Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.132.2017.1.MS
z 4 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 lipca 2017 r. (data wpływu 4 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca będzie miał prawo do zwolnienia z akcyzy próbek paliw, o ile mieszczą się w ramach dopuszczalnych ubytków wyrobów energetycznych ustalonych dla każdego składu podatkowego w decyzji właściwego organu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2017 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca będzie miał prawo do zwolnienia z akcyzy próbek paliw, o ile mieszczą się w ramach dopuszczalnych ubytków wyrobów energetycznych ustalonych dla każdego składu podatkowego w decyzji właściwego organu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca i O. rozpoczęły proces integracji. Integracja obu firm ma na celu uporządkowanie i wzmocnienie struktury logistyki naftowej i paliwowej w Polsce, wzorem zmian dokonanych w ubiegłych latach na rynkach: energii elektrycznej i gazu. Poprzez połączenie uzupełniających się organizmów Wnioskodawcy i O. powstanie podmiot o dużo większym potencjale. Połączona organizacja będzie mogła efektywniej realizować swoje funkcje i rozwijać możliwości na rynku logistyki naftowej i paliwowej.

Wnioskodawca przejmie O. w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1578). Łączenie nastąpi przez przeniesienie całego majątku O. (spółka przejmowana) na Wnioskodawcę (spółka przejmująca) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej. Dzień połączenia to 1 stycznia 2018 r.

O. prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na magazynowaniu w składach podatkowych zlokalizowanych w bazach wyrobów akcyzowych należących do osób trzecich. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Od 1 stycznia 2018 r. ta działalność będzie kontynuowana przez Wnioskodawcę. O posiada indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego, nr IPPP3/443-…./11-2/SM, wydaną dnia 15 grudnia 2011 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z upoważnienia Ministra Finansów. W ww. interpretacji uznano za prawidłowe stanowisko O., że niedobory powstałe w wyniku wydania próbek do badań powinny korzystać ze zwolnienia do wysokości dopuszczalnych norm, łącznie z pozostałymi ubytkami związanymi z przyjmowaniem, magazynowaniem, przeładowywaniem oraz wydawaniem paliw ze składu podatkowego. W 2013 r. także Wnioskodawca pozyskał podobną interpretację - nr IPPP3/443-…/13-2/SM z 6 grudnia 2013 r.) na potrzeby poprzedniego projektu połączenia.

Po połączeniu, Wnioskodawca będzie prowadził bazy paliw na terenie całego kraju, w których przechowywane są wyroby akcyzowe będące własnością podmiotów trzecich. Paliwo w składach Wnioskodawcy będzie musiało spełniać wymagania jakościowa zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz.U. z 2016 r. poz. 1928), dlatego z paliw przyjmowanych, magazynowanych i wydawanych ze składów podatkowych Wnioskodawca będzie pobierał próbki na oznaczenie parametrów paliw. Niezależnie od tego próbki będą mogły być pobierane przez organy uprawnione do kontroli paliw, przede wszystkim na potrzeby kontroli wyrobów akcyzowych prowadzonej przez administrację skarbową.

Próbki będą pobierane ze wszystkich wyrobów przechowywanych w składach podatkowych P. tj. benzyn, olejów napędowych oraz olejów opałowych, które zostały wymienione według ich kodów CN w art. 89 ust. pkt 2-10 ustawy akcyzowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do zwolnienia z akcyzy próbek paliw, o ile mieszczą się w ramach dopuszczalnych ubytków wyrobów energetycznych ustalonych dla każdego składu podatkowego w decyzji właściwego organu?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że niedobory powstałe w wyniku wydania próbek do badań powinny korzystać ze zwolnienia do wysokości dopuszczalnych norm, łącznie z pozostałymi ubytkami związanymi z przyjmowaniem, magazynowaniem, przeładowywaniem oraz wydawaniem paliw ze składu podatkowego.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy podkreślić, że stan prawny nie uległ tak dużej zmianie, która dezaktualizowałby interpretacje indywidualne uzyskane przez O. i P. w 2013 roku. Zmiany wprowadzone od daty wydania ww. interpretacji dotyczą innych kwestii.

W związku z powyższym Wnioskodawca wskazuje, że obowiązek podatkowy od niedoborów powstałych w związku z pobraniem próbek powstanie więc zgodnie z zasadą określoną w art. 12 upa, czyli z momentem stwierdzenia ubytku. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności lub stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony organ stwierdził dokonanie danej czynności lub istnienie danego stanu faktycznego.

Oznacza to, że w ramach inwentaryzacji rocznej, P. ustali ilość wyrobów akcyzowych w składzie podatkowymi (która została wcześniej pomniejszona o pobrane próbki) i porównają z ilością wyrobów wykazaną w ewidencjach. Jeżeli z tego porównania wynikną ubytki wyrobów akcyzowych, zostaną one rozliczone na poczet dopuszczalnych ubytków ustalonych w decyzji naczelnika urzędu celnego wydanej dla każdego składu. W przypadku, gdy różnice pomiędzy ilością rzeczywistą a ilością ewidencyjną przekroczą normy dopuszczalnych ubytków będą opodatkowane akcyzą w wysokości przekraczającej normę.

Stanowisko to zostało potwierdzone pismem Departamentu Podatku Akcyzowego i Ekologicznego z dnia 12 lipca 2011 r. (sygn. AE I/065/30/RMP/11/6040): „Próbki paliw ciekłych pobierane do badań laboratoryjnych, które są związane z czynnościami wykonywanymi przy przyjęciu tych paliw do magazynu, lub z ich magazynowaniem, nie zostały wyodrębnione jako dodatkowe ubytki paliw ciekłych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 166). W związku z powyższymi, pobrane ilości tych paliw jako próbki do badań laboratoryjnych, wchodzą w zakres ustalonych dla danego podmiotu decyzją właściwego naczelnika urzędu celnego, norm dopuszczalnych ubytków podczas przyjęcia ich do magazynu lub ich magazynowania.”

W rezultacie Wnioskodawca stoi na stanowisku, że próbki i kontrpróbki pobrane z wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego zwiększą ubytki tych wyrobów akcyzowych, w związku z tym będą opodatkowane podatkiem akcyzowym, o ile przekroczą dopuszczalne normy ubytków wyrobów akcyzowych w składzie.

Stanowisko to zostało uznane za prawidłowe w ww. interpretacjach przez organ interpretacyjny, który stwierdził , że niedobory powstałe w wyniku pobrania próbek paliw do badań (własnych oraz w ramach kontroli prowadzonej przez upoważnione do tego organy) będą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w wyżej wymienionym art. 30 ust. 4 ustawy akcyzowej, do wysokości dopuszczalnych norm ubytków (łącznie z pozostałymi ubytkami związanymi z przyjmowaniem, magazynowaniem, przeładowywaniem oraz wydawaniem paliw ze składu podatkowego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy się odnieść do instytucji łączenia spółek, wynikającej z przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 491 § 1 ww. ustawy, spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W myśl art. 492 § 1 pkt 1 tej ustawy, połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Według dalszych regulacji Kodeksu spółek handlowych, spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. Połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, z uwzględnieniem art. 507 (art. 493 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych).

Z kolei art. 494 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych, jako główny skutek połączenia spółek, co dotyczy również łączenia przez przejęcie, wskazuje zasadę sukcesji generalnej, ustanawiając spółkę przejmującą następcą prawnym spółki przejmowanej. W myśl tych przepisów, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki (art. 494 § 1 ww. ustawy). Na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej – 494 § 2 Kodeksu spółek handlowych.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

W myśl art. 93 § 1 pkt 1 powołanej ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Stosownie do treści art. 93 § 2 pkt 1 ww. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca i O. rozpoczęły proces integracji. Wnioskodawca przejmie O. w trybie art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1578). Łączenie nastąpi przez przeniesienie całego majątku O. (spółka przejmowana) na Wnioskodawcę (spółka przejmująca) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej. Dzień połączenia to 1 stycznia 2018 r.

Zatem mając na uwadze powyższe w myśl art. 93 § 1 pkt 1 powołanej ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych (Wnioskodawcy i O.) wstąpi we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się podmiotów.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 43 ze zm.), zwanej dalej ustawą, przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 (…).

Zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 20 lit. a) ustawy, ubytki wyrobów akcyzowych to wszelkie straty wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca po połączeniu, będzie prowadził bazy paliw na terenie całego kraju, w których przechowywane są wyroby akcyzowe będące własnością podmiotów trzecich. Paliwo w składach Wnioskodawcy będzie musiało spełniać wymagania jakościowa zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz.U. z 2016 r. poz. 1928), dlatego z paliw przyjmowanych, magazynowanych i wydawanych ze składów podatkowych Wnioskodawca będzie pobierał próbki na oznaczenie parametrów paliw. Niezależnie od tego próbki będą mogły być pobierane przez organy uprawnione do kontroli paliw, przede wszystkim na potrzeby kontroli wyrobów akcyzowych prowadzonej przez administrację skarbową.

Próbki będą pobierane ze wszystkich wyrobów przechowywanych w składach podatkowych P. tj. benzyn, olejów napędowych oraz olejów opałowych, które zostały wymienione według ich kodów CN w art. 89 ust. pkt 2-10 ustawy akcyzowej.

Wątpliwości Spółki dotyczą prawa do zwolnienia z akcyzy ww. próbek paliw, o ile mieszczą się w ramach dopuszczalnych ubytków wyrobów energetycznych ustalonych dla każdego składu podatkowego w decyzji właściwego organu.

Odnosząc powyższe przepisy do sytuacji przedstawionej w złożonym wniosku zauważyć należy, iż przedmiotowe próbki należy uznać za ubytki wyrobów akcyzowych, o których mowa w ww. art. 2 pkt 20 ustawy.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 30 ust. 4 ustawy zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości:

1. ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a;
2. określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7.
   
   

Zgodnie z art. 85 ust. 1 pkt 1 właściwy naczelnik urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 7, ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Natomiast zgodnie z art. 85 ust. 2 pkt 1 lit. a właściwy naczelnik urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 7, w drodze decyzji wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów może ustalić normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2175 ze zm.) ubytki wyrobów akcyzowych:

1. olejów lekkich i preparatów oznaczonych kodami CN od 2710 11 11 do 2710 11 90 oraz ich mieszanin z biokomponentami określonymi w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2015 r. poz. 775), zwanymi dalej "biokomponentami",
2. olejów średnich oznaczonych kodami CN od 2710 19 11 do 2710 19 29,
3. olejów ciężkich oznaczonych kodami CN od 2710 19 31 do 2710 19 69 oraz ich mieszanin z biokomponentami,
4. niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwanej dalej "ustawą", opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa,
5. określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie

-powstające w czasie ich przyjęcia do magazynu, magazynowania, przeładunku w składzie podatkowym oraz wydania z magazynu rozlicza się narastająco za okresy roczne.

Zgodnie z art. 85 ust. 7, 8 i 9 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, normy dopuszczalnych ubytków niektórych albo wszystkich wyrobów akcyzowych, uwzględniając rodzaj wyrobów akcyzowych, specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych, warunki techniczne i technologiczne, w tym środki transportu, występujące w danym przypadku.

Z dniem wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie ust. 7 decyzje wydane na podstawie ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a tracą moc w części dotyczącej norm dopuszczalnych ubytków, które zostały określone w tych przepisach.

Jeżeli decyzje wydane na podstawie ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustalają normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych korzystniejsze dla podmiotu niż określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 7, decyzje te zachowują moc do końca okresu, na jaki zostały wydane, a w przypadku decyzji bezterminowych - do końca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, w którym weszły w życie przepisy wydane na podstawie ust. 7.

W wydanym na podstawie art. 85 ust. 7 ustawy o podatku akcyzowym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2015 r. w sprawie norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów akcyzowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2181) określone zostały normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych oznaczonych kodami CN:

1. od 2710 11 11 do 2710 11 90 - olejów lekkich i preparatów oraz ich mieszanin z biokomponentami określonymi w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz.U. z 2015 r. poz. 775), zwanymi dalej „biokomponentami”,
2. od 2710 19 11 do 2710 19 29 - olejów średnich,
3. od 2710 19 31 do 2710 19 69 - olejów ciężkich oraz ich mieszanin z biokomponentami
4. - zwanych dalej „paliwami ciekłymi”.
   
   

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Zatem niedobory powstałe w wyniku pobrania próbek paliw do badań (własnych oraz w ramach kontroli prowadzonej przez upoważnione do tego organy) będą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w wyżej wymienionym art. 30 ust. 4, do wysokości dopuszczalnych norm ubytków (łącznie z pozostałymi ubytkami związanymi z przyjmowaniem, magazynowaniem, przeładowywaniem oraz wydawaniem paliw ze składu podatkowego).

Przy czym w odniesieniu do wysokości dopuszczalnych norm ubytków zastosowanie znajdzie zasada określona w art. 85 ust. 9 ustawy, zgodnie z którą w przypadku gdy decyzje wydane na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustalają normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych korzystniejsze dla Wnioskodawcy niż określone rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2015 r., decyzje te zachowują moc do końca okresu, na jaki zostały wydane, a w przypadku decyzji bezterminowych - do końca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, w którym weszły w życie przepisy wydane na podstawie ust. 7 (rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2015 r.). Jednocześnie po upływie terminów określonych w art. 85 ust. 9 ustawy, Wnioskodawca będzie zobowiązany stosować normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych określone rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2015 r.

Natomiast w przypadku stwierdzenia w ramach rocznej inwentaryzacji, że normy dopuszczalnych ubytków (łącznie z pozostałymi ubytkami związanymi z przyjmowaniem, magazynowaniem, przeładowywaniem oraz wydawaniem paliw ze składu podatkowego) zostały przekroczone ubytki z tytułu wydania próbek do badan podlegać będą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że niedobory powstałe w wyniku wydania próbek do badań powinny korzystać ze zwolnienia do wysokości dopuszczalnych norm, łącznie z pozostałymi ubytkami związanymi z przyjmowaniem, magazynowaniem, przeładowywaniem oraz wydawaniem paliw ze składu podatkowego, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.