INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2011 r. (data wpływu 28 listopada 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 27 luty 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie warunków przyznania prawa do zwrotu tych wydatków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie warunków przyznania prawa do zwrotu tych wydatków.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 14 lutego 2012 r., nr IPTPB2/415-746/11-2/AKr, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane w dniu 14 lutego 2012 r., doręczone zostało w dniu 17 lutego 2012 r. W dniu 27 lutego 2012 r. (data nadania 24 luty 2012 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca stwierdza, iż „Jestem jednym z trzech współwłaścicieli budynku mieszkalnego w S- miejscowości położonej na terytorium RP. Wszyscy posiadają stosowne akty prawne własności. Tu się urodziłem i mieszkam od prawie 73 lat. Pozostali dwaj współwłaściciele zamieszkują poza tą miejscowością. Brat mój od ok. 40 lat mieszka w T. Siostrzeniec od ok. 20 lat mieszka na stałe poza granicami RP.

Dach budynku naszej własności wymagał generalnego remontu. W związku z tym został odnowiony. Przy czym koszty robocizny wykonawcy pokryliśmy wspólnie. Materiały budowlane z przeznaczeniem ich na remont kupowałem ja z myślą o wspólnym rozliczeniu, po uzyskaniu zwrotu należnych części podatku VAT z Urzędu Skarbowego.

W związku z powyższym, chciałem złożyć wniosek o zwrot podatku VAT z tytułu poniesionych kosztów zakupu materiałów wykorzystanych podczas remontu jw. Dysponuję fakturami zakupu imiennymi w oryginale na zakupione materiały budowlane, które podlegają odliczeniu w części ich wartości z zapłaconego przy zakupie podatku VAT.

Nie mogę jednak, w/g interpretacji urzędników skarbowych tegoż urzędu skarbowego, uzyskać ich w przysługującej mi w/g przepisów prawa zwrotu w całości. Bowiem jestem jednym z trzech współwłaścicieli i wedle interpretacji kierownika działu podatku VAT tegoż urzędu powinni wystąpić o zwrot wszyscy trzej współwłaściciele, każdy oddzielnie w przynależnym urzędzie skarbowym. Obecnie zmiana treści adresata faktur w tym przypadku jest absolutnie niemożliwa. Ja tu mieszkam całe życie i w związku z tym poczuwałem się w obowiązku wzięcia na siebie największego ciężaru tego remontu. Poza tym z przyczyn technicznych, przy zakupie niezbędnych w danym momencie materiałów, nie mogli mi towarzyszyć współwłaściciele. Nigdy również nawet nie pomyślałem, że podczas ubiegania się o zwrot własnych pieniędzy, wydatkowanych na cel potwierdzony Ustawą mogę mieć tyle trudności.

Z uwagi na powstały problem poprosiłem Brata, by zorientował się jak interpretuje i jakie ma stanowisko w tym względzie urząd skarbowy w jego miejscu zamieszkania. Uzyskał odpowiedź, którą cytuję: „W tym przypadku powinien ubiegać się zwrot ten, który dysponuje fakturami w oryginale i za nie płacił. A w ogóle to czego żąda Urząd Skarbowy w jest kuriozalne” koniec cytatu. W Izbie Skarbowej otrzymałem informację, że ubieganie się o zwrot należności w moim przypadku jest zasadny.

Nieustająco innego zdania, komplikującego życie obywatela (podatnika) uniemożliwiając ubieganie się o zwrot tego co przyznaje mu stosowna Ustawa jest Urząd Skarbowy w moim miejscu zamieszkania”.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, iż „Jestem jednym z trzech współwłaścicieli budynku mieszkalnego znajdującego się w S. Wszyscy trzej współwłaściciele posiadają stosowne akty prawne własności. Budynek pochodzi z początku lat trzydziestych ubiegłego stulecia. Właścicielami jego stali się po drugiej wojnie światowej moi rodzice. Na przestrzeni ubiegłych, około 50 lat w swoim życiu, byłem „niepisanym”, ale często wymienianym przez Ojca kierownikiem remontowym naszej posiadłości. Wykonywałem wszystkie zadania społecznie i byłem gotów na każde zawołanie licznych wówczas, lokatorów tego budynku. Jak łatwo się domyśleć, stara jego już konstrukcja wymagała unowocześnienia. Wiązało się to z doprowadzeniem wody, kanalizacji, ciepła, gazu. W następstwie czasu przebudowy kominów i zmiany doprowadzenia energii elektrycznej. Liczny mój kontakt z różnymi „dolegliwościami” dużego budynku w moim życiu wytworzył w psychice wrażliwość z mojej strony, dostrzegania usterek wymagających interwencji. Ojciec, widząc moje zaangażowanie w utrzymanie budynku w należytym porządku, prosił mnie bardzo, by zająć się remontem dachu tej posiadłości. W obliczu zbliżającej się Jego śmierci przyrzekłem, że może na mnie polegać, bowiem widzę taką potrzebę i zrobię wszystko, aby prace te wykonać.

Po śmierci rodziców współwłaścicielami budynku zostali:

• młodszy mój brat od ponad 40 lat mieszkający w innej miejscowości,

• siostrzeniec, który od ponad 20 lat mieszka na stałe poza granicami RP,

• Ja, zamieszkując w budynku z małżonką, którego powierzchnia użytkowa wynosi około 1000 m².
  
  

Poza tym jest on całkowicie niezamieszkały. Dość długo borykałem się z problemem wywiązania się ze zobowiązań wobec nieżyjącego Ojca. Jestem jednak w pełni usatysfakcjonowany wykonaniem zobowiązań wobec moich rodziców.

W wyniku sytuacji jaka powstała z naszą posiadłością oraz warunkami życiowymi współwłaścicieli, kilka lat wstecz zawarta została między nami umowa użyczenia, w wyniku której współwłaściciele przekazali mi nieodpłatnie możliwość korzystania z ich części na własne moje potrzeby z możliwością wynajmu ich majątku, jeżeli będzie taka okazja. W zamian, tym samym, będę opiekował się ich posiadłością i będą zwolnieni z kosztów zakupu materiałów budowlanych na remont dachu, za które zapłaciłem ja. Rozwiązanie umowy będzie miało związek z chęcią sprzedaży posiadłości lub zamieszkaniem ich w S. W związku z powyższym posiadam tym samym tytuł prawny do całego budynku mieszkalnego”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. „Czy w świetle przedstawionej sytuacji ja nie mam prawa sam wstąpić o zwrot podatku VAT z tytułu poniesionych kosztów na remont dachu w budynku, który zamieszkują od początku życia, którym obecnie się zajmuję i o który dbam ... Na co jak wspomniałem mam stosowne dokumenty”.
2. „Czy w związku z przedstawionym problemem, z punktu widzenia prawa, będąc w posiadaniu poprawnie wystawionych faktur imiennych na moje nazwisko mogę zwrócić się do właściwego urzędu skarbowego o zwrot w części zapłaconego od zakupu na materiały budowlane podatku VAT, które zakupiono na remont budynku mieszkalnego...”.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, „Zdecydowanie tak. Potwierdzają to dodatkowo wypowiedzi urzędników z innych organów skarbowych.

Budynek, o którego dachu mowa, jest okazały o pow. użytkowej ok. 1.000 m², położony jest w centrum miasta i aktualnie zamieszkały tylko przez dwie osoby (ja z żoną). Zainteresowanie nim współwłaścicieli z racji głównie dużej odległości zamieszkania na stałe ich jest niewielkie. Aktywność w mojej interwencji gospodarczej w tym względzie wynika także z moich zobowiązań względem nieżyjącego już Ojca. Jemu to złożyłem przyrzeczenie, że doprowadzę do remontu tego, co jest najważniejsze w budynku. Bardzo cieszę się, że dotrzymałem słowa i mogłem zrealizować przyrzeczenie, które mogę nazwać „inwestycją mojego życia”. Na pewno w znacznej mierze opóźni degradację posiadłości a tym samym oddali w czasie kłopot przyszłego gospodarza miasta po moim odejściu. Mam 73 lata. Od ponad 6 lat borykam się z najgorszą chorobą (zał.), najprawdopodobniej miesiące mojego życia są już policzone.

W związku z powyższym, jeżeli to możliwe proszę o wnikliwe wydanie werdyktu w tej kwestii w sprzyjającym mi czasie. W następstwie tego przede mną jeszcze dodatkowo 4 miesiące oczekiwania po złożeniu wniosku w miejscowym urzędzie skarbowym”.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdza ponadto, iż „W wyniku swojej upartości, mimo podeszłego wieku i chorób, które mi dokuczają, wykonałem coś, co przynosi wielką satysfakcję. Moje dzieło, będące „inwestycją życia” jest niezwykle pożyteczne. Uratowałem budynek, zabezpieczając go przed degradacją przynajmniej przez najbliższe 50 lat. Patrząc na ten problem z drugiej strony, mogłem to zostawić. Absolutnie się tym nie przejmować i dokończyć żywota w spokoju. Tak mi radzili niektórzy sąsiedzi. Niestety wybrałem większą dla siebie trudność. Pokonałem ją, odnosząc tym samym wielkie zwycięstwo.

Czy należy mi się zwrot z moich zainwestowanych pieniędzy, zarejestrowanych na fakturach, otrzymanych tytułem zapłaty, za to co kupiłem dla dobra tego domu, którym z pewnością długo się nie nacieszę... Zdecydowanie tak.

Przysługuje mi to zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 2005 r. Art. 4 ust. 1 i 2 pkt 1 posiadając prawo do dysponowania nieruchomością albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3. Jestem w posiadaniu aktu notarialnego własności w 1/3 wielkości tej posiadłości i umowy użyczenia posiadłości dwóch pozostałych właścicieli, którzy z racji życiowej od kilkudziesięciu lat mieszkają daleko od tej posiadłości. Daje mi to tytuł prawny do dysponowania całym budynkiem.

W związku z powyższym spełniam warunki prawne do ubiegania się o zwrot części wydatków, poniesionych na zakup materiałów budowlanych, z przeznaczeniem ich na pokrycie dachowe całego budynku”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 177, poz. 1468 ze zm.).

Jak stanowi art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

Zwrot, o którym mowa w ww. art. 3 ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r. (art. 3 ust. 2) oraz wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% (art. 3 ust. 3).

Dokumentem stanowiącym podstawę do odliczenia kwoty zwrotu części wydatków, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (art. 3 ust. 4).

Jak wskazano w art. 4 ust. 1 ww. ustawy, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje również pod warunkiem że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, ze zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
   
   

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym.

Wniosek może być złożony nie częściej niż raz w roku (art. 5 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 5 ust. 4 ww. ustawy wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać co najmniej:

1. imię i nazwisko, identyfikator podatkowy, a w przypadku gdy osobie fizycznej składającej wniosek nie nadano go - rodzaj i numer dokumentu tożsamości tej osoby, w tym również wystawionego w państwie innym niż Rzeczpospolita Polska, adres zamieszkania osoby fizycznej, a w przypadku małżonków - obojga małżonków;
2. wskazanie właściwego urzędu skarbowego, do którego kierowany jest wniosek;
3. rodzaj poniesionych wydatków, zgodnie z art. 3 ust. 1;
4. rok rozpoczęcia inwestycji;
5. wykaz faktur oraz wartość poniesionych wydatków na cele, o których mowa w art. 3 ust. 1;
6. kwotę zwrotu, obliczoną zgodnie z art. 3 ust. 5-7;
7. oświadczenie o zakresie przeprowadzonego remontu, jeżeli roboty te nie wymagają pozwolenia na budowę;
8. wskazanie sposobu wypłaty kwoty zwrotu; jeżeli wypłata ma nastąpić na rachunek bankowy - wskazanie numeru rachunku osoby fizycznej składającej wniosek, a w przypadku wspólnego wniosku małżonków - numeru rachunku obojga lub jednego z nich, na który ma być dokonany zwrot;
9. podpis osoby fizycznej ubiegającej się o zwrot wydatków, a w przypadku małżonków - podpisy obojga małżonków bez względu na sposób złożenia wniosku: wspólnie z małżonkiem albo odrębnie przez każdego z małżonków.
   
   

Przepis art. 5 ust. 5 powyższej ustawy stanowi, iż do wniosku, o którym mowa w ust. 1, należy załączyć kopię:

1. pozwolenia na budowę albo - w przypadku remontu, o którym mowa w ust. 4 pkt 7 – dokumentu potwierdzającego tytuł prawny osoby fizycznej do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego,
2. faktur dokumentujących poniesione wydatki, o których mowa w art. 3 ust. 1.
   
   

Z treści powołanych wyżej przepisów wynika jednoznacznie, iż prawo do ubiegania się o zwrot części podatku od towarów i usług zawartego w cenie materiałów przysługuje m.in. pod warunkiem, że osoba fizyczna, która poniosła wydatki na remont budynku mieszkalnego posiada tytuł prawny do tego budynku oraz faktury, które potwierdzają poniesienie wydatków i są wystawione na osobę fizyczną ubiegającą się o zwrot. Ponadto złożony wniosek winien zawierać m. in. oświadczenie o zakresie przeprowadzonego remontu, jeżeli roboty te nie wymagają pozwolenia na budowę.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest jednym z trzech współwłaścicieli budynku mieszkalnego, który w nim mieszka, wraz z małżonką. Dach tego budynku wymagał generalnego remontu i w związku z tym został odnowiony. Koszty robocizny wykonawcy współwłaściciele pokryli wspólnie. Materiały budowlane z przeznaczeniem ich na remont kupował Wnioskodawca, z myślą o wspólnym rozliczeniu, po uzyskaniu zwrotu należnych części podatku VAT z urzędu skarbowego. Wnioskodawca dysponuje imiennymi fakturami zakupu (w oryginale) na zakupione materiały budowlane. Kilka lat wstecz miedzy współwłaścicielami zawarta została umowa użyczenia, w wyniku której współwłaściciele przekazali Wnioskodawcy nieodpłatnie możliwość korzystania z ich części na własne potrzeby z możliwością wynajmu ich majątku, jeżeli będzie taka okazja. W zamian Wnioskodawca miał się opiekować ich posiadłością, a oni mieli być zwolnieni z kosztów zakupu materiałów budowlanych na remont dachu, które poniósł Wnioskodawca. Rozwiązanie umowy będzie miało związek z chęcią sprzedaży posiadłości lub zamieszkaniem ich w miejscowości, w której znajduje się nieruchomość. W związku z powyższym, według Wnioskodawcy, posiada On tym samym tytuł prawny do całego budynku mieszkalnego.

Podkreślić należy, iż cytowana ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, w sposób odrębny nie reguluje sytuacji, gdy będący przedmiotem prowadzonej inwestycji budynek mieszkalny jest w posiadaniu kilku współwłaścicieli.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny do obowiązujących przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że Wnioskodawca posiadając tytuł prawny do remontowanego budynku mieszkalnego, jako jeden z trzech współwłaścicieli tego budynku, ma prawo samodzielnie ubiegać się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z ww. inwestycją, pod warunkiem spełnienia wymogu wynikającego z art. 4 ust. 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. W przypadku bowiem dokonywania zakupów i zapłaty za materiały budowlane przez jednego ze współwłaścicieli budynku mieszkalnego i wystawienia faktur na niego odliczenie części podatku VAT będzie możliwe w całości tylko przez niego jako osobę, na którą zostały wystawione faktury VAT.

Powyższe dotyczy robót remontowych budynku mieszkalnego, na prowadzenie których nie jest wymagane pozwolenie na budowę zgodnie z ustawą Prawo budowlane. W przeciwnym wypadku Wnioskodawca winien posiadać ww. pozwolenie.

Końcowo organ podatkowy zauważa, że wydając interpretacje w trybie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego. Zatem, dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Organ podatkowy wydając indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem.

Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto należy wskazać, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, a zatem wywierają skutki prawne w stosunku do tego podmiotu, do którego są skierowane. Niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy, jako osoby występującej z wnioskiem, natomiast nie chroni współwłaścicielki przedmiotowego budynku mieszkalnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.