Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.391.2017.1
z 18 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2017 r. (data wpływu 28 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 9 sierpnia 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia składników majątkowych związanych z prowadzeniem działalności polegającej na produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia składników majątkowych związanych z prowadzeniem działalności polegającej na produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 25 maja 2017 r. Wnioskodawca – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Nabywca”) zawarła z Spółka Jawna (zwanym dalej: „Zbywcą”) przedwstępną umowę sprzedaży (dalej „Umowa”). Spółka oraz Zbywca są czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. Strony w treści umowy postanowiły, że jej przedmiotem jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, stanowiącego zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt, w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, położonego w O. Zgodnie z postanowieniami Umowy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiąca przedmiot przyszłej umowy sprzedaży obejmuje wyłącznie:

1. Prawo własności nieruchomości położonej w miejscowości O., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą;
2. własność budynków i budowli znajdujących się na ww. nieruchomości;
3. maszyny i urządzenia, wyposażenie, narzędzia wykorzystywane przez Zbywcę do prowadzenia działalności;
4. pracownicy wymienieni w załączniku do umowy (prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę zawartych z pracownikami Sprzedającego);
5. tajemnice przedsiębiorstwa, w tym receptury i relacje biznesowe z klientami oraz księgi i dokumenty związane z działalnością przedsiębiorstwa;
6. licencja pełna i wyłączna na niezarejestrowany znak towarowy.

Jednocześnie strony Umowy przedwstępnej postanowiły, że nie stanowią przedmiotu Umowy rzeczy i prawa nie wymienione w Umowie, a w szczególności: rachunki bankowe, wierzytelności i środki pieniężne, nie wymienione zobowiązania Sprzedającego.

Przedmiot Umowy obejmował więc przede wszystkim aktywa i pracowników związanych z działalnością handlową Zbywcy w segmencie produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt. Zbywca prowadzi ponadto działalność gospodarczą polegającą m.in. na magazynowaniu i przechowywaniu towarów oraz hotelarstwie.

Następujące składniki majątkowe należące do Zbywcy, a związane z działalnością polegającą na produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt nie stanowiły przedmiotu Umowy, a w konsekwencji nie zostaną objęte przyszłą transakcją, tj. przyrzeczoną umową sprzedaży:

1. wszystkie zobowiązania handlowe, rozliczenia międzyokresowe, pożyczki, rezerwy,
2. wszystkie należności handlowe wynikające ze sprzedaży produktów oraz świadczenia usług na rzecz klientów powstałe przed datą zawarcia umowy przyrzeczonej,
3. towary w magazynie,
4. środki pieniężne w kasie, gotówka na rachunkach bankowych, ekwiwalenty pieniężne, inwestycje krótkoterminowe, aktywa finansowe.

Należności powstałe z faktur wystawionych przez Spółkę po dniu zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży będą stanowiły należności Spółki. Jednakże wszelkie zobowiązana i należności związane z transakcjami handlowymi zawieranymi przez Zbywcę do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej nie będą stanowiły przedmiotu transakcji.

Niektóre składniki majątkowe użytkowane przez Zbywcę i wykorzystywane w działalności polegającej na sprzedaży środków żywienia zwierząt, nie stanowiły własności Zbywcy lecz były użytkowane na podstawie umowy leasingu. W związku z powyższym, składniki te nie będą stanowiły przedmiotu sprzedaży.

Zbywca nie posiadał osobnych (wyodrębnionych) rachunków bankowych dedykowanych dla działalności polegającej na produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt.

W ramach organizacji Zbywcy nie została utworzona odrębna struktura organizacyjna dla segmentu produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt, tj. nie został formalnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Zbywcy w sposób organizacyjny jako dział, odział, wydział itp. Segmentem tym kierują poszczególni wspólnicy Zbywcy, którzy podzielili między siebie kompetencje związane z zarządzanym biznesem. Segment sprzedaży środków produkcji i żywienia zwierząt korzystał w ramach organizacji wewnętrznej Zbywcy ze wspólnych zasobów informatycznych, personalnych, obsługi klienta itp.

Segment sprzedaży środków żywienia zwierząt nie tworzył zespołu wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie Zbywcy w sposób funkcjonalny, niemniej jednak, w ocenie Wnioskodawcy, pod warunkiem odpowiedniego dekapitalizowania (wyposażenia w środki obrotowe) mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie.

Czy zbycie opisanych składników majątkowych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji czy nabywcy, w przypadku zbycia składników majątkowych niekorzystających ze zwolnienia od podatku VAT, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, sformułowanym w uzupełnieniu wniosku, przysługuje prawo do odliczania podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez Zbywcę w związku ze sprzedażą składników majątkowych związanych z działalnością polegającą na produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt.

W ocenie Spółki, przedmiot transakcji nie stanowi przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku VAT. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę fakt, że przedmiot transakcji nie będzie stanowić na moment sprzedaży przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa (na co wskazują wskazane we wniosku argumenty), zdaniem Spółki, transakcja sprzedaży będzie podlegać opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Jednocześnie mając na uwadze fakt, że jeżeli w stosunku do nabywanych nieruchomości nie zostaną spełnione warunki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i 9 ustawy i nie zostaną spełnione warunki do zastosowania zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, albo gdy warunki te zostaną spełnione, a Spółka oraz Zbywca złożą oświadczenie, o którym mowa w oraz art. 43 ust. 10 ustawy o VAT (spełniające warunki, o których mowa w art. 43 ust. 11 ustawy o VAT) i tym samym wybiorą opodatkowanie sprzedaży nieruchomości, a także nie zostaną spełnione warunki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, to sprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana według właściwej stawki VAT. Zgodnie z kolei z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, co do zasady, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Biorąc pod uwagę fakt, że składniki majątkowe nabyte przez Spółkę służyć będą wykonywaniu czynności opodatkowanych VAT, przysługiwać będzie zatem prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez Sprzedawcę dokumentującej transakcję sprzedaży. W konsekwencji, zakładając że zbycie składników majątkowych nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług Spółce w zależności od okoliczności, które będą ustalane odrębnie odnośnie każdego składnika stanowiącego przedmiot transakcji, będzie przysługiwało prawo do odliczania podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktury wystawionej przez Zbywcę w związku ze sprzedażą składników majątkowych związanych z działalnością polegającą na produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt.

W opisanym stanie faktycznym, kluczowe dla oceny konsekwencji podatkowych zbycia składników majątkowych związanych z działalnością polegającą na produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt i ustalenia prawa do odliczenia VAT jest ustalenie czy składniki majątkowe stanowiące przedmiot przyszłej transakcji będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej również jako: „ZCP”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.; dalej „ustawa o VAT"), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług należy go zatem interpretować ściśle. Zastosowanie tego przepisu prowadzące do wyłączenia określonej transakcji z zakresu opodatkowania VAT uzależnione jest od możliwości uznania tej transakcji za transakcję „zbycia” przy równoczesnym określeniu jej przedmiotu jako „przedsiębiorstwo” lub „zorganizowaną część przedsiębiorstwa". O ile określenie „transakcja zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do sprzedaży (oraz wszelkich czynności, w wyniku których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel), o tyle dla celów poniższego wniosku pojęcie ZCP wymaga pogłębionej analizy.

Zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa przewiduje, iż jest nią organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia z ZCP, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki: istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań; zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w ramach istniejącego przedsiębiorstwa; zespół składników jest przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych; zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Aby spełniona była definicja ZCP, nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej - musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest bowiem sumą poszczególnych składników, które potencjalnie mogłyby służyć do prowadzenia odrębnego przedsiębiorstwa, lecz zorganizowanym, autonomicznym zespołem tych składników.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość). Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Zarówno doktryna, jak i orzecznictwo sądów administracyjnych (przykładowo wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 października 2014 r., sygn. I SA/Rz 594/14) wskazuje, iż wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że: zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w istniejącej strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, zakład, poświadczone w zatwierdzonej strukturze organizacyjnej w formie wewnętrznego aktu prawnego, wyodrębnioną strukturą organizacyjną kieruje: kierownik, dyrektor, kadra menedżerska, której podlegają pracownicy zatrudnieni w tej komórce organizacyjnej.

Równocześnie poprzez wyodrębnienie finansowe wskazuje się często (opisane przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 grudnia 2013 r., sygn. I Gd 1205/13): zdolność do samodzielności finansowej, prowadzenie ewidencji rachunkowej na podstawie wydzielonych kont w systemie finansowo-księgowym, odrębny rachunek bankowy, możliwe szczegółowe określenie pozycji finansowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (w tym przychodów, kosztów, należności oraz zobowiązań na podstawie bilansu i rachunku zysków i strat), należności i zobowiązania związane organizacyjnie i finansowo z wyodrębnionym majątkiem służyć mają realizacji określonych zadań gospodarczych jako niezależne przedsiębiorstwo.

Dla uznania danej masy majątkowej za ZCP konieczne jest także spełnienie przesłanki samodzielności, tj. by ZCP mogła potencjalnie stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Przenosząc powyżej wskazane kryteria oceny wyodrębnienia organizacyjnego ZCP na grunt stanu faktycznego, w opinii Spółki, warunek wyodrębnienia organizacyjnego nie jest spełniony w odniesieniu do składników majątkowych stanowiących przedmiot przyszłej sprzedaży. Prowadzone przez Sprzedającego przedsiębiorstwo nie ma formalnie struktury oddziałów. Z informacji posiadanych przez Spółkę, segment związany z działalnością polegającą na produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt nigdy nie został formalnie wydzielony w istniejącej strukturze organizacyjnej Zbywcy jako dział, wydział, oddział, zakład, nie zostało to również poświadczone w zatwierdzonej strukturze organizacyjnej, w formie wewnętrznego aktu prawnego.

W ocenie Spółki, nie można również, uznać składników majątkowych segmentu związanego z działalnością polegającą na produkcji i sprzedaży środków żywienia zwierząt za wyodrębnione finansowo w ramach przedsiębiorstwa Zbywcy. Mając na uwadze powyższe przepisy oraz opis sprawy należy wskazać, że w przypadku, gdy dojdzie do zbycia na rzecz Spółki składników majątkowych związanych z produkcją i sprzedażą pasz, z wyłączeniem wierzytelności i zobowiązań oraz towarów w magazynie, wówczas transakcja nie będzie obejmowała wszystkich elementów niezbędnych do uznania przedmiotu transakcji za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Należy bowiem zaznaczyć, że konsekwencją finansowego wyodrębnienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest konieczność przypisania do niej wszelkich zobowiązań związanych z jej działalnością. Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zatem możliwe tylko w przypadku, gdy na nabywcę zostaną przeniesione wszystkie zobowiązania wcześniej jej przypisane. Jeżeli nie nastąpi przejęcie zobowiązań przez nabywcę, wówczas nie można mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wyłączenie z masy majątkowej, która ma być przedmiotem planowanej transakcji zbycia na rzecz innego podmiotu tak istotnych elementów jak wartość zobowiązań, pozbawia wydzielony kompleks majątkowy cech zorganizowanej jego części, powodując jednocześnie, że nie posiada ona potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego.

Niezwykle istotną w ocenie wnioskodawcy kwestią jest fakt, że na rzecz Spółki nie zostały przeniesione należności i środki pieniężne związane organizacyjnie i finansowo ze składnikami majątkowymi Zbywcy związanymi z działalnością polegającą na sprzedaży środków żywienia zwierząt. Brak przeniesienia jakichkolwiek środków pieniężnych lub należności uniemożliwiałby samodzielne funkcjonowanie ze względu na brak płynności finansowej.

O ile w skład nabywanych składników majątkowych wchodzą składniki materialne, wśród których znajdują się maszyny i urządzenia oraz składniki niematerialne, to w ramach transakcji nie zostaną przeniesione dotychczasowe zobowiązania Zbywcy związane z działalnością polegającą na sprzedaży środków żywienia zwierząt.

Spółka pragnie wskazać, iż konsekwencją finansowego wyodrębnienia ZCP jest konieczność przypisania do niej wszelkich zobowiązań związanych z jej działalnością. Zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zatem możliwe tylko w przypadku, gdy na nabywcę zostaną przeniesione wszystkie zobowiązania wcześniej jej przypisane. Jeżeli w ramach transakcji zbycia nie nastąpiło przejęcie zobowiązań przez Spółkę, wówczas nie można mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, przykładowo interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 października 2013 r., sygn. ILPP1/443-640/13-5/JSK oraz interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 1 września 2011 r., sygn. IBPP3/443-634/11/AB.

Ostatni warunek niezbędny do uznania składników majątkowych za ZCP odnosi się do wyodrębnienia funkcjonalnego nabywanych składników majątkowych.

W ocenie Spółki, nabyte składniki majątkowe, ze względu na wyłączenie z transakcji należności, zobowiązań, a przede wszystkim środków obrotowych, nie miałyby zdolności do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym po dokonaniu wydzielenia z przedsiębiorstwa.

Według Spółki, składniki majątkowe związane z działalnością polegającą na sprzedaży środków żywienia zwierząt nie mogą zostać uznane za ZCP, gdyż nie stanowią wyodrębnionej organizacyjnie i finansowo części przedsiębiorstwa Zbywcy. Równocześnie segment ten nie może stanowić niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze. W konsekwencji, opisana w stanie faktycznym transakcja sprzedaży składników majątkowych nie podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT, przewidzianemu w art. 6 pkt 1 ustawy VAT.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych na fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wskazano powyżej, zbycie składników majątkowych związanych z działalnością polegającą na sprzedaży środków żywienia zwierząt będzie stanowiło czynność opodatkowaną VAT, która zostanie udokumentowana fakturą VAT otrzymaną przez Spółkę.

Równocześnie w opisie stanu faktycznego wskazano, iż składniki majątkowe związane z działalnością polegającą na sprzedaży środków żywienia zwierząt będą służyły do wykonywania działalności opodatkowanej.

Podsumowując, w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym, w ocenie Spółki, jest ona uprawniona do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez Zbywcę. Taki sposób potraktowania ww. transakcji, jest możliwy ze względu na to, iż składniki majątkowe będące przedmiotem przyszłej transakcji nie będą stanowiły ZCP.

Spółka wyjaśnia, że występując z wnioskiem niewątpliwie jest podmiotem zainteresowanym w rozumieniu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, z uwagi na to, że jeżeli przedmiot transakcji nie spełnia przesłanek do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług oznacza to, że transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych lecz podatku VAT, a łączna cena nabycia przedsiębiorstwa będzie inna niż w przypadku uznania, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa. W takim przypadku po stronie Spółki powstanie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Dodatkowo kwalifikacja przedmiotu transakcji, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa albo poszczególnych składników majątkowych, powoduje implikacje w zakresie dokonywanych przez nabywcę w przyszłości odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład przedmiotu sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Spółka, jako nabywca składników majątkowych, zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla zbywcy, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Ponadto należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że składniki majątkowe będące przedmiotem zbycia nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług i przy założeniu, że nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.