UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania dłużników za podatników w związku ze sprzedażą działek nr 220/1 i nr 220/2.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 grudnia 2017r. (data wpływu 14 grudnia 2017r.) w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w ... prowadzi postępowanie egzekucyjne wobec dłużników:

• ...zamieszkałego w ..., który prowadził działalność gospodarczą pod nazwą ..., NIP ... Jak ustalono dłużnik w czasie prowadzenia działalności gospodarczej był czynnym podatnikiem podatku VAT. Dłużnik wyjaśnił, iż od około 2 lat nie prowadzi działalności gospodarczej. Działalność została wyrejestrowana i nie jest obecnie czynnym podatnikiem podatku VAT.
  

• ... zamieszkałej w ..., która wyjaśniła, iż nie prowadziła działalności gospodarczej i nie była czynnym podatnikiem podatku VAT.
  
  

Zgodnie z wnioskami wierzycieli postępowanie egzekucyjne zostało skierowana do należących do ... i ... we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej:

• nieruchomości położonej zgodnie z księga wieczystą w ..., gmina ... (wg ewidencji gruntów w ...), dla której Sąd Rejonowy w ...V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze ....,
  

• nieruchomości położonej zgodnie z księga wieczystą ..., gmina ...., (wg ewidencji gruntów w ..., ul. ....), dla której Sąd Rejonowy w .... Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr ....
  
  

Nieruchomość oznaczona ... została przez ... nabyta na podstawie aktu notarialnego z dnia 16 marca 1999 r. REP ... za kwotę 69.000,00 zł jako działki gruntu nr 220/1 zabudowanej domem letniskowym murowanym na podpiwniczeniu, z garażem. Dłużnicy, w treści aktu notarialnego oświadczyli, iż przedmiotową nieruchomość nabywają do ich majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową.

Nieruchomość oznaczona ... została przez ... nabyta na podstawie aktu notarialnego z dnia 06 sierpnia 1998 r. za kwotę 59.000,00 zł jako działkę gruntu nr 220/2 zabudowanej budynkiem mieszkalnym, po częściowym spaleniu, przeznaczony do remontu odtworzeniowego. Dłużnicy, w treści aktu notarialnego oświadczyli, iż nabycia dokonują za fundusze objęte wspólnością ustawową. W treści aktów notarialnych brak jest informacji o odprowadzonym podatku VAT od ceny nabycia.

W toku prowadzonych postępowań egzekucyjnych powyższe nieruchomości zostały przez Biegłego opisane i oszacowane w trybie art. 948 § 3 kpc jako całość gospodarcza i jako całość gospodarcza będą licytowane w trybie licytacji publicznej.

W toku czynności opisu i oszacowania ustalono, iż przedmiotowe nieruchomości usytuowane są na działkach gruntu o numerach ewidencyjnych 220/1, 220/2, przy ul. ... Działki posiadają urozmaicone ukształtowanie terenu z deniwelacjami max ok. 7m występującymi w terenie pagórkowatym (część południowa przedmiotu wyceny). Działka 220/1 posiada indywidualnie kształt prostokąta z frontem przy ul. ... o długości - 53 mb. Działka nr 220/2 posiada kształt nieregularnego siedmioboku rozciągniętego na kierunku N-S na długości około 370 mb, z frontem długości - 51 mb usytuowanym przy ul. ..... Łączna powierzchnia działek równa jest 22135 m². Działki posiadają charakter leśny z przewagą drzew iglastych (las sosnowy). Od strony ulicy drzewa liściaste (akacja, kasztanowiec). W głębi nieruchomości dęby, osiki, brzozy i zwarty las sosnowy.

Jak ustalił Biegły dla przedmiotowego terenu jest obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego miasta ... zatwierdzony Uchwałą nr ... Rady Miejskiej w ... z dnia 16 grudnia 2004 r. ustala dla przedmiotowego terenu w części przeznaczenie: ...:

1. adaptację, modernizację, rozbudowę oraz wymianę istniejącej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, letniskowej i gospodarczej,
2. realizację nowej zabudowy jednorodzinnej i letniskowej na podstawie następujących zasad i warunków podziału nieruchomości:
   • w części przeznaczenie: Q2LS
     1. zakaz wprowadzania obiektów kubaturowych na terenach lasów prywatnych,
     2. adaptację istniejących duktów leśnych, z możliwością modernizacji na ciągi pieszo - rowerowe,
     3. plan dopuszcza realizację obiektów kubaturowych związanych z gospodarką leśną na terenach lasów państwowych.
   
   

1. Plan dopuszcza realizację sieci napowietrznych i podziemnych infrastruktury technicznej oraz związane z nimi urządzenia.

Przedmiotowe działki zabudowane są obecnie budynkiem mieszkalnym, wolnostojącym, wzniesionym na podstawie Decyzji Nr ... z dnia 3 grudnia 1999 roku wydanej przez Burmistrza ..., która dla Pani ... zatwierdziła projekt budowlany i pozwoliła na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego z basenem i szamba na działkach o nr Ew. 220/1, 220/2.

Budynek mieszkalny jest budynkiem wolnostojącym, piętrowym, podpiwniczonym, o rozrzeźbionej, oryginalnej formie. Obiekt jest wyraźnie podzielony funkcjonalnie. W centralnej części bryły znajduje się okrągły plac wejściowy, otoczony ścianami budynku. W części środkowej znajduje się przeszklona piramida akcentująca wejście. Strefa mieszkalna, rekreacyjna z basenem i gospodarcza różnią się pod względem rozwiązań przestrzennych co dodatkowo wpływa na różnorodność rozwiązań formalnych. Dom posiada duże powierzchnie przeszklone, dlatego prawie wszystkie pomieszczenia mieszkalne, reprezentacyjne i rekreacyjne mają wystawę południową lub południowo-zachodnią. Rozległe tarasy na poziomie parteru i piętra otwierają wnętrze domu na zieleń ogrodową i leśną.

Parametry budynku:

Powierzchnia zabudowy: 1620,5 m².

Powierzchnia całkowita: 3574,00 m².

Powierzchnia użytkowa projektowa: 2593,7 m².

Powierzchnia użytkowa zdefiniowana na potrzeby szacunku: 1877,07 m².

Kubatura: 9727,00 m³.

Budynek został zrealizowany i wykończony w części mieszkalnej. W części rekreacyjnej i gospodarczej: stan surowy zamknięty.

Zgodnie z uzyskanymi odpisami z ksiąg wieczystych na przedmiotowych nieruchomościach ustanowione są liczne hipoteki na zabezpieczenie zaciągniętych przez dłużników zobowiązań.

W toku prowadzonych czynności oględzin nieruchomości, opisu i oszacowania ustalono, iż dłużnicy na terenie przedmiotowej nieruchomości zamieszkiwali i traktowali przedmiotową nieruchomość jako miejsce zamieszkana.

W toku prowadzonego postępowania dłużnicy wyjaśnili, iż ok. 2000 roku na terenie przedmiotowych nieruchomości przystąpili do budowy domu, która nigdy nie została ukończona w całości. Nigdy nie było odbiorów technicznych przedmiotowego budynku. Mimo powyższego dłużnicy wraz z dziećmi przez kilka lat, tj. od 2010 roku do 2015 roku zamieszkiwali w części budynku mieszkalnego na powierzchni ok. 1200 m² zgłoszonych do podatku od nieruchomości. Dłużnicy wyjaśnili, iż na terenie przedmiotowych nieruchomości nigdy nie była prowadzona i wykonywana działalność gospodarcza. Nieruchomości nie były elementem środków trwałych prowadzonej przez ... działalności gospodarczej. Dłużnicy oświadczyli, iż w związku z budową domu nie dokonywano odliczenia podatku VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wyjaśnili, iż budynek był budowany i użytkowany tylko do celów osobistych jako miejsce przyszłego zamieszkania.

W uzupełnieniu Zainteresowany wskazał, iż jak wynika z oświadczeń dłużników złożonych w toku prowadzonego postępowania dłużnicy przedmiotowe działki gruntu 220/1 i 220/2 nabyli do celów osobistych z zamiarem budowy na ich terenie domu jednorodzinnego z basenem. Ponadto wyjaśnili, iż budynek był budowany i użytkowany tylko do celów osobistych jako miejsce przyszłego zamieszkania. Dłużnicy oświadczyli, iż na terenie przedmiotowych nieruchomości nigdy nie była prowadzona i wykonywana działalność gospodarcza. Nieruchomości nie były elementem środków trwałych prowadzonej przez ... działalności gospodarczej. Dłużnicy oświadczyli, iż w związku z budową domu nie dokonywano odliczenia podatku VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W aktach brak informacji by dłużnicy udostępnili przedmiotowe działki innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy.

Dłużnicy są użytkownikami wieczystymi:

1. działki gruntu oraz budynków i urządzeń stanowiących odrębną nieruchomość położonego zgodnie z księga wieczystą w ..., 30G, F, H, E (wg ewidencji gruntów w ...), dla której Sąd Rejonowy w ... V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze .... Nieruchomość stanowi działkę gruntu o nr 215/3, której właścicielem jest Skarb Państwa, a użytkownikiem wieczystym do 05 grudnia 2089 r. ...i .... we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.
2. działki gruntu oraz budynków i urządzeń stanowiących odrębną nieruchomość położonego zgodnie z księga wieczystą w ... (wg ewidencji gruntów w ...), dla której Sąd Rejonowy w ... V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze .... Nieruchomość stanowi działkę gruntu o nr 375, której właścicielem jest Skarb Państwa, a użytkownikiem wieczystym do 05 grudnia 2089 r. ... i .... we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.
   
   

Dłużnik ... jest użytkownikiem wieczystym:

1. działki gruntu oraz budynków i urządzeń stanowiących odrębną nieruchomość położonego zgodnie z księga wieczystą w ... (wg ewidencji gruntów w ... przy ul..., dla której Sąd Rejonowy w ... V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze ... Nieruchomość stanowi działkę gruntu o nr 276, której właścicielem jest Skarb Państwa, a użytkownikiem wieczystym do 05 grudnia 2089 r. ...
2. wieczystego użytkowania działki gruntu oraz budynków i urządzeń stanowiących odrębną nieruchomość położonego zgodnie z księga wieczystą w: ... (wg ewidencji gruntów w ..., 21a-d, ul. ...., dla której Sąd Rejonowy w ... Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze .... Nieruchomość stanowi działki gruntu o nr 374/1, 374/2, 374/3, 374/4, 374/5, 374/6, 374/7, 374/8, których właścicielem jest Skarb Państwa, a użytkownikiem wieczystym do 05 grudnia 2089 r. ....

Dłużnicy są współwłaścicielami we wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej: ... . (wg ewidencji gruntów w ...), dla której Sąd Rejonowy w .... Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze ....

1. nieruchomości położonej zgodnie z księga wieczystą w ..., gmina ... (wg ewidencji gruntów w ...), dla której Sąd Rejonowy w ... V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze ...

Dłużnik ... jest właścicielem: nieruchomości położonej zgodnie z księga wieczystą w ...przy ul. ..., dla której Sąd Rejonowy w ... Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze ....

Dłużnik ... był:

1. użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej zgodnie z księga wieczystą w ... dla której Sąd Rejonowy w ... Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze ...,
2. właścicielem nieruchomości położonej zgodnie z księga wieczystą w ..., dla której Sąd Rejonowy w ... V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o numerze ... - zbytej w postępowaniu egzekucyjnym prowadzonym przez Komornika przy Sądzie Rejonowym w....
   
   

W załączeniu Wnioskodawca przesyła uzyskany z Centralnej Bazy Ksiąg Wieczystych wykaz nieruchomości, których ... i ... są właścicielami bądź byli właścicielami.

Dla nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy ... V Wydział Ksiąg Wieczystych o nr ... (działka 220/2), prowadzi księgi wieczystej o numerze ujawniono: - dziale IV księgi wieczystej: hipoteka umowna łączna zwykła w kwocie 1.970.000,00 zł (jeden milion dziewięćset siedemdziesiąt tysięcy złotych) na rzecz ... Regionalny Oddział Korporacyjny w ... Jak ustalono w dokumentach księgi wieczystej - zgodnie z oświadczeniem o ustanowienie hipoteki na rzecz ... S.A. z dnia 31 stycznia 2006 r. i 29 marca 2006 r. przedmiotowa hipoteka została ustanowiona na zabezpieczenie kredytu udzielonego na dokończenie budowy domu jednorodzinnego mieszczącego się w ... 220/1 i 220/2, hipoteka umowna łączna kaucyjna w kwocie 473.400,00 zł (czterysta siedemdziesiąt trzy tysiące czterysta złotych) na rzecz ... Regionalny Oddział Korporacyjny w .... Jak ustalono w dokumentach księgi wieczystej - zgodnie z oświadczeniem o ustanowienie hipoteki na rzecz .... z dnia 29 marca 2006 r. przedmiotowa hipoteka została ustanowiona na zabezpieczenie kredytu udzielonego na dokończenie budowy domu jednorodzinnego mieszczącego się w .... działka 220/1 i 220/2, hipoteka umowna łączna zwykła w kwocie 5.000.000,00 zł (pięć milionów złotych) na rzecz ... Oddział Korporacyjny w ....

Jak ustalono w dokumentach księgi wieczystej - zgodnie z oświadczeniem o ustanowienie hipoteki na rzecz .... z dnia 10 stycznia 2007 r. przedmiotowa hipoteka została ustanowiona na zabezpieczenie kredytu udzielonego ... prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą ... z siedzibą w ... z przeznaczeniem na finansowanie budowy i wyposażenia fabryki materiałów budowlanych, hipoteka umowna łączna kaucyjna zwykła w kwocie 3.150.000,00 zł (trzy miliony sto pięćdziesiąt złotych) na rzecz ... . Regionalny Oddział Korporacyjny ... (obecnie na rzecz ... NIESTANDARYZOWANY SEKURYTYZACYJNY FUNDUSZ INWESTYCYJNY ZAMKNIĘTY). Jak ustalono w dokumentach księgi wieczystej - zgodnie z oświadczeniem o ustanowienie hipoteki na rzecz ..... z dnia 04 stycznia 2008 r. przedmiotowa hipoteka została ustanowiona na zabezpieczenie kredytu udzielonego .... prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą ... z siedzibą w ... z przeznaczeniem na finansowanie bieżącej działalności firmy.

Dla nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy w ... Wydział Ksiąg Wieczystych o nr ... (działka 220/1), prowadzi księgi wieczystej o numerze ujawniono: - dziale IV księgi wieczystej hipoteka umowna łączna zwykła w kwocie 1.970.000,00 zł (jeden milion dziewięćset siedemdziesiąt tysięcy złotych) na rzecz ... Regionalny Oddział Korporacyjny w .... Jak ustalono w dokumentach księgi wieczystej - zgodnie z oświadczeniem o ustanowienie hipoteki na rzecz ... z dnia 3 stycznia 2006 r. i 29 marca 2006 r. przedmiotowa hipoteka została ustanowiona na zabezpieczenie kredytu udzielonego na dokończenie budowy domu jednorodzinnego mieszczącego się w ... działka 220/1 i 220/2. Hipoteka umowna łączna kaucyjna w kwocie 473.400,00 zł (czterysta siedemdziesiąt trzy tysiące czterysta złotych) na rzecz ... Regionalny Oddział Korporacyjny w .... Jak ustalono w dokumentach księgi wieczystej - zgodnie z oświadczeniem o ustanowienie hipoteki na rzecz ... z dnia 29 marca 2006 r. przedmiotowa hipoteka została ustanowiona na zabezpieczenie kredytu udzielonego na dokończenie budowy domu jednorodzinnego mieszczącego się w ....działka 220/1 i 220/2, hipoteka umowna łączna zwykła w kwocie 5.000.000,00 zł (pięć milionów złotych) na rzecz ... Regionalny Oddział Korporacyjny w ...

Jak ustalono w dokumentach księgi wieczystej - zgodnie z oświadczeniem o ustanowienie hipoteki na rzecz .... 10 stycznia 2007r. przedmiotowa hipoteka została ustanowiona na zabezpieczenie kredytu udzielonego ... prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą ... z siedzibą w ... przy ul. ... z przeznaczeniem na finansowanie budowy i wyposażenia fabryki materiałów budowlanych, hipoteka umowna łączna kaucyjna zwykła w kwocie 3.150.000,00 zł (trzy miliony sto pięćdziesiąt złotych) na rzecz .... Regionalny Oddział Korporacyjny w ...(obecnie na rzecz ... NIESTANDARYZOWANY SEKURYTYZACYJNY FUNDUSZ INWESTYCYJNY ZAMKNIĘTY). Jak ustalono w dokumentach księgi wieczystej - zgodnie z oświadczeniem o ustanowienie hipoteki na rzecz .... 04 stycznia 2008 r. przedmiotowa hipoteka została ustanowiona na zabezpieczenie kredytu udzielonego ... prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą ... z siedzibą w ... z przeznaczeniem na finansowanie bieżącej działalności firmy.

Na działkach nr 220/1, 220/2 znajdują się następujące obiekty budowlane: budynek mieszkalny jednorodzinny wraz z towarzyszącymi mu oczkami wodnymi, kojcem dla psów, ogrodzeniami, utwardzeniami gruntu, przyłączem wodnym, lokalną kanalizacją sanitarną, przyłączem energii elektrycznej. Obiekty ww. stanowią budynki/budowle w rozumieniu ustawy prawo budowlane.

W aktach sprawy brak jest informacji o oddaniu do użytkowania budynku mieszkalnego. Jak oświadczyli dłużnicy budynek mieszkalny nigdy nie został ukończony w całości. Nigdy nie dokonano odbioru budynku. Mimo powyższego dłużnicy wraz z dzieci przez kilka lat, tj. w okresie od 2010 do 2015 roku zamieszkiwali w części budynku na powierzchni ok. 1200 m² zgłoszonych do podatku od nieruchomości.

Symbol PKOB dla poszczególnych obiektów: Budynki: - budynek mieszkalny: 111 budynki mieszkalne; 1110 budynki mieszkalne jednorodzinne Budowle: - obiekty małej architektury: nieklasyfikowane - utwardzenia: 211 autostrady, drogi ekspresowe, 2112 ulice i drogi pozostałe - przyłącze wodne: 221 Rurociągi i linie telekomunikacyjne oraz linie elektroenergetyczne przesyłowe; 2212 Rurociągi przesyłowe do transportu wody i ścieków - przyłącze kanalizacyjne: 221 Rurociągi i linie telekomunikacyjne oraz linie elektroenergetyczne przesyłowe; 2212 Rurociągi przesyłowe do transportu wody i ścieków - przyłącze energetyczne: 221 Rurociągi i linie telekomunikacyjne oraz linie elektroenergetyczne przesyłowe; 2214 Linie elektroenergetyczne przesyłowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z powyższym opisem stanu faktycznego oraz planowaną licytacją wyżej oznaczonych zabudowanych nieruchomości Wnioskodawca zadaje następujące pytanie:

Czy dostawa wyżej oznaczonych zabudowanych nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i czy komornik sądowy dokonujący sprzedaży w trybie licytacji publicznej tych nieruchomości będzie zobowiązany obliczyć i „odprowadzić” podatek od towarów i usług, czy też podlega ona zwolnieniu z podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa wyżej oznaczonych zabudowanych nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdyż przedmiotowe nieruchomości stanowią majątek osobisty dłużników, który nie jest związany z prowadzoną działalności gospodarcza. W związku z tym sprzedaż ww. nieruchomości w drodze licytacji w sądowym postępowaniu egzekucyjnym będzie dokonywana w ramach rozporządzania prywatnym majątkiem dłużników , do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Tym samym sprzedaż niewykorzystywanej w działalności gospodarczej nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2017 r., poz. 1007, z późn. zm.) dla każdej nieruchomości prowadzi się odrębną księgę wieczystą, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Dotyczy to także nieruchomości lokalowych oraz nieruchomości, w których nieruchomości lokalowe zostały wyodrębnione.

Zatem każda działka gruntu wchodząca w skład nieruchomości stanowi samodzielnie wyodrębnioną całość, która może być przedmiotem odrębnej dostawy, opodatkowanej właściwą stawką podatkową.

Uwzględniając powyższe, objęta jedną transakcją może być cała nieruchomość, składająca się z kilku działek gruntów, lecz przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT będzie dostawa prawa własności każdej z działek odrębnie. Tak więc, w przedmiotowej sprawie należy każdą wyodrębnioną ewidencyjnie działkę rozpatrzyć jako osobny przedmiot dostawy.

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2017 r., poz. 1201, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści wskazanego wyżej przepisu wynika zatem, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Należy zauważyć, że przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do treści art. 7 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Przepis art. 30 § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem, a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ww. ustawy, zgodnie z którym, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Tak więc, w świetle przytoczonych powyżej przepisów, zarówno grunt, jak i budynek spełniają definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np.: współwłasności nieruchomości gruntowej), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Oznacza, to że dostawa towarów, w tym gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot, sprzedając grunt, działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jeżeli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód i jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności nie noszą znamion działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2, podmiotu dokonującego tych czynności nie można uznać za podatnika VAT.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, które są implementacją art. 9 ust. 1 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Nadto w tym miejscu należy wskazać, iż uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych … przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz … i … przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006 r., str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy dłużnicy będą działali w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Zatem – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w rozpatrywanej sprawie nie można uznać dłużników za podatników podatku od towarów i usług, w związku ze sprzedażą nieruchomości zabudowanych budynkiem mieszkalnym w drodze licytacji komorniczej, gdyż brak jest przesłanek wskazujących na to, że dłużnicy w odniesieniu do sprzedaży gruntu, stanowiącego ich majątek prywatny, działają w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy.

Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT, nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. Zbycie przez dłużników przedmiotowych nieruchomości nie będzie dokonane w ramach działalności gospodarczej, lecz w ramach rozporządzania własnym majątkiem. Należy je uznać za działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Z opisu sprawy nie wynika taka aktywność dłużników, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Budynek mieszkalny był budowany i użytkowany tylko do celów osobistych jako miejsce przyszłego zamieszkania. Dłużnicy wraz z dziećmi przez kilka lat, tj. od 2010 roku do 2015 roku zamieszkiwali w części budynku mieszkalnego na powierzchni ok. 1200 m² zgłoszonych do podatku od nieruchomości. Dłużnicy oświadczyli, iż na terenie przedmiotowych nieruchomości nigdy nie była prowadzona i wykonywana działalność gospodarcza. Dłużnicy oświadczyli, iż w związku z budową domu nie dokonywano odliczenia podatku VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nadto okoliczności sprawy nie wskazują, aby dłużnicy udostępniali przedmiotowe działki innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy. Natomiast fakt ustanowienia hipoteki na zabezpieczenie kredytu udzielonego dłużnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą z przeznaczeniem na finansowanie budowy i wyposażenia fabryki materiałów budowlanych oraz kredytu udzielonego z przeznaczeniem na finansowanie bieżącej działalności firmy, nie świadczy o wykorzystywaniu nieruchomości w działalności gospodarczej .

Zatem, w świetle analizy całokształtu okoliczności sprawy brak jest podstaw do uznania, iż nieruchomość mająca być przedmiotem licytacji była wykorzystywana w działalności gospodarczej dłużników.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że opisana transakcja sprzedaży działek gruntu nr 220/1 i nr 220/2 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dłużników nie można uznać za podatników podatku od towarów i usług w myśl art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji uznać należy, iż Wnioskodawca z tytułu planowanej transakcji, w trybie postępowania egzekucyjnego, zgodnie z art. 18 ustawy, nie będzie płatnikiem podatku od towarów i usług, a więc nie jest zobowiązany do obliczenia i odprowadzenia podatku VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dostawa wyżej oznaczonych zabudowanych nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przedmiotowe nieruchomości stanowią majątek osobisty dłużników, który nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadniania prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.