Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.658.2017.1.MM
z 14 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2017 r. (data wpływu 19 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że Miasto występuje w charakterze podatnika, opodatkowania usług wynajmu lokali użytkowych, prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z zakupem usług administrowania lokalami użytkowymi i drobnych remontów związanych z utrzymaniem tych lokali oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem tzw. „mediów” wg proporcji określonej w art. 90 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozstrzygnięcia, czy Miasto występuje w charakterze podatnika, opodatkowania usług wynajmu lokali użytkowych, prawa do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego związanego z zakupem usług administrowania lokalami użytkowymi i drobnych remontów związanych z utrzymaniem tych lokali oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem tzw. „mediów” wg proporcji określonej w art. 90 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto … (dalej: „Miasto” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”). W skład mienia należącego do Miasta wchodzą nieruchomości usytuowane na jego terenie, w tym w szczególności lokale mieszkalne i użytkowe.

Przedmiotowymi nieruchomościami administruje w imieniu i na rzecz Miasta spółka – …. sp. z o.o. (dalej: „…” lub „Spółka”).

Do zadań … należy m.in.:

• przygotowanie umów najmu lokali należących do Miasta;
• zawieranie i rozwiązywanie umów na wykonanie usług w zakresie porządku i czystości, w tym również usług kominiarskich, utrzymania terenów zielonych;
• dokonywanie rozliczeń z dostawcami usług;
• naliczanie i windykacja czynszów oraz pozostałych opłat za lokale;
• prowadzenie ewidencji budynków, lokali, pomieszczeń przynależnych oraz gruntów;
• udostępnianie lokali do wglądu przyszłym najemcom;
• prowadzenie dokumentacji w zakresie najmu i zwalniania lokali.

Wyżej wymienione zadania … świadczy na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z Miastem. W ramach tej umowy za powyższą usługę administrowania Spółka po upływie każdego miesiąca nalicza należne jej wynagrodzenie i wystawia z tego tytułu fakturę VAT na rzecz Miasta. … jest w stanie określić jaka część wynagrodzenia za usługę administrowania dotyczy lokali użytkowych, a jaka lokali mieszkalnych i dokonuje takiego wyszczególnienia na fakturze za administrowanie.

Ponadto, … obciąża Miasto kosztami za zużycie mediów oraz kosztami drobnych remontów dokonywanych w wynajmowanych budynkach i wystawia z tego tytułu na Miasto faktury VAT. W przypadku kosztów zużycia mediów … nie jest w stanie wyodrębnić, która część dotyczy lokali użytkowych, a która mieszkalnych, ponieważ wystawiana w tym zakresie faktura dotyczy całości danego budynku. Natomiast w przypadku poniesionych kosztów remontów Spółka jest w stanie określić, w którym lokalu wykonano dane prace budowlane.

Wysokość czynszów za lokale zarówno mieszkalne, jak i użytkowe jest ustalana zarządzeniem Prezydenta Miasta, natomiast zasady polityki czynszowej na terenie Miasta wynikają z Uchwały Rady Miejskiej z dnia 23 kwietnia 2002 r.nr. ….

Miasto uwzględnia obrót uzyskany z wynajmu zasobów lokalowych na podstawie informacji uzyskanych od Spółki w ewidencjach prowadzonych dla potrzeb rozliczenia podatku należnego i deklaracjach podatkowych i odprowadza do urzędu skarbowego podatek należny z tyłu wynajmu lokali użytkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Miasto w zakresie świadczonych przez … w imieniu i na rzecz Miasta usług najmu lokali występuje jako podatnik VAT?
2. Czy usługa wynajmu lokali użytkowych świadczona przez … w imieniu i na rzecz Miasta podlega opodatkowaniu VAT?
3. Czy Miasto ma/będzie miało prawo do odliczenia VAT naliczonego w pełnej wysokości od wydatków związanych wyłącznie z usługą administrowania lokalami użytkowymi oraz kosztami drobnych remontów związanych z utrzymaniem lokali użytkowych przez …?
4. Czy w przypadku gdy Miasto nie będzie w stanie dokonać bezpośredniej alokacji wydatków związanych z utrzymaniem lokali użytkowych i mieszkalnych (tj. wydatków związanych ze zużyciem mediów) ma/będzie miało prawo do odliczenia VAT naliczonego w oparciu o proporcję o której mowa w art. 90 ustawy o VAT (dalej: „współczynnik”)?

Zdaniem Miasta:

1. Miasto w zakresie usług najmu lokali świadczonych przez … w jego imieniu występuje w roli podatnika VAT.
2. Usługa wynajmu lokali użytkowych świadczona przez … w imieniu i na rzecz Miasta podlega opodatkowaniu VAT.
3. Miasto ma/będzie miało prawo do odliczenia VAT naliczonego w pełnej wysokości od wydatków związanych wyłącznie z usługą administrowania lokalami użytkowania oraz kosztami drobnych remontów związanych z utrzymaniem lokali użytkowych przez ….
4. Miasto ma/będzie miało prawo do odliczenia VAT naliczonego w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT od wydatków związanych z utrzymaniem lokali użytkowych jak i mieszkalnych mieszkalnymi (tj. wydatków związanych ze zużyciem mediów) jeśli nie będzie w stanie dokonać bezpośredniej alokacji do poszczególnych typów działalności, tj. opodatkowanej i zwolnionej.

Uzasadnienie stanowiska Miasta.

Ad 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Miasto na podstawie umowy cywilnoprawnej przekazało w administrowanie m.in. lokale użytkowe. Oznacza to, że spełnia przesłanki art. 15 ust. 1 i w tym zakresie występuje w roli podatnika VAT. Ponadto, … świadczy w imieniu Miasta i na jego rzecz usługę najmu na podstawie umów zawieranych z najemcami. Mając na uwadze, że umowa najmu jest niewątpliwie umową cywilnoprawną uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459.), w opinii Miasta, w ramach wykonywania przedmiotowej czynności na rzecz najemców lokali, tj. świadczenia usług wynajmu, Miasto działa/będzie działało w roli podatnika VAT.

Ponadto, jak również zostało wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Miasto uwzględnia obrót z tytułu najmu lokali w swoich deklaracjach podatkowych.

Konkludując, Miasto w zakresie usług najmu lokali świadczonych przez … w jego imieniu występuje w roli podatnika VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W konsekwencji, w związku z faktem, że odpłatny wynajem (udostępnianie komercyjne) nie stanowi dostawy towaru, stanowi on usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Nieruchomości, tj. lokale użytkowe i mieszkalne są własnością Miasta. Wysokość czynszów związanych z ich wynajmem jest ustalana, jak zostało wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, stosownie do treści zarządzenia Prezydenta Miasta.

Miasto jednak nie administruje lokalami samodzielnie, tylko poprzez …, z którym zawarło stosowną w tym zakresie umowę cywilnoprawą. Jednakże … pełni rolę wyłącznie zarządcy, co oznacza, że cały obrót z tytułu najmu lokali użytkowych jak i mieszkalnych jest wykazywany w deklaracjach VAT Miasta.

Nie ulega zatem wątpliwości fakt, że czynności w zakresie najmu lokali podlegają opodatkowaniu VAT.

Miasto bowiem w tym zakresie występuje w roli przedsiębiorcy i jest to działalność, której celem jest osiągnięcie zysku.

Stanowisko, w którym najem jest czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, zostało również potwierdzone w m.in. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 31 października 2016 r. o sygn. ITPP1/4512-533/16-2/MS, w której organ stwierdził, że: „Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę. Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”

Podsumowując, usługa wynajmu lokali użytkowych świadczona przez … w imieniu i na rzecz Miasta jest czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT.

Ad. 3

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek tj.:

• nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT;
• nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Miasto w zakresie wynajmowania lokali użytkowych występuje w roli podatnika VAT. Ponadto, najem lokali użytkowych jest czynnością opodatkowaną związaną z działalnością gospodarczą Miasta. Wnioskodawca podkreślił również w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, że … jest w stanie dokonać bezpośredniej alokacji i rozdzielić świadczone usługi administrowania do czynności związanych z konkretnymi lokalami oraz jest w stanie dokonać bezpośredniej alokacji kosztów drobnych remontów. Oznacza to, że Miasto posiada wiedzę jaka część wydatków związana z administrowaniem (w tym jaka część kosztów drobnych remontów) dotyczy wyłącznie lokali użytkowych.

Miasto podkreśla, że usługi administrowania lokalami użytkowymi przez Spółkę (w tym koszty dotyczące drobnych remontów) są konieczne i bezpośrednio związane ze świadczeniem usług wynajmu pomieszczeń. Bez nich zarządzanie zasobem lokalowym Miasta byłoby znacznie utrudnione, ponieważ … udziela kompleksowego wsparcia w tym zakresie. Czynsze za najem lokali użytkowych stanowią, co również wskazano w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, u Wnioskodawcy sprzedaż opodatkowaną, natomiast za administrowanie/drobne remonty Spółka obciąża Miasto wystawiając fakturę za świadczoną usługę. Zatem, w ocenie Miasta, zostały spełnione dwa warunki wynikające z art. 86 ust 1 ustawy o VAT. Tym samym, Miasto ma/będzie miało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z administrowaniem lokalami użytkowymi/drobnymi remontami związanymi z lokalami użytkowymi.

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone licznymi interpretacjami podatkowymi wydanymi w podobnych stanach faktycznych, dotyczących co prawda administrowania cmentarzami komunalnymi, ale poprzez analogię można je odnieść do sprawy będącej przedmiotem niniejszego wniosku, np.:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 lipca 2012 r., sygn. IPTPP4/443-272/12-9/BM, w której stwierdzono, iż: „Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od usług administrowania, związanych z usługami cmentarza komunalnego, pod warunkiem, że usługi te będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług oraz nie wystąpią negatywne przesłanki zawarte w art. 88 ustawy”;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 sierpnia 2013 r. sygn. ITPP1/443-433/13/AJ, w której organ potwierdził następujące stanowisko podatnika i odstąpił od uzasadnienia: „Konsekwentnie, zdaniem Gminy, wskazane powyżej przesłanki są w analizowanym przypadku spełnione. Tym samym, stosownie do przytoczonego powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie przysługiwało/będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od ponoszonych przez nią wydatków związanych ze świadczeniem opodatkowanych Usług Cmentarnych. Odnosząc się do wydatków na Usługi Administrowania Gmina podkreśla, iż w jej opinii za bezsporny należy uznać fakt, iż ponoszenie przez nią wydatków związanych z administrowaniem cmentarzami komunalnymi przez Zarządcę było/będzie konieczne i bezpośrednio związane ze świadczeniem przez Gminę Usług Cmentarnych. Zdaniem Gminy, bez poniesienia wydatków na Usługi Administrowania, świadczenie Usług Cmentarnych byłoby bardzo utrudnione. Zarządca udzielał/będzie udzielał bowiem Gminie, kompleksowego wsparcia w zakresie świadczenia Usług Cmentarnych. W konsekwencji, zdaniem Gminy, przesłanka przywołanego art. 86 ust. 1 ustawy o VAT była/będzie w analizowanym przypadku spełniona.”
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 marca 2014 r. sygn. ITPP1/443-1331/13/KM, w której organ stwierdził, że: „Mając na uwadze powyższe, jak również to, że świadczone usługi cmentarne stanowią/będą stanowiły czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, w przedmiotowej sprawie spełnione są/będą przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Gmina jest bowiem czynnym podatnikiem podatku VAT, a wydatki ponoszone na usługi administrowania cmentarzami komunalnymi mają/będą miały związek z wykonywanymi przez Gminę wskazanymi w opisie sprawy czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.”

Konkludując, zdaniem Miasta przysługuje mu/będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości od wydatków związanych z administrowaniem lokalami użytkowymi oraz drobnych remontów związanych z lokalami użytkowymi.

Ad. 4

Jak zostało wspominane w uzasadnieniu do pytania nr 3 wniosku, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

… w imieniu i na rzecz Miasta administruje lokalami zarówno użytkowymi jak i mieszkalnymi. W stosunku „ze świadczonymi usługami” ponosi/będzie ponosić również m.in. koszty zużytych mediów w przedmiotowych lokalach. Ww. kosztami następnie obciąża/będzie obciążać Miasto poprzez wystawienie stosownej faktury VAT. W zakresie kosztów za media, … nie jest/nie będzie w stanie dokonać wyodrębnienia kwot dotyczących wyłącznie lokali użytkowych. Oznacza to, że wydatki związane z mediami dotyczą zarówno działalności zwolnionej (najem lokali mieszkalnych), jak i opodatkowanej (najem lokali użytkowych).

Miastu zatem, w stosunku do wyżej wymienionych wydatków, powinno przysługiwać prawo do częściowego odliczenia VAT naliczonego. Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Niemniej jednak, jak również wskazano powyżej, w odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków związanych z mediami, nie jest możliwe ich jednoznaczne przyporządkowanie.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Proporcję tę, zgodnie z ust. 3 wskazanej regulacji, ustala się w oparciu o udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Zdaniem Miasta, w świetle powyższych regulacji, w stosunku do wydatków związanych ze zużyciem mediów w wynajmowanych lokalach, Miasto ma prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego w oparciu o proporcję sprzedaży, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Miasto dodatkowo pragnie wskazać, iż odliczenie podatku naliczonego przy pomocy współczynnika sprzedaży gwarantuje zachowanie zasady neutralności VAT jako podstawowej cechy krajowego i wspólnotowego systemu VAT. Zasada ta stanowi, że podatek VAT powinien być dla podatników neutralny na każdym etapie wykonywania działalności gospodarczej. Realizacji tego celu służy wprowadzenie podstawowego mechanizmu, jakim jest prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zasada ta wielokrotnie była przywoływana w orzeczeniach krajowych sądów administracyjnych oraz w orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Przykładowo, w orzeczeniu w sprawie 268/83 D.A. Rompelman i E.A. Rompelman–Van Deelen TSUE stwierdził, iż „na podstawie powyższych przepisów można uznać, że system odliczeń ma na celu zwolnienie podatnika w całości od obciążeń podatkiem VAT należnym do zapłaty lub zapłaconym w toku całości jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia zatem to, by całość działalności gospodarczej, niezależnie od jej celu lub rezultatów, pod warunkiem, iż działalność taka sama w sobie podlega VAT była opodatkowana w całkowicie neutralny sposób.”

Ponadto prawo do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o współczynnik w stosunku do wydatków tzw. mieszanych poniesionych przez jednostki samorządu terytorialnego zostało potwierdzone w szczególności w następujących interpretacjach:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 25 października 2013 r., sygn. IPTPP4/443- 567/13/4/BM;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 marca 2014 r., sygn. IPTPP1/443-946/13-4/RG;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 21 marca 2014 r., sygn. IPTPP1/443-946/13-5/RG;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 11 marca 2014 r., sygn. IPTPP2/443-44/14-2/KW;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 marca 2014 r., sygn. ITPP1/443-32/13/DM;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 marca 2014 r., sygn. IBPP3/443- 1509/13/JP;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 marca 2014 r., sygn. ILPP2/443-1193/13- 2/AD;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 marca 2014 r., sygn. IPTPP2/443-947/13-4/JS;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 lutego 2014 r., sygn. IBPP3/443-95/13/MN;
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. IBPP3/443-405/13/JP.

Z uwagi na powyższe, Miasto ma/będzie miało prawo do odliczenia VAT naliczonego w oparciu o współczynnik od wydatków związanych z tzw. „mediami”, które są/będą dostarczane do lokali użytkowych, jak i mieszkalnych, jeśli nie jest/ nie będzie w stanie dokonać bezpośredniej alokacji do poszczególnych typów działalności, tj. opodatkowanej albo zwolnionej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.