Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-3.4010.295.2017.1.MC
z 5 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2017 r. (data wpływu 9 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty administracyjnej, którą Wnioskodawca poniósł w wyniku anulowania Zamówienia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłaty administracyjnej, którą Wnioskodawca poniósł w wyniku anulowania Zamówienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest międzynarodową grupą kapitałową z branży paliwowo-energetycznej. Głównym obszarem produkcyjnym Spółki jest przerób ropy naftowej w działalności petrochemicznej i rafineryjnej, a także działania w segmencie poszukiwań i wydobycia węglowodorów.

W ramach umożliwienia pracownikom ciągłego rozwoju kwalifikacji zawodowych, Wnioskodawca sfinansował jednemu z pracowników udział w konferencji i warsztatach, odbywająca się w dniach 14-19 sierpnia. Jest to coroczna konferencja, w której biorą udział przedstawiciele największych światowych koncernów i odbywa się w USA. Jest to międzynarodowa konferencja w temacie wykorzystania oprogramowania „open-source” dla potrzeb geoprzestrzennych.

W związku z powyższym, Wnioskodawca złożył zamówienie na udział swojego pracownika w konferencji. Na podstawie złożonego zamówienia Wnioskodawca w maju 2017 wpłacił na rzecz organizatora zaliczkę.

Przed rozpoczęciem Konferencji, okazało się, że delegowany do wzięcia w niej udziału Pracownik, zmienia miejsce pracy w ramach struktury organizacyjnej Spółki i teraz będzie świadczył pracę w Biurze Informatyki, zamiast w Biurze Inwestycji.

W związku ze zmianą przez Pracownika profilu wykonywanej pracy, Wnioskodawca doszedł do wniosku, że Jego udział w przedmiotowej konferencji będzie bezzasadny i nie będzie miał związku z wykonywaną, na nowym stanowisku, pracą. Zwrócił się zatem do Organizatora o anulowanie Zamówienia i zwrot wpłaconej zaliczki. Zgodnie z prowadzoną polityką, co zostało wyrażone w podpisanym przez Strony Zamówieniu, Organizator zwróci wpłaconą kwotę po potrąceniu tzw. opłaty administracyjnej w wysokości 100 USD.

W związku z powyższym Organizator faktycznie zwrócił kwotę uprzednio wpłaconej przez Wnioskodawcę zaliczki, pomniejszoną o 100 USD, na dowód czego przesłał dokument rozliczeniowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłata administracyjna, którą Wnioskodawca poniósł w wyniku anulowania Zamówienia, może zostać uznana za koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 CIT ?

Zdaniem Wnioskodawcy Zgodnie z art. 15 ust. 1 z dnia 15.02.1992r. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych [ t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1888] (dalej: CIT), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 CIT.

Przepis sformułowany przez ustawodawcę ma charakter ogólny (stanowi tzw. klauzulę generalną). Z tego względu należy go interpretować w taki sposób, że każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie, w celu dokonania jego prawidłowej kwalifikacji podatkowej. Kosztami uzyskania przychodów (dalej: KUP) są wyłącznie takie koszty, które spełniają łącznie warunki określone w art. 15 ust. 1 CIT, tj.:

1. zostały poniesione przez podatnika,
   
2. ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów (tzw. przesłanka celowości kosztów),
   
3. nie zostały wymienione w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących KUP zawartym w art. 16 ust. 1 CIT,
   
4. został właściwie udokumentowany.
   
   

Poniżej, przez pryzmat powyższych warunków, zostanie poddany analizie wskazany w stanie faktycznym przypadek.

Ad 1) Pierwsza z wymienionych przesłanek odnosi się do możliwości przypisania faktu poniesienia kosztu przez podatnika. Kosztem uzyskania przychodu mogą być wyłącznie koszty obciążające samego podatnika - wartość ciężarów, jakie ponosi podatnik w toku prowadzenia działalności (funkcjonowania). Poniesienie kosztu jest, co do zasady, związane z faktycznym i definitywnym przesunięciem określonej wartości z majątku podatnika do majątku innego podmiotu.

W przedstawionej sytuacji, należy stwierdzić, że Spółka pokryła ekonomiczny koszt opłaty administracyjnej, wynikającej z faktu odwołania uczestnictwa w szkoleniu zgłoszonego pracownika Spółki.

Ad 2) Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zapłacona kwota 100 USD tytułem opłaty administracyjnej może być zakwalifikowana jako działanie ukierunkowane na zachowanie/zabezpieczenie źródła przychodów. W przypadku gdyby zgłoszony Pracownik nie wziął udziału w konferencji, pomimo jego zgłoszenia i wniesienia opłaty, koszt byłaby wielokrotnie wyższy. Można to zatem uznać za działanie racjonalne z punktu widzenia Spółki.

W sytuacji, kiedy Pracownik zmienił obszar zatrudnienia, w których pozyskana na szkoleniu wiedza nie znalazła by zastosowania, anulowanie wyjazdu było w pełni uzasadnione.

Należy podkreślić, że w momencie składania zamówienia i uiszczania zaliczki na poczet szkolenia, nie znany był fakt zmiany biura przez Pracownika, który ujawnił się w okresie późniejszym. Nie mu zatem mowy o zaniedbaniu ze strony Wnioskodawcy.

Ponadto, w sytuacji gdy wiadomo było że Pracownik w najbliższym czasie zmieni biuro zatrudnienia, udział w szkoleniu które nie miałoby związku z wykonywanymi zadaniami służbowymi, nie dawałby prawa Wnioskodawcy do zaliczenia poniesionego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu. Takie działanie Wnioskodawcy, kiedy z góry wiadomo, że odbyte szkolenie nie będzie przydatne Pracownikowi na nowym stanowisku pracy a poniesiony wydatek nie będzie stanowił kosztu uzyskania przychodu, byłoby działaniem nieracjonalnym.

Z punktu widzenia Spółki rezygnacja z udziału Pracownika w szkoleniu i uiszczenie opłaty administracyjnej jest działaniem najbardziej rozsądnym i efektywnym finansowo.

Ad 3) Uiszczona opłata administracyjna nie ma charakteru kary umownej ani odszkodowania, zatem nie należy jej traktować, jako należącą do katalogu wydatków niestanowiących KUP, wymienionych w art. 16 ust. 1 CIT. W wyniku odwołania udziału w szkoleniu organizator nie poniósł szkody, natomiast opłata administracyjna nie ma charakteru odszkodowawczego. Organizator podjął działania administracyjne związane z formalnym procedowaniem zgłoszenia, za co pobrał ustaloną z góry opłatę, wymienioną w umowie o świadczenie usługi szkoleniowej.

Ad 4) Organizator przesłał Wnioskodawcy dokument rozliczeniowy, z którego wynika kwota opłaty administracyjnej oraz kwota, jaka zostanie zwrócona na rachunek Spółki. Wykazana na dokumencie kwota faktycznie została przekazana przez Organizatora na rachunek Spółki.

Tym samym, wszystkie przesłanki wskazane w art. 15 ust. 1 umożliwiające uznanie przedmiotowych wydatków za koszty uzyskania przychodów, zostały spełnione.

W związku z powyższym Wnioskodawca, stoi na stanowisku, że uiszczona opłata administracyjna, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.