Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.348.2017.1.IF
z 6 grudnia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2017 r. (data wpływu 5 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

  • braku obowiązku opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości użytkowej wykorzystywanej do pozarolniczej działalności gospodarczej (pyt. 1) - jest nieprawidłowe,
  • zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na nabycie Nieruchomości oraz kwotę różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanego kredytu – jest nieprawidłowe,
  • w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 5 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości użytkowej wykorzystywanej do pozarolniczej działalności gospodarczej.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.


Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadząca działalność gospodarczą w zakresie przede wszystkim w zakresie świadczenia usług praktyki lekarskiej dentystycznej. Ponadto, Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej „A” świadczącej analogiczne usługi.


W 2005 r. Wnioskodawca nabył na zasadzie wspólności małżeńskiej nieruchomość użytkową (dalej jako: "Nieruchomość"). Obecnie Wnioskodawca nie jest już w związku małżeńskim z byłą małżonką, z którą nabył Nieruchomość, natomiast jest wspólnikiem spółki jawnej A, w której była małżonka jest również wspólnikiem.


Nieruchomość po nabyciu została udostępniona na rzecz spółki jawnej A, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem. Nieruchomość została udostępniona spółce jawnej na podstawie umowy spółki. Spółka jawna nie ujęła Nieruchomości w rejestrze środków trwałych tj. nieruchomość nie stanowi środków trwałych spółki.


Ponadto, Wnioskodawca prowadził i prowadzi w Nieruchomości działalność gospodarczą, przy czym Wnioskodawca nie ujął Nieruchomości w ewidencji środków trwałych.


W konsekwencji, Nieruchomość nie została ujęta w żadnej ewidencji jako środek trwały.


Zakup Nieruchomości został sfinansowany z kredytu złotowego denominowanego kursem franka szwajcarskiego, zaciągniętego w banku w Polsce.


W związku z powyższym, oprócz kwoty spłaty kapitału kredytu, Wnioskodawca spłacał:

  • kwoty odsetek;
  • kwoty wynikające z różnicy w kwocie kapitału udostępnionego kredytu a kwotami spłacanego kapitału wynikającymi z waloryzacji kwot spłacanego kapitału kursem walut obcych.

W związku z nabyciem Nieruchomości, Wnioskodawca poniósł koszty związane z nabyciem tj. koszty związane z transakcją taks notarialnych, opłat sądowych i podatku od czynności cywilnoprawnych.


Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży udziału w nieruchomości na rzecz byłej żony, wraz z którą nabył nieruchomość.


W okresie pomiędzy nabyciem nieruchomości a jej zbyciem, Wnioskodawca ani spółka A (tj. wspólnicy tej spółki) nie ujmowali w kosztach dla celów podatku dochodowego kosztów:

  • amortyzacji - nieruchomość nie była środkiem trwałym ujętym w ewidencji;
  • wydatków związanych bezpośrednio z transakcją taks notarialnych, opłat sądowych i podatku od czynności cywilnoprawnych;
  • odsetek od kredytu na zakup nieruchomości;
  • różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy uzyskanie dochodu z tytułu sprzedaży udziału w Nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
  2. Czy w przypadku gdy odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, Wnioskodawca może na moment sprzedaży udziału odliczyć koszty: 50% wartości nabycia lokalu; 50% odsetek od kredytu zaciągniętego na nabycie Nieruchomości; 50% kwoty różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanego kredytu; 50% kwot związanych bezpośrednio z transakcją taks notarialnych, opłat sądowych i podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy,


Ad. 1

Uzyskanie dochodu z tytułu sprzedaży udziału w Nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nabył Nieruchomość, w 2005 r. oraz nie ujął jej w ewidencji środków trwałych, zatem można traktować, iż przedmiotowa Nieruchomość nie stanowiła środka trwałego przy czym była wykorzystywana w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „ustawa o PIT”), źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c -przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT w brzmieniu obowiązującym od 2005 r. do 2011 r., przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Wobec powyższego, okres 5 lat od końca roku, w którym Wnioskodawca nabył Nieruchomość upłynął 1 stycznia 2011 r. Po tym okresie, Wnioskodawca miał prawo do zbycia udziału w posiadanej Nieruchomości, a dochód uzyskany z tego tytułu nie stanowił przychodu, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie ujął przedmiotowej nieruchomości w ewidencji środków trwałych.

Jednocześnie, art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, zmienił brzmienie począwszy od 1 stycznia 2015 r., w taki sposób, iż dotychczasowy warunek uznania dochodu za dochód ze zbycia nieruchomości jakim było ujęcie nieruchomości w ewidencji środków trwałych zmieniono na sam fakt wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, uznając jedynie literalne brzmienie przepisów ustawy o PIT, może powstać wątpliwość czy Wnioskodawca powinien traktować przychód jako przychód z działalności gospodarczej, jeżeli jeszcze przed wejściem w życie przepisów taki przychód nie był opodatkowany z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 10 ust. 8 w związku z art. art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT.

Należy bowiem zauważyć, że Wnioskodawca miał prawo do zbycia nieruchomości bez podatku już od 2011 r., zatem nie powinien takiego uprawnienia utracić w wyniku zastosowania przepisu wprowadzonego w dacie późniejszej. W takim przypadku dochodziłoby bowiem do sytuacji działania prawa wstecz lub dodatkowego opodatkowania. Jeżeli intencją ustawodawcy było pierwotnie nieopodatkowanie dochodu w przypadku gdy nieruchomość była własnością podatnika przez wskazany okres 5 lat, to tym bardziej podatnik powinien mieć możliwość skorzystania z takiego prawa, jeżeli był właścicielem nieruchomości w dłuższym okresie.


Przyjęcie odmiennego stanowiska powodowałoby wprowadzenie dodatkowego nieuprawnionego opodatkowania a także rozróżnienia sytuacji podatników, którzy dokonali zbycia takiej samej nieruchomości przed dniem 1 stycznia 2015 r. i po tym dniu tj. gorszej sytuacji podatnika, u którego okres posiadania nieruchomości był dłuższy.


Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, w konsekwencji zbycia udziału w Nieruchomości nie powinien zostać ujęty przychód podatkowy.


Ad. 2

Jeżeli jednak stanowisko Wnioskodawcy w sprawie pytania nr 1 jest nieprawidłowe, to przy kalkulacji dochodu z tytułu sprzedaży udziału w Nieruchomości Wnioskodawca może ująć jako koszt uzyskania przychodów na moment sprzedaży koszty:

  • 50% wartości nabycia lokalu (z uwagi na fakt, że sprzedaży podlega udział 50% w prawie własności lokalu) a od wartości lokalu nie były dokonywane żadne odpisy amortyzacyjne;
  • 50% odsetek od kredytu zaciągniętego na nabycie Nieruchomości;
  • 50% kwoty różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanego kredytu;
  • 50% kwot związanych bezpośrednio z transakcją taks notarialnych, opłat sądowych i podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie

  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wykorzystywanymi na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c. Jednocześnie, do przychodów, o których mowa powyżej, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.


Biorąc pod uwagę fakt, że lokal, w którym udział ma być przedmiotem sprzedaży jest lokalem użytkowym a nie jest lokalem mieszkalnym, zatem dochód ze zbycia nie podlega wyłączeniu na podstawie art. 14 ust. 2c ustawy o PIT.


W przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca prowadził indywidualną działalność gospodarczą, jak również działalność prowadziła Spółka, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem i uzyskiwał dochód z udziału w tej spółce. Taki udział może stanowić środek trwały podlegający ujęciu w ewidencji środków trwałych a zatem dochód ze zbycia przedmiotowego środka trwałego potencjalnie może stanowić dochód z działalności gospodarczej.


W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy odpłatne zbycie lokalu mogłoby skutkować powstaniem przychodu z działalności gospodarczej (przy założeniu, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w pytaniu 1 jest nieprawidłowe).


Zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o PIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1 h-1 j i 1n-1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.

Jednocześnie, kosztami uzyskania przychodów są zgodnie z art. 22 ustawy o PIT, koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.


I tak zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

  1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
  2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
  3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Z kolei, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 8 lit a) ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

  • pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu).

Wnioskodawca w trakcie wykorzystywania Nieruchomości nie ujmował w kosztach uzyskania przychodu, poniesionych kosztów:

  • amortyzacji;
  • związanych bezpośrednio z transakcją taks notarialnych, opłat sądowych i podatku od czynności cywilnoprawnych;
  • odsetek od kredytu na zakup Nieruchomości;
  • różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu).

W konsekwencji, w przypadku gdyby odpowiedź na pytanie nr 1 była twierdząca, wówczas Wnioskodawca przy ustalaniu dochodu z tytułu sprzedaży udziału w Nieruchomości od przychodu tj. ceny sprzedaży miałby prawo do ujęcia następujących kosztów uzyskania przychodów:

  • 50% wartości nabycia lokalu (z uwagi na fakt, że sprzedaży podlega udział 50% w prawie własności lokalu) a od wartości Nieruchomości nie były dokonywane żadne odpisy amortyzacyjne;
  • 50% odsetek od kredytu zaciągniętego na nabycie Nieruchomości;
  • 50% kwoty różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanego kredytu;
  • 50% kwot związanych bezpośrednio z transakcją taks notarialnych, opłat sądowych i podatku od czynności cywilnoprawnych.

Takie podejście zapewniłoby opodatkowanie faktycznego dochodu, który Wnioskodawca uzyska z tytułu sprzedaży Nieruchomości.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, w zakresie:

  • braku obowiązku opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości użytkowej wykorzystywanej do pozarolniczej działalności gospodarczej (pyt. 1) - jest nieprawidłowe,
  • zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu zaciągniętego na nabycie Nieruchomości oraz kwotę różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanego kredytu – jest nieprawidłowe,
  • w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).


Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest:

  • pozarolnicza działalność gospodarcza,
  • odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
    1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
    2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
    3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
    4. innych rzeczy,
    - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.


Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie powstaje przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 cyt. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat. Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 3 powoływanej ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W art. 14 ust. 2 ww. ustawy wymienione zostały szczególne kategorie przychodów, które – w przypadku uzyskania ich przez podatnika – stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Takimi przychodami są m.in. przychody uzyskane z odpłatnego zbycia środków trwałych, co wynika z treści art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy. Brzmienie tego przepisu uległo zmianie z dniem 1 stycznia 2015 r. W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. przepis ten wskazywał, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących środkami trwałymi - ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Od 1 stycznia 2015 r. przepis ten stanowi natomiast, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.


Oznacza to, że przepis w nowym brzmieniu znajduje zastosowanie do wszelkich zdarzeń objętych jego zakresem, które nastąpią od 1 stycznia 2015 r., tj. do wszystkich przychodów odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych uzyskanych po 31 grudnia 2014 r.


O tym jaki składnik majątku może stanowić środek trwały decydują regulacje zawarte w art. 22a i 22c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy czym nie wszystkie wymienione w nich rodzaje składników majątku mogą podlegać amortyzacji podatkowej.


Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.


W myśl art. 22a ust. 2 ww. ustawy, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

  1. przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej „inwestycjami w obcych środkach trwałych”,
  2. budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
  3. składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający

- zwane także środkami trwałymi.


Amortyzacji nie podlegają:

  1. grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  2. budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
  3. dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
  4. wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1,
  5. składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność

- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi (art. 22c ww. ustawy).

Z powyższego wynika, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają zatem możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ani też dokonywania jego amortyzacji (zwłaszcza, że część środków trwałych objęta jest ustawowym wyłączeniem z amortyzacji podatkowej).

Stosownie natomiast do art. 22d ust. 2 ww. ustawy, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1 (tj. składników, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł i co do których podatnik nie podjął decyzji o ich amortyzacji) wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy podatnik wprowadził, czy też nie wprowadził te składniki do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jak również od tego, czy zaliczał do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej.


Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.


Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

  • musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  • nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  • musi być należycie udokumentowany.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tą działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.


Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

  1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
  2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
  3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.


Jak wynika z powołanych przepisów, w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku trwałego oraz wartości niematerialnych i prawnych, kosztem uzyskania przychodów będzie wartość początkowa tych składników pomniejszona o dokonane odpisy amortyzacyjne, czyli kwota stanowiąca niezamortyzowaną część wartości początkowej tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 (zdanie drugie) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.


Powyższy przepis, określając sposób ustalania dochodu z odpłatnego zbycia m.in. nieruchomości, nie posługuje się kategorią kosztów podatkowych, lecz wskazuje na konieczność uwzględnienia w tej mierze wyłącznie trzech wartości:

  • przychodu z odpłatnego zbycia,
  • wartości początkowej środka trwałego,
  • sumy odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie natomiast do art. 22g ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy: za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia.


Na podstawie art. 22g ust. 3 ww. ustawy: za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył w 2005 r. na zasadach wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomość użytkową, którą wykorzystuje do prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto ww. nieruchomość została udostępniona spółce jawnej na podstawie umowy spółki, w której Wnioskodawca wraz małżonką - z którą nie jest już w związku małżeńskim – są wspólnikami. Ww. nieruchomość nie była ujęta w ewidencji środków trwałych przez Wnioskodawcę oraz przez spółkę. Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży udziału w ww. nieruchomości na rzecz byłej żony, wraz z którą nabył przedmiotową nieruchomość.


W okresie pomiędzy nabyciem nieruchomości a jej zbyciem, Wnioskodawca ani spółka (tj. wspólnicy tej spółki) nie ujmowali w kosztach dla celów podatku dochodowego żadnych kosztów związanych z nieruchomością.


Wskazać należy, że sprzedaż wskazanej części nieruchomości należącej do Wnioskodawcy (pomimo, że w momencie jej zakupu przepis art. 14 ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych uznawał, że przychód ze sprzedaży składników majątku powstaje jedynie w wypadku ujęcia takiego składnika w ewidencji środków trwałych), która jest wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, będzie skutkować powstaniem przychodu ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy podatkowej.

W związku z powyższym nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, iż przychód uzyskany ze sprzedaży części nieruchomości należącej do Niego i wykorzystywanej w prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie stanowił przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić w tym miejscu należy, że nie ma znaczenia, że nieruchomość nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych z tego tytułu.

Mając na względzie przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz cytowane wyżej przepisy (obowiązujące od dnia 1 stycznia 2015 r.) stwierdzić należy, że odpłatne zbycie udziału w nieruchomości należącej do Wnioskodawcy i wykorzystywanej do prowadzenia działalności będzie stanowiło przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Natomiast dochodem z odpłatnego zbycia udziału przedmiotowego składnika majątku będzie różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na jego nabycie oraz taksę notarialną, opłatę sądową i podatek od czynności cywilnoprawnych.


Ustalony zgodnie z ww. cytowanym art. 24 ust. 2 ww. ustawy dochód uzyskany z ww. tytułu będzie podlegał opodatkowaniu u Wnioskodawcy zgodnie z wybraną przez niego formą opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej.


Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za prawidłowe.


Nie mogą natomiast stanowić kosztów uzyskania przychodów odsetki od kredytu zaciągniętego na nabycie nieruchomości oraz kwota różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanego kredytu poniesionych w trakcie używania tego środka trwałego w działalności.


Tylko wartość początkowa środka trwałego i suma odpisów amortyzacyjnych ma wpływ na ustalenie dochodu z odpłatnego zbycia składników majątku.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj