyzacyjną (zgodną z przepisami), będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodu w okresie, za który dokonywany jest odpis. Bez znaczenia pozostanie przy tym poziom czy rodzaj przychodów generowanych w okresie stosowania stawek obniżonych czy stawek podstawowych z Wykazu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj