Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.199.2017.1.JP
z 30 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 30 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zwolnienia z opodatkowania, wskazanego we wniosku dofinansowania – jest prawidłowe,
• podstawy prawnej ww. zwolnienia – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania, wskazanego we wniosku dofinansowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) zajmuje się produkcją papieru toaletowego, papierowych ręczników, papieru przemysłowego jak również produktów z domieszką różnego rodzaju włóknin. Wnioskodawca podpisał Umowę o Dofinansowanie (dalej: „Umowa”) z Bankiem Gospodarstwa Krajowego na realizację projektu pt. Wdrożenie autorskiej technologii wytwarzania papierów higienicznych w firmie X. (dalej: „Projekt”) w ramach Poddziałania 3.2.2, tj. Kredyt na innowacje technologiczne Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Wnioskodawca w ramach tego projektu ma za zadanie wdrożyć nową technologię produkcji papierów higienicznych w oparciu o elastyczny system gofrowania oraz system natrysku substancji antystatycznej, fotoluminiscencyjnej i jonów srebra, przy czym Wnioskodawca w ramach projektu skupia się głównie na kwestii gofrowania oraz widoczności nadruków i zdobień w ciemności. Całkowity koszt realizacji Projektu wynosi 13.332.000,00 zł, jest to jednocześnie całkowita kwota wydatków kwalifikowanych. Bank Gospodarstwa Krajowego przyznał Wnioskodawcy dofinansowanie w kwocie nieprzekraczającej 5.999.400,00 zł. Dofinansowanie (dalej: „Dotacja”) wspomniane wyżej to premia technologiczna, która jest bezzwrotnym instrumentem finansowym przeznaczonym na spłatę kredytu technologicznego (szerszy opis tych instrumentów znajduje się w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej). Zgodnie z wnioskiem o dotację, Wnioskodawca przeznaczy otrzymane dofinansowanie na zakup urządzeń (maszyn), które zostaną wyprodukowane na zlecenie Wnioskodawcy w oparciu o opracowane przez niego, w ramach własnych prac badawczo-rozwojowych (dalej: „B+R”), unikalne parametry. Maszyny te są montowane w zakładzie (fabryce) Wnioskodawcy, który znajduje się w Polsce. Maszyny te są nabywane od kontrahenta z siedzibą poza terytorium Polski tj. od firmy Y. z siedzibą we Włoszech, która nie ma ani siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia dla tego Projektu odrębnej informatycznej ewidencji księgowej kosztów, wydatków i przychodów lub stosowania w ramach istniejącego już informatycznego systemu ewidencji księgowej odrębnego kodu księgowego, umożliwiającego identyfikację wszystkich transakcji oraz poszczególnych operacji bankowych związanych z Projektem. Wydatki poniesione na pokrycie podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego i opłat celnych stanowią koszt niekwalifikowany projektu, tym samym wydatki te nie mogą zostać pokryte z dofinansowania udzielonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Wnioskodawca będzie otrzymywał dofinansowanie w formie refundacji poniesionych wydatków kwalifikowanych każdorazowo po złożeniu wniosku o płatność, natomiast terminy na składanie wniosków są określane przez Bank Gospodarstwa Krajowego, jednak nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy. Brak wydatków nie zwalnia Wnioskodawcy z obowiązku przedkładania wniosków o płatność z wypełnioną częścią opisującą realizację Projektu. Takie wnioski składa się do chwili zakończenia Projektu, do 10 dnia miesiąca następującego po półroczu kalendarzowym. Może wystąpić sytuacja, w której Spółka otrzyma dotację w formie refundacji poniesionych przez nią wydatków, po dniu rozpoczęcia dokonywania pierwszych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych przez nią środków trwałych. Dofinansowanie wypłacane na podstawie wyżej wspomnianych wniosków nie może przekroczyć 95% kwoty dofinansowania, pozostała kwota jako płatność końcowa zostanie przekazana Wnioskodawcy po zaakceptowaniu wniosku o płatność końcową.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja podlega zwolnieniu z opodatkowania CIT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o CIT ? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

W ocenie Wnioskodawcy dotacja będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym, na podstawie przywołanego art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o CIT, jako dotacja stanowiąca płatność na realizację projektów w ramach programów finansowanych z funduszy europejskich oraz otrzymana z Banku Gospodarstwa Krajowego (dalej: „BGK”).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o CIT zwalnia z opodatkowania:

1. płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z funduszy europejskich,
2. otrzymane z BGK.
   
   

Z Umowy dotacyjnej zawartej z BGK wynika, iż inwestycja realizowana jest w oparciu o Program Operacyjny Inteligentny Rozwój (dalej: „POIR”) i współfinansowana jest ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (dalej: „EFRR”), a zatem otrzymywana przez Wnioskodawcę dotacja stanowi płatność na realizację projektu w ramach programu finansowanego z funduszy europejskich. Ponadto, Spółka otrzymuje te płatności z BGK. Nie ulega zatem wątpliwości, że dotacja opisana we wniosku będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie z art. 17 ust. 1 pkt 52 ustawy o CIT.

Prawidłowość powyższego stanowiska Wnioskodawcy potwierdzają interpretacje (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 27 lutego 2017 r., Znak: 0461-ITPB3.4510.708.2016.1.AD, czy też Dyrektor Izby Skarbowej Łodzi w interpretacji z 25 lutego 2013 r., Znak: IPTPB3/423-436/12-3/KJ), jak również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyroku z 21 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Op 53/12: W sytuacji, gdy wnioskodawca otrzymuje dofinansowanie określone jako wsparcie udzielone beneficjentowi ze środków publicznych na podstawie umowy, pochodzące ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego przekazywane w formie płatności z rachunku Ministra Finansów, to zastosowanie będzie miało zwolnienie przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 52 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj przychodów, z jakich ten dochód został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop).

Dochód – ustalony zgodnie z art. 7 albo 7a ust. 1, po odliczeniu (…) – stanowi podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a.

Jednocześnie należy wskazać, że dochód podatkowy może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania w szczególności na podstawie art. 17 ust. 1 updop. Wymieniony przepis zawiera katalog dochodów wolnych od podatku. Stwierdzenie, że dochód jest wolny od podatku, należy odczytywać jako wyłączenie z podstawy opodatkowania dochodów o jakich mowa w tym przepisie.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją papieru toaletowego, papierowych ręczników, papieru przemysłowego jak również produktów z domieszką różnego rodzaju włóknin. Wnioskodawca podpisał Umowę o Dofinansowanie z Bankiem Gospodarstwa Krajowego na realizację projektu pt. Wdrożenie autorskiej technologii wytwarzania papierów higienicznych w firmie X. w ramach Poddziałania 3.2.2, tj. Kredyt na innowacje technologiczne Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Wnioskodawca w ramach tego projektu ma za zadanie wdrożyć nową technologię produkcji papierów higienicznych w oparciu o elastyczny system gofrowania oraz system natrysku substancji antystatycznej, fotoluminiscencyjnej i jonów srebra, przy czym Wnioskodawca w ramach projektu skupia się głównie na kwestii gofrowania oraz widoczności nadruków i zdobień w ciemności. Całkowity koszt realizacji Projektu wynosi 13.332.000,00 zł; jest to jednocześnie całkowita kwota wydatków kwalifikowanych. Bank Gospodarstwa Krajowego przyznał Wnioskodawcy dofinansowanie w kwocie nieprzekraczającej 5.999.400,00 zł. Dofinansowanie to premia technologiczna, która jest bezzwrotnym instrumentem finansowym przeznaczonym na spłatę kredytu technologicznego. Zgodnie z wnioskiem o dotację, Wnioskodawca przeznaczy otrzymane dofinansowanie na zakup urządzeń (maszyn), które zostaną wyprodukowane na zlecenie Wnioskodawcy w oparciu o opracowane przez niego, w ramach własnych prac badawczo-rozwojowych unikalne parametry. Maszyny te są montowane w zakładzie (fabryce) Wnioskodawcy, który znajduje się w Polsce. Maszyny te są nabywane od kontrahenta z siedzibą poza terytorium Polski tj. od firmy Y. z siedzibą we Włoszech, która nie ma ani siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia dla tego Projektu odrębnej informatycznej ewidencji księgowej kosztów, wydatków i przychodów lub stosowania w ramach istniejącego już informatycznego systemu ewidencji księgowej odrębnego kodu księgowego, umożliwiającego identyfikację wszystkich transakcji oraz poszczególnych operacji bankowych związanych z Projektem. Wydatki poniesione na pokrycie podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego i opłat celnych stanowią koszt niekwalifikowany projektu, tym samym wydatki te nie mogą zostać pokryte z dofinansowania udzielonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Wnioskodawca będzie otrzymywał dofinansowanie w formie refundacji poniesionych wydatków kwalifikowanych każdorazowo po złożeniu wniosku o płatność, natomiast terminy na składanie wniosków są określane przez Bank Gospodarstwa Krajowego, jednak nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy. Brak wydatków nie zwalnia Wnioskodawcy z obowiązku przedkładania wniosków o płatność z wypełnioną częścią opisującą realizację Projektu. Takie wnioski składa się do chwili zakończenia Projektu, do 10 dnia miesiąca następującego po półroczu kalendarzowym. Może wystąpić sytuacja, w której Spółka otrzyma dotację w formie refundacji poniesionych przez nią wydatków, po dniu rozpoczęcia dokonywania pierwszych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych przez nią środków trwałych. Dofinansowanie wypłacane na podstawie wyżej wspomnianych wniosków nie może przekroczyć 95% kwoty dofinansowania, pozostała kwota jako płatność końcowa zostanie przekazana Wnioskodawcy po zaakceptowaniu wniosku o płatność końcową.

Mając na uwadze okoliczności omawianej sprawy oraz obowiązujące przepisy podatkowe należy zauważyć, że otrzymanie przez Wnioskodawcę określonej kwoty pieniężnej co do zasady stanowi przysporzenie majątkowe kwalifikujące się do zaliczenia go na poczet przychodów podatkowych. Na tym tle wypada jednak zastrzec, że ustawodawca nie wprowadził do updop ogólnej definicji przychodu podatkowego, a treść art. 12 ust. 1 updop wskazuje, że zostały ustanowione jedynie przykładowe przysporzenia zaliczane do kategorii przychodów. Natomiast art. 12 ust. 4 updop określa w sposób enumeratywny, które zdarzenia nie stanowią przychodu. Jednocześnie należy stwierdzić, że podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego, tj. podatku który jest ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Poza tym musi mieć charakter definitywny (dokonany) i mierzalny. Ponadto, użyty zwrot „w szczególności” oznacza, że wykaz przychodów stanowi katalog otwarty, natomiast zawarte w tym przepisie okoliczności określające przychody mają charakter przykładowy. Na podstawie art. 12 ust. 1 updop można zatem stwierdzić, że zasadniczo przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

Jednocześnie, jak wskazano na wstępie, dochód podatkowy może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania. Należy natomiast pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

W przedmiocie stosowania wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na względzie także art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy, co wynika z art. 217 Konstytucji. Tym samym, każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania (w tym także ulga podatkowa) nie może być interpretowany dowolnie, ani uzupełniany w drodze interpretacji o treść, której nie zawiera.

Premię technologiczną, o której mowa we wniosku, Wnioskodawca otrzymał na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 maja 2008 r o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 1710 ze zm., dalej: „uforin”), co sam stwierdził opisując stan faktyczny sprawy. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 11 uforin, premia technologiczna jest kwotą przyznawaną przedsiębiorcy ze środków Funduszu Kredytu Technologicznego przez Bank Gospodarstwa Krajowego, na zasadach określonych w ustawie, na spłatę części kapitału kredytu technologicznego. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 6 uforin, kredyt technologiczny jest to kredyt udzielany przedsiębiorcy przez bank kredytujący na realizację inwestycji technologicznej, który jest częściowo spłacany ze środków Funduszu Kredytu Technologicznego w formie premii technologicznej, do wysokości i na warunkach określonych w ustawie. Zacytowane przepisy warunkują udzielenie premii technologicznej, która będzie stanowić spłatę tzw. kredytu technologicznego, od spełnienia postanowień zawartych w uforin. Oznacza to, że przepisy uforin w zakresie unormowanym w tej ustawie należy stosować w pierwszej kolejności w celu prawidłowego wywiedzenia skutków prawnych dotyczących premii technologicznej i kredytu technologicznego.

Odnośnie zagadnienia podatkowego przedstawionego we wniosku dotyczącego możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia podatkowego z tytułu otrzymania premii technologicznej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 updop należy wskazać, że zgodnie z tym przepisem, wolne od podatku są płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców. Należy zaznaczyć, że generalna zasada udzielania pomocy ze środków Unii Europejskiej stanowi, że wszelkie fundusze i programy pomocowe finansowane przez Unię Europejską są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym. Środki pochodzące z bezzwrotnej pomocy w założeniu mają za zadanie finansowanie działań popieranych przez Wspólnotę w ramach programów pomocowych, a nie z budżetów poszczególnych państw za pośrednictwem podatków. Ta sama zasada dotyczy również i pozostałych środków pomocowych, finansowanych przez inne instytucje pozarządowe lub gminy. Jednak, jak zaznaczono na wstępie, zwolnienie podatkowe podlega ścisłej interpretacji i dopiero precyzyjne spełnienie jego przesłanek warunkuje możliwość zastosowania danego zwolnienia przedmiotowego. W opinii tut. Organu, pojęcia użyte w art. 17 ust. 1 pkt 52 updop, takie jak: płatności, realizacja projektów, środki europejskie są charakterystyczne dla dofinansowania projektów realizowanych ze środków bezzwrotnej pomocy i są definiowalne w oparciu w szczególności o przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1870 ze zm., dalej: „ufinpub”). Ich analiza mogłaby doprowadzić do wniosku, że opisany w niniejszej sprawie przypadek podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 52 updop. Jednak na gruncie niniejszej sprawy zastosowanie ww. zwolnienia byłoby nieuprawnione. Zauważyć bowiem należy, że w myśl art. 9 ust. 7 uforin, premia technologiczna dla celów podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych jest traktowana jako zwrot przedsiębiorcy wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Postanowienia zacytowanego przepisu przesądzają o przyjęciu kwalifikacji otrzymanej przez Wnioskodawcę premii technologicznej dla celów rozstrzygnięcia ewentualnych wątpliwości powstałych na tle stosowania updop, w tym zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. W ww. przepisie ustawodawca wprost bowiem wskazał sposób traktowania premii technologicznej dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Brak jest więc podstaw – w szczególności wobec konieczności stosowania wykładni językowej przepisów podatkowych – by inaczej oceniać otrzymaną pomoc finansową przez Wnioskodawcę. Skoro bowiem uforin przewiduje, że premia technologiczna jest zwrotem wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, to zauważyć należy, że dyspozycja tego przepisu wprost wpisuje się w treść art. 17 ust. 1 pkt 21 updop, zgodnie z którym wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Dokonując analizy cytowanego ostatnio przepisu należy dojść do przekonania, że aby miało zastosowanie zwolnienie z niego wynikające muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

1. otrzymane środki muszą stanowić dotację, subwencję, dopłatę lub inne nieodpłatne świadczenie, oraz
2. zostały otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
   
   

Niewątpliwie przepis ten zawiera alternatywę rozłączną, bowiem dotyczy on dwóch różnych sytuacji:

1. świadczeń otrzymanych na pokrycie kosztów oraz
2. świadczeń otrzymanych jako zwrot wydatków na wymienione w nim cele.
   
   

W pierwszym przypadku mamy do czynienia z finansowaniem z góry np. bieżącej działalności firmy, natomiast w drugim przypadku mamy do czynienia z następczym zwrotem wydatków poniesionych na określone cele. Należy podkreślić, że w świetle art. 17 ust. 1 pkt 21 updop nie jest możliwe uznanie, że nieodpłatne świadczenie podlega zwolnieniu od podatku, jeżeli zostało przeznaczone na jakiekolwiek, bliżej nieokreślone cele. Korzystanie ze zwolnienia na podstawie tego przepisu jest możliwe tylko wówczas, gdy takie świadczenie zostało udzielone na pokrycie kosztów otrzymania, zakupu lub wytworzenia konkretnego środka trwałego.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca otrzymał wskazane we wniosku dofinansowanie, na zakup środków trwałych, to dofinansowanie to korzysta ze zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 updop, a nie powołanego we wniosku art. 17 ust. 1 pkt 52 tej ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać częściowo za prawidłowe, a częściowo za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku Nr 2 i 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.