2018.01.25 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.785.2017.2.BW
z 25 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 24 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017r.), uzupełnionym pismem z 15 stycznia 2018r. (data wpływu 22 stycznia 2018r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, do sprzedaży paneli podłogowych oraz
prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży paneli podłogowych

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2017 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, do sprzedaży paneli podłogowych oraz
prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Spółkę z tytułu sprzedaży paneli podłogowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 15 stycznia 2018r. (data wpływu 22 stycznia 2018r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 9 stycznia 2018r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.785.2017.1.BW.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania – Spółka X,

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania – Spółka Y.:

został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką zajmującą się handlem wyrobami wyposażenia wnętrz, w tym panelami i płytami podłogowymi wykonanymi z PVC. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje dostaw towarów opodatkowanych VAT stawką 23%, których przedmiotem jest sprzedaż paneli podłogowych zaklasyfikowanych wg PKWiU w grupowaniu 22.23.11 - pokrycia podłogowe, ścienne lub sufitowe z tworzyw sztucznych, w rolkach lub w formie płytek. Spółka nie jest producentem paneli podłogowych, nie posiada urządzeń produkcyjnych, a także nie zatrudnia personelu produkcyjnego oraz nie posiada technologii produkcyjnej. Spółka nabywa od Spółki Y płyty LVT, które następnie przekazuje innemu podmiotowi (dalej: „Producent”), posiadającej zakład produkcyjny, która świadczy na rzecz Spółki usługi cięcia i drukowania na przekazanych jej płytach LVT. Ww. płyty LVT nie są sprzedawane na rzecz Producenta, lecz są powierzane tej spółce w celu wykonania na nich usług, a po ich wykonaniu, płyty wracają do Spółki. Producent zwraca Spółce w całości materiał, na którym wykonał usługi, pomniejszony o ilości zużyte w czasie procesu technologicznego.

W toku opisanego powyżej procesu występują przypadki, gdy np. podczas transportu paneli i płyt pomiędzy liniami produkcyjnymi lub wskutek innych zdarzeń, dochodzi do ich mechanicznego uszkodzenia. Wówczas wynagrodzenie Producenta z tytułu usług wykonanych na rzecz Spółki ulega obniżeniu. Natomiast panele , które zostały uszkodzone są klasyfikowane przez Spółkę jako towar klasy drugiej lub trzeciej. Spółka nie sprzedaje na rynek z przeznaczeniem do konsumenta paneli zaklasyfikowanych do klasy trzeciej, aby nie pogorszyć percepcji oferowanych przez nią towarów wśród klientów Spółki. Spółka sprzedaje natomiast na rynek towary klasy pierwszej i drugiej. Wobec powyższego, panele trzeciej klasy najczęściej sprzedawane są na rzecz Spółki Y. (dalej: „Nabywca”), która również jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Spółka decyduje jedynie o tym, komu sprzeda przedmiotowe panele, nie decyduje zaś o ich dalszym przeznaczeniu czy sposobie wykorzystania. W szczególności, nie podejmuje decyzji o przerobie paneli klasy trzeciej w celu użycia ich do produkcji (innych wyrobów). Ewentualna decyzja o przerobie rzeczonych paneli jest podejmowana przez Nabywcę, który po nabyciu ich od Spółki, w przypadku podjęcia decyzji o przerobieniu paneli, wykorzystuje je jako surowiec do produkcji nowych płyt sprzedawanych przez Nabywcę. Zatem panele trzeciej klasy są wykorzystywane przez Nabywcę wyłącznie w celu czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Przedmiotem niniejszego wniosku są panele trzeciej klasy sprzedawane przez Spółkę na rzecz Nabywcy w opisanych wyżej okolicznościach. W ocenie Spółki, przedmiotowe towary, tj. panele trzeciej klasy, należy zaklasyfikować według klasyfikacji statystycznej obowiązującej dla potrzeb VAT (wprowadzonej Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29.10.2008 r.w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU)) w grupowaniu 22.23.11, jako pokrycia podłogowe, ścienne lub sufitowe z tworzyw sztucznych, w rolkach lub w formie płytek, ujęte.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w opisie stanu faktycznego podał grupowanie PKWiU (22.23.11) jakie w ocenie Wnioskodawcy jest właściwe dla zakwalifikowania towarów będących przedmiotem wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko, że towary sprzedawane przez Spółkę na rzecz Nabywcy, tj. panele podłogowe trzeciej klasy, nie są objęte kategorią wymienioną w poz. 33 załącznika nr 11 do ustawy o VAT i w związku z tym do dostaw tych towarów przez Spółkę na rzecz Nabywcy nie znajduje zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia przewidziany w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT? (przedmiotowe pytanie zostało ostatecznie sformułowane w piśmie z 15 stycznia 2018r.).
Czy w opisanym stanie faktycznym Nabywcy przysługuje prawo do odliczenia na zasadach ogólnych podatku naliczonego na podstawie faktur wystawionych przez Spółkę z podatkiem VAT z tytułu sprzedaży paneli podłogowych trzeciej klasy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1)

W ocenie Spółki i Nabywcy (dalej łącznie jako: „Wnioskodawcy"), opisane w stanie faktycznym towary sprzedawane przez Spółkę na rzecz Nabywcy, tj. panele podłogowe trzeciej klasy, nie są objęte kategorią wymienioną w poz. 33 załącznika nr 11 do ustawy o VAT, a zatem podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych i nie ma do ich dostawy zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. (przedmiotowe stanowisko zostało ostatecznie sformułowane w piśmie z 15 stycznia 2018r.).

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawców, Nabywca jest uprawniony do odliczenia na zasadach ogólnych podatku naliczonego na podstawie faktur wystawionych przez Spółkę z podatkiem VAT z tytułu sprzedaży paneli podłogowych trzeciej klasy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawców, w świetle argumentacji przedstawionej powyżej w uzasadnieniu do pytania 1, skoro zasadne jest naliczenie podatku VAT należnego przez Spółkę na fakturach dokumentujących dostawę paneli trzeciej klasy, w konsekwencji Nabywca jest uprawniony do dokonania odliczenia tego podatku na zasadach ogólnych, tj. zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Prawo do odliczenia w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT związane jest zatem z istnieniem związku dokonywanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Jak wskazano w stanie faktycznym, panele trzeciej klasy nabywane przez Nabywcę od Spółki są wykorzystywane po przerobieniu do produkcji nowych płyt podlegających sprzedaży, zatem są związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi VAT. Jednocześnie nie są spełnione negatywne przesłanki odliczenia podatku naliczonego wskazane w art. 88 ustawy o VAT.

Podsumowując, Nabywca jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego na podstawie faktur wystawionych przez Spółkę z podatkiem VAT z tytułu dostawy paneli trzeciej klasy, ponieważ:

do przedmiotowej transakcji nie ma zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia i podatek VAT jest zasadnie wykazywany na fakturach wystawianych przez Spółkę,
nabywane towary są wykorzystywane przez Nabywcę wyłącznie do czynności opodatkowanych,
nie są spełnione przesłanki wymienione w art. 88 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że w przypadku gdy zarówno dostawcą jak i nabywcą towaru jest podatnik podatku VAT, a przedmiotem dostawy jest towar wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy i dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122, transakcję opodatkowuje nabywający towar. Tym samym w przypadku dostawy towarów, które nie zostały wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, podatnikiem pozostaje sprzedawca.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik obowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług (…).

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12 – 14 wymieniono:

stawkę podatku (pkt 12),
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14),

a ponadto, w pkt 18 wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką zajmującą się handlem wyrobami wyposażenia wnętrz, w tym panelami i płytami podłogowymi wykonanymi z PVC. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów opodatkowanych VAT stawką 23%, których przedmiotem jest sprzedaż paneli podłogowych zaklasyfikowanych wg PKWiU w grupowaniu 22.23.11 - pokrycia podłogowe, ścienne lub sufitowe z tworzyw sztucznych, w rolkach lub w formie płytek. Wnioskodawca nie jest producentem paneli podłogowych, nie posiada urządzeń produkcyjnych, a także nie zatrudnia personelu produkcyjnego oraz nie posiada technologii produkcyjnej. Wnioskodawca nabywa od Spółki Y (Nabywcy) płyty LVT, które następnie przekazuje innemu podmiotowi (Producentowi), posiadającemu zakład produkcyjny, który świadczy na rzecz Spółki usługi cięcia i drukowania na przekazanych jej płytach LVT. Ww. płyty LVT nie są sprzedawane na rzecz Producenta, lecz są powierzane mu w celu wykonania na nich usług, a po ich wykonaniu, płyty wracają do Wnioskodawcy. Producent zwraca Wnioskodawcy w całości materiał, na którym wykonał usługi, pomniejszony o ilości zużyte w czasie procesu technologicznego.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia do sprzedaży paneli zaklasyfikowanych do klasy trzeciej, w związku z poz. 33 załącznika nr 11 do ustawy o VAT.

W odniesieniu do powyższego należy wskazać, że w załączniku nr 11 do ustawy o VAT pod pozycją 33 zostały wymienione „Odpady z tworzyw sztucznych” – symbol PKWiU 38.11.55.0. Natomiast panele trzeciej klasy Wnioskodawca sklasyfikował pod symbolem PKWiU 22.23.11

Skoro więc, jak wskazał Wnioskodawca, opisane w stanie faktycznym (będące przedmiotem pytania) panele podłogowe trzeciej klasy, w jego ocenie, mieszczą się w grupowaniu PKWiU 22.23.11, to należy stwierdzić, że nie są wymienione w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Zauważa się, że zastosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT odnosi się do towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

Zatem skoro, jak wykazano wyżej, przedmiotowe panele trzeciej klasy, nie zostały wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, to sprzedaż przedmiotowych paneli powinna być opodatkowana na zasadach ogólnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ww. pytania jest prawidłowe.

Przedmiotem wniosku jest również prawo do odliczenia przez Nabywcę podatku naliczonego na podstawie faktur wystawionych przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży przedmiotowych paneli podłogowych trzeciej klasy.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt l lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług,

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest więc związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy wskazać, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, wskazanych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Zatem w sytuacji, gdy zostały wystawione faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których na fakturze nie wykazuje się kwoty podatku, podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w tej fakturze w części dotyczącej tych czynności.

Jak wykazano wyżej dostawa będących przedmiotem pytania paneli podłogowych trzeciej klasy powinna być opodatkowana przez Wnioskodawcę na zasadach ogólnych (bez zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia). Ponadto z opisu sprawy wynika, że przedmiotowe panele są wykorzystywane przez Nabywcę wyłącznie w celu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze powołane powyższe okoliczności sprawy oraz wyżej powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku Nabywcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży przedmiotowych paneli podłogowych trzeciej klasy na zasadach ogólnych wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia przez Nabywcę podatku VAT z wystawionych przez Wnioskodawcę faktur dokumentujących dostawę paneli podłogowych trzeciej klasy, jest również prawidłowe.

Tut. Organ pragnie podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga prawidłowości zaklasyfikowania przez Wnioskodawcę (będących przedmiotem pytania nr 1) paneli podłogowych trzeciej klasy do towarów mieszczących się w grupowaniu PKWiU. 22.23.11. Wskazać bowiem należy, że tut. Organ nie jest uprawniony do zakwalifikowania towarów i usług do odpowiedniego symbolu PKWiU.

Tym samym, przedmiotowa interpretacja indywidualna została wydana w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego, a w szczególności wskazany przez Wnioskodawcę symbol PKWiU (22.23.11).

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w szczególności w przypadku błędnego zaklasyfikowania przez Wnioskodawcę będących przedmiotem pytania paneli podłogowych trzeciej klasy do grupowania PKWiU 22.23.11, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin