Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4011.138.2017.2.NL
z 25 października 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 sierpnia 2017 r. (data wpływu 23 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym 9 października 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowych nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzących w jego skład środków trwałych, oraz sposobu ustalenia ich wartości początkowych i zaliczenia ww. odpisów do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 sierpnia 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowych nabytych w drodze darowizny zorganizowanej części przedsiębiorstwa wchodzących w jego skład środków trwałych, oraz sposobu ustalenia ich wartości początkowych i zaliczenia ww. odpisów do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki cywilnej działalności gospodarczej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 2 października 2017 r., Znak: 0111-KDIB3-3.4012.93.2017.1.MAZ, 0111-KDIB4.4015. 120.2017.1.BJ, 0111-KDIB1-1.4011.137.2017.1.NL, 0111-KDIB1-1.4011.138. 2017.1.NL wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 9 października 2017 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z siostrą, zamierzają utworzyć spółkę cywilną oraz zarejestrować ją jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

Ojciec Wnioskodawcy (oraz jego siostry) prowadzi jednoosobowa działalność gospodarczą i ma zamiar w formie aktu notarialnego darować dzieciom zorganizowaną część swojego przedsiębiorstwa. Darowizna będzie przekazana do majątku objętego spółką cywilną zawiązaną wcześniej przez Wnioskodawcę i jego siostrę. Wspólnicy uzyskają tytuł współwłasności względem darowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Darczyńca również jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na zorganizowaną część przedsiębiorstwa składają się m.in.: nieruchomości, budynki, budowle, maszyny i urządzenia, urządzenia techniczne, pojazdy samochodowe i wyposażenie.

Składniki wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. W darowanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostaną funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu działalności gospodarczej.

Przed dokonaniem darowizny darczyńca zamierza ustalić wartość rynkową zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 9 października 2017 r. Wnioskodawca wskazał m.in. że zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest obiekt w którym odbywa się proces produkcji (wraz z maszynami, materiałami i wszystkimi urządzeniami potrzebnymi do kontynuowania produkcji).

Przedsiębiorstwo darczyńcy nie posiada składników w postaci praw autorskich i pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, praw do znaku towarowego, praw do wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z tych praw, zatem nie będą one przedmiotem darowizny.

Ponadto, jak wskazano powyżej, przedsiębiorstwo darczyńcy nie posiada składników w postaci praw autorskich i pokrewnych, praw ochronnych do Znaku Towarowego lub innych praw wynikających z ustawy Prawo własności przemysłowej, zatem nie będą one przedmiotem darowizny.

Ojciec Wnioskodawcy (i jego siostry) z uwagi na wiek chce wycofać się z prowadzenia działalności w zakresie produkcji - celem darowizny jest kontynuowanie działalności w tym zakresie przez Wnioskodawcę i jego siostrę będących wspólnikami spółki cywilnej.

Pozostałe obiekty należące do przedsiębiorstwa darczyńcy znajdujące się pod innymi adresami i są obecnie wynajmowane a ojciec Wnioskodawcy (i jego siostry) będzie prowadził jedynie działalność w zakresie najmu.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

  1. Czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wchodzących w skład otrzymanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa będą dla spółki kosztem uzyskania przychodów?
  2. Czy przy opisanej darowiźnie ustalenie wartości początkowej środków trwałych powinno nastąpić według wartości rynkowej, zgodnie z zasadą w art. 22g ust. 1 pkt 3 z uwzględnieniem ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 4 i 5)

Ad.1.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych wchodzących w skład otrzymanej darowizny będą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 tej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Przepis art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu, inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

Zatem, aby składnik majątku podatnika można było uznać za środek trwały podlegający amortyzacji musi spełniać on następujące warunki: stanowić własność lub współwłasność podatnika, w dniu przyjęcia do używania być kompletny i zdatny do użytku, być przewidywany do używania przez okres dłuższy niż rok, być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przy czym w myśl art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Przepis art. 22d ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

  • nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  • dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  • nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Zatem w świetle ww. przepisu kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe.

Ad.2.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustalenie wartości początkowej środków trwałych powinno nastąpić według ich wartości rynkowej z dnia darowizny, zgodnie z zasadą ustaloną w art. 22g ust. 1 pkt 3, z uwzględnieniem ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W myśl art. 22g ust. 15 tej ustawy, w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 powyższej ustawy przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zatem Wnioskodawca, prowadząc działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, będzie miał prawo ustalić wartość początkową nabytych w tej formie środków trwałych na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 22g ust. 15 powoływanej ustawy, tj.: w wysokości wartości rynkowej z dnia dokonania darowizny, chyba że umowa darowizny określi tę wartość w niższej wysokości. Wartość początkowa środków trwałych ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie stanowić podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że skoro Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki cywilnej, to do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej będzie mógł zaliczyć odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej ww. środków trwałych proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku spółki cywilnej stosownie do art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032), zgodnie bowiem z tym przepisem przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Natomiast zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

  1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
  2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub przewlekłe prowadzenie postępowania (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj