Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.117.2017.2.NL
z 1 grudnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 września 2017 r. (data wpływu 19 września 2017 r.), uzupełnionym 29 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z funkcjonowaniem drużyny piłkarskiej, tj. wydatków poniesionych na zakup strojów sportowych, przyrządów sportowych (piłek, rękawic piłkarskich, znaczników do sportów zespołowych), udział w zawodach sportowych (wpisowe) piłki nożnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2017 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z funkcjonowaniem drużyny piłkarskiej, tj. wydatków poniesionych na zakup strojów sportowych, przyrządów sportowych (piłek, rękawic piłkarskich, znaczników do sportów zespołowych), udział w zawodach sportowych (wpisowe) piłki nożnej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 listopada 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.117. 2017.1.NL, 0111-KDIB3-1.4012.587.2017.2.IK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 29 listopada 2017 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Spółką kapitałową, czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym dla potrzeb unijnych. Jest firmą produkującą obudowy do elektrowni wiatrowych. Spółka jest częścią Grupy działającej na całym świecie m.in. w USA, Chinach oraz Danii. Produkowane wyroby dostarcza do różnych krajów unijnych, całość sprzedaży zaś dokonywana jest na rzecz spółki matki z siedzibą w Danii, która jest jedynym właścicielem Wnioskodawcy.

Spółka obecnie założyła firmową drużynę piłkarską. Spółka finansuje ze środków obrotowych zakładową drużynę piłkarską złożoną z jej pracowników. Treningi drużyny piłkarskiej odbywają się po godzinach pracy, w czasie wolnym pracowników. Obecnie do treningów wykorzystywane są boiska ogólnodostępne i bezpłatne.

Spółka nie prowadzi ewidencji, z której wynikałoby który pracownik z imienia i nazwiska i ile razy uczestniczył w treningach i meczach/turniejach międzyzakładowych. Udział w treningach jest bowiem dostępny dla wszystkich pracowników. W ramach finansowania drużyny Spółka w szczególności pokrywa koszty:

  • zakupu strojów sportowych z nadrukowaną nazwą grupy, do której należy Spółka. Stroje te stanowią własność pracodawcy i mogą być wykorzystywane przez pracowników tylko podczas treningów i turniejów,
  • przyrządów sportowych (piłki, rękawice piłkarskie, znaczniki do sportów zespołowych) - sprzęt ten stanowi własność Wnioskodawcy i oddawany jest do dyspozycji pracowników jedynie w trakcie treningów i turniejów,
  • udziału w zawodach międzyzakładowych - tzw. wpisowe.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 23 listopada 2017 r., wskazano ponadto, że w przedstawionym stanie faktycznym występuje związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami a osiągnięciem przychodu. Związek ten przejawia się w następujący sposób, utworzenie drużyny piłkarskiej składającej się z pracowników firmy zwiększa ich motywację oraz powoduje wzrost lojalności pracowników oraz ich satysfakcji z zatrudnienia u Wnioskodawcy co w ostatecznym rozrachunku doprowadza do wzrostu efektywności i wydajności pracy.

Drużyna, biorąc udział w rozgrywkach międzyzakładowej ligi piłkarskiej i występując jednocześnie w strojach, na których widnieje nazwa Grupy do której należy firma, przyczynia się do zwiększenia rozpoznawalności przedsiębiorcy na rynku. Bez wątpienia zatem udział w turniejach oznacza reklamę Wnioskodawcy. Tym samym przedmiotowe wydatki można uznać za wydatki na reklamę, co oznacza możliwość uznania ich za koszt podatkowy. Dzięki takiej reklamie Spółce łatwiej nawiązywać będzie kontakty z różnymi dostawcami, a także będzie ona bardziej rozpoznawalna na rynku pracy dzięki czemu będzie jej łatwiej pozyskać nowych pracowników. Rozgrywając mecze w turniejach pracownicy występują w imieniu i na rzecz pracodawcy, w rzeczywistości promując pracodawcę, utrwalając w ten sposób jego pozytywny wizerunek.

Oprócz tego pracownicy podczas rozgrywanych meczów uczą się wzajemnej kooperacji, integrują się, a także mają okazje się lepiej poznać co prowadzi do polepszenia atmosfery pracy w zakładzie. Zapewnienie takiego niematerialnego bodźca motywacyjnego pracownikom skutkować może zwiększeniem ich efektywności i wydajności co przedkłada się w znaczącym stopniu na zyski firmy.

Spowodować może również lepszą ocenę Spółki jako Pracodawcy na rynku pracy dzięki czemu łatwiej jej będzie nie tylko pozyskać nowy personel ale także utrzymać poziom fluktuacji pracowników na niskim poziomie. Nie tylko bowiem wynagrodzenie zasadnicze jest czynnikiem motywującym do pozostania w danej firmie, w obliczu zmiennego i wymagającego rynku pracy należy zadbać o różnorodność motywatorów w procesie zatrudniania, tylko dzięki nim bowiem pracodawca może być konkurencyjnym zakładem pracy. W związku z powyższym występuje związek pomiędzy ponoszonymi w wydatkami a osiągnięciem przychodu w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione na zakup towarów i usług tj. wydatki poniesione na zakup strojów sportowych, przyrządów sportowych (piłek, rękawic piłkarskich, znaczników do sportów zespołowych), udział w zawodach sportowych (wpisowe) piłki nożnej Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?

(część pytania oznaczonego we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm., dalej: „updop”), do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 updop. Niezbędne jest zatem, aby pomiędzy kosztem a przychodem istniał związek przyczynowo - skutkowy, przy czym może mieć on charakter bezpośredni lub pośredni.

Zdaniem Spółki powyższe warunki są spełnione.

Utworzenie drużyny piłkarskiej składającej się z pracowników firmy zwiększa ich motywację oraz powoduje wzrost lojalności pracowników oraz ich satysfakcji z zatrudnienia u Wnioskodawcy co w ostatecznym rozrachunku doprowadza do wzrostu efektywności i wydajności pracy.

Drużyna, biorąc udział w rozgrywkach międzyzakładowej ligi piłkarskiej i występując jednocześnie w strojach, na których widnieje nazwa Grupy do której należy firma, przyczynia się do zwiększenia rozpoznawalności przedsiębiorcy na rynku. Bez wątpienia zatem udział w turniejach oznacza reklamę Wnioskodawcy. Tym samym przedmiotowe wydatki można uznać za wydatki na reklamę, co oznacza możliwość uznania ich za koszt podatkowy. Dzięki takiej reklamie Spółce łatwiej nawiązywać będzie kontakty z różnymi dostawcami, a także będzie ona bardziej rozpoznawalna na rynku pracy dzięki czemu będzie jej łatwiej pozyskać nowych pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

  • przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
  • potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.


Stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zwrot ”w szczególności” oznacza, że nie jest to katalog zamknięty, a tylko przykładowo ustawodawca wymienia niektóre wydatki związane z reprezentacją firmy, które są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji reprezentacji ani reklamy. Zatem zasadne jest w tym zakresie odwołanie się do wykładni językowej tych pojęć.

I tak, zgodnie z definicją zawartą w ”Nowym Słowniku Języka Polskiego” (PWN, Warszawa 2003) ”reprezentacja” to ”okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. Przenosząc definicję słownikową na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stwierdzić należy, iż reprezentacja to występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Są to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów. Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacjach z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami.

Z kolei reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego. W świetle objaśnień zawartych w „Słowniku języka polskiego” opracowanym pod redakcją M. Szymczaka (Warszawa 1994, tom III), reklama to: „rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję, środki (np. plakaty, napisy, ogłoszenia itp.) służące temu celowi”. Wydatki poniesione na reklamę, w pełnej wysokości podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem że wydatki te pozostają w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnienia opisu stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca jest Spółką kapitałową, czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym dla potrzeb unijnych. Spółka obecnie założyła firmową drużynę piłkarską. Spółka finansuje ze środków obrotowych zakładową drużynę piłkarską złożoną z jej pracowników. Treningi drużyny piłkarskiej odbywają się po godzinach pracy, w czasie wolnym pracowników. Obecnie do treningów wykorzystywane są boiska ogólnodostępne i bezpłatne. Spółka nie prowadzi ewidencji, z której wynikałoby który pracownik z imienia i nazwiska i ile razy uczestniczył w treningach i meczach/turniejach międzyzakładowych. Udział w treningach jest bowiem dostępny dla wszystkich pracowników. W ramach finansowania drużyny Spółka w szczególności pokrywa koszty:

  • zakupu strojów sportowych z nadrukowaną nazwą grupy, do której należy Spółka. Stroje te stanowią własność pracodawcy i mogą być wykorzystywane przez pracowników tylko podczas treningów i turniejów,
  • przyrządów sportowych (piłki, rękawice piłkarskie, znaczniki do sportów zespołowych) - sprzęt ten stanowi własność Wnioskodawcy i oddawany jest do dyspozycji pracowników jedynie w trakcie treningów i turniejów,
  • udziału w zawodach międzyzakładowych - tzw. wpisowe.

W przedstawionym stanie faktycznym występuje związek pomiędzy ponoszonymi wydatkami a osiągnięciem przychodu. Związek ten przejawia się w następujący sposób, utworzenie drużyny piłkarskiej składającej się z pracowników firmy zwiększa ich motywację oraz powoduje wzrost lojalności pracowników oraz ich satysfakcji z zatrudnienia u Wnioskodawcy co w ostatecznym rozrachunku doprowadza do wzrostu efektywności i wydajności pracy. Drużyna, biorąc udział w rozgrywkach międzyzakładowej ligi piłkarskiej i występując jednocześnie w strojach, na których widnieje nazwa Grupy do której należy firma, przyczynia się do zwiększenia rozpoznawalności przedsiębiorcy na rynku. Bez wątpienia zatem udział w turniejach oznacza reklamę Wnioskodawcy. Tym samym przedmiotowe wydatki można uznać za wydatki na reklamę, co oznacza możliwość uznania ich za koszt podatkowy. Dzięki takiej reklamie Spółce łatwiej nawiązywać będzie kontakty z różnymi dostawcami, a także będzie ona bardziej rozpoznawalna na rynku pracy dzięki czemu będzie jej łatwiej pozyskać nowych pracowników. Spowodować może również lepszą ocenę Spółki jako Pracodawcy na rynku pracy dzięki czemu łatwiej jej będzie nie tylko pozyskać nowy personel, ale także utrzymać poziom fluktuacji pracowników na niskim poziomie. Nie tylko bowiem wynagrodzenie zasadnicze jest czynnikiem motywującym do pozostania w danej firmie, w obliczu zmiennego i wymagającego rynku pracy należy zadbać o różnorodność motywatorów w procesie zatrudniania, tylko dzięki nim bowiem pracodawca może być konkurencyjnym zakładem pracy. W związku z powyższym występuje związek pomiędzy ponoszonymi w wydatkami a osiągnięciem przychodu w przyszłości.

Mając powyższe na uwadze, w przypadku zakupu strojów sportowych z nadrukowaną nazwą Grupy do której należy Spółka ww. wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty reklamy, o ile fakt wykorzystania przedmiotowych strojów sportowych przez pracowników nie wiąże się z okazałością, wytwornością w reprezentowaniu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Także pozostałe wydatki tj. wydatki poniesione na zakup przyrządów sportowych (piłek, rękawic piłkarskich, znaczników do sportów zespołowych) oraz wydatki z tytułu udziału w zawodach międzynarodowych – tzw. wpisowe – z uwzględnieniem powyższych zastrzeżeń może stanowić koszt uzyskania przychodów.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ww. wydatków poniesionych w związku z funkcjonowaniem drużyny piłki nożnej należy uznać za prawidłowe.

Wskazać przy tym należy, iż to na Wnioskodawcy, jako odnoszącym korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ciąży obowiązek wykazania związku, jaki wydatki te mieć będą z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania. Nadmienić także należy, iż zasadność zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy lub celno-skarbowy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a,
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj