Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.349.2017.1.JK
z 29 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 sierpnia 2017 r. (data wpływu 21 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z adaptacją budynku na mieszkania socjalne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z adaptacją budynku na mieszkania socjalne.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu pn.: „Przebudowa, remont i wyposażenie zdegradowanego budynku w celu jego adaptacji na mieszkania socjalne (...)”.

Projekt zakłada zmianę sposobu użytkowania: przebudowę, remont i wyposażenie zdegradowanego budynku mieszkalnego na mieszkania socjalne na potrzeby dla osób zagrożonych wykluczeniem społecznym (przyszłych mieszkańców budynku). W obiekcie będą zlokalizowane: 4 mieszkania, komunikacja, świetlica z węzłem sanitarnym.

Dodatkowo zostanie wykonane zagospodarowanie terenu.

Inwestycja obejmuje następujące prace:

Roboty przygotowawcze.

Roboty termomodmizacjne: wykonanie docieplenia budynku – ścian fundamentowych i ścian zewnętrznych, montaż podokienników, montaż okien i drzwi, wykonanie wypraw tynkarskich.

Roboty dekarskie i pokryciowe: układanie papy termozgrzewalnej, montaż rynien i rur spustowych, montaż obróbek blacharskich.

Roboty murowe: wykonanie ścianek działowych.

Roboty remontowe: wykonanie warstw podkładowo – wyrównawczych, wykonanie tynków, układanie płytek ściennych, drzwi wewnętrznych, układanie płytek podłogowych, układanie parkietu przemysłowego. Wykonanie schodów do budynku.

Instalacje elektryczne: instalacje gniazd wtykowych oraz zasilania, oświetlenia, uziemienia, tablice rozdzielcze, instalacja odgromowa, wejściowej sygnalizacji dzwonkowej i domofonowej, TV i internetu, instalacja alarmowoprzyzywowa do mieszkania „M2”.

Instalacja centralnego ogrzewania i źródło ciepła – instalacja dwururowa, system zamknięty, poziomy oraz piony w systemie rur stalowych ocynkowanych z izolacją grzejniki stalowe płytowe z podłączeniem dolnym, zawory termostatyczne z głowicami. Źródłem ciepła dla instalacji jest projektowany gazowy kocioł kondensacyjny wiszący z zamkniętą komorą spalania o mocy min./max. 2,6/23,4 kW przy temp. 50/30°C wraz ze sterownikiem, automatyką pogodową armaturą odcinającą przylgowym czujnikiem temperatury, układem pompowym wbudowanym w kocioł i naczyniem przeponowym.

Instalacje wody wewn. budynku z rur PEX-a z izolacją. Do łączenia – kształtki systemowe, a do podłączeń gwintowanych armatury – złączki z mosiądzu cynow.

Pobór ciepłej wody użytkowej z elektrycznych pojem. podgrzewaczy CWU o poj. 120 dm³ i mocy 2Kw/230V. Instalacje wewn. – z rur i kształtek PVC-HT. Każdy pion kanalizacji sanitarnej wyposażony w dolnej części w rewizje kanalizacyjną a wyloty głównych pionów w wywiewkę o średnicy o 50 mm większej od niezredukowanej średnicy, pozostałe piony zaopatrzone w zawory napowietrzające.

Biały montaż – wyposażenie łazienek i toalet: armatura czerpalna – bateria umywalkowa stojąca, bateria zlewozmywakowa stojąca, miski ustępowe wraz z płuczką – zestaw kompakt, bateria natryskowa z wężem i słuchawką baterie wannowe ścienne z wężem słuchawką umywalki, wanna lub prysznic. Wyposażenie – kuchnie w zabudowie (do 4 kuchni w każdym mieszkaniu) – pomiar, dostawa i montaż kompletu mebli (szafek) kuchennych wraz z blatami – w okleinie, zlewozmywak i bateria, lodówka, płyta grzewcza.

Przystosowanie infrastr. do potrzeb os. niepełnosprawnych.

Teren wokół budynku jak i budynek zostały przystosowane dla potrzeb osób niepełnosprawnych poprzez zaprojektowanie:

• jednego z mieszkań na parterze przystosowanego dla niepełnosprawnych, w tym instalacja alarmowoprzyzywowa,
• odpowiednich szerokości dróg komunikacji i pól manewrowych, przejść w drzwiach,
• platformy do pionowego transportu osób niepełnosprawnych,
• miejsca postojowego dla osób niepełnosprawnych.
  
  

Powierzchnia użytkowa po zakończeniu proj.: 224,11 m², w tym:

1. Mieszkania socjalne wielorodzinne – 4 szt. o łącznej pow. użyt. 120,25 m², w tym:
   • nr M1 (parter): 26,95 m²,
   • nr M2 (parter): 27,18 m²,
   • nr M3 (1 piętro): 32,03 m²,
   • nr M4 (1 piętro) 34,09 m².
2. Części wspólne (w tym: świetlica i WC na poddaszu użytkowym) o łącznej pow. użytk. 103,86 m².
   
   

Właścicielem infrastruktury, w wyniku realizacji projektu będzie Beneficjent projektu. Obiekt będący przedmiotem projektu stanowi mienie Gminy. W okresie trwałości, wszystkie elementy inwestycji nie będą podlegały znaczącym modyfikacjom, które mogłyby wpłynąć na zmianę ich charakteru oraz na zmianę ich własności. Beneficjent planuje pobierać opłaty od użytkowników w formie czynszu – zgodnie z Zarządzeniem Wójta Gminy z lutego 2014 r. w sprawie określania stawek czynszu za lokale mieszkalne w zasobie mieszkaniowym Gminy. Opłaty od użytkowników będą dotyczyły wyłącznie pokrycia kosztów funkcjonowania obiektu będącego przedmiotem inwestycji.

Czynsz będzie pobierany zgodnie z ustawą z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminnym i o zmianie kodeksu cywilnego. Koszty związane z utrzymaniem i funkcjonowaniem infrastruktury objętej projektem (części wspólnych) zostaną pokryte z czynszów oraz budżetu Beneficjenta. Jednocześnie koszty związane z mediami będą pokrywane przez najemców na podstawie rzeczywistego zużycia (m.in. wody, energii elektrycznej, c.o. – na podstawie licznika).

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem czynnym od podatku od towarów i usług, składa deklaracje VAT-7 i rozlicza czynności opodatkowane przypisane gminie. Wydatki związane z realizacją przedmiotowej inwestycji są udokumentowane fakturami VAT.

Realizacja operacji i jej późniejsze wykorzystywanie wpisuje się w realizację zadań własnych Gminy służących zaspakajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Inwestycja jest realizowana w zakresie zadań własnych Gminy nałożonych ustawą o samorządzie gminnym obejmujące gminne budownictwo mieszkaniowe (art. 7 ust. 1 pkt 7). Gmina przystępując do realizacji operacji nie zamierza wykorzystywać efektu inwestycji dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Towary i usługi nabywane w ramach realizacji operacji nie były i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a efekty projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego dla operacji pn.: „Przebudowa, remont i wyposażenie zdegradowanego budynku w celu jego adaptacji na mieszkania socjalne (...)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego w faktur VAT dokumentujących wydatki ponoszone w związku z realizacją operacji pn.: „Przebudowa, remont i wyposażenie zdegradowanego budynku w celu jego adaptacji na mieszkania socjalne (...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., Nr 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnego budownictwa mieszkaniowego – art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o samorządzie gminnym – określone szczegółowo w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu Cywilnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.) przez zapewnienie lokali socjalnych i zamieszkałych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy Kodeks cywilny, tworzenie warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej należy do zadań własnych gminy. Gmina, na zasadach i w wypadkach przewidzianych w ustawie, zapewnia lokale socjalne i lokale zamienne, a także zaspokaja potrzeby mieszkaniowe gospodarstw domowych o niskich dochodach (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie realizacji projektu który zakłada zmianę sposobu użytkowania: przebudowę, remont i wyposażenie zdegradowanego budynku mieszkalnego na mieszkania socjalne dla osób zagrożonych wykluczeniem społecznym (przyszłych mieszkańców budynku). W obiekcie będą zlokalizowane: 4 mieszkania, komunikacja, świetlica z węzłem sanitarnym oraz części wspólne (w tym: świetlica i WC na poddaszu użytkowym) oraz zagospodarowanie terenu.

Właścicielem infrastruktury, w wyniku realizacji projektu będzie Beneficjent projektu. Obiekt będący przedmiotem projektu stanowi mienie Gminy. W okresie trwałości, wszystkie elementy inwestycji nie będą podlegały znaczącym modyfikacjom, które mogłyby wpłynąć na zmianę ich charakteru oraz na zmianę ich własności. Beneficjent planuje pobierać opłaty od użytkowników w formie czynszu – zgodnie z Zarządzeniem Wójta Gminy w sprawie określania stawek czynszu za lokale mieszkalne w zasobie mieszkaniowym Gminy. Opłaty od użytkowników będą dotyczyły wyłącznie pokrycia kosztów funkcjonowania obiektu będącego przedmiotem inwestycji.

Czynsz będzie pobierany zgodnie z ustawą z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminnym i o zmianie kodeksu cywilnego. Koszty związane z utrzymaniem i funkcjonowaniem infrastruktury objętej projektem (części wspólnych) zostaną pokryte z czynszów oraz budżetu Beneficjenta. Jednocześnie koszty związane z mediami będą pokrywane przez najemców na podstawie rzeczywistego zużycia (m.in. wody, energii elektrycznej, c.o. – na podstawie licznika).

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem czynnym od podatku od towarów i usług, składa deklaracje VAT-7 i rozlicza czynności opodatkowane przypisane gminie. Wydatki związane z realizacją przedmiotowej inwestycji są udokumentowane fakturami VAT.

Gmina wskazała, że towary i usługi nabywane w ramach realizacji operacji nie były i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a efekty projektu nie są i nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Gminy dotyczą kwestii prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowej operacji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Dla rozstrzygnięcia kwestii będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy kluczowym jest stwierdzenie czy efekty realizowanego projektu będą służyć czynnościom opodatkowanym wykonywanym przez Wnioskodawcę.

Jak wskazano we wniosku lokale socjalne powstałe w ramach realizacji projektu będą oddane użytkownikom w celach mieszkaniowych, za co planuje się pobierać od użytkowników opłaty w formie czynszu.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zatem, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Skoro więc, jak wynika to z opisu sprawy Wnioskodawca będzie udostępniał odpłatnie lokale mieszkalne wyłącznie na cel mieszkaniowy, to czynność ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Zatem infrastruktura powstała w wyniku realizacji wskazanego projektu, będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizowanego projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że Wnioskodawcy w związku z realizacją przedmiotowego projektu nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającą z faktur dokumentujących zakup towarów i usług nabywanych w ramach projektu. Powyższe wynika z faktu, że nabyte w związku z realizacją przedmiotowego projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane przez Zainteresowanego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.