Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.407.2017.2.IK
z 24 października 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lipca 2017 r. (data wpływu 21 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z 10 października 2017 r. (data wpływu 13 października 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT nabycia obligacji oraz momentu powstania obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT nabycia obligacji oraz momentu powstania obowiązku podatkowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 października 2017 r. (data wpływu 13 października 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 4 października 2017 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.407.2017.1.IK, 0111-KDIB4.4014.217.2017.2.ASz.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny.

Spółka T. Sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej – „T” lub „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową posiadającą status czynnego podatnika podatku od towarów i usług (dalej – „VAT”).

Przedmiot działalności T, zgodnie z wpisem do Krajowego Rejestru Sądowego, to:

  1. PKD 64.92.Z - Pozostałe formy udzielania kredytów (jako przedmiot przeważającej działalności przedsiębiorcy)
  2. PKD 64.20.Z - Działalność holdingów finansowych
  3. PKD 64.91.Z - Leasing finansowy
  4. PKD 64.99.Z - Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych
  5. PKD 66.19.Z - Pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych
  6. PKD 68.10.Z - Kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek
  7. PKD 68.20.Z - Wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi
  8. PKD 69.20.Z - Działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe
  9. PKD 70.22.Z - Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania
  10. PKD 77.35.Z - Wynajem i dzierżawa środków transportu lotniczego


Jednym z obszarów działalności T są inwestycje finansowe, w tym inwestowanie w przedsiębiorstwa prowadzące działalność w Polsce, w szczególności podmioty mogące poprawić swoje wyniki ekonomiczne. Jako inwestor finansowy T angażuje się w przedsięwzięcia zapewniające wzrost wartości portfela zarządzanych aktywów. T prowadzi procesy restrukturyzacyjne, wspiera procesy reindustrializacji, dostarczając unikalne know-how w zakresie restrukturyzacji przedsiębiorstw działających w branżach kluczowych dla rozwoju kraju. T posiada wypracowane zasoby finansowe, które mogą być reinwestowane w kolejne projekty.

T nie posiada statusu firmy inwestycyjnej w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tj. z dnia 12 września 2016 r., Dz.U. z 2016 r. poz. 1636), dalej: „uOIF”). T nie prowadzi działalności w zakresie obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finansowymi, a tym samym nie jest zobowiązana do posiadania zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego na prowadzenie działalności w tym zakresie.

Do dnia 20 stycznia 2017 r. A. S.A. z siedzibą w W. (dalej - „A”) była właścicielem 146 obligacji zamiennych na okaziciela serii A, nieposiadających formy dokumentu, o wartości nominalnej wynoszącej 500.000 zł każda i łącznej wartości nominalnej wynoszącej 73 000 000 zł (dalej - „Obligacje Zamienne”), wyemitowanych na podstawie w dniu 1 października 2014 roku przez P S.A. z siedzibą w W. (dalej - „P”), o następującej charakterystyce:

  • termin wykupu Obligacji Zamiennych przypadał na 30 września 2019 r.;
  • odsetki kalkulowane w oparciu o WIBOR 3M powiększoną o część marży w wysokości 2,25 p.p. w stosunku rocznym będą naliczane i płatne kwartalnie, w ostatnim dniu roboczym kwartału kalendarzowego, począwszy od 31 marca 2017 r.; oraz
  • część odsetek kalkulowana w oparciu o część marży w wysokości 0,75 p.p. w stosunku rocznym będzie naliczana kwartalnie ale płatna w okresach wykupu lub konwersji Obligacji Zamiennych;
  • Obligacje Zamienne mogą być w każdym czasie zamienione na akcje P po cenie 2 zł na jedną akcję, tj. łącznie zamienione na 36 500 000 akcji P serii S.

W dniu 18 stycznia 2017 r. T zawarło z A umowę („Umowa przedwstępna sprzedaży obligacji zamiennych wyemitowanych przez P.”), która następnie została wykonana w dniu 20 stycznia 2017 r. poprzez zawarcie pomiędzy A. i T. umowy sprzedaży, na podstawie których:

1.1 A. sprzedała 146 niżej opisanych Obligacji Zamiennych na rzecz T. w zamian za niżej opisaną Cenę Sprzedaży Obligacji Zamiennych, tj.:

Liczba obligacji -146

Wartość nominalna 1 obligacji - 500 000 złotych

Wartość nominalna nabywanych obligacji - 73 000 000 złotych

Numery obligacji - 1 -146

Opis obligacji - Obligacje serii A zamienne na akcje po cenie 2 zł na jedną akcję, tj. łącznie zamienne na 36 500 000 akcji P. serii S

1.2 Cena Sprzedaży Obligacji Zamiennych:

Cena Sprzedaży Obligacji Zamiennych wynosi 118 939 996,24 złotych, z zastrzeżeniem jej zwiększenia zgodnie z postanowieniami Punktu poniżej.

1.3 Dodatkowo kwota odsetek narosłych od Obligacji Zamiennych od dnia emisji Obligacji Zamiennych do dnia nabycia Obligacji Zamiennych przez T., które zostaną wypłacone przez P. T. jako posiadaczowi Obligacji Zamiennych (kwota 8.090.141,78 zł), będzie powiększać Cenę Sprzedaży Obligacji Zamiennych na następujących zasadach:

  1. T. nabywa Obligacje Zamienne wraz z prawem do odsetek narosłych od Obligacji Zamiennych od dnia emisji Obligacji Zamiennych do dnia nabycia Obligacji Zamiennych przez T. (tj. w relacjach pomiędzy P. a wierzycielem, T. jest uprawniony do otrzymania tych odsetek od P.). Kwota równa tym odsetkom, które zostaną rzeczywiście wypłacone przez P. T. jako posiadaczowi Obligacji Zamiennych, bez żadnych potrąceń, będzie powiększać Cenę Sprzedaży Obligacji Zamiennych i będzie podlegać niezwłocznemu przekazaniu A., z zastrzeżeniem że w przypadku dojścia do skutku pomniejszenia zgodnie z Punktem (c) poniżej, Cena Sprzedaży Obligacji Zamiennych zostanie automatycznie odpowiednio zmniejszona.
  2. A. nie będzie przysługiwało wobec T. żadne roszczenie o zapłatę kwoty stanowiącej równowartość odsetek narosłych od Obligacji Zamiennych zgodnie z postanowieniami Punktu (a) powyżej w przypadku gdy z jakichkolwiek powodów, innych niż dotyczące T., P. nie wypłaci takich odsetek T..
  3. Jeśli powiększenie Ceny Sprzedaży Obligacji Zamiennych zgodnie z Punktem (a) powyżej zostanie zakwestionowane przez organy podatkowe jako dodatkowy koszt uzyskania przychodów T. dla celów podatku dochodowego od osób prawnych ponad Cenę Sprzedaży Obligacji Zamiennych sprzed powiększenia Ceny Sprzedaży Obligacji Zamiennych dokonanego na podstawie Punktu (a) powyżej (w tym ze względu na specyfikę i warunki wykupu Obligacji Zamiennych lub realizacji przez Inwestorów opcji zakupu akcji, o której mowa w Punkcie 4.1(a) Umowy Przedwstępnej), A. zwróci T. w ramach automatycznej korekty (tj. obniżenia) Ceny Sprzedaży Obligacji Zamiennych, stosownie do Punktu (a) in fine, kwotę stanowiącą iloczyn kwoty pierwotnego powiększenia Ceny Sprzedaży Obligacji Zamiennych dokonanego na podstawie Punktu (a) powyżej oraz obowiązującej T. w tym czasie stawki podatku dochodowego od osób prawnych (dalej „Pomniejszenie”). Zakwestionowanie (w rozumieniu jak wyżej) przez organy podatkowe powiększenia Ceny Sprzedaży Obligacji Zamiennych zgodnie z Punktem (a) powyżej jako kosztu uzyskania przychodów T. powinno przybrać formę ostatecznej decyzji właściwego organu podatkowego adresowanej do T. lub interpretacji indywidualnej uzyskanej w tym zakresie przez T. W tym drugim przypadku, treść wniosku o interpretację indywidualną powinna być uzgodniona przez T. z A. przed złożeniem wniosku do właściwego organu podatkowego, przy czym na wniosek T. A. nie odmówi uzgodnienia w dobrej wierze wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
  4. Kwota podatku od czynności cywilnoprawnych przypadająca na zwiększoną Cenę Sprzedaży Obligacji Zamiennych, o której mowa w Punkcie (a) powyżej, zostanie zwrócona przez A. T. niezwłocznie po jej uiszczeniu przez T.

1.5 W umowie przedwstępnej z 18 stycznia 2017 r. T. i A. oświadczają, że Cena Sprzedaży Obligacji Zamiennych została ustalona jak następuje:

  1. 99 000 000 zł, będące zasadniczą częścią Ceny Sprzedaży Obligacji Zamiennych; oraz
  2. pozostała część Ceny Sprzedaży Obligacji Zamiennych odzwierciedlająca zgodę A. na przejęcie przez T. funkcji Administratora Hipoteki oraz Agenta Zabezpieczenia Obligacji zgodnie z Punktem 9.3 Umowy przedwstępnej, zmianę Warunków Emisji Obligacji Zwykłych na zasadach uzgodnionych w dodatkowym porozumieniu wierzycieli w tym zrzeczenie się przez A., wynikającego zarówno z Warunków Emisji Obligacji Zamiennych jak i warunków emisji obligacji zwykłych serii B (o nominale (XXX) o łącznej wartości nominalnej wynoszącej 58 500 000 zł, do których nadal uprawniona jest A.), przypadku naruszenia tychże warunków emisji obligacji poprzez zaistnienie sytuacji, w której skład osobowy rady nadzorczej P. nie obejmuje: (i) co najmniej dwóch członków wskazanych przez A. – w przypadku rady nadzorczej składającej się z 5 albo 6 członków; (ii) co najmniej trzech członków wskazanych przez A. - w przypadku rady nadzorczej składającej się z od 7 do 9 członków; albo (iii) takiej liczby członków wskazanych przez A., która stanowi, co najmniej 1/3 liczby członków rady nadzorczej (po zaokrągleniu w górę) w przypadku rady nadzorczej składającej się z co najmniej 10 członków.

Po nabyciu w/w obligacji Wnioskodawca złożył deklarację PCC-3 i zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych, przyjmując za podstawę opodatkowania Cenę Sprzedaży Obligacji Zamiennych zwiększoną o kwotę odsetek narosłych od Obligacji Zamiennych od dnia emisji Obligacji Zamiennych do dnia nabycia Obligacji Zamiennych przez T.

Nabycie Obligacji Zamiennymi umożliwiło T. następnie wyświadczenie usługi podlegającej opodatkowaniu VAT, polegającej na udzieleniu Opcji Call Inwestorom. Należy bowiem zaznaczyć, iż w dniu 18 stycznia 2017 r. T. zawarło z Inwestorami (tj. czterema spółkami kapitałowymi) „Umowę opcji zakupu akcji P.”.

Zamiarem Stron było uregulowanie w tej Umowie:

  1. zobowiązań Stron związanych z procesem nabycia przez T. od A. 146 obligacji zamiennych wyemitowanych przez spółkę P. (dalej także –P.) o łącznej wartości nominalnej 73.000.000 zł i zamiennych na łącznie 36.500.000 akcji spółki P. (dalej „Obligacje Zamienne”);
  2. zobowiązanie się T. względem Inwestorów, że T. nie dokona zamiany Obligacji Zamiennych na akcje spółki P. bez uprzedniego żądania Inwestorów;
  3. zobowiązanie się T. względem Inwestorów, że T. dokona zamiany Obligacji Zamiennych na akcje spółki „P. na żądanie Inwestorów oraz zasad i trybu sprzedaży przez T. na rzecz Inwestorów akcji spółki P. nabytych przez T. w wyniku zamiany Obligacji Zamiennych na akcje.

Zgodnie z punktem 4.1. Umowy, pod warunkiem złożenia przez Inwestorów pisemnego żądania, T. niniejszym udziela Inwestorom opcji zakupu akcji spółki P. w transzach i w terminach wskazanych poniżej i w tym celu niniejszym T. zawiera z każdym z Inwestorów umowę przedwstępną sprzedaży w rozumieniu art. 389 i 390 Kodeksu Cywilnego, na podstawie której strony zobowiązane są:

  1. zawrzeć umowy sprzedaży łącznie 18.000.000 akcji spółki P. powstałych w wyniku konwersji 72 Obligacji Zamiennych o numerach od 1 do 72, przy czym każdy z Inwestorów jest samodzielnie zobowiązany do nabycia od T. a T. jest zobowiązany do sprzedaży każdemu Inwestorowi po 4.500.000 akcji spółki P. po cenie sprzedaży 2 zł za akcję w dniu 30 lipca 2020 r. („Opcja Call 1”);
  2. zawrzeć umowy sprzedaży łącznie 12.000.000 akcji spółki P. powstałych w wyniku konwersji 48 Obligacji Zamiennych o numerach od 73 do 120, przy czym każdy z Inwestorów jest samodzielnie zobowiązany do nabycia od T. a T. jest zobowiązany do sprzedaży każdemu Inwestorowi po 3.000.000 akcji spółki P. po cenie sprzedaży 2 zł za akcję w dniu 30 lipca 2021 r. („Opcja Call 2”); oraz
  3. zawrzeć umowy sprzedaży łącznie 6.500.000 akcji spółki P. powstałych w wyniku konwersji 26 Obligacji Zamiennych o numerach od 121 do 146, przy czym każdy z Inwestorów jest samodzielnie zobowiązany do nabycia od T. a T. jest zobowiązany do sprzedaży każdemu Inwestorowi po 1.625.000 akcji spółki P. po cenie sprzedaży 2 zł za akcję w dniu 30 lipca 2022 r. („Opcja Call 3”)
  • a Opcja Call 1, Opcja Call 2 i Opcja Call 3 łącznie jako „Opcja Call”.

W zakresie terminu i zakresu wykonania Opcji Call postanowiono, iż Opcja Call może być wykonana tylko jeśli żądanie jest podpisane przez wszystkich Inwestorów i dotyczy wszystkich akcji spółki P. objętych daną Opcją Call, a także tylko jeśli stosowne żądanie Inwestorów zostało doręczone do T. nie później niż:

  1. w przypadku Opcji Call 1 - od dnia 31 stycznia 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r.;
  2. w przypadku Opcji Call 2 - od dnia 31 stycznia 2021 r. do dnia 31 maja 2021 r.; oraz
  3. w przypadku Opcji Call 3 - od dnia 31 stycznia 2022 r. do dnia 31 maja 2022 r.

W zakresie trybu realizacji Opcji Call postanowiono, iż w celu umożliwienia T. dostarczenia odpowiedniej liczby akcji każdemu z Inwestorów zgodnie z odpowiednim żądaniem, T. złoży wobec spółki P. Oświadczenie o Zamianie Obligacji (w rozumieniu warunków emisji Obligacji Zamiennych) dotyczące konwersji odpowiednich i Obligacji Zamiennych na akcje spółki P. T. nie ponosi jednak żadnej odpowiedzialności za niedokonanie i konwersji przez spółkę P. pomimo złożenia przez T. wobec spółki P. oświadczenia o Zamianie Obligacji (w rozumieniu warunków emisji Obligacji Zamiennych) najpóźniej na 30 (trzydzieści) dni przed odpowiednim terminem zawarcia umowy 3przedaży akcji spółki PJCM powstałych z konwersji odpowiednich Obligacji Zamiennych.

W zakresie mechanizmu wykonania Opcji Cali postanowiono, że:

  1. Jeżeli w wyniku konwersji T. otrzyma od spółki P. akcje zdematerializowane i dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym prowadzonym przez Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie S.A., to zawarcie umowy przyrzeczonej w wyniku wykonania każdej z Opcji Cali nastąpi w drodze transakcji pakietowych, o których mowa w § 154 i § 155 Regulaminu Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie S.A. a jeśli z jakichkolwiek obiektywnych powodów zawarcie transakcji pakietowych nie będzie możliwe wówczas sprzedaż akcji zostanie przeprowadzona w drodze transakcji poza obrotem zorganizowanym; albo
  2. jeżeli w wyniku konwersji T. otrzyma od spółki P. akcje w formie dokumentowej to zawarcie umowy przyrzeczonej w wyniku wykonania każdej z Opcji Cali nastąpi w drodze podpisania przez T l każdego z inwestorów odpowiednio, umowy sprzedaży akcji według wzoru stanowiącego załącznik do Umowy.

W zamian za udzielenie Opcji Cali przez T. każdy z inwestorów samodzielnie zobowiązuje się zapłacie na rzecz T. wynagrodzenie.

Ponadto, z zastrzeżeniem pozostałych postanowień Umowy, w celu umożliwienia realizacji Opcji Cal), T. zobowiązuje się względem Inwestorów, że T. nie dokona konwersji z posiadanych Obligacji Zamiennych, chyba że taka konwersja następuje w celu zadośćuczynienia zobowiązaniom T. wynikającym z danej Opcji Call. W przypadku, gdy Inwestorzy nie wykonają danej Opcji Call i nie doręczą T. stosownego żądania, w trybie i w terminie wskazanym w powyżej, to stosowna część Obligacji Zamiennych będzie podlegać wykupowi i umorzeniu zgodnie z warunkami emisji Obligacji Zamiennych.

W celu umożliwienia realizacji Opcji Cali, T. zobowiązuje się - względem Inwestorów do zapewnienia zwolnienia przed dniem wystąpienia do spółki P. z Oświadczeniem o Zamianie Obligacji, ewentualnych obciążeń na Obligacjach Zamiennych, które mogłyby uniemożliwić lub u bezskutecznie realizację Opcji Cali. A ponadto, w celu umożliwienia realizacji Opcji Call, T. zobowiązuje się nie dokonywać przeniesienia Obligacji Zamiennych na jakąkolwiek osobę trzecią, chyba że T. zapewni, że taka osoba trzecia, na którą mają zostać przeniesione Obligacje Zamienne) przystąpi najpierw do Umowy oraz. przejmie wszystkie wynikające z niej prawa i obowiązki T.

W dniu 20 stycznia 2017 r. T. wystawił fakturę VAT na rzecz każdego z Inwestorów, przy czym w opisie wynagrodzenia zostało wpisane: „Wynagrodzenie za udzielenie Opcji Call przez T. na rzecz (nazwa Inwestora), zgodnie z Umową opcji zakupu akcji (nazwa spółki „X”) z dnia 20 stycznia 2017 r. Stawka VAT: zwolnienie na podstawie art. 43 ust 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług.”

Wnioskodawca pragnie również zaznaczyć, że w zakresie prawidłowości uznania udzielenia Opcji Cali za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT, posiada On Indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 21 kwietnia 2017 r,, wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 2461-IBPP2.4512.170.2017.2.JK (doręczoną Wnioskodawcy w dniu 24.04.2017 r.)

W związku z powyższym opisem w zakresie podatku od towarów i usług zadano następujące pytania (numeracja jak we wniosku):

  1. Czy T. nabywając Obligacje Zamienne świadczy usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej również: „VAT”)?
  2. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1, czy nabycie Obligacji Zamiennych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT?
  3. W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie nr 1 i 2, czy podstawa opodatkowania VAT w przypadku nabycia Obligacji Zamiennych obejmuje jedynie odsetki wypłacane przez emitenta, dla których obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z przepisem art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e ustawy o VAT, tzn. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty tych odsetek?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług.

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nabycia Obligacji Zamiennych od A., Wnioskodawca działa w charakterze podatnika VAT, wykonując czynność podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Nie ulega zatem wątpliwości, iż nabycie Obligacji Zamiennych nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Z kolei, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 uVAT, rozumie się „każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7...” (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT). Świadczenie takie może polegać zarówno na działaniu, jak też zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania.

Sama definicja odpłatnego świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT jest zatem na tyle szeroka, że obejmuje każdą czynność, która nie jest dostawą towarów. Przy czym, zauważyć należy, iż zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. c) Dyrektywy VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Na gruncie powołanych regulacji wskazuje się, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega zasadniczo każde świadczenie, pod warunkiem że jest ono wykonywane przez podatnika VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jednakże, dla uznania, iż dochodzi do czynności podlegającej opodatkowaniu VAT kluczowe jest istnienie przedmiotu czynności - świadczenia stanowiącego określone zachowanie po stronie dostawcy (usługodawcy). Konieczne jest również występowanie beneficjenta świadczenia, czyli podmiotu który przez nabycie świadczenia nabywa określoną korzyść. Wykonanie takiego świadczenia jest z kolei podstawą do żądania wynagrodzenia. Przy czym, pomiędzy płatnością lub innym świadczeniem odpowiadającym zapłacie oraz wykonywanym świadczeniem musi być związek bezpośredni. Innymi słowy, płatność musi być ściśle związana w wykonywaną w zamian czynnością (por. m.in. w wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej – „TSUE”) z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council v. Commissioners of Customs and Excise).

W orzecznictwie i nauce prawa podatkowego, powszechnie przyjmuje się również, iż dana czynność, niestanowiąca dostawy towarów, podlega opodatkowaniu VAT jako odpłatne świadczenie usług, jeżeli spełnione są następujące warunki:

  1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby określona czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług.

W tym miejscu należy zatem podjąć próbę przeniesienia powyżej wskazanych kryteriów na grunt przedstawionego stanu faktycznego.

W odniesieniu do pierwszego z nich, należy zaznaczyć, iż bezsprzecznym beneficjentem opisanej czynności jest emitent Obligacji Zamiennych, bowiem w wyniku tego zdarzenia, otrzymuje on kapitał umożliwiający dalsze niezakłócone prowadzenie działalności operacyjnej. W przypadku braku emisji Obligacji Zamiennych, emitent zmuszony byłby do skorzystania z innych, alternatywnych (możliwe, że mniej korzystnych) form pozyskania kapitału (np. kredyt). Niewątpliwie zatem, pierwszą z wyżej wskazanych przesłanek warunkujących uznanie danej czynności za świadczenie, uznać należy za spełnioną.

Przechodząc natomiast do drugiego z warunków (odpłatność czynności), na gruncie przedstawionego stanu faktycznego, trudno również mieć wątpliwości co do jego spełnienia. Wynika to z samej istoty obligacji jako papieru wartościowego. Otóż, zgodnie z definicją legalną obligacji, obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji, zwanego dalej „obligatariuszem”, i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia - art. 4 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz.U. z 2015 r., poz. 238). W analizowanym przypadku, owym „świadczeniem” (wynagrodzeniem) są określone w warunkach emisji obligacji odsetki od obligacji.

Powyższa analiza jednoznacznie wskazuje, iż nabycie Obligacji Zamiennych spełnia obydwa warunki uznania tej czynności za odpłatne świadczenie usług, stanowiące przedmiot opodatkowania VAT. Prawidłowość takiego ujęcia potęguję również elementarna dla systemy podatku od wartości dodanej zasada powszechności opodatkowania VAT. W myśl tej zasady, opodatkowaniu VAT podlega wszelki obrót towarem lub usługą, natomiast wyłączenia z opodatkowania stanowią wyjątek i nie powinny być interpretowane rozszerzająco.

Stanowisko, zgodnie z którym nabycie obligacji traktowane jest jako odpłatne świadczenie usług, można odnaleźć również w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, w interpretacji indywidualnej z dnia 26 marca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-67/13-4/AW) uznał, iż nabycie na rynku wtórnym obligacji po cenie nominalnej w celu zarządzania kapitałem obrotowym nabywcy, stanowi działalność gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT. Organ w głównej mierze oparł swoją argumentację, na podstawie tego, iż nabycie obligacji w opisanych przez Spółkę okolicznościach spełnia niewątpliwie szeroką definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy. Za beneficjenta świadczenia wykonanego przez nabywcę obligacji organ uznał emitenta obligacji mogącego korzystać z kapitału udostępnionego mu przez spółkę. Ponadto, jak stwierdził organ, usługa będzie miała charakter odpłatny, z uwagi na fakt, iż spółka otrzyma wynagrodzenie określone na 8% (odsetki). Organ wskazał także, iż wnioskodawca może swobodnie dysponować obligacjami, tj. może w dniu wykupu zrealizować wynikające z nich prawa, odzyskując tym samym udostępnione emitentowi środki pieniężne wraz z nadwyżką będącą wynagrodzeniem w postaci odsetek, bądź też, nie czekając do dnia wykupu, sprzedać instrument finansowy na rynku wtórnym, po cenie zaakceptowanej przez kontrahenta. Kwestia, od kogo otrzyma zwrot zaangażowanego kapitału jest nieistotna - liczy się jedynie to, że Wnioskodawca wyświadczył usługę w postaci udostępnienia kapitału, w zamian za którą w ostatecznym rozrachunku otrzymał wynagrodzenie w formie odsetek. Zatem należy jednoznacznie wskazać, iż w omawianej sytuacji stroną świadczącą usługę będzie Wnioskodawca jako nabywca obligacji, a nie jak błędnie wskazuje we własnym stanowisku Zainteresowany - Sprzedawca. Ze względu na powszechną akceptację w orzecznictwie, praktyce, jak również doktrynie prawa podatkowego prawidłowości uznawania świadczenia polegającego na nabyciu obligacji jako czynności wyczerpującej przedmiotowe znamiona zakresu opodatkowania VAT, dalsza argumentacja w ocenie Wnioskodawcy, jest zbędna dla celów określenia prawidłowych skutków w VAT przedstawionego stanu faktycznego.

Jednakże, warunkiem uznania wykonanej czynności jako podlegającej opodatkowaniu VAT, jest nie tylko spełnienie określonych powyżej przesłanek przedmiotowych tego świadczenia. Ażeby czynność stanowiła świadczenie podlegające opodatkowaniu, musi ponadto być wykona przez podatnika, działającego w takim charakterze (przesłanka podmiotowa).

Przepisy ustawy o VAT definiują podatnika jako osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT). Działalność gospodarcza obejmuje natomiast wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Problematykę oceny podmiotowych przesłanek opodatkowania VAT, w zbliżonym stanie faktycznym, w niedawnym orzeczeniu podjął WSA w Warszawie. Otóż, w wyroku z dnia 16 listopada 2016 r. (sygn. akt. III SA/Wa 2715/15 - orzeczenie prawomocne), sąd pierwszej instancji stwierdził, iż nabywając obligacje, a nawet osiągając przychody z faktu posiadania obligacji emitowanych przez inne podmioty, które nie są nabywane w celach handlowych, Skarżąca nie wykonuje działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Jak wynika zatem z przytoczonego fragmentu orzeczenia, według zapatrywań składu orzekającego, nabycie obligacji w celach handlowych, stanowi już działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

W stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku natomiast, trudno odmówić Wnioskodawcy takiego właśnie celu. Jak już bowiem zaznaczono powyżej, Obligacje Zamienne służą właśnie wykonaniu innej odpłatnej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Chodzi tu bowiem o udzielenie Opcji Call, co opisano w stanie faktycznym. Gdyby Wnioskodawca nie nabył Obligacji Zamiennych na akcje spółki P., nie byłby On bowiem w stanie wykonać „Umowy opcji zakupu akcji P.”, którą opisano w stanie faktycznym i nie doszłoby do wyświadczenia przez Wnioskodawcę usługi podlegającej opodatkowaniu VAT polegającej na udzieleniu Opcji Call.

A zatem, biorąc pod uwagę tę okoliczność, cel handlowy nabycia przez T. Obligacji Zamiennych jest nader jaskrawy i uchwytny, w wyniku czego status Wnioskodawcy jako podatnika VAT (czyli podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą), nie powinien budzić zastrzeżeń. W dodatku, nie ulega również wątpliwości, iż nabycie Obligacji Zamiennych, jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej T.

Ponadto, z uwagi na prowadzoną przez T. działalność, w tym jako inwestora finansowego z ofertą instrumentów finansowych obejmującą zarówno instrumenty dłużne, jak i kapitałowe, z pewnością nie była to czynność polegająca jedynie na lokowaniu posiadanych nadwyżek finansowych w papiery wartościowe - zagospodarowaniu własnych środków finansowych pochodzących z innej, podstawowej działalności T. Odnośnie uznania za podatnika podatku od towarów i usług podmiotu nabywającego obligacje wypowiedział się także Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 6 lutego 1997 r., w sprawie C-80/95 Hamas & Heim, w którym wskazał, iż „(...) nabycie na własność i posiadanie obligacji, które nie służą innej działalności przedsiębiorstwa oraz otrzymywanie z tego tytułu dochodu nie stanowi działalności gospodarczej, która przyznaje wykonawcy tych czynności status podatnika...” Jak już podkreślono, z takim przypadkiem nie mamy jednak do czynienia w analizowanym stanie faktycznym, jako że dla Wnioskodawcy nabycie na własność i posiadanie obligacji służy właśnie innej działalności przedsiębiorstwa (w tym, opisanemu powyżej, udzieleniu Opcji Call). Dla Wnioskodawcy nie jest to zatem zwykła forma lokaty kapitału mieszcząca się w pojęciu zwykłego zarządzania majątkiem.

Reasumując, w związku z faktem, iż nabycie Obligacji Zamiennych wpisuje się w całokształt aktywności gospodarczej T, stanowiąc przy tym jej nieodzowny element, należy uznać, iż czynność ta stanowi przejaw działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, tym samym T. nabywając Obligacje Zamienne działa w charakterze podatnika VAT, a sama czynność nabycia wskazanych papierów wartościowych stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem, jako odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie Obligacji Zamiennych stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, korzystającą ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w uOIF, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Zbycie (nabycie) Obligacji Zamiennych, z pewnością nie stanowi usługi polegającej na przechowywaniu lub zarządzaniu instrumentami finansowymi, co wynika wprost z cech charakterystycznych tych świadczeń i nie wymaga pochylania się nad uzasadnieniem takiego stanowiska. Zastosowania nie znajdą również wyłączenia określone przepisem art. 43 ust. 15 i 16 ustawy o VAT. Zatem, kwestia weryfikacji zasadności zastosowania zwolnienia z VAT dla świadczenia polegającego nabyciu Obligacji Zamiennych, sprowadza się do weryfikacji statusu Obligacji Zamiennych jako instrumentu finansowego przez pryzmat regulacji uOlF. Do kwestii tej odnosi się art. 2 ust. 1 pkt 1 uOIF, który uznaje papiery wartościowe za instrumenty finansowe, natomiast art. 3 pkt 1 lit. a tej ustawy za papiery wartościowe uznaje m.in. obligacje. Reasumując, nie ulega wątpliwości, iż świadczenie polegające na nabyciu Obligacji Zamiennych, stanowi usługę której przedmiotem jest „instrument finansowy”, skoro - jako wskazano powyżej - Obligacje Zamienne są instrumentem finansowym w rozumieniu uOlF. Należy również mieć na uwadze, że umowny rozdział części Ceny Sprzedaży na zasadniczą i jej pozostałe elementy, stanowiące czynności pomocnicze do usługi głównej (sprzedaż Obligacji Zamiennych), nie konstytuują odrębnej usługi, stanowiąc jedynie element kalkulacji ceny sprzedaży Obligacji Zamiennych, zatem bezprzedmiotowym jest rozpatrywanie właściwości zastosowania zwolnienia określonego w przepisie art. 43 ust. 13 ustawy o VAT. Reasumując, w przypadku nabycia Obligacji Zamiennych, świadczona usługa korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Takie też stanowisko wyrażone zostało w powołanej powyżej interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 marca 2013 r., w której uznano, że nabycie na rynku wtórnym obligacji w celu zarządzania kapitałem obrotowym nabywcy korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Ad. 3.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku nabycia Obligacji Zamiennych, podstawę opodatkowania stanowi kwota odsetek od tych obligacji wypłacona przez emitenta. Natomiast obowiązek podatkowy w odniesieniu do otrzymanych odsetek powstanie z kolei, w momencie ich otrzymania.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku czynności nabycia Obligacji Zamiennych, całością wynagrodzenia które świadczący usługę (T.) otrzyma w zamian za jej wykonanie, będzie kwota odsetek od obligacji, zatem wartość ta stanowić będzie podstawę opodatkowania VAT (por. m.in. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 stycznia 2017 r., sygn. 2461-IBPP2.4512.901.2016.1.JJ).

W odniesieniu do momentu powstania obowiązku podatkowego, to stosownie do przepisu art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług zwolnionych od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy o VAT. Zatem, w związku z faktem, iż przedmiotowe świadczenie (nabycie Obligacji Zamiennych) korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, natomiast usługi korzystające ze zwolnienia na tej podstawie mieszczą się w zakresie określonym przez art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w przypadku nabycia Obligacji Zamiennych powstanie z chwilą otrzymania całości lub części odsetek od obligacji, stanowiących podstawę opodatkowania tego świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie podatku od towarów i usług, w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawa lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanego przepisu jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dokonując tej czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnika” wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług określonej czynności można uznać, że nie ma znaczenia, czy rodzaj takiej działalności został wymieniony jako główny przedmiot działalności. Status podatnika podatku od towarów i usług jest kategorią obiektywną, niezależną od tego, jakim zakresem objęta jest główna działalność.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach (Dz.U. z 2015 r., poz. 238 z późn. zm.), obligacja jest papierem wartościowym emitowanym w serii, w którym emitent stwierdza, że jest dłużnikiem właściciela obligacji zwanego dalej „obligatariuszem” i zobowiązuje się wobec niego do spełnienia określonego świadczenia.

Należy zauważyć, że odnośnie uznania za podatnika podatku od towarów i usług podmiotu lokującego kapitał w obligacje wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 6 lutego 1997 r., w sprawie C-80/95 Harnas & Helm, w której wskazał, że „(…) nabycie na własność i posiadanie obligacji, które nie służą innej działalności przedsiębiorstwa oraz otrzymywanie z tego tytułu dochodu nie stanowi działalności gospodarczej, która przyznaje wykonawcy tych czynności status podatnika. W konsekwencji działalność posiadacza obligacji może być zdefiniowana jako forma lokaty kapitału mieszcząca się w pojęciu zwykłego zarządzania majątkiem i jeśli generuje ona dochód w postaci odsetek, to wynikają one ze zwykłego posiadania obligacji. Jednakże nie mogą być one uważane za wynagrodzenie w zamian za dokonanie czynności lub wykonywanie działalności gospodarczej przez tego, kto takie odsetki otrzymuje.”

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego, powołanych regulacji prawnych oraz ww. orzeczenia TSUE prowadzi do stwierdzenia, że skoro – jak wynika z treści wniosku – jednym z obszarów działalności Wnioskodawcy są inwestycje finansowe, gdzie angażuje się w przedsięwzięcia zapewniające wzrost wartości portfela zarządzanych aktywów, Wnioskodawca nie nabywa obligacji wyłącznie w celu lokowania wolnych środków pieniężnych na własne potrzeby. Ponadto Obligacje Zamienne służą wykonaniu innej odpłatnej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT. Chodzi tu bowiem o udzielenie Opcji Call. Gdyby Wnioskodawca nie nabył Obligacji Zamiennych, nie byłby w stanie wykonać Umowy opcji zakupu akcji i nie doszłoby do wyświadczenia przez Wnioskodawcę usługi polegającej na udzieleniu Opcji Call.

A zatem, biorąc pod uwagę prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność oraz cel handlowy nabycia Obligacji Zamiennych stwierdzić należy, że Wnioskodawca działa jako podatnik podatku VAT w tym zakresie, a czynność polegająca na nabyciu Obligacji Zamiennych jest czynnością podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatne świadczenie usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 1636, 1948 i 1997 oraz z 2017 r. poz. 724, 768 i 791), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami finansowymi są papiery wartościowe.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a) ww. ustawy o instrumentach finansowych, przez papiery wartościowe rozumie się akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1577), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego.

W myśl art. 43 ust. 15 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

  1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
  2. usług doradztwa;
  3. usług w zakresie leasingu.

Należy podkreślić, że pojęcie używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zatem , w przypadku nabycia Obligacji Zamiennych, świadczona usługa korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego pytaniem nr 2 jest prawidłowe.

Przechodząc do kwestii określenia podstawy opodatkowania wskazać należy co następuje.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W przypadku czynności nabycia Obligacji Zamiennych, całością wynagrodzenia które świadczący usługę (Wnioskodawca) otrzyma w zamian za jej wykonanie, będzie kwota odsetek od obligacji, zatem wartość ta stanowić będzie podstawę opodatkowania VAT.

W odniesieniu do momentu powstania obowiązku podatkowego, to stosownie do przepisu art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tytułu świadczenia usług zwolnionych od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 37-41 ustawy o VAT. Zatem, w związku z faktem, iż przedmiotowe świadczenie (nabycie Obligacji Zamiennych) korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, natomiast usługi korzystające ze zwolnienia na tej podstawie mieszczą się w zakresie określonym przez art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. e ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w przypadku nabycia Obligacji Zamiennych powstanie z chwilą otrzymania całości lub części odsetek od obligacji, stanowiących podstawę opodatkowania tego świadczenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowo wskazać należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Wskazać również należy, ze interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 5 stycznia 2017 r., sygn. 2461-IBPP2.4512.901.2016.1.JJ. dotyczy pożyczek i nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj