Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.511.2017.1.JM
z 27 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2017 r. (data wpływu 20 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności otrzymanych z Komisji Europejskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania należności otrzymanych z Komisji Europejskiej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest pracownikiem naukowym Polskiej Akademii Nauk, zarejestrowanym w bazie ekspertów Unii Europejskiej. W roku 2017 Wnioskodawczyni została zaangażowana, jako ekspert zewnętrzny, do monitorowania realizacji 4 projektów naukowo – badawczych finansowanych przez Unię Europejską w ramach 7 Programu Ramowego oraz Programu Horyzont 2020. Praca była wykonywana na podstawie imiennego kontraktu zawartego z Komisją Europejską i obejmowała takie czynności jak: zapoznanie się z dokumentacją techniczną i formalno – prawną poszczególnych projektów, analiza sprawozdań z realizacji projektów i uczestnictwo w spotkaniach sprawozdawczych. Efektem końcowym tych prac było sporządzenie, w formacie zadanym przez Komisję Europejską, czterech raportów z postępu prac poszczególnych projektów oraz przygotowanie ewentualnych zaleceń odnośnie sposobu realizacji zadań projektowych.

Za pracę tę Wnioskodawczyni otrzymała wynagrodzenie bezpośrednio z Komisji Europejskiej. Wnioskodawczyni zapłacono łącznie za 20 dni pracy (13 dni pracy zdalnej oraz 7 dni uczestnictwa w spotkaniach sprawozdawczych odbywających się w siedzibie Komisji w Brukseli i w siedzibach realizatorów projektów). Dodatkowo Wnioskodawczyni otrzymała zwrot kosztów podróży, diety dobowe oraz ryczałt hotelowy za te dni w których praca wykonywana była poza Jej miejscem zamieszkania.

W ocenie Wnioskodawczyni, do powyższych dochodów mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z 4 marca 1968 r., z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opisane dochody (wynagrodzenie za pracę na rzecz Komisji Europejskiej, zwrot kosztów podróży, diety pobytowe i ryczałt hotelowy) są zwolnione od podatku dochodowego w Polsce, czy też muszą być wykazane w rozliczeniu podatkowym za rok 2017?

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Status pracownika Wspólnot Europejskich Wnioskodawczyni uzasadnia w następujący sposób:

• Wnioskodawczyni świadczyła pracę na rzecz Komisji Europejskiej na podstawie imiennych kontraktów.
• praca była wykonana pod nadzorem i przewodnictwem odpowiedzialnych urzędników Wspólnoty Europejskiej,
• praca wymagała dyspozycyjności ze względu na wymóg obecności w określonych terminach na spotkaniach sprawozdawczych odbywających się w siedzibie Komisji Europejskiej lub w siedzibach realizatorów projektów,
• praca była świadczona za wynagrodzeniem.
  
  

W ocenie Wnioskodawczyni, zachodzą w wyżej opisanej sprawie przesłanki do zwolnienia z podatku od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni pragnie dodać, że taka interpretacja została uznana za prawidłową w innych rozstrzygnięciach dotyczących podobnych przypadków zatrudniania ekspertów zewnętrznych przez Komisję Europejską (przykładowe sygnatury: IBPBII/1/415-540/14/BJ, IBPB4/4511-831/15-4/JK, IBPBII/1/415-419/13/AŻ, IBPB2/415-834/08/HK, IBPB2/415-1078/08/BJ, IBPB4/415-725/13-2/JK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46a ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056, z 4 marca 1968 r., z późn. zm.).

W myśl art. 1 wymienionego powyżej rozporządzenia Rady (EWG, EURATOM, EWWIS) Nr 260/68, podatek od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Wspólnotę urzędnikom i innym pracownikom wymienionym w art. 13 akapit pierwszy Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jest ustalany i pobierany według procedury określonej w niniejszym rozporządzeniu. Stosownie natomiast do art. 2 ww. rozporządzenia, opodatkowaniu podlegają m.in. osoby podlegające regulaminowi pracowniczemu urzędników lub warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot, w tym korzystające ze świadczeń odszkodowawczych z tytułu pozbawienia stanowiska w interesie służby, z wyłączeniem jednak personelu miejscowego.

Zgodnie z art. 12 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4, z późn. zm.), urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzenia zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami. Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest pracownikiem naukowym Polskiej Akademii Nauk, zarejestrowanym w bazie ekspertów Unii Europejskiej. W roku 2017 Wnioskodawczyni została zaangażowana, jako ekspert zewnętrzny, do monitorowania realizacji 4 projektów naukowo – badawczych finansowanych przez Unię Europejską w ramach 7 Programu Ramowego oraz Programu Horyzont 2020. Praca była wykonywana na podstawie imiennego kontraktu zawartego z Komisją Europejską. Za pracę tę Wnioskodawczyni otrzymała wynagrodzenie bezpośrednio z Komisji Europejskiej. Dodatkowo Wnioskodawczyni otrzymała zwrot kosztów podróży, diety dobowe oraz ryczałt hotelowy za te dni w których praca wykonywana była poza Jej miejscem zamieszkania. W ocenie Wnioskodawczyni, do powyższych dochodów mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056 z 4 marca 1968 r., z późn. zm.).

Zatem wobec stwierdzenia Wnioskodawczyni, że należności, które otrzymuje są dochodami uzyskanymi z Komisji Europejskiej i do dochodu mają zastosowanie przepisy rozporządzenia Nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056, 4 marca 1968 r., z późn. zm.), uznano, że zostały spełnione warunki określone w art. 21 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem dochód z wskazanych w treści wniosku należności korzysta ze zwolnienia z opodatkowania. Dochodu tego Wnioskodawczyni nie musi wykazywać w zeznaniu rocznym.

Jednocześnie tutejszy organ informuje, że przywołane przez Wnioskodawczynię rozstrzygnięcia organów podatkowych dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Stanowisko Wnioskodawcy jest więc prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.