Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.187.2017.2.JŁ
z 24 października 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2017 r. (data wpływu 18 lipca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 29 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 18 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca w 2016 r. złożył do Urzędu Skarbowego pismo, w którym informował o rozpoczęciu osobiście wykonywanej działalności oświatowej polegającej na udzielaniu korepetycji z języka niemieckiego. Jest nauczycielem języka niemieckiego zatrudnionym od jedenastu lat w szkole na umowę o pracę na czas nieokreślony. Działalność Wnioskodawcy jest dla Niego dodatkowym źródłem dochodu i polega ona na pomocy w nauce języka obcego głównie osobom dorosłym. Osoby te mieszkają daleko od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy. W związku z tym zajęcia prowadzi w prywatnym domu za pomocą komunikatora SKYPE oraz narzędzi Google. Korepetycji językowych udziela osobiście i samodzielnie, nie prowadzi szkoły językowej, nie wynajmuje żadnych pomieszczeń i nie zatrudnia żadnych pracowników.

Z osobami korzystającymi z zajęć językowych Wnioskodawca umawia się na konkretne wynagrodzenie za jedną godzinę zajęć zegarowych. Określa z nimi także częstotliwość oraz terminy zajęć w zależności o możliwości tych osób (osoby pracujące). Wynagrodzenie od tych osób wypłacane jest na numer konta bankowego Wnioskodawcy. Lekcje prowadzi On osobiście, wykorzystując do tego własną wiedzę oraz własne umiejętności z zakresu języka obcego.

Na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych rozlicza swoje przychody jako przychody z działalności oświatowej wykonywanej osobiście. W związku z tym w każdym kolejnym miesiącu wpłacał samodzielnie na konto Urzędu Skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od uzyskanych przychodów w wysokości 18% odliczając 20% kosztów uzyskanych przychodów.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, iż usługi polegające na udzielaniu korepetycji, jako działalność zarobkowa, są wykonywane we własnym imieniu, w sposób ciągły oraz zorganizowany. Będzie ponosił częściową odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie czynności objętych umową w zakresie udzielanych korepetycji. Ostateczny rezultat wykonywanych przez Niego czynności zależny jest także w dużej mierze od zdolności językowych osoby, której udziela lekcji oraz jej osobistego zaangażowania w naukę. Czynności wynikające z umowy nie są wykonywane pod kierownictwem, w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego. Czas i miejsce wykonywania przez Wnioskodawcę czynności wynikających z umowy uzgadniany jest z osobami, którym udzielane są lekcje w zależności od możliwości oraz potrzeb tych osób lub ewentualnie możliwości Wnioskodawcy. Mimo, iż nie ponosi żadnych kosztów związanych z wynajmem sal do udzielania korepetycji, nie zatrudnia żadnych pracowników, a lekcji udziela osobiście wykorzystując w tym celu własne umiejętności, to być może ponosi jakieś minimalne ryzyko gospodarcze związane np. z awarią łącza internetowego czy np. sprzętu komputerowego.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


Czy Wnioskodawca prawidłowo rozlicza uzyskiwane przychody jako przychody z działalności oświatowej wykonywanej osobiście na podstawie art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego zastosowanie poprzez art. 10 ust. l pkt 2 wyłącza możliwość zaliczenia tych przychodów do przychodów z działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy? Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność wymaga wpisu do ewidencji działalności gospodarczej?


Zdaniem Wnioskodawcy, przychody te mieszczą się w pojęciu działalności oświatowej wykonywanej osobiście wymienionej wprost w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, którego zastosowanie – poprzez art. 10 ust. 1 pkt 2 – wyłącza możliwość zaliczenia tych przychodów do przychodów z działalności gospodarczej w rozmienieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy, a co za tym idzie do źródła przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 3. W związku z tym Wnioskodawca prowadzi działalność jako działalność oświatową wykonywaną osobiście i nie zarejestrował działalności gospodarczej.


Wnioskodawca zaznacza, że działalność ta wykonywana jest przez Niego osobiście i samodzielnie, bez wykorzystywania pracy innych osób. Uważa, że nie prowadzi działalności gospodarczej oraz że może swoje przychody rozliczać jako przychody z działalności oświatowej wykonywanej osobiście. Na poparcie swojego stanowiska w przedstawionej sprawie przywołuje wydane wyroki sądów administracyjnych, których treść – zdaniem Wnioskodawcy – wskazuje jednoznacznie na prawidłowość interpretacji wyżej przytoczonych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:


  • Wyrok NSA z dnia 30 kwietnia 2014 roku, sygn. akt IIFSK 1279/12,
  • Wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 stycznia 2012 roku, sygn. akt I SA/ Łd 1273/11
  • Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 czerwca 2016 roku, sygn. akt IIISA/Wa 2699/15,
  • Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 marca 2009 r. sygn. akt SA/Po 1461/08.


W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż Jego zdaniem nie ulega wątpliwości, że prowadzona przez Niego działalność posiada cechy działalności oświatowej wykonywanej osobiście wymienionej w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż działalność polegającą na udzielaniu korepetycji (oświatową) prowadzi osobiście i samodzielnie (bez zaangażowania pracy innych osób), wykorzystując w tym celu własne umiejętności zdobyte podczas studiów uniwersyteckich. Nie zatrudnia lektorów, nie wynajmuje żadnych sal w celu prowadzenia zajęć, nie prowadzi szkoły językowej, natomiast lekcje prowadzi przeważnie zdalnie za pomocą Internetu w swoim prywatnym mieszkaniu. Zdarza się także, że zajęcia prowadzi w domu osoby, której udziela korepetycji. Jednocześnie jest zatrudniony w szkole na umowę o pracę na czas nieokreślony, a przedmiotowa działalność jest jedynie Jego dodatkowym i stosunkowo niedużym źródłem przychodów.


Wnioskodawca zauważa, że definicja działalności gospodarczej dla potrzeb opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wyróżnia dwie grupy cech aktywności zarobkowej podatnika, które należy brać pod uwagę oceniając charakter prowadzonej przez podatnika działalności:


  • pierwsza grupa, są to przesłanki pozytywne warunkujące zaliczenie danej działalności do działalności gospodarczej wymieniowe w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • druga grupa: przesłanki negatywne wymienione w końcowej części art. 5a pkt 6 oraz w art. 5b ust. l ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłączające zakwalifikowanie danej działalności do działalności gospodarczej pomimo spełniania przesłanek pozytywnych.


Zdaniem Wnioskodawcy, mimo iż Jego działalność nosi cechy działalności gospodarczej (działalność zarobkowa, wykonywana w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzona we własnym imieniu), to działalność ta nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przesłanki negatywne w końcowej części art. 5a ust. 6 tej ustawy) jeśli przychody z Jego działalność zostały przez tę ustawę zaliczone do przychodów ze źródeł wymieniowych wprost w art. 10 ust. 1 pkt 1,2 i 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca uważa także, że fakt ponoszenia przez Niego odpowiedzialności za rezultat czynności będącej przedmiotem działalności, ponoszenia ryzyka gospodarczego oraz wykonywania działalności bez kierownictwa osób trzech, nie daje także możliwości zaliczenia Jego przychodów do przychodów uzyskiwanych z działalności gospodarczej, gdyż regulacja związana z działalnością wykonywaną osobiście wyklucza możliwość zastosowania art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaliczenie Jego przychodów do przychodów uzyskiwanych z działalności oświatowej wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy wyklucza możliwość zaliczenia tych przychodów do przychodów uzyskiwanych w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 13 pkt 3 tej ustawy, gdyż w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są to dwa różne źródła przychodów, a co za tym idzie, zakwalifikowanie przedmiotowej działalności do obu tych kategorii jednocześnie nie jest możliwe.

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że prawidłowo rozlicza swoje przychody jako przychody z działalności oświatowej wykonywanej osobiście, bez rejestracji tej działalności jako pozarolniczej działalności gospodarczej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.


Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:


  • działalność wykonywana osobiście,
  • pozarolnicza działalność gospodarcza.


W myśl art. 13 pkt 2 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.


W myśl art. 5a pkt 6 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:


  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych


  • prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.


Przy czym, w myśl art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:


  1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
  2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
  3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.


Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:


  • jest działalnością zarobkową,
  • jest działalnością wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, działalnością polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż lub działalnością polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  • jest działalnością prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły,
  • nie polega na wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ww. ustawy,
  • generuje przychody, które nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, 4-9 tej ustawy.


Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r. sygn. akt I SA/Op 18/08). Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku. Przez powtarzalność rozumie się natomiast cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki, stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy, pozarolniczą działalność gospodarczą, niezależnie od tego czy podatnik dokonał jej rejestracji czy nie bowiem, jak już wskazano, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia uznania danego działania za pozarolniczą działalność gospodarczą od faktu zarejestrowania (zgłoszenia do właściwego rejestru) tej działalności.

Omówione kryteria wynikające z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy uznać za decydujące dla kwalifikacji przychodu do określonego źródła. Jak bowiem wskazano w orzecznictwie: „zakwalifikowanie niektórych czynności bądź to do działalności gospodarczej (pozarolniczej działalności gospodarczej), bądź do działalności wykonywanej osobiście może nastręczać trudności. Wynika to z faktu, że działalność wykonywana osobiście nie została zdefiniowana przez wymienienie jej cech (choćby głównych), lecz poprzez wymienienie rodzajów działalności, które w jej zakresie się mieszczą. Cechy działalności gospodarczej zostały natomiast precyzyjnie w ustawie wskazane, o czym także była mowa powyżej. Stwierdzić należy, że w przypadku możliwości zakwalifikowania danego działania do obu tych kategorii źródeł przychodów decydujące znaczenie będzie miało występowanie znamion działalności gospodarczej” (Wyrok NSA z dnia 22 września 2011 r., sygn. II FSK 1532/10).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest nauczycielem języka niemieckiego zatrudnionym na umowę o pracę na czas nieokreślony. Dodatkowo udziela korepetycji z języka obcego głównie osobom dorosłym. W związku z tym, iż mieszkają one daleko od miejsca zamieszkania Wnioskodawcy, zajęcia prowadzi w swoim domu poprzez komunikator SKYPE oraz narzędzia Google. Korepetycji udziela samodzielnie i osobiście, wykorzystując do tego własną wiedzę oraz umiejętności z zakresu języka obcego, nie prowadzi szkoły językowej, nie wynajmuje żadnych pomieszczeń i nie zatrudnia pracowników. Usługi polegające na udzielaniu korepetycji, jako działalność zarobkowa, są wykonywane we własnym imieniu, w sposób ciągły oraz zorganizowany. Ponosi częściową odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat i wykonanie czynności objętych umową w zakresie udzielanych korepetycji. Ostateczny rezultat wykonywanych przez Niego czynności zależny jest także w dużej mierze od zdolności językowych osoby, której udziela lekcji oraz jej osobistego zaangażowania w naukę. Czynności wynikające z umowy nie są wykonywane pod kierownictwem, w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego. Czas i miejsce wykonywania przez Wnioskodawcę czynności wynikających z umowy uzgadniany jest z osobami, którym udzielane są lekcje w zależności od możliwości oraz potrzeb tych osób lub ewentualnie możliwości Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał, iż może ponosić jakieś minimalne ryzyko gospodarcze związane np. z awarią łącza internetowego czy np. sprzętu komputerowego. Z osobami korzystającymi z zajęć językowych Wnioskodawca umawia się na konkretne wynagrodzenie za jedną godzinę zajęć zegarowych. Określa z nimi także częstotliwość oraz terminy zajęć w zależności o możliwości tych osób (osoby pracujące). Wynagrodzenie od tych osób wypłacane jest na numer konta bankowego Wnioskodawcy. Rozlicza swoje przychody jako przychody z działalności oświatowej wykonywanej osobiście.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu udzielania korepetycji, o których mowa we wniosku, należy zaliczyć do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, wymieniona w art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to bowiem działalność gospodarcza w zakresie usług edukacyjnych – nauczania, udzielania lekcji na godziny.

Wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, nie można przychodów z opisanych we wniosku czynności zakwalifikować do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 2, w związku z art. 13 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, jako osobiście wykonywanej działalności oświatowej. Co prawda z treści wniosku wynika, że czynności związane z udzielaniem korepetycji Wnioskodawca wykonuje osobiście, bez zatrudniania osób trzecich, jednakże – jak sam wskazał we wniosku – spełnione są przesłanki pozwalające na uznanie prowadzonych przez Wnioskodawcę zajęć za pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to działalność zarobkowa, a Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności we własnym imieniu, w sposób zorganizowany i ciągły. Sam ponosi odpowiedzialność oraz ryzyko gospodarcze związane z prowadzeniem korepetycji, gdyż w przypadku nieefektywnej nauki może nastąpić spadek ilości uczniów, którym będzie korepetycji udzielać. Ma On prawo zmieniać terminy czy odwoływać zajęcia po wcześniejszym uzgodnieniu. Nie wykonuje On również powierzonych zadań (korepetycji) pod kierownictwem zleceniodawcy. Korepetycje prowadzone są w pokoju własnego mieszkania Wnioskodawcy przez komunikator SKYPE lub narzędzia Google. Tym samym nie wystąpią łącznie wszystkie trzy przesłanki, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykluczające możliwość zakwalifikowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w zakresie udzielania korepetycji do pozarolniczej działalności gospodarczej. Miejsce prowadzenia wykonywanych zadań, brak bezpośredniego kierownictwa i nadzoru oraz zakres ciążącej odpowiedzialności kwalifikuje Wnioskodawcę w świetle tego przepisu do kategorii osób osiągających przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Dochód uzyskany z pozarolniczej działalności gospodarczej należy ustalić w oparciu o art. 24 ust. 1 lub ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od rodzaju prowadzonych przez podatnika ksiąg podatkowych. Ustalony w oparciu o te przepisy dochód opodatkowuje się wg przyjętej przez podatnika formy opodatkowania dochodów z tego źródła przychodów.

Z uwagi na powyższe, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, nie rozstrzyga zaś kwestii prawidłowości działań na gruncie przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie obowiązku rejestracji w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj